τὸ γὰρ σκότος ἀφελόντες πως τῆς δωροδοκίας ὑπ’ αὐγὰς ἤγαγον τὴν μισθαρνίαν, χρυσόν, ἄργυρον, ἐσθῆτα· ὧν τὰ μὲν εἰς χεῖρας αὖθις ἧκε τῶν παρακεκρουσμένων, οὐ ῥᾳδίως, ἀλλὰ βοῇ τε καὶ ἀπειλαῖς, τὰ δ’ ἦλθεν εἰς Τυρὸν, ἦδος τῷ κεκτημένῳ. ὁ δ’ ἦλθεν, ὡς ἀναψυχῆς αὐτόθι τευξόμενος, γενόμενος δὲ ὑπὸ χεῖρα Τυρίοις, τοὺς λίθους μόλις διαφυγών, κλείσας τὰς θύρας ἐπο- λιορκεῖτο, χρήμασι δὲ αὐτοὺς διαλλάξας τὴν πολιορκίαν ἔλυσε, τὰς ὀφρῦς ἐκείνας κατενεγκών. ἐδίδου δὲ ἐν Τυρῷ Τυρῷ τε αὐτῇ δίκην καὶ Ἑρμῇ, λογίων θεῶν ταῦτα πρυτανευόντων ἄγαν] ἀγανακτούντων τῇ τῶν λόγων ὕβρει, καλοῖς αἰσχρῶν ἐπιθεμένων διὰ τοῦδε παροινίαν.) 275. Ἔτι δὲ τοῦδε ἄρχοντος Ὀλύμπιος τελευτᾷ, πάνυ μὲν φίλος εἶναι δοκῶν, διὰ παντὸς δὲ τοῦ χρόνου R 164 γονεῦσιν ἀκολουθῶν· ἐπεὶ κἀκεῖνος τῶν ἐμῶν | ἁμαρ- τῶν δὲ οὐκ οἶδ’ ὅπως τῇ τιμῇ, γράφει μὲν γὰρ κλη- 14 Dem. de Rhod. lib. § 3 p. 191, 15 20 ep. 971 1 δ’ ἡ] δὴ L | δίκη inserui 2 πάλιν] πάλη Ferr Mor πα- λάμη Re Anim 3 ἐπεδεικνύμην L 4 πως om L 7 ἠλθον CPB Ferr Mor 8 (??) in ἦδος in ras P3 ἦδος CL Mor 11 δὲ scripsi τε libri edd | αὐτοὺς scripsi auctore Re αὑτοῦ CV et in αὑτῶ corr Ρ2 αὑτῶ Β αὐτοῦ L edd 12 ἐκείνου VL 13 δίκη L 14 ἄγαν cancellavi auctore Re 18 δια- παντὸς Β | δὲ om L 19 οἷα γονεῦσιν coni Re Anim, fortasse recte, cf. or. pro Olymp. ed. Siebenkees p. 88, 23 et 26 sq., sed etiam ἐμοὶ ante οἷα excidisse et sequentia labem concepisse videntur | τῶν ἐμῶν om L post ἁμαρτών, excidisse videtur ἥμαρτε 20 τῇ τιμὴ] τῇ ’μῇ Ferr Mor | μὲν γὰρ inser Ferr in marg με Re Anim ρονόμον, ὃ τὸν φθόνον ἤγειρε, δώσειν δὲ φίλοις καὶ οὐ φίλοις εἶπεν ἔνδον οὐκ ὀλίγοις, ἐν οἷς ἦν καὶ δυσμένεια. καὶ χρυσὸς καὶ ἄργυρος ἐν τοῖς γράμμασι διερριπτεῖτο πολύς, ἥξων ἐπὶ κεφαλὴν ἐμήν· χρήστας μὲν γὰρ ἐδόκει καταλελοιπέναι χρημάτων, τοῖς δὲ ὑπῆρχε πολλαχόθεν ἀντειπεῖν, καὶ ἦν ὀνόματα ταῦτα χρεῶν, οὐ | χρέα. ἐγὼ μὲν οὖν τὴν ἐμαυτοῦ R 165 πορευόμενος καὶ ἅμα τοῦ πράγματος παραινοῦντος) χαίρειν ᾤμην δεῖν τὸν κλῆρον ἐᾶν, οἱ δὲ σεμνολογού- μενοι πλείους ὄντες καὶ πιθανώτεροι στένοντες, εἰ ἄτιμος Ὀλύμπιος κείσεται φυγόντος ἐμοῦ τό τε ὄνομα τό τε ἔργον. καὶ προσῆν τις ἐλπὶς εἶναί τι ἐν τοῖς δανείσμασιν ἰσχυρόν, ἦν δὲ οὐδὲν οὐδαμοῦ. ἐμ- βαίνω τοίνυν εἰς τὴν πυράν, καὶ πολὺ τὸ ξυροῦν καθ’ ἡμέραν ἐπέρρει, καὶ ἐξεπεπτώκειν δὲ τῶν ὅρων τῶν ἐμαυτοῦ διατρίβων μὲν οὐκ ἐν ἐμοῖς χωρίοις, διατρίβων δὲ ἐν ἀλλοτρίοις, λόγοις εὐχομένοις | δικαστὰς ἐν R 166 αἰδοῖ τὴν Θέμιν ἔχειν, καὶ πολλὰ ταῦτα τὰ οὐκ ἐμά, 9 Dem. de fals. leg. § 255 p. 421, 19 10 αἱ μετοχαὶ ἀντὶ ὀνομάτων V 1 δώσειν Ρ δόσιν Β δόσιν L | δὲ scripsi auctore Re Anim τε libri edd 2 ἐκ τῶν ἔνδον coni Re num εἶπε τἄνδον? | ἔνδον] ἐν δ’ L | ἐν οἷς ἦν] ἐνῆν L 3 ἐνδομενία MSchmidt Philol. Χ 611 4 ἥξων scripsi ἥξειν libri (om L in lacuna 5 litterarum) edd μέλλων ἥξειν Re 6 ἴσως ὀνόματα Ferr in marg Mor Re ὄνομα libri Ferr | ταῦτα] τῶν L 9 σεμνο- λογούμενοι L γρ Ferr in marg Mor Re σεμνολογουμένου λ CPBV, in quo schol. suprascr. ἐμοῦ δῆ, probante Gasda 10 στένων L 12 τό τε ἔργον τό τε ὄνομα L τό τε ὄνομα Ρ3 in marg | τε L | ἐν Ferr in marg 14 ξυρ οῦν L συρρέον V ξυστροῦν Re Anim | καθημέραν BV 17 comma ante λόγοις posui | εὐχόμενος Mor 18 τοιαῦτα edd καὶ ἐδάκρυσα ὡς δὴ μετακεκινημένου μοι τοῦ βίου καὶ τῆς τέως περὶ τοὺς λόγους σπουδῆς ἐπ’ ἄλλα με- ταβάσης. καὶ τοῦτο μὲν δὴ τοιοῦτον, πολλὰ <δὲ> πωλεῖν ἐπαναγκαζόντων <τῶν> ἀπὸ τῆς διαθήκης μένων, ἐπὶ τοὔνομα πηδώντων οὐδὲ ἀναπνεῖν των ἕτερον πολὺ μεῖζον εἰς λύπην, ἐξ ἦς ἐτύγχανον πεπαιδοποιημένος, νόσῳ μακρᾷ τελευτή, γυναικὸς λῶν ἀνταξίας διακόνων. ἀντὶ τοῦ τὴν δραμουμένην ἔχειν ἐλείπετό μοι βοᾶν. τῇ δὲ ἦν μὲν ἀνιαρὰ τὰ γενησόμενα, καὶ γὰρ εὖ ᾔδει, ἦν δὲ τὸ μὴ τὸν υἱὸν ὁρᾶν. ὁ δ’ ἄρα ἦν ἐν Θρᾴκῃ τε καὶ Θρᾴκης πόλει τῇ τῶν ἄλλων πόλεων τρυφώσῃ τοῖς ἱδρῶσι. κατηγόρουν δὲ τῆς ὁδοῦ καὶ προδεδομένης ὕθλῳ φιλίας R 167 ὕβρεων τε κατακλυζομένης | ῥεύματι. πονηρᾶς μὲν 2 ὁ γραφεὺς ὄντως μεταβέβηκε μεταβέβηκας (μεταβέβηκας V) τὸν τοῦτον λόγον ἀτεχνῶς κατακρημνίσας καὶ οὐδαμῶς δοὺς αὐτοῦ λαμβάνεσθαι, ὅτι μὴ ἀπορίας ἐξ ἀποριῶν, ὡς ἐκ τοῦ ἀνομοίου τέλους καὶ τὴν τοῦ προδιηνυσμένου λόγου ἡδονὴν συγχέαι τῷ ἀνα- γινώσκοντι: V 14 εἰκότως τὸ τοῦ λόγου τοῦτο πᾶν χωρίον τοῦ ὀρθοῦ ἐκπέπτωκε τῆς τέχνης ὁ γὰρ δὴ ῥήτωρ οὗτος ᾧ ἐμέ- λησε σοφίας ταύτης τῆς μωρᾶς, εἰς τὴν ἀμείνονα ἐκτυφλωθεὶς σοφίαν, λέγω δὴ τὴν τοῦ ἔχειν ἰδεῖν V) περὶ θεοῦ τὴν καθαράν τεκαὶ ἑστῶσαν δόξαν, ἐπὶ τῆς τοῦ λόγου τελευτῆς, ἔνθα ἦν ἀνάγκη κατακλείοντα τὸν λόγον δεῖξαι ἑαυτὸν τῶν εὐδαιμόνων, ὃ ἐσπού- δαζέ πως καὶ ἀρχόμενος τοῦ λέγειν, ἐξεκρούσθη τοῦ σκοποῦ τοῦ ἐπιλόγου τούτου (τούτῳ V) συγχυθέντος ἅπαντος, ὡς μήτε περὶ δυστυχοῦς αὐτοῦ μήτε τοὐναντίον ἔχοντος ὑπάρχειν τοῖς ἀκούουσιν ὡς ἐκ τοῦ τέλους δόξαν ἔχειν, ἀλλὰ οὑτωσὶ εἰς μῦθον ἐξεῶσθαι, τοῦτ’ αὐτὸ παθόντας τὸ τῷ μωροσόφῳ τούτῳ διαβίου σπουδασθὲν καὶ πάντα πλὴν ὀλίγων γράψαντι πρὸς πλάσμα. ἐξέστω τοιγαροῦν ἡμίν τοῦ θεοῦ σοφοῖς καὶ οὐρανοῦ αὐτὸν καὶ γῆς ἐκβάλλειν, εἰ θεοῦ τοῦ ταῦτα ὑποστησαμένου οὐδὲ κατολίγον ἔσχε γνῶσιν: V 1 ἐδάκρυσαν L | δεῖ coni Mor | μετακεκινημένου scripsi auc- tore Re μέγα περὶ μὲν οὖν CPBL edd μέγα περί τε V 2 καὶ om V | τέως scripsi auctore Re τε αὖ libri edd | τοὺς om L | μεταβαίης L 3 δὲ inserui 4 πωλεῖν] καὶ ζητεῖν Ρ γρ ζητεῖν V in marg | τῶν inserui auctore Re 5 κἀπὶ? 7 μακρᾷ τε- λευτή restitui e libris (μακρᾷ τελευτᾶ V) μακρὰ τελευτὴ Mor μακρᾷ τελευτησάσης Re 8 ἀνταξίας Re e coniectura Morelli ἀντάξιος libri Ferr Mor | τοῦ τὴν δραμουμένην Re τούτων δραμουμένης libri Ferr Mor 10 ἢν δὲ ἐν τοῖς μάλιστα τὸ coni Re | υἱ in υἱὸν in ras P3 11 Θρᾴκης] Θράκη L 12 τῇ] τὰ L 13 δὲ scripsi τε libri edd | προδεδομένης scripsi προδεδομένος L προδιδομένης reliqui libric edd | ὕθλῳ scripsi ὕπνῳ libri edd 14 κατακλυζομένης scripsi auctore Re κατακλυ- ζόμενος libri edd | πονηρᾶς scripsi auctore Re πονηρὰ libri edd καὶ ταῦτα δὲ τύχης ἔργα, ἐπειδὴ τῆς ἀπήνης ἐξέπεσεν, περὶ τὸν πόδα ζημία, χρηστῆς δὲ καὶ βελτίονος οἰκία τε τῶν Κιλίκων ἀδελφῶν ἀνεῳγμένη τῷ πάθει πλῆθός τε ἰατρῶν ἐκείνων εἰσαγόντων) περί [ετ] τὴν καθημένων οὐκ ἐώντων τι ποθεῖν εἰς ἴασιν λόγων τε 3 Ep. 943 1 καὶ delere vult Re | δὲ om L | ἔργα delere vult Re | ἐπειδὴ scripsi ἐπεὶ δὲ libri edd ἔτι δέ, ἐπεὶ coni Re | ἐξέπεσον VL et coni Mor ἐξέπεσεν, ἡ coni Re 3 τε ἡ τῶν L 4 εἰσα- γόντων] συναγόντων εἰσαγόντων CPBV εἰσυναγόντων L συν- αγόντων del Cobet Mnem. III 254 | τε inserui 5 οὐκ ἐώντων τι ποθεῖν εἰς ἴασιν scripsi auctore Wyttenb οὐκεντων τίποτι- νην ἴσασι CP οὐκ ἐντών τι ποτινηνισασι Β lacuna fere 32 litterarum, cuius initium litteris οὐκεν m. rec. expl V lacuna 6 litterarum L οὐκεν ante lacunam 10 litterarum quae manu correctirice expleta est vocabulis τῶν τι ποτινη Ferr οὐκ ἐν τῶν τι ποτινηνίσασι Mor Re | λόγων τε ἑστιάματα scripsi coll. et ep. 943 τούτων δὴ τῶν τε λόγων καὶ ἔργων ἴσθι κεισομέ- νην ἐν ἐμοὶ μνήμην ἀθάνατον et Plat. Tim. 27 Β ἀνταπολήψε- σθαι τὴν τῶν λόγων ἑστίασιν πολλῶν τε ῶ ον ἐστὶ τὰ ἀλίμενα C πολλῶν τε ὦον ἐστὶ τὰ ἀλίμενα Ρ πολλῶν τε ὦον εστι τὰ ἀλίμενα Β πολλῶν τε ὠῶν ἐστι τὰ ἀλ (post λ lacuna 4 vel 5 litterarum) μενα L in V loco horum verborum est lacuna quam supra indicavi πολλῶν τε λῶον ἐστὶ τὰ ἀλίμενα Ferr πολλῶν τε λῷον · ἔστι τὰ ἀλίμενα Mor πολλῶν τε λόγων τὰ λει- πόμενα „magna etiam orationis est materia in rebus iis quas silentio “) Wyttenb ἑστιάματα.