ἐδόκει δὲ καὶ τούτοις καὶ τοῖς ἄλλοις ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ καὶ τὸ δίς, ὃ μήπω πρότερον, νοσῆσαί μοι τὰ ἄρθρα, χειμῶνός τε καὶ θέρους, δοῦναί τε τοῖς ἐπισκοπουμένοις ἀεὶ λέγειν, ὡς τῆς ἐπιούσης οἰχήσομαι. ταῖς δὲ δὴ ἄλλαις πόλεσι καὶ ἐδόκουν τε- θνάναι, καὶ τὰς πολλὰς δὴ ἠρώτων πρεσβείας, εἰ τοῦτο ὧδε ἔχοι. ἦσαν μὲν οὖν τῶν φίλων οἱ ἐμέ τε καὶ σφᾶς αὐτοὺς ἐπί τινας ἐκίνουν, οἷς δόξα τούτων εἶναι τεχνίτας, ἐγὼ δὲ οὔτ’ αὐτός τι τοιοῦτον ἔπασχον ἐκείνους τε κατεῖχον, εὔχεσθαι δεῖν εἰπὼν μᾶλλον ἤ τινας ἕλκειν ὑπὲρ τῶν ἐν σκότῳ συντεθέντων. καί- R 149 τοι | χαμαιλέων ἀναφανείς, οὐκ οἶδ’ ὁπόθεν, ἐν τῷ τῶν λόγων χορῷ, πολὺς μὲν τούτῳ τῷ χαμαιλέοντι χρόνος καὶ μηνῶν ὁ νεκρὸς οὐκ ὀλίγων, ποδῶν δὲ ἐν μέσῳ τῶν ὀπίσω κειμένην ἑωρῶμεν τὴν κεφαλήν, τῶν δὲ ἑτέρων ὁ μὲν ἦν οὐδαμοῦ, τὸ στόμα δὲ ἅτερος εἰς σιωπὴν ἔκλειεν. ἀλλ’ ὅμως οὐδ’ ἐπὶ τηλικούτοις 1 καταλέλυτο Β | δὴ VL 2 δὴ om Α inser P3 3 γι- νοίμην V | ἐπεφερόμην Ferr Mor 4 αὖ scripsi ἂν libri edd 6 τῶν] om V κατὰ τῶν Re Anim 10 τοῖς] τὰ L | ἐπισκοπου- μένοις scripsi e libris (ἐπισκοπούμενα L) et γρ Mor in coll. Dem. c. Neaer. § 56 p. 1364, 11 ἐπισκεπτομένοις edd 12 ταῖς πολλαῖς — πρεσβείαις Gasda | δὲ V 13 ο in ἔχοι in ras Ρ2 ἔχει L 15 αὐτό Ferr Mor 17 ἐν τῶ σκότω L 19 χρό- νος scripsi e L auctore Re χρόνων reliqui libri edd 21 κει- μένην scripsi e V auctore Re κειμένων reliqui libri edd | τῶν δὲ τῶν ἑτέρων L 23 οὐδὲ L τοῖς ἀποκεκαλυμμένοις ὄνομά τινος ὑπῆγον τῷ φανέντι, δέος μέντοι μοι ἐδόκει τοὺς αὑτοῖς τι συνειδότας | εἰσελθεῖν καὶ τοὺς μὲν ὑφεῖναι τῆς συνεχείας, ἐμοὶ δὲ R 150 αὖθις ἐγγενέσθαι κινεῖσθαι. τύχης τοίνυν ρας ἃ κατωρώρυκτο κεῖσθαι ὑπὲρ γῆν τοῖς βουλο- μένοις ὁρᾶν. 251. Ἡκεν ἐπὶ τούτοις ἄρχων, ἥκιστα τὸν αὑτοῦ πάππον ἐν τοῖς πρὸς ἐμὲ μιμούμενος. ὁ μὲν γὰρ οὐκ. ἐπαύσατο τιμῶν, οἷα ἀνὴρ ἐπιστάμενος λέγειν, ὁ δὲ οὐκ ἐβουλήθη με εἰδέναι, ἐν αἰτήσει τε χάριτος δικαίας τε καὶ οὐ μεγάλης ἐξελεγχθεὶς ἀνόητός τε εἶναι κῶν. καὶ τῶν μὲν ματαίων ἐπιμελῶς, τῶν δὲ καίων ἀμελῶς εἴχετο, | διαμένων ἡμετέρων ἄγευστος R 151 λόγων · οὐ γάρ μοι τοῦδε τοῦ γέρως ἄξιος ἐφαίνετο. μία μὲν ἥδε δίκη, ἑτέρα δὲ πρὸς τὰ τέρματα τῆς ἀρ- χῆς, ὑπάρχου πέμποντος ἥκων έν ἐρημίᾳ τε καθῆστο καὶ ἡλίῳ φλέγοντι διψῶν τε ἀεὶ καὶ πίνων. ἕτερος ἄρχων, ἐφ’ οὗ τὰ δεινότατα πολέμῳ πονηρῶν δαιμόνων 7 Τισάμενός or ΧΧΧI t II 239 sq. R 18 ἧκε δηλονότι V 1 „malim ἐπῆγον“ Re 2 μέντοι reposui e libris μέν τι edd | αὑτοῖς supra αὐτοὺς C v αὐτοὺς VL | τί V 3 τοὺς] τοῖς L | inter duo ε in συνε είας rasura unius vel duarum lit- terarum in L δυσμενείας coni Re, fortasse recte | ἐμὲ ΑΡ γρ ἐμοὶ Ρ2 5 κατορώρυκτο BL Mor Re | γῆς VL 7 τούτοις scripsi e VL τούτων ACPB edd | αὐτοῦ libri edd 9 α in ἀνὴρ in ras P2 10 με Re μὲν libri Ferr Mor 11 ἐξ- ελεγχθεὶς περιεῖδεν ἀνότός τις coni Re 12 ἐπιμελὴς L 13 ἀμελὴς L | εἴχετο scripsi auctore Gasda coll. 82, 1 ἤρχετο libri edd ἦρχε vel ἦρχε τὸ ἰτὸς coni Re 14 ως in γέρως corr in ους Α2 15 τὰ inserui e libris lacunam hoc loco δόξαντα κεκινῆσθαι, λίθοι τε ἐπὶ τοὺς ἐν ταῖς γρα- φαῖς βασιλέας ἐκ χειρῶν ἐρχόμενοι, καὶ ἦν πολὺς ὁ ψόφος, χαλκαῖ τε εἰκόνες διὰ γῆς ἑλκόμεναι ῥήματά τε ἐπὶ τοὺς τῶν ὅλων κυρίους πικρότερα παντὸς ἀφιέμενα λίθου· δι’ ἃ πολλαὶ δὴ μεταναστάσεις, ὡς οὐκ ὄν μένοντι σωθῆναι, καὶ ὁ φεύγων τὸν οὐ φεύ- γοντα ἐθρήνει. ἐν μὲν οὖν ταῖς ἐλπίσι κατασκαφαί, τὸ δὲ ἐλπίδος ἔξω σωτηρία.