οὕτως ἅπαντες ἅπαντας ἠξίουν ἐμοῦ παρόντος σωφρονεῖν τοῦ γε οὐδὲ σφαίρας Ἀθήνησιν οὐδεπώποτε ἁψαμένου τοσοῦτόν <τε> ἀποσχόντος τε καὶ κοινωνίας τῶν ἐν νυξὶν ἐπὶ τὰς τῶν πενεστέρων πορευομένων οἰκίας· ἐπεὶ καὶ Σκύλλης κεφαλὰς ἢ εἰ βούλει γε, Σειρήνων δεινοτέρας γείτονας, ἑταίρας με- λῳδούσας, αἱ πολλοὺς ἐξέδυσαν, μάτην ᾀδούσας ἀπέ- φηνα. 23. Ἀλλ᾿ ὅθεν ἐξέβην, ἐκείνων γε τῶν πολλῶν κῶν διὰ τὴν Τύχην ἀπελελύμην, ὥστε τὴν Κόρινθον εἶδον οὐ φεύγων οὐδὲ διώκων, ἀλλὰ νῦν μὲν ἐφ’ ἑορτὴν Λακωνικήν, τὰς μάστιγας, ἐπειγόμενος, νῦν δὲ εἰς Ἀργὸς τὰ παρ’ αὐτοῖς μυησόμενος. καὶ τοῦτο δὲ τοσοῦτον. καὶ κατ’ αὐτοὺς δὴ τοὺς λόγους μιμητὴς 8 sq.: Anaxil. in Neott. fr. com. Att. III 347, 4. 15, 20 M. II 270 Κ. Alciphr. ep. 18 Σκύλλα ἡ μουσουργός 13 ἀπολελαύκεσαν δὲ ἀεὶ σὺν τῇ ἀπο προθέσει V 15 Oï Λακεδαιμόνιοι πρὸς καρτερίαν γυμναζόμενοι τὴν Ἄρτεμιν Ἄτρεμιν (num τῇ Ἀρτέμιδι?) ἑορτὴν ἐποίουν, ἐν ᾖ ἐμάστιζον ἀλλήλους, καὶ ἀν- δρίαν τινὰ ἐκ τούτων ἐπαιδεύοντο, ἶνα ἀνδρικῶς ἔχοιεν περὶ τοὺς πολέμους B2 3 τῷ τῷ τὸ P et Af et Cn τὸ L 4 aut ἅπαντες aut ἅπαντας delere vult Re <τε> inserui 7 καὶ κοινωνίας καὶ Wyttenb Eun. II 258 παροινίας MSchmidt Phi- lol. X 614 | post τῶν quod est in libris τε delevi cum Re Anim et Sinteni νυξὶ L | τῶν πορνευτριῶν vel στεγιτίδων MSchmidt l. l. num τῶν πορνοβοσκῶν? 8 πορευομένων scripsi cum Gasda ποιουμένων libri et edd | σκίλης V Ι num κεφαλῶν? 9 γείτονας delendum videtur 12 γε Re τε ACPBL Ferr Mor om V 16 παρὰ L | καὶ τοῦτο δὲ τοσοῦτον κακὸν ἀπέφυ- γον κατ’ αὐτοὺς Re Anim τούτου δὲ τοσούτου, εἰ MSchmidt l. l. ἂν ἐκείνου, παρ’ ὂν ἠρχόμην, γενόμενος, τὸ γὰρ | R 19 δὴ ἐρᾶν καὶ τοῦτο ἂν ἔπραξεν, εἱπόμην <ἂν> ἴχνεσιν, οὓς αὐτοὶ μὲν ἐπίστασθε, σιγᾶσθαι δὲ ἐμοὶ κάλλιον. οἷος ἂν οὖν ἦν, εἰ ἀνθ’ ὧν ὑμᾶς νῦν ἐν τοῖς ἐμαυτοῦ λόγοις ἀναμιμνήσκω, τοῦ δεῖνος ἀνεμί- μνησκον