ὁ δὲ αὐτὸν ἔπεμπεν εἰς τὸ δικαστήριον οὐ τοῦτο οἰόμενον, ἀλλ’ αὐτός τε νος ὑφ᾿ ὧν τε ἐμεμίσθωτο ταῖς αἰτίαις ἤλπιζον ἀκο- λουθήσειν τὸ ξίφος. οὔκουν ἐδίωξεν, ἀλλ’ ἐν τοῖς ἐσχάτοις τῆς πόλεως περὶ τὰς ὑπωρείας ἔκειτο συγ- κεκαλυμμένος. ἐδόκει δὲ ὅμως ὁ βασιλεὺς ὑπὸ ψιλῆς τῆς αἰτίας φαυλότερόν | με ἡγεῖσθαι καὶ τοῦτο πάν- R 70 7 Ep. 407 10 Γάλλον cf. Amm. l. l. 3 ὁ δὲ βασιλεὺς ἡσθεὶς Mor 5 εἰς om L 7 τοίνυν μοι ἐν Β | μοι om L et in lacuna trium litterarum Β 9 δε- δειπνικὼς? 10 τὸν βασιλέα del. cens. Gasda | δραμὼν corr e δραμὸν C2 12 χρώμενοσ L 17 δὲ βασιλεὺς] Mor 18 οἰό- μενον, ὅτι πεμφθήσεται εἰς τὸ δικαστήριον ἀλλ’ Morr | ἐκεῖνος ὁ νεανίσκος, ὑφ᾿ Mor 19 ἤλπιζον scripsi e VL Ferr in marg auctore Re ἤλπιζεν ACPB edd | ἀκολουθῆσαι L 21 περὶ scripsi e VL πάρα ACPB edd 22 τὸν βασιλέα Mor | ἀπὸ B τὼς ἐπιδείξειν προπεμπόμενος, οὐδὲ γὰρ βλέμματός με ἀξιώσειν. ὁ δὲ ἐκ μέσων τῶν ἱππέων ἐπὶ τῆς τάφρου τὸ χεῖλος οὗπερ εἱστήκειν, τὸν ἵππον ἐξελάσας εἶδέ τε οἷον πρότερον ἐκέλευέ τε μὴ μέλλειν, ἀλλὰ μεμνῆσθαι τῆς Θρᾴκης. ἐγὼ δὲ οὕτω μὲν ἔφην ποι- ήσειν, ἐποίουν δὲ τὰ πάλαι δεδογμένα μένων τε καὶ τῆς πατρίδος ἐχόμενος. καίτοι τῶν τε ὑποσχέσεων ἔργον οὐδὲν ὅς τέ με ἐπὶ διαδοχὴν ἐκάλει τῶν περὶ τοὺς νέους πόνων ὁ Ζηνόβιος ἕτερος ἐγεγόνει πόνων τε αὐτὸς ἐρᾶν λέγων καὶ ἐμὲ μὴ δεῖν ἐπείγεσθαι. ὃ δή μοι καὶ τὰ πράγματα οὐχ ἥκιστα ἔβλαψε, τὸ μὴ εὐθὺς προσπεσόντα τρέψασθαι τοὺς τεταραγμένους· καθ’ ἡσυχίαν γὰρ τὰ αὑτῶν ἐβεβαιοῦντο, ἐγὼ δὲ οἴκοι μὲν πεντεκαίδεκα νέοις συνῆν, ὧν ἧκον τὸ πλέον ἄγων, οὔπω δὲ ἦν ἐν τῷ τοῦ δημοσιεύοντος σχήματι, καὶ κατεῖχε μὲν ἀθυμία τοὺς ἐμούς, κατεῖχε δὲ αὐτὸν ἐμέ, καὶ τῷ ἀργεῖν, ὥσπερ ὁ τοῦ Πηλέως, ἀχθόμενος ἄχθος τε ἀρούρης ἐμαυτὸν ὀνομάζων εἰς τοῦτο ἀπε- 19 φερόμην, ὥστε φαρμάκων πόσει διεσωσάμην τὰς | R 71 φρένας τοῖς μὲν χείροσι τῶν ἐλπίδων χρώμενος, ἐπὶ δὲ τοὺς οὐκ ἔχων ἄνευ γέλωτος ἐπανελθεῖν. 102. Ἐνταῦθά μοι γέρων τις προσελθὼν οὐδὲν ἔφη θαυμαστὸν εἶναι μὴ εὖ πράττειν ἐν τῇ κλίνῃ κεί- μενον· πλεονεκτεῖν γὰρ δὴ τοὺς ἐν τῷ μέσῳ καθημέ- 7 p. 128, 19 8(1. 18 II 6 104 1 προ(??)