ὁ μὲν οὖν αὑτὸν τι- μωρίαν εἰσπραττόμενος, ἐννοῶν, οἷος εἰς οἷον γεγένηται, ᾤχετο ποιήσων ἑτέρους κακῶς, ὁ πλούτῳ μὲν εἰσελ- θὼν εἰς τὴν ἀρχήν, ἀπειρίαι δὲ λυμηνάμενος ταῖς πόλεσιν. ὁ δὲ δὴ μετὰ τόνδε χρόνος, τιμαὶ μὲν εἰς ἐμέ, τιμαὶ δὲ εἰς λόγους. καὶ ἐδείκνυντο κατὰ τὸν παλαιὸν νόμον τῆς ἀρχῆς μοι δεχομένης τοὺς λόγους, ἀνδρὸς μὲν εὖ εἰδότος δικάσαι δίκην, πλέον δὲ πρᾳότητι δυνηθέντος ἢ ἕτεροι ξίφεσι, πείσαντος δὲ ἐρᾶν αὐτοῦ καὶ ἄνδρα καὶ οἰκίαν καὶ πόλιν καὶ ἔθνος βουλάς τε καὶ δήμους καὶ ὧν αἱ χεῖρες περὶ τὴν γῆν. τοῦ- τὸν δὴ τὸν χρόνον τὰ μὲν τῶν εἰωθότων ἡμῖν πολε- μεῖν τόξα ἦν ἐν παττάλοις, ἡ κεφαλὴ δὲ ἰσχυρῶς ἐπο- λεμεῖτο τῷ παλαιῷ κακῷ. καὶ δὴ καὶ τοῦ καταπεσεῖσθαι ὁ φόβος οἴκοι παρῄνει μένειν χαίρειν εἰπόντα τῷ περὶ τοὺς νέους ἔργῳ. ἀλλὰ κἀνταῦθα θεῶν τις χεῖρα ὑπερέσχε δι’ ἀγαθοῦ μάντεως λύσας ἐλπίδι τὸν φόβον· μᾶλλον δὲ ὁ μὲν προσέπιπτεν, ἡ δὲ ἐμάχετό | τε καὶ R 160 ἐπειρᾶτο νικᾶν. 269. Ἄρχων ἕτερος, ὀργὴ, θυμός, δειμός τε φόβος 24 II. λ 37. ο 119 1 δοθῆναι scripsi δοῦναι libri edd 2 τέ με] τε μὲν L 5 post ᾖ et πάντα rasura ternarum litterarum in Α | αὐτὸν APVL αὐτῶ Β 7 ὁ om L 9 ὃ τόνδε τὸν V | χρόνον Α χρόνον VL | τιμή L 11 γρ δεδομένης Mor in marg 12 μὲν εὖ] εὖ μὲν L (et Par) | εὖ om Β 13 ἕτερος L 16 μὲν] μετὰ L 18 τοῦ inser m. rec. Α 22 ἡ] ὁ L | τε om Β 24 φόβος τε] καὶ φόβος L τε, ὕβρις, ἀσέλγεια, πᾶν μὲν φθέγξασθαι, πᾶν δὲ τολμῆσαι, τὰ τυράννων ἐν νόμοις ἐργάσασθαι. οὗτος οὐ δοκεῖν μὲν τολμᾶν ἐβούλετο, πᾶν δὲ τοὐναντίον ἔπραττεν, ἐν ἑτοίμοις ὑποσχέσεσι πανταχοῦ ψευδόμενος, ὥστε μετά τινας ἡμέρας καὶ τοιαύτην ἐπ’ ἐμὲ δόξαν ἐλθεῖν, (πλάττοντα λόγους ἔξω κομίζειν) ἀκηκοότα οὐδέν. αἰτοῦμεν δὴ παρὰ τοῦ Δῖός ἀπαλλαγήν, ὁ δὲ ἤκουσέ τε καὶ ταχέως ἔδωκε προσθεὶς τὸ μετ’ αἰσχύνης. R 161 καὶ γὰρ ἤγχετο καὶ εἵλκετο, καὶ φυλακαὶ | καὶ ὕπνος νικώμενος, ἔκειτό τε τὸν πανδοκέα πριάμενος, οἱ θη- ραταὶ δὲ καὶ οὗτοι τῶν λόγων ᾑρήκεσαν, ἔν τε τῇ μεγάλῃ πόλει μέσος ὢν πρακτόρων ἐπὶ μέσης ἀγορᾶς σφαίρας δίκην πανταχοῖ πανταχόθεν ἐπέμπετο. των δὲ τὰ μὲν ὁρῶν, τὰ δὲ ἀκούων ἐγὼ προσεκύνουν τὴν Τύχην, δι’ ἣν οὐκ ἔστιν ὅτε μοι δίκης νης ἐστερήθην. 