ταπεινοῦ τινος καὶ πένητος ῥήτορος; 24. Ταυτὶ μὲν οὖν οὕτως εὖ καὶ καλῶς ἐστρατή- γηται τῷ δαίμονι. καὶ προσῆν τὸ οἶς ἐχρῆν ἡγεμόσιν ἀκο- λουθοῦντα μηδὲν ἰατρῶν ἐν τῷ σώματι δεδεῆσθαι, ὥστε ὁπόσαι ἡμέραι, τοσοῦτοι πόνοι, πλὴν ὅσας αἱ πανηγύ- ρεις αὑτῶν ἐποιήσαντο, οὐ πολλάς τινας οἶμαι. ἐπεὶ δὲ ἐδόκει μέγιστον εἶναι θρόνων ἄξιον τῶν παρ’ Ἀθη- ναίοις κεκρίσθαι, καὶ τοῦτο φροντίσασα ἡ Τύχη δέδωκε τοῦτον τὸν τρόπον. ἦν τις ἄρχων ἀνὴρ τῶν ἐξ Ἰταλίας φρονήματός τε πλέως οἰόμενός τε δεῖν ἆμαρ, τάνεσθαι μηδὲν ὑπὸ τῆς ἐκεῖ νεότητος. ἐν δὴ μανίᾳ τῶν νέων παύει μὲν τοὺς ποιμένας, ὡς δὴ κακοὺς ποιμένας, τοὺς δὲ ἀντ’ ἐκείνων ἄρξοντας ἀνεζήτει R 20 τρεῖς ἀντὶ τοσούτων ἐκείνων. ἐπῃνεῖτ’ οὖν | Αἰγύ- πτιός τέ τις εἰς τὴν ἀρχὴν πολίτης τέ τις ἄμφω παρόντε. τῆς ἰσορρόπου δὲ αὐτοῖς εὐτυχίας 12 or II 13 19 or II 14 4 οἷος κατ’ ἐρώτησιν Vf 1 prius ε in γενόμενος in ras P5 2 δὴ in ras L2 | <ἂν> inserui 4 οἶος corr. ex οἷον Cs supra οἷον Af οἷον PBL οἷς Ferr | ἀνθῶν L 7 οὖν om L 8 ἡγεμόσιν ἀκολουθοῦντα] ἑπόμενον ἡγεμόσιν V cf. Eunap. vit. 4 p. 4, 21 οἷς ἐχρῆν ἑπό- μενος 9 ἐν uncis inclusit Re Anim 11 αὑτῶν αὑτῶν scripsi cum V et Wyttenb αὐτῶν (post quod ἐλευθέρας excidisse putavit Re) reliqui libri et edd 12 παρὰ ACPB Mor Re 13 ἔδωκε L 14 τόνδε VL 19 ἐπῃνεῖτο VL 20 τε (prius) erasum B | τις (prius) in ras B2 21 παρόντες Mor ἀπέλαυον εἰς πόνους ἔτη πέντε καὶ εἴκοσι γεγονώς, ὁ δὲ Αἰγύπτιος πλείω δέκα, τούτου δὲ ἦν ἅτερος πρεσβύτερος, ἔδει δὲ παρεῖναι καλούμενον. καὶ τῷ μὲν τὸν θυμὸν ὁ χρόνος ἐκοίμιζε, καὶ εἶχον οἱ σοφισταὶ τὰ αὑτῶν, ἐγὼ δὲ οἷς ᾑρέθην ἐκεκοσμήμην. μεστὰ δὴ τἀπὶ τού- τοῖς ὑποψίας καὶ οὐκ ἦν οὔτ’ ἐκείνοις οὔτε ἡμῖν καθ- εύδειν, ἀλλ’ ἠνάγκαζε τοὺς μὲν τὸ ἐπιβουλεύειν ἀγρυ- πνεῖν, ἡμᾶς δὲ ἡ τοῦ τι δεῖν πείσεσθαι τῶν ἀηδεστέρων ἐλπίς. οὐ μὴν οὐδ’ ἐνταῦθά με προήκατο θρασύτητι νεωτέρων ἡ Τύχη, κατεῖχε δὲ αὐτοὺς καὶ μάλα ὀργῶν- τάς τε καὶ παρωξυμμένους. 