καὶ αὐτίκα ὁ δικαστὴς ἐξῄει, καὶ φαιδροὺς ἑωρῶμεν τοὺς φίλους ὡς δὴ ἐπ’ ἀγαθῷ τῳ, τουτὶ δὲ ὅ,τι τε ἦν ὅτῳ τε τρόπῳ συμβάν, 5 Her. VI 120 7 II o 668 4 ἤτοι μετὰ τὸ τέλος V 5 παρ’ αὐτὴν γὰρ τὴν μάχην (αὐτῆ γὰρ τῆ μάχη P2B) κληθέντες τότε τότε οὐχ ἧκον διὰ τὴν πανσέληνον (δ. τ. π. om B), ὕστερον δὲ συνηδόμενοι Ἀθηναίοις τῆς νικῆς τῆ νίκη P2), ἧς καὶ Ἡρακλῆς μετὰ τοῦ Πανὸς γέγονεν αἴτιος P2B 2 ο prius in συνήγοροι in 13,9 C2 3 ὅπηι A ὅποι Β Ferr 10 ἐκαθήμεθα CP Mor Re | μυροπωλίῳ ΑΡ Ferr μυροβολίῳ C 12 θεοῦ — 13 τοιοῦτον citat Plan fol 21 θεοῦ παῖδα τινὸς ἔγωγε Plan | ἔγωγε om VL 13 ἂν ἂν om Plan | ἀνθρώπου Plan | μικρὸν VL 15 κεκρατῆσθαι — 16 συνετὰ λέγων citat Thomas Mag. s. ν. ἀσύνετος p. 28, 8 παρὰ Λιβανίῳ ἐν τῷ περὶ τῆς ἑαυτοῦ τύχης· κεκρ. κτλ., cuius verba non sine mendis in margine codicis Β m2 repetita sunt 15 λέγων corr B2 in λόγων quod etiam schol. in marg e Thoma praebet εἰδέναι οὐκ ἦν, πρὶν δή τις τῶν ἡμῖν εὔνων πόρρωθεν ἐσήμηνε τῇ χειρὶ τὸν πολέμιον πεφευγέναι, τῷ δικαστῇ γὰρ ἀγάγκην ἐξαίφνης τῆς τοῦ νόμου φυλακῆς ἐπιπε- σεῖν· ἐγνωκότι γὰρ ἐπὶ πρόδηλον εἰσάγειν σφαγὴν ἥκειν 4 τινὰ ἄγγελον τῆς | Φιλίππου κινήσεως καὶ δεῖν ἤδη R 49 θεῖν καὶ δέχεσθαι τοῖς ὅροις τὴν βλοσυρὰν ἀρχήν.· καὶ τὸν δείσαντα εἰπεῖν ἀπολωλέναι τὸν καιρὸν τῇ χάριτι καὶ εἶναι τοῦ νόμου τὸ κράτος, δεῖν οὖν ἢ γραφὴν ἀπενεγκεῖν ἢ μὴ ἀγανακτεῖν ὑπὸ ἀνάγκης νι- κώμενον. διὰ ταῦτα ἐκεῖνον μεμνῆσθαι τῆς βαφῆς ὡς δὴ μεταπεπεισμένου. καὶ ὁ μὲν ὂν θυμὸν κατέδων ᾤχετο οἴκαδε στένων, ὁ δὲ οἷς ἔδωκεν ἂν ἐρυθριῶν καλέσας ἐμὲ καὶ παρ’ αὑτὸν καθίσας ἐν τῷ δικαστηρίῳ τρίβων τῇ χειρὶ τὸ πρόσωπον διασύρων τε τοὺς ὑπὲρ τοῦ σοφιστοῦ παρὰ τοῦ φίλου λόγους | ἠξίου με πρᾴως τε ἔχειν τῇ παρ’ αὐτὸν ὁδῷ καὶ R 50 μηδὲν οἴεσθαι τῶν πεπραγμένων πεπρᾶχθαι, φήσαντος δέ μου καὶ πρὸ τῶν αὐτοῦ λόγων ὧδε ἔχειν πίστιν ἀπῄτει τῶν εἰρημένων, εἶναι δὲ πίστιν, εἰ ποιησαίμην αὐτὸν ἀκροατὴν ἐν μέσοις Νικομηδεῦσι λόγου τινός. καίτοι ὅ γε Φίλιππος, ἔφη, καλεῖ, ταυτὶ δὲ ὅμως προ- τετιμήσθω. νεύω καὶ ὑπισχνοῦμαι, καὶ ἦμεν ἐν τῇ Νικομήδους καὶ εἰσῆγον τὴν ἐπίδειξιν. ἔπειτα ἧκέ 5 Gothofred. Prosopogr. cod. Theod. 378 11 II ζ 202 1 πρὶν δή — 2 πεφευγέναι citat Plan fol 21 πρὶν δὴ] καί Plan πόρρωθεν om Plan 2 ἐσήμαινε L Plan 3 δήμου Β 4 ἐσάγειν ACPL Mor Re num ἐξάγειν? 