271. Τὰ δ’ αὖ μετὰ τοῦτον, ἀνὴρ τὴν ἑαυτοῦ μὲν ἐκλιπών, ἑτέρωσε δὲ οἰκῶν, κέρδεσι δὲ τοῖς ἐν τρισὶν ἀρχαῖς ἐκ πενίας εἰς πλοῦτον ἐλθών, καὶ λογογράφος ἥκιστα μὲν ὤν, πάνυ δὲ εἶναι νομίζων εὔχετο μὲν 17 Εὐστάθιος or. LV t. III 125 sq. R. 18 ἑτέρωσε] ἑτέρωθι στάσιμον <ἑτέ> ρωσε ἐπὶ κινήσεως. ὡς τὸ ἑκασταχοῦ καὶ πάλιν ἑκασταχόσε τὸ γοῦν ἑτέρωσε οἰκῶν ἐνταῦθα τόπον οὐκ ἔχει. τὸ γὰρ οἰκῶν στάσιμον ῥῆμα V (lin. 1 vocabula στάσιμον et κινήσεως in ras m. rec., quae etiam verba inde ab ὡς usque ad finem addidit) 2 τῶν ante τυράννων Ferr in marg Mor | ἐννόμοις A | οὗτος om L 6 ἵξω κομίζειν] ἐγκωμιάζειν Β | κ alterum in ἀκηκοότα in ras P2 9 num ὕπνῳ scribendum coll. Aesch. Ag. 277 et 876 Κ? 10 οἱ] ἡ Β 11 καὶ οὗτοι τῶν λόγων] τῶν λόγων καὶ οὗτοι L 13 πανταχοῦ V πανταχῆ L 17 ἀνήρ τις τὴν L | μὲν om L lacuna sex vel septem litterarum 20 ηύχετο L τήνδε παραλαβεῖν τὴν ἀρχήν, ὅπως, ἔφη, διδάσκαλος γενοίμην τοῖς ἄρχουσιν, ὁποίους τινὰς εἶναι χρὴ πρὸς τοὺς διδάσκοντας λέγειν. καὶ λέγων ταῦτα συνῆν τε τὸ πλέον τῆς ἡμέρας καὶ τῆς νυκτὸς 4 οὐκ ὀλίγον ἀνήλισκε, καὶ εἴ τῳ διακωλυθείη, | ζημία R 162 τοῦτο ἦν. ὁ δὴ τὰ τοιαῦτα ὑπὲρ τῶν τοιούτων παρὰ τῶν ὅ τι ἂν ἐθέλωσι δοῦναι κυρίων αἰτῶν, βὼν καὶ ἔχων οὐκέτ’ ἦν αὐτός. ἀλλὰ πέντε μὲν ἢ. μικρῷ τῳ πλείους ἡμέρας μόλις κατέχων αὑτὸν οὐκ ἐγυμνοῦτο. ἔπειτά ποτε ῥημάτων ὑπ’ ἐμοῦ ῥηθέντων τῶν πειρωμένων ἀμύνειν ὀρφανίᾳ τε καὶ πενίᾳ καὶ νεότητι μαθητοῦ τινος ἡμετέρου (πῦρ ἐν μοσίᾳ τρέφοντος) τότ’ οὖν θυμῷ καλυφθεὶς καὶ τε ὀφθαλμὼ κινήσας τήν τε ῥῖνα χειρὶ πιέσας μέγα φθεγξάμενος, ἔα με, εἶπεν, ἄρχειν, ὡς νῦν γε οὐκ ἐᾷς. τῷ δ’ ἄρα καπηλεύειν ἐδέδοκτο καὶ ταλάντων ἐ̓με- λεν, ᾧ τὴν ἐμὴν ᾔδει φύσιν ἐναντιωσομένην. ἐγὼ μὲν οὖν αὐτὸν εἴων ἄρχειν καὶ γίγνεσθαι Κινύραν, ὁ δὲ τοιαύτην κρηπῖδα βαλόμενος ἐπῳκοδόμει, πᾶσι μὲν οἷς ἐνῆν ὑβρίζων, μηχανώμενος δὲ καὶ θάνατον, ξίφος μὲν οὐκ ἀναιρούμενος ἐπ’ ἐμέ, ὂν δ’ ᾤετο πει- 21 Ῥωμύλον. Cf. or. LV t. III 151, 11 sq. ep. 764. 1 παραλαβὼν Β 4 συνῆν scripsi auctore Re Anim σύν libri excepto V qui om | τε om V | τῶ πλέω Ρ, sed ῶ et ω in ras m2 et ὸ et ον m3 quae etiam in marg scripsit τὸ πλέον | τῆς alterum om L 6 τὰ om Β 8 ὁ αὐτός? 9 litteris κα verbi κατέχων des. fol 6 in A, quae sequuntur usque ad ἀχθη- δόνα 206, 2 uno folio amisso perierunt | αὐτὸν L 11 τῶν om L 13 κρατηθεὶς vel καταληφθεὶς? 14 κνήσας Re Anim, at cf. Soph. Phil. 866 | ῥῖνα] ῥάχιν L | χειρὶ πιέσας] χεῖρα ποιήσας C χείρω ποιήσας L χειροποιήσας Ρ, sed o prius et η inser m3 quae eadem χειρὶ πιέσας suprascr. 18 ἄρχειν τὲ καὶ L | γίνεσθαι VL 19 βαλλόμενος Ferr Mor νῶντα συκοφαντήσειν, πεινῆν ποιῶν. ἧκε δ’ ἡ <δίκη> παρὰ τῶν θεῶν πάλιν, καὶ οὐκ ἀπερρίμμην, ἀλλ’ R 163 ἀπεδεικνύμην ὢν αὐτοῖς | ἐν ἐπιμελείᾳ.