26. Φέρε δὴ καὶ ἑτέρας οὐκ ἀγεννοῦς μνησθῶμεν ἀποδείξεως, ὡς ἦν ἐν ἐπιμελείᾳ τῇ Τύχῃ. ἔμελλέ μοι πεπράσεσθαι τὰ πατρῷα, καὶ τοῦτο ἡ θεός, οἷα δὴ θεός, προηπίστατο, γνώμην δὲ εἶχον ἕτερα τέτταρα ἔτη τοῖς ἠνυσμένοις προσθεὶς οὕτως Ἀθήνηθεν ἀπελ- θεῖν, ὡς τῆς μοι ψυχῆς δεομένης γενέσθαι βελτίονος· καὶ γὰρ εἰ | ὅτι μάλιστα ἀποχρώντως ἐδόκουν τοῖς R 21 ἄλλοις ἔχειν, ἀλλ’ οὐκ αὐτός γε ἐφαινόμην ἐμαυτῷ, δέος δέ με ἐξετάραττεν, ὡς περιστάντες οἱ ἑκασταχοῦ 14 III 195, 14 sq R 1 ε in ἀπέλαυον in ras Af ἀπέλαυον L 2 δέκα] num μ'? | ἕτερος Re ὁ ἕτερος Gasda τούτου δ’ ὁ ἡμέτερος MSchmidt Phil. X 610 3 δὲ scripsi δὴ libri et edd | τῶν V 4 αὐτῶν B αὐτῶν P 5 ηἱρέθην ex ηἰρόθην corr. Cv | τὰ ἐπὶ PL edd 6 οὔτε VL 8 τι AVL δεῖν] δὴ B et in ras P4 et in ras ut videtur, corr. e δεῖν L et supra δεῖν V num de- ει lendum? | πήσεσθαι Β | τῶν ἀηδεστέρων P sed τῶν ἀη m2 in ras 11 παροξυνομένους Mor 12 ἀσθενοῦς? 13 μοι] μέν μοι L 18 ἐδόκουν V Ferr in marg Mor Re ἐδόκει ACPBL 20 δέ in ras P2 | ἑκασταχοῦ σοφοὶ in marg m2, in textu ἐν ἄλλοις σοφώτεροι P ἑκασταχοῦ σοφώτεροι | L ad -σοφοὶ in marg ἐν ἄλλω σοφώτεροι AV num σοφώτατοι? σοφοὶ μυρίᾳ βασάνῳ κατενεγκεῖν ἐθελήσουσι· δεῖν οὖν ἔτι ἐπιζητοῦντα μανθάνειν. ἐπὶ δὲ ἀγγελίᾳ τῇ περὶ τῆς πράσεως Ἀθήναζε ἡκούσῃ πάντως ἂν αὐτοῦ κατέμενον οὐδέν τι τοῖς κτηθεῖσι χρώμενος, ὃ δὴ πολ- λοὺς τῶν νέων κατέλαβε θρόνων τε οὐ δυνηθέντας ἀντιλαβέσθαι τῶν αὐτόθι πρὸς γῆράς τε μετ’ ἀφωνίας ἥκοντας. μηχανᾶται δή τι τοιόνδε. Κρισπίνῳ μάλα ἐχρώμην Ἡρακλεώτῃ νεανίσκῳ τὸν ἴσον ἐκεῖ μοι δια- τετρφότι χρόνον, ᾧ τὸ δύνασθαι λέγειν μετὰ μικρῶν ἡ φύσις ἐχαρίσατο πόνων, ἡλικιώτης δὲ ὢν ἐμὸς πατέρα με ᾤετο προσορᾶν καὶ τοῖς ἐμοῖς νόμοις ἐν μείζοσί τε καὶ ἐλάττοσι πειθόμενος πατρῴας οὐ κατῄσχυνεν ἀρε- τὰς