6 ἐπὶ τοῖς ὅροις? 9 ἀνάγκης supra ἀνάγκην L2 10 διαταῦτα BV | ἐκείνου L τὸν συκοφάντην Mor 12 ἔδρασεν ἀνερυθριῶν? 13 αὑτὸν Re αὐτὸν libri Ferr Mor 21 καί τότε ὅ τε L τε in γε corr A2 | καλεῖν Β 23 ἧκε ex ἧκεν corr C ἧκεν Α ποθεν, ὥσπερ πνεῦμα, ὁ συκοφάντης ἄγων τὸν ὑπόπτην ἐκεῖνον καὶ ἔφασκε δεῖν τὸν ἐκείνου φθάσαι λόγον, πρὶν ὑπὸ κρότου πολλοῦ καταληφθῆναι τὸν δικαστήν. ὁ μὲν οὖν ἤσχαλλεν, ἐγὼ δὲ συνεχώρουν. ὁ δὲ εἰσελ- θῶν ἦν αὐτὸς καίτοι γε λέγων ἐν πεντεκαίδεκα ἀνθρώ- R 51 ποις αὐτὸς δεηθεὶς τὴν ἐμὴν ἀπεῖναι | μερίδα. ὡς γὰρ εἶδε τὸ στάδιον, ἰλιγγιάσας ἐξενήνεκτο τῆς μνήμης καὶ ἐβόα μηδὲ τότε πεπαῦσθαι τὸν γόητα ἐμέ· του δὲ ἀναγνῶναι κελεύσαντος, εἰσελθεῖν γὰρ λόγον, οὐ μνή- μὴν κρινῶν, οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἔφη δύνασθαι τὸ αὑτῶν ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ ποιεῖν. ἀλλ’ ὁ δεῖνα λαβὼν ἀναγνώσεται, δείξας τῶν ῥητόρων τὸν ἄριστον. ὁ δὲ ὡς τοῦτο ἤκουσε, ῥίψας τὸ βιβλίον ἀπῄει πιμπλὰς τὴν ἀγορὰν ἀνοήτων ῥημάτων. τῆς δὲ ὑστεραίας ὁ μὲν ὄχλος ἐν τῷ βουλευτηρίῳ, τοῦ δὲ ἐγγὺς ἐγὼ τὴν φω- νὴν ἀνακινῶν τε καὶ ἀποπειρώμενος, ὁ δὲ ἄρχων περὶ ἔξοδον, ὁ δὲ αἴσχιστα ἀπηλλαχὼς ἐκεῖνος ἐξ ἀκροπόλεως ἐπὶ τὸ σῶμα τοὐμὸν ὡπλισμένος παρῆν, καὶ ἐμὲ μὲν αί θύραι ῥύονται τοῦ νεὼ τῆς Τύχης, οὗπερ καὶ ἐκαθήμην. τὸν ἄρχοντα δὲ καὶ πρὸ τῶν R 62 λόγων τῇ ’κείνου τόλμῃ κτῶμαι, καὶ σὺν | εὐνοίᾳ μὲν εἰσέρχεται, γενόμενος δὲ ἐραστὴς ἀνίσταται καὶ παρα- 1 post ἄγων rasura duarum vel trium litterarum in Α 3 καταληφθέντα L 5 ὁ αὐτὸς? | γε οm BVL | voce ἀνθρώ- ποις ιn Α fol 20 incipit manus saeculi XIII/XIv 9 κελεύ- σαντος scripsi e VL κελεύοντος ACPB edd 10 κρινῶν Gasda et Cobet Mnem. III 248 κρίνων libri edd | ὁ δὲ Β 11 αὐτῶν L 12 τῶν e τὸν corr L2 16 ἀνακινῶν defendi defendi potest coll. Plat. leg. IV 722 D οἱόν τινες δνακινήσεις et Aristox. fr. rhythm. elem. p. 282 ed. Mor ἡ φωνὴ κινεῖται Harm. | § 26 p. 8 et 9 Transactions of the American Philological Association XXX p. 42 sq. et Studies in honor of B L. Gildersleeve, Balti- more 1902), sed fortasse praeferendum ἀσκῶν 19 νεὼ] γρ. βωμοῦ Mor in marg 20 καὶ om Β 21 τῆκείνου Β χρῆμα γράμμασι συγγενεῖς τε, οἱ αὐτῷ παρ’ ἄλλοις διέτριβον, φίλων τε παῖδας εἰς ἒν τοῦτο διδασκαλεῖον ἤθροιζε τῷ λόγῳ τε ὂν ἠκηκόει, συνῆν αἰτήσας τε καὶ λαβών, τῷ συκοφάντῃ τε οἵαν οὐχ ἑτέραν ὀφείλειν ἔλεγε χάριν γνῶναι δόντι ταῦτα, ἃ ἀγνοεῖν ζημία. 