ἀλλὰ μὴν τήν γε τῆς μητρὸς σωφροσύνην, ἣ μυρίους ἀπὸ τῶν θυρῶν ἀπήλασεν, οὐδ’ ἂν ὁ σφόδρα ἡδονῶν | ἥττων τολμῆσαί R 8 μοι δοκεῖ μὴ συγχωρῆσαι παίδων εἶναι εὐτυχῶν, εἰ δὴ καλὸν μὲν τὸ σὺν παρρησίᾳ ζῆν, ποιεῖ δὲ ταύτην οὐ τὰ αὐτῷ τινι βεβιωμένα μόνον, ἀλλὰ καὶ τὰ ’κεί- νοις ἐξ ὧν ἔφυ, ὡς πολλοί γε ἀμέμπτους σφᾶς αὐτοὺς παρασχόμενοι γονέων ἐπεστομίσθησαν ὀνείδεσι. 2 II. σ 74 8 ποτέρωσε] ἐν εὐτυχίᾳ ἢ δυστυχίᾳ V m. rec. τοῦτο] τὴν ὀρφανίαν V m. rec. 15 λέγει γάρ- τις τῶν ποιητῶν· δουλο,ῖ γὰρ ἄνδρα κἂν θρασύσπλαγχνος τις ᾖ, ὅταν συνειδῇ πατρὸς ἡ μητρὸς κακά· (= Eur. Hipp. 424) καὶ πάλιν ὅταν δὲ κρηπὶς μὴ καταβληθῇ γένους μὴ καταβληθῇ κρηπὶς γένους Β) ὀρθῶς, ἀνάγκη δυστυχεῖν τοὺς ἐκγόνους (= Eur. Herc. Fur. 1261) Ρ2Β 1 ἐκεῖνον om L 3 καὶ om V | μὲν] μὲν γὰρ V 4 τοῦτό γε] γε τοῦτο Β 6 δέ V | τὰ cancellavi cum Cobeto Mnem. Ν. S. II 403 et Sinteni τὰ παρόντα del. Re Anim 7 καὶ om L | θρόνοις scripsi cum Cobeto Mnem. l. l. et III 246 coll. Ι p. 103, 2 R φόνοις CL φθόνοις Β et e φόνοις corr. Ρ2 et m. rec. (r) supra φόροις V 8 ἂν om Β | ἀνεύροι ex ἂν εὕροι rasura corr. V ἂν εὔροι CPB edd ἂν εὕρη L ἀνεύροι, ὅτι προτέρωσε τοῦτο — 9 ἂν εἴην τεθεικὸς Μ Schomidt l. l. 12 δοκῆ L 13 μὲν οm CPB 14 αὑτῷ V παρεχό- 8. Πάλιν τοίνυν τὸ μὲν παρ’ ἄνδρα πεφοιτηκέναι λόγων προχέοντα κάλλος εὐδαίμονος φοιτητοῦ, τὸ δὲ μὴ ὁπόσον ἄξιον, ἀλλ’ ὁπότε μὲν ἀφωσιούμην, φοιτᾶν, κινοῦντος δὲ ἤδη πρὸς μαθήσεις ἔρωτος οὐκ ἔχειν τὸν μεταδώσοντα θανάτῳ σβεσθέντος τοῦ ῥεύματος, τουτὶ δὲ ἀθλίου. ποθῶν μὲν τοίνυν τὸν οὐκέτ’ ὄντα, χρώ- μενος δὲ τοῖς οὖσιν, εἰδώλοις γέ τισι σοφιστῶν, ὥσπερ οἱ τοῖς ἐκ κριθῶν ἄρτοις ἀπορίᾳ γε τοῦ βελτίονος, ἐπειδὴ ἤνυτον οὐδέν, ἀλλ’ ἦν κίνδυνος ἡγεμόσι τυ- φλοῖς ἑπόμενον εἰς βάραθρον ἀμαθίας πεσεῖν, τοῖς R 9 μὲν χαίρειν | εἶπον, παύσας δὲ τὴν μὲν ψυχὴν τοῦ τίκτειν, τὴν δὲ γλῶτταν