ἡγουμένου πάντων αὐτῷ ῥημάτων ἐρυθήματος. οὗτος οἴκαδε καλούμενος ὑπὸ τοῦ θείου, — θείου τινὸς ὡς ἀληθῶς ἀνθρώπου καὶ πλείω γε θεοῖς ἢ ἀνθρώποις ὁμιλήσαντος ἐν γῇ, καίτοι νόμος γε εἶργε καὶ ἦν ἡ δίκη τῷ τολμῶντι θάνατος, ἀλλ’ ὅμως σὺν αὐτοῖς ἐκεί- R 22 νοῖς | πορευόμενος τὸν βίον νόμου τε πονηροῦ καὶ νομοθέτου δυσσεβοῦς κατεγέλα — ὡς οὖν ἐκέκλητο καὶ μένειν οὐκέτ’ ἦν, ἡ καρδία οἱ καθ’ Ὅμηρον γάλα στήθεσσι πάτασσε καὶ μᾶλλόν γε ἢ εἰ ἤρχετο πολεμίοις συμμίξων· ἐν πολίταις γὰρ αὖ δεξιοῖς καὶ 20 II v 282 et η 216 2 ἔτι ἐπιζητοῦντα scripsi e ΡΒ ἔτι ζητοῦντα VL ἐπι- ζητοῦντα Α ἐπιζητοῦντα (?) edd 8 μοι e μου μου corr. Cn μου A 10 πατέρα — 11 νόμοις om L 12 πατρῴας — 13 θήματος om Β 15 ὡσαληθῶς Β | γε scripsi auctore Sint. τε ACPB (quod delere Voluit Re) om V. τοῖς L (articulum ante θεοὶ θεοὶ omittere Libanius) 17 τῷ om Ρ | τολμήματι L 18 διαπορευόμενος Re Anim 21 στήθεσι BL 22 αὖ delere vult aut in πάνυ mutare Re περὶ σοφίαν διατρίβουσι μέλλων δείξειν τὰ Ἀθήνηθεν ἀγωνίσματα νεανίσκος εὐλαβής τε καὶ τοιούτων ἄθλων ἄγευστος εἰκότως ἐδείμαινε. δεόμενος δὴ συμμάχου τε καὶ φίλου παραστησομένου τε καὶ θαρρυνοῦντος ἐγγύθεν οὐκ ἔμελλε [τοῦτον] δὴ τὸν τοιοῦτον ζητήσειν ὄντος ἐμοῦ, καὶ εἰπόντος δὴ τό τε αὑτοῦ πάθος ὅτου τε χρῄζοι, πρὸς μὲν τῆς ὁδοῦ τὸ μῆκος, οἶμαι, κατώ- κνουν, ἐνίκα δὲ ὅμως ἡ φιλία τὸν ὄκνον, καὶ ἅμα ἐνε- νόουν, ὡς εἴ του φαινοίμην ἐν συνουσίαις ἐπιδεής, ἐκ τῆς αὖθις ἐπὶ ταῦτα πορείας | ἀπολογήσομαι. R 23 τουτὶ μέν με ἐπὶ τὸ ζεῦγος ἀνεβίβαζεν, Ἑρμοῦ δὲ 1 1 εὐνοίᾳ καὶ Μουσῶν ἀπὸ Πλαταιῶν ἀρξάμενοι χρῆ- σθαι οἶς εἴχομεν ἐπαινούμενοί τε καὶ μακαριζόμενοι τῶν τε Ἀθηνῶν εὐεργέται προσαγορευόμενοι διὰ παν- τὸς ἐχωροῦμεν ἄστεος, καὶ οὐδὲ ὅστις εἰώθει τοῖς διὰ Μακεδονίας Ἰοῦσιν ἐπιτιθέμενος ἐκταράττειν ἀνὴρ κεδὼν ἐτάραξεν· ἐπέθετο μὲν γάρ, ἀπῆλθε δὲ ὃ ποιεῖν εἰώθει, πεπονθώς.