τούτων οὐδὲν φαυλότερα τἀν τῇ Κωνσταντινου|πόλει πολλῶν ἁπανταχόθεν παιδείᾳ διαφερόντων ἐκεῖσε μετοικούντων, οἳ ἐπῄνουν τε ἡμᾶς καὶ ἐπῃνοῦντο. διαβάντες δὲ τοῦ Πόντου τὸν αὐχένα, καθ’ ὂν πάλαι ποτὲ τὴν Ἱὼ λόγος ἐν εἴδει βοός, ἐλ- 1 διατρίβουσιν L 2 εὐγενής V 3 συμμάχων L 4 θαρ- ρυνοῦντος scripsi e L auctore Re θαρρύνοντος reliqui libri et edd 5 τοῦτον cancellavi auctore Re 6 καὶ καὶ V | ἑαυτοῦ PBVL αὐτοῦ Ferr Mor 7 χρῄζοι ACPB χρήζ(?) V χρήζει L | τῆς ὁδοῦ τὸ] τῆς ὁδοῦ Β | κατώκνου Ferr in in marg Mor 10 ἀπολογήσομαι scripsi ἀπολογησόμενος ACPBV ἀπολογησά- μενος L ἀποληψόμενος Ferr in marg Mor 11 ἀνεβίβασεν L 15 ἄστεως Mor Re | οὐδεὶς Β 16 ἀνὴρ om L 19 κων- σταντίνου πόλει L 22 post βοὸς verbum διανήξασθαι vel simile excidisse putat Re θόντες τε διὰ Χαλκηδόνος διά τε Ἀστακίας τρίτης τε ἑτέρας πόλεως μικρᾶς μὲν ἐκ μεγάλης τῆς πρίν, ἐχού- σης δέ τι παντὸς μεγέθους μεῖζον, γέροντα γλώττης ἡδονῇ τῷ Νέστορι παρισούμενον καὶ αὐτὸ δὴ τοῦτο διὰ τοῦτο καλούμενον μᾶλλον ἢ ὅπερ ὁ πατήρ τε αὐτῷ καὶ ἡ μήτηρ ἔθεντο, ἐνταῦθα ξενίων τυχών, τοῦ Κρι- σπίνου δὲ ἄρα κηδεστὴς οὗτός ἤη ἔρχομαί τε εἰς τὴν Ἡρακλέους, ἣν ἔκτισεν ἐκεῖνος τοῦ τῶν κάτω θεῶν R 24 κρατήσας κυνός, | καὶ τὴν ἀνάβασιν εἶδον. τε- τελεσμένων δὴ τῷ Κρισπίνῳ πάντων ὑπὲρ ὧν με ἀφῖκτο λαβών, πάλιν τε ἦν ἀναστρέφων ἐν τῇ τοῦ Κωνσταντίνου πόλει καὶ καταβὰς εἰς λιμένα τὸν μέ- γαν ἐγὼ μέν, ὅστις Ἀθήναζε πλέοι, περιιὼν ἐπυνθα- νόμην, λαβόμενος δέ μου τοῦ ἱματίου τῶν τις διδα- σκαλῶν, ἴστε αὐτόν, Νικοκλέα λέγω τὸν Λακεδαιμόνιον, οὗτός με ἐπιστρέψας πρὸς ἑαυτόν, οὐ τοῦτόν σε, ἔφη, δεῖ πλεῦσαι τὸν πλοῦν, ἀλλ’ ἕτερον. καὶ τίνα ἄν, ἔφην, ἕτερον ὁ τῶν Ἀθηνῶν γλιχόμενος ἢ τοῦτον πλέοι; ὅτι, ὦ μακάριε, παρ’ ἡμῖν σε, ἔφη, μένοντα χρὴ κυβερνῆσαι τῶν πολλῶν τουτωνὶ καὶ εὐδαιμόνων τοὺς παῖδας. ἔα δὴ τὴν ναῦν καὶ ἐμοὶ πείθου καὶ μήτε σαυτὸν μήτε ἡμᾶς ἀδίκει μηδὲ ἀγαθὰ πολλά τε καὶ μεγάλα προσιόντα φεῦγε μηδ’ ἄρχειν ἐξὸν ἀρξόμενος 1 Bithynium (Claudiopolis) (Strab. XII p. 565 Paus. VIII 9, 7. Perrot, Exploration de la Galat. I p. 42 sq.)? cf. Themist. or. XXVII p. 332 d sq. 8 Pompon. Mel. I 19. Dion. Per. 788 sq. 15 Ερ. 721. 1137. 1429b. Socr. h. eccl. III 1 p. 167 Β 1 δὲ | 2 πόλεως — 4 παρισούμενον praemissis verbis ἤλ- θομεν διὰ citat Plan fol 21 6 διὰ τοῦτο] διατοῦτο Β „fortasse “ Iacobs Achill. T. 803 6 ξεινίων L 9 ἰδὼν τετελ. Mor ad Liban. Προσφ. Ἰουλ. ed. Paris. 