τοῦ λέγειν, τὴν δὲ χεῖρα τοῦ γράφειν ἒν ἔδρων μόνον, μνήμῃ τὰ τῶν παλαιῶν ἐκτώμην συνὼν ἀνδρὶ μνημονικωτάτῳ τε καὶ οἵῳ τῶν παρ’ ἐκείνοις καλῶν ἐμπείρους ἀπεργάζεσθαι νέους. καὶ οὕτω δή τι αὐτῷ προσεκείμην ἀκριβῶς, ὥστ’ οὐδ᾿ ἀπαλλαττομένου τῶν νέων ἀπηλλαττόμην, ἀλλὰ καὶ δι ἀγορᾶς, ἐν χεροῖν τε ἡ βίβλος. καὶ ἔδει τι τὸν ἄνδρα καὶ πρὸς ἀνάγκην λέγειν, ἣν ἐν τῷ παραχρῆμα μὲν δῆλος ἦν δυσχεραίνων, χρόνοις δὲ ἐν ὑστέροις ἐπῄνει. πέντε ταῦτα ἔτη ἦν ἁπάσης μοι τῆς ψυχῆς ἐκεῖσε 5 or. IV p. 210, 12 R 18 καὶ ἀνάγκη ἦν V 1 τὸ μὲν — 14 ἐκτώμην citat Plan fol 21 | παρὰ CPB Plan 2 in φοιτητοῦ ultimae litterae οῦ in V iam non comparent 3 ἀλλ’ — φοιτᾶν om Plan | ἀφοσιούμην Β Mor 4 κινοῦντος δὲ ἤδη] καὶ κινοῦντος Plan | οὐκ] μὴ Plan 8 ἐκκριθῶν Β | γε om L 9 ἐπεὶ δὴ δὴ corr. in δὲ m. rec. (s.) sed iterum δὴ suprascr.) C ἐπεὶ δὲ Vat. 939 Plan edd 11 εἰπὼν Plan 13 ἓν ἱδρῶν om Plan | μόνη μνήμη Plan 15 τοὺς νέους Mor 16 ὥστε PL | οὐδὲ L 17 δι’] ἐπ’ Gasda 18 num post ἀγορᾶς aliquid ᾔειν?) excidit? 19 μὲν om Β 21 πέντε — 85, 15 ἄρρητον citat Plan fol 21 | ἁπάσης — τετραμμένης om Plan τετραμμένης, καὶ συνέπραττεν ὁ δαίμων οὐδενὶ νοσή- ματι τὸν δρόμον ὑποσκελίζων, ἐπεὶ καὶ ὃ προσέπεσε τῇ κεφαλῇ — ἦν δὲ τοιόνδε· ἐν τοῖς Ἀχαρνεῦσι τοῖς Ἀριστοφάνους ἦν καθημένῳ τῷ γραμματιστῇ παρεστη- κώς, ὁ δὲ ἥλιος οὕτω παχέσιν ἐκέκρυπτο νέφεσιν, ὥστ’ ἤδη τινὰ νύκτα ἐκείνην τὴν ἡμέραν προσειπεῖν. μέγα δὲ κτυπήσαντος τοῦ Δῖός καὶ ἅμα κεραυνὸν ἀφέντος ἐπέπληκτο μὲν τῷ πυρὶ τὰ ὄμματα, ἐπέπληκτο δὲ ἡ κεφαλὴ τῇ βροντῇ. καὶ ᾤμην μὲν οὐδὲν ἐνιδρῦσθαι μοι δεινόν, ἀλλ’ αὐτίκα λήξειν τὴν ταραχήν, ἀπελθὼν δὲ οἴκαδε καὶ ἐπ’ ἀρίστῳ κατακλιθεὶς | βροντῆς τε ἐκεί- R 10 νῆς ἐδόκουν ἀκούειν κεραυνόν τε ἐκεῖνον τὴν οἰκίαν παραθεῖν ἱδρῶτά τ’ ἐκίνει τὸ δέος καὶ ἀναπηδήσας ἐκ τῶν σιτίων ἐπὶ τὴν κλίνην καταφεύγω. σιγᾶν