τούτου δὲ καὶ αὐτὸς 9 αἴτιος εἶναι ἐδόκουν· λόγοις τε ἡμερώσας καὶ δάκρυσι R 152 τοὺς ἐπὶ τὴν κρίσιν ἥκοντας γραμμάτων | ἐρᾶν ἔπει- θον, καὶ ἐν οὐ πολλῷ χρόνῳ πανταχοῦ γράμματα. καὶ τοῦτο ἔργον ἡγούμεθα τῆς Τύχης καὶ προσέτι γε τοὺς πολλοὺς λόγους περὶ μὲν τὴν αὐτὴν πεποιημένους ὑπόθεσιν, μορφὴν ἄλλην ἄλλος ἔχων, δόξαντας δὲ εὖ ἔχειν. θέατρα δὲ ἡμῖν, οὐχ οἷα πρότερον, ἄρχων τε καὶ οὓς τότε συνῆγε πολλοὺς ἀπὸ πολλῶν τῶν ἐθνῶν. τὸ δὲ αἴτιον, ἐν μὲν τῷ δουλείαν ἐνεώρων, τὸ δ’ εἶχεν ἐλευθερίαν, καὶ τὸ μὲν φίλους, τὸ δὲ καὶ R 153 οὐ | φίλους, ζημίαν τῷ λέγοντι. ἄλλος δέ τις 13 or. XIX sq. t. Ι 626 sq. — II 27 R 1 δόξαν τὲ L | τε inserui e VL 2 βασιλέως L 5 ἐφιέ- μενα C (sed ἀ supra ἑ s) et L 9 τε γὰρ ἡμ. coni Re 11 παν- ταχοῦ τὰ γράμματα L 12 ἡγώμεθα libri Re 14 ἄλλην ἄλλος ἔχων] ἄλλην ἄλλον (v m2 in ras) ἔχοντα (m2 corr ex ἔχων) Ρ ἄλλον ἄλλην ἔχοντα Β δ’ ἄλλην ἄλλον ἔχοντα coni Re, at de nomin. partic. absol. cf. Franc. Zambeccari p. 212 15 θέατρα scripsi e VL θέατρον ACPB edd | ἄρχειν Ferr Mor 16 τότε P3 τοῦτο L τὰ τότε coni Re, fortasse recte συνῆγε Ρ sed - et γε m3 | πολλοὺς ἀπὸ Ρ sed οὺς ἀπὸ in ras 3 litterarum m3 | πολλῶν Α in marg 17 δ’ ACP Mor Re | ἑώρων AC (sed in hoc ἐν suprascr. s) ΡΒ 18 τό δ’ VLB | γρ φιλανθρωπίαν Mor in marg (et Patm, sed γρ ἐλευθερίαν in marg) | δ’ L | καὶ om VL 19 ἄλλος — 193, 1 τοῦ om L ἀντὶ τοῦ οὐκ εἰδότος θεούς, εἰδὼς οὐδ’ αὐτὸς θεούς, παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν τρυφῇ μὲν εἰς σάρκας ἐπιδούς, οἷα ἐκ πολλῆς οὐσίας, (ἡ δὲ ἀδικίας ἔργον ἦν,) τοῦδε ἀνοητότερος, ἀκούσας μὴ χείρω ποιεῖν τὴν Δάφνην μηδὲ ἐπιφέρειν κυπαρίττοις σίδηρον ἐχθρός τε ἦν καὶ ἐπειρᾶτο τἀμὰ καθελεῖν, πρῶτα μὲν Ἰταλῶν φωνῇ, μετὰ ταῦτα δὲ καὶ Ἑλλάδι, καί τινα ἀσθενέ- στατον, ὡς δὴ ἰσχυρότατον, ἀποδύσας ἐκέλευε θεῖν. ὁ δὲ ἄρα ἐπεπέδητο καὶ ἦν ἄφωνος εὐθὺς ἐν προοιμίοις, κερδαίνων μὲν ἐν τῇ σιωπῇ, κινεῖν δὲ ὅμως γλῶτταν ἀποθανοῦσαν πειρώμενος. ἡ δὲ ἔκειτο, καὶ | ἀχλὺς ἐν ἑκατέρου τοῖς ὄμμασι, τοῦ μὲν ἀπιόν- R 154 τος, τοῦ δὲ καθημένου. ταύτης τῆς δίκης οὐδ’ ἂν τὴν διὰ θανάτου προτέραν ἐποιησάμην. 