1610 p. 24 12 τῇ κωνσταν- τινουπόλει Β 20 τῶν πολλῶν om Β 23 φεύγειν L | μηδὲ L Hosted by Google πλέε· ταυτηνὶ δὲ ἐγώ σοι παραδώσω τὴν βασίλειαν αὔριον, τετταράκοντα νέους, τὰ πρῶτα τῶν τῇδε· ἡ κρηπὶς δὲ εἰ καταβληθείη, πολὺν τὸν ὄλβον ἐπιρρέοντα ὄψει. καὶ διηγεῖτο, ἃ Βημαρχίῳ τῷ σοφιστῇ τελέσειεν ἡ πόλις. ἐδεῖτο δέ μου καταπολεμῆσάι δι’ ἐμοῦ βου- λόμενος ἀνθρώπιον ἐκ Κυζίκου μιαρόν τε καὶ ἀχάρι- στον, δι’ ἐκείνου μὲν τῆς πόλεως μετασχόν, κριοῦ δὲ τροφεῖα κατὰ τὴν παροιμίαν ἐκτῖνον. ἐγὼ δὲ οὕτω μὲν ἔφην ποιήσειν καὶ οὐκ ἀπειθήσειν, λαθὼν δὲ ᾠχό- μὴν | πλέων. τοῦ δὲ Αἰγαίου κινηθέντος τῶν τε ναυ- R 25 τῶν οὐδὲν εἰδέναι τοῦ πελάγους λεγόντων στὰς ἐγὼ παρὰ τὸν κυβερνήτην ὑπὸ τοῦ κακοῦ νικώμενον εὔχο- μαι Νηρεῖ τε καὶ ταῖς Νηρέως κόραις, νὺξ δὲ ἦν, ἐν ᾗ τὰ δεινὰ ταῦτα παρῆν, καὶ ἀνίσχει ἥλιος διὰ νεφῶν προσβάλλων τὴν θάλασσαν, σημεῖον μὲν ἀγριωτέρων πνευμάτων, καὶ τὰς τρίχας ἅπαντες ἐτίλλομεν, ἦν δὲ ἄρα τι τῶν εὐχῶν ἔργον, καὶ πάντα τὰ λυποῦντα ὀξέως ἐλέλυτο θεῶν θαλαττίων ἡμερούντων τὴν θάλατταν. ἔπλεον δὲ μένειν ὑποσχόμενος οὐ ψεύστης οὐδ’ ἀπατεών τις ὤν οὐδὲ τῷ παρακρούεσθαι τερπόμενος, ἀλλὰ ὅρκον ἐμπεδῶν, ἐφ’ ᾧ τὴν Ἀθήνηθεν ἐπεποιήμην ἔξοδον, ἐπάνοδον ἔχοντα· οὔκουν ἐδόκει μοι χρηστὸν 4 p. 103, 5. Suidas s. v. Βημάρχιος 7 Menand. fr. com. att. IV 333 p. 304 M. III 905 p. 237 K. cf. ep. 222 et 716 2 ἤτοι τοὺς πρώτους τῶν τῇδε V 1 ταύτην L 2 ταπρῶτα Β 4 τῷ σοφιστῇ om L 13 ταῖς ν' Νηρέως MSchmidt Philol. XVI 233 | δὲ scripsi τε libri et edd | ἦν, ἐν ᾖ τὰ] ἤδη ἦν ἁ Β 19 ὑποσχό- μενος Ferr in marg „C. R τῷ νικοκλεῖ“, unde τῷ Νικοκλεῖ in Morelli irrepsit. cf. p. 68. 21 ἐμπεδώσων Mschmidt Philol. X 614 ἔσεσθαι τῇ ἐπιτηδεύσει προοίμιον ἡ ἐπιορκία. διὰ ταῦτα ἔπλεον. ἐλθὼν δὴ καὶ οὐκ ἐπιορκήσας ἐπ’ ματος δικύκλου χειμῶνος ἀρχομένου τῶν τῆς ὥρας R 26 ἀνεχόμενος ἀνιαρῶν ἤλαυνον, ὅπως αὖθις λόγῳ | προσ- θείην ἔργον. τούτου δὴ τοῦ νέων τε ἐπιστατεῖν #x003E; ἐν τοσούτοις ἔθνεσι καὶ τῆς τῶν λόγων ἀπεργασίας οὐκ ὀλίγων δημιουργηθέντων καὶ ὅλως ὧν τοῦ νῦν ἀπολέλαυκα σχήματος ἒν ἐκεῖνο αἰτιατέον, τὴν τῷ φίλῳ μὲν ἐν κοινωνίᾳ τῆς ἐξόδου δεδομένην χάριν, τὸν ἐμὸν δὲ πρὸς τοὺς ἔξω τόπους ἀφελοῦ- σαν φόβον. εἰ γὰρ αὖ μὴ τότε με ἐξήγαγεν ὁ δαί- μων, ἐκράτει ἂν τὸ ἀεὶ δεῖν μένειν.