73. Ὧν λεγομένων τε καὶ πραττομένων φερομένης τε εἰς ἐκείνους παρ’ ὧν ἀπεληλύθειν, τῆς φήμης, οἱ οὐχ ὅτι τὰ ἄστη, ἀλλὰ καὶ τοὺς σμικροτάτους τῶν ἀγρῶν ἀβάτους ᾤοντό μοι ταῖς διαβολαῖς ἐργάζεσθαι, τίς Τέλλος, τίνες Ἀργεῖοι νεανίσκοι διὰ τῶν περὶ τὴν ἅμαξαν τῇ μητρὶ κεχαρισμένοι, τῇ σφῶν αὐτῶν τὴν ἐμὴν εὐδαιμονίαν παρῄεσαν; ὥστε μοι δοκῶ καὶ τῆς αἰτίας ἣν ἐπὶ τῇ γενέσει τούτων ᾐτιασάμην | τὴν R 53 Τύχην, ἀφήσειν τὴν θεόν, εἴπερ ἐκ τῆς βασάνου ταῦτα. οὐδὲ γὰρ Μέλανθος δήπουθεν ἠτύχει φεύγων μέλλων ἀντὶ τοῦ Μεσσήνην οἰκεῖν βασιλεύειν Ἀθηνῶν. 74. Ηὐξημένης δὴ τῆς δόξης μυρίων τε ἡμᾶς ἐπαι- νούντων στομάτων ὄντων τε τῶν καὶ τοῦτο λεγόντων, ὡς συνείην ἀνθρώποις οὓς ἐξέβαλεν ἂν κατὰ τὸν Ἀρχιλόχου φονέα τοῖς χρησμῖς ὁ Πύθιος, ἐπικειμένων 10 Her. | 30. 31. Luc Char 10 15 Her. V 65 20 Plut. ser. num. vind 17. Aristid. or. 46 t. II p. 380 D. Suid. s. v. Ἀρ- χίλοχος Μουσάων θεράποντα κατέκτανες ἔξιθι ναοῦ) cf. I 473, 11 R 1 γράμμασι inserui e V et γρ. Mor in marg γράμματι L om ACPB | αὐτοῦ Mor | παρὰ ACB Ferr 7 τε delendum censet Re, fortasse recte 8 μικροτάτους V 9 τὰς διαβολὰς ACP Ferr τὰς διατριβὰς Β | ἐργάσασθαι Mor Re num ἐργά- σεσθαι? 13 ἠτιασ in ᾐτιασάμην in ras C2 15 ει in ἠτύχει in ras C2 16 μεσήνην BL 17 δὲ BL 19 συνήειν (??)L ἐξέβαλεν ex ἐξέβαλλεν corr L2 τε τῶν ἔξω τῆς αἰτίας τοῖς ἐν αὐτῇ γίνονται πρὸς τὸν ὕπαρχον ἱκετεῖαι τῆς ἐμῆς ἀποδόσεως πέρι· ὡς δὲ ἀδικήσειν τοὺς ὑποδεξαμένους ἔφην καὶ ἅμα ἐδεόμην 4 μή με αὖθις ἐμβαλεῖν εἰς ἀηδῆ σιγήν, ἀπελθὼν ὡς δὴ R 54 οὐκ ἐπαναγκάσων, | ἀνάγκῃ μεταφέρει μείζονι, βασι- λείοις γράμμασιν. ἐγὼ μὲν δὴ τὴν τῶν αἰχμαλώ- των ἐλυπούμην λύπην, οἱ πατρίδα καὶ ἐλευθερίαν ἀποβαλόντες ἔρχονται ἐν ἀλλοτρίᾳ δουλεύσοντες. καὶ ἐμὲ τοίνυν κατελάμβανε τὸ τῶν μὲν ἡδίστων τε καὶ λυσιτελεστάτων στέρεσθαι, εἰς δὲ τὰ ἀνιάσοντά τε καὶ ζημιώσοντα ἄγεσθαι· χρῆν γὰρ δὴ ἢ συμπίνειν τοῖς δυνατοῖς καὶ περὶ τραπέζας ἡμέρας τε καὶ νυκτὸς δια- τρίβειν τὸ πλέον ἢ ἐχθρόν τε κεκρίσθαι καὶ πολεμεῖ- σθαι. ταυτὶ δὲ ὡς ἐναντιώτατα τοῖς τῆς ψυχῆς ἀγαθοῖς, πᾶς ἄν μοι συμφήσαι μεθύσας τε αὐτὸς καὶ ἕτερον Ἰδῶν τοῦτο πάσχοντα.