ἡττημένος δὴ τοῦτο οὐδ᾿ ἂν θεοῦ προειπόντος ἐλπίσας ἧκεν ἀναμαχούμενος τὴν ἥτταν τῷ τὸ πολὺ χρυσίον αὐτῷ πεποιηκότι λόγῳ, καὶ διεξιόντος αὐτοῦ κίονας δὴ τινας καὶ κιγκλίδας ὁδούς τε ὑπ’ ἀλλήλων τεμνο- μένας ἐμπιπτούσας <τε> οὐκ οἶδ’ ὅποι, βλέποντες ἀλλήλους οἱ καθήμενοι, συνεῖναι αὐτὸς ἕκαστος οὐκ ἔχων, νεύμασι τοὺς ἀφεστηκότας ἠρώτων, εἰ τὸ αὐτὸ πάθοιεν, καὶ ταὐτὸ τοῦτο τοῖς ἄλλοις ἐγὼ παθὼν 15 σαφηνείας δόξαν οἷς ἐθορύβουν ἐπειρώμην περιάπτειν R 33 τῷ λόγῳ χαριζόμενος | τῇ φάλαγγι. δευτέρῳ δὴ τούτῳ τρώσας αὑτὸν λόγῳ λόγον ἐμὸν ἕτερον φανῆναι διακωλύει τὸν ἄρχοντα πείσας οἱ χαρίσασθαι τὸ μὴ ἀφικέσθαι μοι. ἦν δὲ ἐκεῖνος οἷος καὶ πεισθῆναί τῳ. τῆς τοίνυν πόλεως τοσούτῳ μειζόνως τἀμὰ ἑλομένης, ὅσῳπερ μᾶλλον ἐώρα τῶν δικαίων ἀποστερούμενον, 2 κατασῦραι scripsi auctore Re Anim. cf. 96, 1; 101, 17; 105, 7; 116, 12 κατασύραι libri et Re κατασύρας Ferr Mor 3 μὴ inser man. ant. A | ἀπολώλεκεν APC, sed in hoc ν del. | τοιούτοις — 8 ἧτταν citat Plan fol 21 4 ἧκε — 7 ἐλπί- σας om Plan | κομίζων τὸν λόγον L 6 ἀπέφηνε θαυμαστότερον L 7 ποτε post θεοῦ V, post προειπόντος L 9 διεξιόντος e διεξιόντας corr C2 10 κιγκλίδας supra κυκλίδας Β2 11 ἐκπιπτούσας coni Re | τε inserui 13 ἐφεστηκότας supra ἀφεστηκότας Vr num παρεστηκότας, ut 85, 4? 11 αὑτὸν ex αὐτὸν corr Vr αὐτὸν AL 18 ὃ L οἱ χαρίσασθαι in χαρί- σασθαι οἱ corr Cf 19 ἐφίεσθαί Gasda | μοι supra με Vr με BL et in ras Ρ5 ἐν ἄλλω: μοι Ρ2 in marg cf I 384, 18 R et p. 142, 16 | προσθεῖναι L εἶδεν ὁ γενναῖος ἐκεῖνος καὶ πρὸς τῷ Νικοστράτῳ τοῦ Ἰσοκράτους καταφρονῶν, ὅτι λόγοις μὲν οὐκ ἂν ἔτι παρέλθοι λόγους οὐ μᾶλλόν γε ἢ ποσὶ πόδας τοὺς ἐμοὺς | τοῖς ἑαυτοῦ, μία δὲ ἀπαλλαγὴ κυρία, εἰ μηκέτ’ R 34 εἴην. εἰ μὲν δὴ φαρμάκῳ οἷός τ’ ἦν ἀπενεγκεῖν, ἐπὶ τὸ ἔκπωμα ἧκεν ἄν, τοῦτο δὲ οὐκ ἔχων γοήτων ἡττῆσθαι περιιὼν ἐτραγῴδει· ξυνεῖναί με γὰρ ἀνδρὶ τυραννοῦντι τῶν ἄστρων, δι’ ὧν ἐκεῖνον τὸν μὲν εὖ, τὸν δὲ κακῶς ποιεῖν ἀνθρώπων, ὥσπερ τοὺς ἐν ταῖς δυναστείαις διὰ τῶν δορυφόρων· τούτου δὲ εἶναι τὸν ἔλεγχον ἐν τοῦ βιβλογράφου ταῖς πλευραῖς, Κρητός τινος ἐπιεικοῦς πολλὰ τῇ δεξιᾷ καμόντος Ἀθήνησί τε καὶ πανταχοῦ. γνοὺς δέ, ὡς μόνος μὲν ὑλακτῶν οὐδὲν περαίνοι, δέοι δὲ αὐτῷ καὶ συμμορίας, εὑ- ρίσκει πόνου χωρὶς τοὺς συλληψομένους πρὸς τοῖς σοφισταῖς τοὺς ἀμφὶ τοὺς ποιητάς. ἐποίει δὲ αὐτῷ τοὺς συνεργοὺς λύπη τε καὶ φόβος καὶ φθόνος· τοὺς μὲν σοφιστὰς πάντα, τοὺς ἄλλους δὲ τὸ φθονεῖν. χρῶνται δὴ καιρῷ τῇ τοῦ δήμου μανίᾳ, ἣν ὁ μὲν ἄρχων τραυματίας φεύγων τῷ Περινθίων σώζεται τεί- χεῖ, συλλαβόντες δὲ τοὺς συκοφαντουμένους | οἱ συν- R 35 ωμόται καθείρξαντες εἶχον ἀθάνατον ἔσεσθαι τὴν 1 Prov. Bodl. 364. Coisl. 124. Suidas s. v. ἐγὼ ποιήσω πάντα κατὰ Νικόστρατον Anthol. Pal. X 48, 4. 11 Cf. Eunap. vit. § 6 19 or. LX t. III 304, 19 R 2 μὲν ἔτι οὐκ ἂν Β 4 ἑαυτοῦ corr. e σεσυτοῦ C2 8 δι’ — 9 ἀνθρώπων L 11 βιβλογράφου reposui e libris et Ferr, ut constanter βιβλιογράφου Mor Re 12 post καμόντος rasura duarum vel trium litterarum in Α 14 οὐδὲν ἂν VL Re οὐκ ἂν Mor | περαίνει Ferr 16 αὐτῷ scripsi e VL αὐτὸ A (in quo post ὸ rasura unius litterae) CPB 17 τοὺς συνεργοὺς inserui e VL 20 τῷ τῶν Περινθίων Ferr in marg Mor Re στάσιν οἰόμενοι. ὡς δὲ οἱ μὲν ἑαυτῶν ἐγένοντο οἱ παραφρονήσαντες, ὁ δὲ ἄρχων ἐπανῆκεν, ὁ δεσμὸς δὲ ἦν παρὰ τοὺς νόμους, ὁ μέν, ὡς ἐμοί τε καὶ τοῖς νόμοις ἔμελλε βοηθήσειν αὔριον καὶ ὡς οὐ σμικρὰν λήψοιτο δίκην, παρεδήλου, τῶν δὲ ἐν τρόμῳ τε κατα- στάντων καὶ ἀλλήλους αἰτιωμένων, οἶα ἐβούλευσας, ὦ δαῖμον. περὶ μέσας νύκτας ἐξέβαλες τῆς ἀρχῆς τὸν Ἀλέξανδρον καὶ παρέδωκας ἅμα ἡμέρᾳ Λιμενίῳ τὸ ἄστυ, συνωμότῃ μὲν οὐκ ἂν φαίην, ἀνωμότῳ δὲ καὶ τὰ αὐτὰ βουλομένῳ· θεὸς μὲν γὰρ ἤθελεν εἶναι δο- κεῖν, ἐγὼ δὲ αὐτὸν οὐδὲ σπουδαῖον ἐνόμιζον ἄνθρω- πον, ᾧ γε ἦν ἡ σπουδὴ γελασθῆναι.