δὲ ᾤμην δεῖν τοῦτο καὶ φυλάττειν ἄρρητον, ἀλλὰ μὴ κοι- νώσας ἰατροῖς εἰς φάρμακά τε καὶ τὰ ἀπὸ τῆς τέχνης ἐκ τῶν εἰωθότων ἑλκυσθεὶς ἀνιᾶσθαι. τοῦτο καὶ εἰς ῥίζας ἤγαγε τὴν συμφορὰν ἐκβληθεῖσαν ἄν, ὥς φασιν, ἐν προοιμίοις οὐ σὺν πόνῳ. διὰ τοῦτο καὶ συναπεδήμησέ μοι τὸ κακὸν αὐξόμενον τὴν αὔξην τὴν ἑαυτοῦ δεῦρό τε ἀφῖκται πάλιν τροπὰς μέν τινας τρε- πόμενον, οὐ μὴν τοῦ γε ἐλαύνειν παυόμενον, ἐπεὶ καὶ ὁπότε δοκεῖ χαλᾶν, οὐ παντάπασι λήγει λήγει — ἀλλ’ ὅπερ 7 ΙΙ θ 75. ρ 595. Od. φ 413 3 δὲ om δὴ δὴν | ἐν] σὺν Gasda 9 num ἐνιδρῦσθαι? 11 γρ. ἐπ’ ἄριστον Patm in marg 12 ἀκούειν ἐδόκουν Plan 13 τὲ BVL Plan ἐκίνει C sed (?)itterae ίνει m. rec. (n) in ras, P sed ιν m4 in ras κινεῖ L | καὶ — 14 καταφεύγω om Plan 14 δὲ scripsi τε libri et edd 15 κοινωνήσας L 17 τοῦτο <δὲ> Gasda 20 αὔξην τὴν] αὔξησιν L 22 γ’ ἐλαύνειν C sed ει et prior linea litterae ν m rec. (n) in ras ἔφην, πλὴν τοῦδε τηνικαῦτα τἄλλα ἦν ἄνοσος, καὶ οὐδὲ τοῦτο εἶργε μὴ ἀπολαύειν τῶν παιδικῶν. 11. Συνειλεγμένων τοίνυν εἰς τὴν ψυχὴν τῶν ὑπὲρ τοὺς ἄλλους κατὰ λόγου δύναμιν θαυμαζομένων ἀν- δρῶν ὁρμῆς τε με ἐπὶ τοῦτον εἰσελθούσης τὸν βίον — ἦν γάρ τις ἑταῖρος ἐμοὶ Καππαδόκης, Ἰασίων ὄνομα R 11 αὐτῷ, βραδέως | μὲν ἥκων ἐπὶ λόγους, φιλοπονίᾳ δέ, εἴπερ τις ἄλλος, ἡδόμενος — οὗτος ὁ Ἰασίων, ἃ παρ’ ἀνδρῶν πρεσβυτέρων Ἀθηνῶν τε πέρι καὶ τῶν αὐτόθι δρωμένων ἐδέδεκτο, καθ’ ἡμέραν ὡς εἰπεῖν πρὸς ἐμὲ ἐμυθολόγει Καλλινίκους τέ τινας καὶ Τληπολέμους ἑτέρων τε οὐκ ὀλίγων σοφιστῶν διηγούμενος σθέ- νος λόγους τε οἷς ἀλλήλων ἐκράτησάν τε καὶ ἐκρα- τήθησαν, ὑφ’ ὧν τις ἐπιθυμία τοῦ χωρίου κατελάμ- βανέ μοι τὴν ψυχήν. τοῦτο μὲν δὴ ὕστερον ἔμελ- λον ἐκλαλήσειν, ὡς εἴη μοι πλευστέον, τῆς φήμης δὲ τῶν πόνων οὓς ἐπόνουν, κατεχούσης τὴν πόλιν καὶ τῆς γε ἐν ὥρᾳ σωφροσύνης — λέγω γὰρ οὖν σωφροσύνης πέρι θαρρούντως ζώντων ἔτι μοι μαρτύρων, οἱ βουλο- μένων ὑμῶν ἀναστάντες μαρτυρήσουσιν, ὁρῶ γὰρ αὐτῶν οὐκ ὀλίγους ἐνταυθοῖ καθημένους, ἦν δὲ ἀνάλωτος οὐ φρουρᾷ καὶ φόβοις παιδαγωγῶν, οὓς ἀσθενεῖς πέφυκεν 11 Epist. 