257. Περὶ δὲ τοὺς χρόνους τούτους ὑποψία μέν τις ἄδικος τῶν τινα ἐμοὶ πεπλησιακότων ἐξέμηνεν ἐπ’ ἐμέ, καὶ προσπεσὼν ὕβριζε μόνον-οὐχ ἕλκων τὸν ἐξ ἐμοῦ. διέφυγον δὲ αὐτὸν οὐδὲ ἐγὼ καὶ ταῦτα ἀπὼν) λέγοντά γε ἀδικεῖν με τῇ ἀτελείᾳ τὴν βουλήν, ἥ μοι μετὰ συχνῶν ὑπῆρχε παρὰ τοῦ νόμου. καὶ πρεσβεύων μίν ἐπὶ τούτοις ᾤχετο, ταῖς δ’ εἰς ἐμὲ τοῦ βασιλέως τιμαῖς ταπεινωθεὶς ἐπανήρχετο, καὶ ἧκέ τις 5 Cf. p. 195, 9 sq. 2 παραλαβὼν τὴν βασίλειον ἀρχὴν citant Georg. Lacap. Mosqu. fol 56 (cf. p. 73) et auctor libelli de constr. ed. Herm. de emend rat. gramm. 381, 15 | σάρκα VL 3 γρ οἶαι Mor in marg | ἡ] ὃ BV ἃ L | δὴ V | ἦν om Β | ὢν Β et Re ὧι C ὧ AV Ferr et per rasuram corr in ὃ Ρ ὁ L Mor 8 ἤδη VL 10 γῇ L 11 γλῶσσαν ACPB 12 οὐ in ἑκατέρου in ras Ρ2 14 πρότερον L 15 δὴ VL | μέν delere vult Re 16 ἐξεμεῖν L 19 γε scripsi auctore Re Anim τε ACPBV edd om L delere vult Re in edit. 20 ἦ L | παρὰ in lacuna trium litterarum P3 | καὶ del Ferr in marg om Mor 21 δὲ L 22 ἧκέ] ἡνίκα L | τις] τῆς ἀνυβρίστου L μετὰ τῶν συμπρέσβεων βασίλειον ἡμῖν κομίζων ἐπιστο- λὴν αὔξουσαν τὸν δεξάμενον, ηὐξημένον πως καὶ τοῖς Εὐδεβίου, <τῶν πρέσβεων δὲ καὶ οὖτος> λόγοις, ὧν 4 μὲν τὸν πατέρα, τῷ δὲ ἐκόσμησε τὸν υἱόν, ὥστε τοὺς R 155 Ἀθήνηθεν ἀντὶ τοῦ ἐρίζειν θαυμάζειν | αὐτόν τε νον καὶ ἐμέ, τοῦ δοῦναι μὲν ἐμέ, τοῦ λαβεῖν δὲ ἐκεῖνον. 259. Γνοίη δ’ ἄν τις κἀντεῦθεν τὴν περὶ ἐμὲ τῶν θεῶν εὔνοιαν. ἐπανῄειν ποτὲ λελουμένος ἐσπέρας· ἵπποι δὲ ἐοικότες μὲν θηρίοις, τοῦτο δὲ οὐ δοκοῦντες, εἱστήκεσαν περιμένοντες τοὺς δεσπότας, οἱ μὲν εἰς τοὺς κίονας ὁρῶντες, οἱ δ’ εἰς τὸν τοῖχον τετραμμένοι. καὶ ἦν οὐδὲν κακὸν εἰκάσαι, τὸ δ’ ἄρα ἦν μέγα. χωροῦντι οὖν μοι διὰ μέσου τοὺς ὀδόντας ἐδείκνυσαν ἀντὶ βελῶν τοῖς ποσὶ χρώμενοι, τὸ δ’ ἤρκεσεν ἂν εἰς θάνατον. νῦν δ’ ὁ ἱπποκόμος με ἐξαρπάσας, μεθεὶς ὂν ἦγεν ἵππον, φέρων εἰς ἀσφάλειαν κατέστησε. τοῦ ἱπποκόμου μὲν αἱ χεῖρες, τὸ βούλευμα δὲ τῶν θεῶν·