πόμενος, in marg πεμ A προπεμπόμενον Mor 2 δ’ CP 4 ἐκέλευε corr ex ἐκέλευεν C 5 δὲ οὕτω — 6 καὶ inser Ferr in marg | οὔπω Ferr in marg Mor 8 οὐδὲν ὅς] οὐδενὸς L | μ᾿ L μοι Β 11 οὐχήκιστα BV 17 οἱ L 18 ἀρού- ρης reposui e libris et Ferr ἀρούρας Mor Re 22 τις BV 23 πράττῃ, sed η in ras P2 24 τῷ inserui e VL νοῦς· ἀλλ’ εἰ βούλει,ἔφη,μαθεῖντῶνδιψώντων τὸ πλῆθος, ὅρμησον ἐπί τι τῶν ἱερῶν. ἐγὼ δὲ τοῦτο μὲν οὐχ ὑπακούω τῷ γέροντι, τῶν ἀγοραίων δέ τινα μεταστήσας ἄλλοσε τῆς συνοικίας καταβὰς αὐτὸς ἐκεῖσε ἐκαθήμην ψαύων τῆς ἀγορᾶς, καὶ ἔδρασέ τι τὸ χωρίον προστεθέντων οἷς ἔφην ἄρτι πλειόνων ἢ <δὶς> τοσούτων νέων, τὸ Μούσειον δὲ τῶν ἄλλων ἦν, ῥοπὴ τοῖς ἔχουσι μεγάλη. λέγω δὴ πρὸς τὴν Καλλιόπην, ὅτι ω Μουσῶν μὲν ἀρίστη, τὴν πόλιν δὲ ἡμῖν ἄγουσα, τίνων ταύτας σὺ πράττῃ δίκας; τί με ἐδελέαζες οὖσα θεός; τέ τῶν μὲν ἐξέβαλες, τὰ δὲοὐΙδίδως; ἀλλ’ ὁ μὲν ἠπατηκὼς τρυφᾷ,τὸν R 72 ἠδικημένονδὲἀπερριμμένονπεριορᾷς; τοι- αῦτα μὲν πρὸς τὸ ἕδος πόρρωθεν ἀπὸ τῆς στοᾶς διε- μὲν πρὸς τὸ ἕδος πόρρωθεν ἀπὸ τῆς στοᾶς διε- διελέχθην, ἡμέραις δὲ οὐ πολλαῖς ὕστερον ἐγὼ μὲν οἴκοι τι καθήμενος ἐδημιούργουν, βοὴ δ’ οἵα γίνοιτ’ ἂν ἐξ ὄχλου νόμων ὑπερορῶντος, προσέβαλεν, ὥστε με στήσαντα τὴν χεῖρα, τί τὸ ταῦτα ποιοῦν, παρ’ ἐμαυτῷ σκοπεῖν· ἐν τούτῳ δε ὄντος ἀναβὰς οὑμὸς ἀνεψιὸς ἀσθμαίνων τὸν μὲν ἄρχοντα ἔφη τεθνεῶτα ἕλκεσθαι (παιδιὰν ποιουμένων τῶν κτεινάντων τὸν νεκρόνΑΕὔ- βουλον δὲ σὺν τῷ παιδὶ δρασμῷ τοὺς ἐκείνων γόντα λίθους εἰς ὁρῶν ποι κορυφὰς ἀναφυγεῖν, τοὺς λίθους εἰς ὁρῶν ποι κορυφὰς ἀναφυγεῖν, τοὺς 9 Ηβ8. ΐ3ΐιβο^. 79 οί. 1 ΙΠ 336, 8. Ι 480, 6 Ε 20 Θεό- φιλον οί. ί. Ι 645, 11 Ε Αιηπι. ΧΙΥ 7, 6 21 ί. Ι 494, 1 Ε 3 τοῦτο θΟΓίρβί οτιιη (τβ/βάΗ. τούτῳ ΙίΒή βάά 6 ἴφη Σ Ι δὶς ίηββπιί οτιιη ΟοΙ)βί;ο Μηβπι. ΠΙ 249 οοΠ. βρ. 407 ἐν οδ πολλαῖς ἡμέραις πεντήκοντα νέων ἦν ὁ χορός 11 ἐξἐβαλλες Β 13 ἠμελημένον δὲ καὶ περιερρ μμένον Μογ 14 διειλέχθην ΥΣ βϊ (βχ διειλἐχθειν οογγ) Ο’ θί Γθγγ Μογ 16 τί ΒΥΙ^^ΥΣ Ι γένοιτ’’ Β Υ Μογ Εβ 17 προσέβαλλεν ΓΤ 18 στήσαντά τε τὴν L δὲ ἁμαρτόντας τῶν σωμάτων εἰς τὴν οἰκίαν τὴν ἐκείνου ἀφεῖναι τὸν θυμόν. καὶ καπνὸς οὑτοσί, τοῦ πυρὸς ἄγγελος, αἱρεταὶ καὶ ὁρᾶν ἔξεστιν. οὕτω μὲν ὁ 4 Πάτροκλος πληγῇ τῆς ψυχῆς ἀπολωλέκει τὰ ὅπλα, τὸν R 73 δὲ ἀπόντα μὲν καλοῦντα, παρόντα δὲ | ἀπωθοῦντα φεύγειν μὲν ἠνάγκαζεν οὐδέν, νόσος δὲ καταβαλοῦσα μακρὰ τῶν νέων ἀφίστη, καὶ δυοῖν ἐβιάζετο κακοῖν, πυρετῷ τε καὶ λύπῃ πυνθανόμενος ἱδρῦσθαι με ἐν τῷ βουλευτηρίῳ τοσοῦτόν τε εἶναι τὸ ποίμνιον, ὥστε μὴ οἷόν τε εἶναι, πρὶν ἥλιον δῦναι, διὰ πάντων ἰέναι.