20 2 τοῦτ’ Mor Re 5 εἰσελθούσης C sed εἰσ inser υ ἐλ- θούσης | 6 γάρ] καί V | τις inserui e VL | ἐμοὶ om L 7 ἥκων m2 supra εἴκων L 8 ἄλλος] ἕτερος VL 10 ἐδέ- δεκτο m2 supra ἐδέδοκτο | ἐδέδοκτο Ferr | καθημέραν BVL 12 σθένος] σμῆνος M Schmidt Philol. X 409, at cf. or. II 11 ρ. 176, 3 R 14 κατελάμβανεν ἐμοὶ Patm, sed in marg γρ. κατελάμ- βανέ μου 15 μου V | τούτῳ Re 16 φήμης δὲ] δὲ φήμης Β 18 λέγω — σωφροσύνης οm Ferr | οὖν om Mor Re 21 ἐν- ταῦθα L 22 φόβω L | ἀσθενεῖς supra ἀσθενοῦς L2 ὀρφανία νέου ποιεῖν, ἀλλὰ προνοίᾳ Τύχης, δι’ ἣν αὐτός τε ἐμαυτοῦ φύλαξ ἦν ἄλλους τε ἐρρυόμην παι- διάς τε ἔπαυον ἐπιζημίους, ἐφ’ ἃς τοὺς λόγους ῥίψαν- τες οὐκ ὀλίγοι τῶν νέων ἐφέροντο — γεμούσης δὴ τοῦ περὶ ἀμφοῖν τοῖν ἀγαθοῖν λόγου τῆς πόλεως ἁπά- σὴς οἱ παρθένους τρέφοντες πατέρες διὰ τοῖν θείοιν τοῖν ἐμοῖν ᾔεσαν ἐπ’ ἐμὲ πλήθει προικὸς ἕτερος ἕτερον παριόντες, ἀλλ’ ἐμὸν οὔποτε θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔπειθον, οἶμαι δὲ κατὰ τὸν Ὀδυσσέα καὶ θεῖον ὑπεριδεῖν ἂν γάμον πρὸς τὸν Ἀθηνῶν καπνόν. ἡ μὲν οὖν μήτηρ | ἐδάκρυεν οὐδὲ τὸν λόγον ἀνεχομένη τοῦ R 12 ἔργου, τοῖν θείοιν δὲ ὁ πρεσβύτερος τῇ μὲν ᾤετο βοη- θεῖν δεῖν, ἐμὲ δὲ ἐκέλευεν ἀδυνάτων ἀφεστάναι, μηδὲ γὰρ εἰ σφόδρα ἐρῴην, ἐπιτρέψειν αὑτόν. τὰ Ὀλύμ- 9 Od. η 258 10 Od. ε 215 sq. α 57 sq. 4 γεμούσης] ἐνταῦθα ἀπέδωκε τῆς φήμης, ἀνέλαβε δὲ πάλιν ἐκεῖνο διὰ τοῦ γεμούσης μεταξὺ δηλώσας περὶ ὧν ἐβούλετο V 10 Μετὰ τὸν ἐκ Τροίας ἀνάπλουν Ὀδυσσεὺς ἴν τινι νήσῳ καταί- ρει, ἔνθα ἦν ἡ Καλυψώ, μία οὖσα τῶν Νηρηίδων, θυγάτηρ Ἄτλαντος, ἡ καὶ μιγεὶς ἐνταυθοῖ (ἐν αὐτὴ Β) κατέμενεν ἄκων ὑπέσχετο γὰρ αὐτῷ ἡ θεὸς ἀθάνατον ποιήσειν μένοντα παρ’ σὐτῇ, ὁ δὲ πρὸς τὸν τῆς πατρίδος ἔρωτα τῆς ἀθανασίας ἀπέ- σχετο· φησὶ γὰρ τὸ ἶπος· αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἱέμενος καὶ καπνὸν ἀποθρώσκοντα νοῆσαι ἦς γαίης θανέειν ἱμείρεται P*B 2 ad verba αὐτός — ἦν in marg m. rec. (S) αὐτὸς ἐμαυτοῦ φύλαξ ἢν V | ἐρυόμην CP Ferr Re εἰρυόμην Ferr in marg Mor 6 οἱ — 8 παριόντες citat Plan fol 21 9 στήθεσιν BV 10 θειοῦ V θείων L 11 γάμου V γάμων γάνων L et supra γάμον m. rec. (s) C | Ἀθηνῶν coni Re et Boiss Eunap. 374 ἀθη- ναίων libri coni; cf Philostr. imag. I 15, 3 ὁ Θησεὺς ἐρᾷ μέν, ἀλλὰ τοῦ τῶν Ἀθηνῶν καπνοῦ 14 ἐκέλευσεν B 15 αὐτὸν αὐτὸν libri et edd πῖα δὲ τοῦ νεωτέρου ποιήσαντος τῷ Διὶ καὶ ἐμοῦ τῆς ἀνάγκης ἡττημένου ζημιοῖ μὲν ὁ δαίμων τὴν πόλιν, μᾶλλον δὲ πᾶσαν τὴν γῆν τῇ Πανολβίου τελευτῇ, τουτὶ γὰρ ὄνομα τῷ πρεσβυτέρῳ τῶν θείων, τῆς μη- τρὸς δὲ πρὸς τὸν ἕτερον οὐκέτι τὰ αὐτὰ τοῖς δάκρυσι δυναμένης, ἦν γὰρ δὴ ὁ Φασγάνιος οἷος οἴκτῳ βλα- βερῷ μὴ ἐνδιδόναι, τὴν μὲν πείθει λύπην οὐ μακρὰν καρποὺς μεγάλους ὑπισχνουμένην ἐνεγκεῖν, ἐμοὶ δὲ ἀνοίγει τὰς πύλας. 14. Ἐν τοῖς εἰρημένοις οὐκ ἄδηλον, ὅ,τι μὲν εὔδαι- μον, ὅ,τι δὲ οὐ τοιοῦτον. ἐξεληλακὼς δὲ ἤδη τότε ἄρα ᾐσθανόμην, ὡς δεινῶς πικρὸν ἀπολιπεῖν οἰκείους. ἐφε- ρόμην οὖν σὺν ὀδυρμοῖς τε καὶ ὀδύνῃ, πυκνὰ φόμενος πόθῳ τῆς τῶν τειχῶν ὄψεως. μέχρι μὲν Τυά- νῶν δάκρυα, ἐντεῦθεν δὲ σὺν πυρετῷ δάκρυα. δυοῖν δὲ ἐπιθυμίαιν μαχομέναιν ὁ τῆς αἰσχύνης φόβος θα- τέρᾳ προσγενόμενος ἐκεῖσε ἐποίησε τὴν ῥοπήν, ὥστε ἔδει νοσοῦντα ὁδοιπορεῖν. τοῦ νοσήματος δὲ ὑπὸ τῆς πορείας αὐξανομένου διαπλέω μὲν τὸν Βόσπορον μικρόν Ε 13 τι νεκροῦ διαφέρων, καὶ οἱ ὀρεῖς δὲ | ταὐτὸν ἐπεπόν- 21 θεσαν, ἐν ᾧ δὲ εἶχον ἐλπίδας ὡς βασιλείοις με πέμ- ψοντι παρὰ τὴν Ἀθηνᾶν ζεύγεσιν, οὗτος μὲν ἐξεπε- πτώκει τῆς πολλῆς ἐκείνης ῥώμης καὶ τἄλλα δὴ προ- θυμότατα ξενίζων ἒν τοῦτο ἔφη μὴ δύνασθαι.