ἦν οὖν βοὴ τῶν τε ὀρεωκόμων τῶν τε ἐν τῷ βουλευτηρίῳ, 9 τῶν μέν, ὡς ἐπ’ ἀκουσίῳ τῷ κακῷ, τῶν Ι δὲ ἀλλή- R 136 λους ἀμύνειν παρακαλούντων· καὶ οἱ μὲν ὄπισθεν ἀνεῖχον τοὺς πόδας χερσὶ πολλαῖς, ὁ δὲ οὐ κατὰ τὴν ἑαυτοῦ φύσιν τάς τε χεῖρας ἀνέσχε καὶ ἡσύχαζε μων. ἄμφω δὴ τούτω <τῆς> θεοῦ νομιστέον, τό τῶν ἀνθρώπων τό τε τοῦ ἵππου. 218. Χειμῶνος δὲ ἀρχομένου πολλαί τε πολλαχόθεν ἀγγελίαι τελευτὰς ἑταίρων μηνύουσαι καὶ παρ’ ἡμῖν ἐκφορὰ νεανίσκου λύπην, ὁπόσην τῷ πατρί, πολλοῖς ἐνεγκοῦσα καὶ πολιτῶν καὶ ξένων κατά τε τὴν αὐτοῦ τοῦ τεθνεῶτος καλοκἀγαθίαν καὶ τὴν εἰς ἅπαντας τοὺς ἐν ταῖς χρείαις τοῦ οἴκου χρηστότητα. νοσοῦντος 19 τὸ κατὰ ἀντὶ τῆς διά, ὡς καὶ παρ’ Ἀριστοφάνει πολλὰ τοιαῦτα V cf. p. 183, 14 1 ε supra σ in ἔδεισε m. rec. (υ) cum rasura unius post σ C Ι μικρὸν γὰρ δὴ vel ἴδει σμικρὸν δὴ coni Re 3 „ma- lim διεξελθεῖν“ Re 4 ὤτων V 7 καὶ om VL 9 ὀρεοκό- μων L ὠρεοκόμων Β 14 τούτω scripsi e VL τοῦ ACPB edd γρ τούτου Mor in marge Ι τῆς inserui coll. 90, 16; 91, 20; αἰ 95, 14; 119, 14; 155, 6; 184, 16 etc. 17 ἑτέρωνVL κέρων αἰ suprascr. υ) C αιρ in ἑταίρων in ras P2 δὲ ἔτι τοῦδε Ῥιχομὴρης ἔρχεται στρατηγός, ἱεροῖς τε καὶ θεοῖς προσκείμενος ἄνθρωπος, ὃς ἤρα μέν μου καὶ πρὶν ἰδεῖν, ὡς τότε ἐδιδασκόμεθα, ἰδὼν δὲ πάντα 4 τἄλλα ἀφεὶς εἴχετό τε καὶ ἐδεῖτο φιλεῖσθαι καὶ εἰ τοῦδε R 137 τύχοι, τοῦ Ι μεγίστου ἂν ἡγεῖσθαι ἔλεγε τετυχηκέναι. γενομένης δὲ ἡμῖν φιλίας τοῖς οὐ φιλοῦσιν ἡμᾶς ἀνι- αρᾶς ἔρχεταί τε ὡς βασιλέα καὶ μέλλων τελεῖν εἰς τὸν τῶν ὑπάτων χορὸν διπλοῖς με ἐκάλει γράμμασι, τοῖς μὲν αὑτοῦ, τὸ τῶν ἄλλων ποιῶν, τοῖς δὲ τοῦ βασιλέως, ὅ οὔπω πρόσθεν ἐγεγόνει. ἐγένετο δὲ αὐτῷ καὶ παρ’ ἡμῶν λόγος ἐπαινεῖν αὐτὸν βουλόμενος, εἰ μέν τι πλέον τῶν παρὰ τῶν ἄλλων ἔχων, οὐκ οἶδα, οἷς δ’ οὖν εἶχον. καὶ αὐτὸς ἐτίμων τὸν στρατηγόν. λέγεται δὲ καὶ ἐρωτώμενος ὑπὸ τοῦ χρηστοῦ βασιλέως, 15 ὅτῳ δὴ μάλιστα τῶν τῇδε ἡσθείη, τοὐμὸν εἰπεῖν ποι- ῆσαί τε ἐρῶντά μου τὸν ἄνδρα μᾶλλον ἐρᾶν φάναι τε καὶ τῆς δεῦρο ἐπιθυμεῖν ὁδοῦ ἐμοῦ χάριν. 221. Τοῦτο μὲν δὴ τοιοῦτον. εἰ δὲ καὶ τὸ εὐχῆς 19 τυχεῖν εὐτυχές, εὐξάμην λῆξαι Πρόκλον τῆς ἀρχῆς, ἣν R 138 τυραννίδα ἀπέφηνε. καὶ οὐ μάτην γε εὐξάμην, Ι ἀλλ’ οἱ θεοὶ τοῦτό τ’ ἔδοσαν καὶ προσέθεσαν τὸ καὶ σὺν ἀσχημοσύνῃ. δραπέτης γὰρ δὴ ἦν, αὐτὸς ἑαυτὸν ἐλαύ- 1 Ῥιχομήρης scrisi ex ACPB ῥυγχομήρης V ῥυχομήνης ι L Ρνχομηρης edd 6 ἡμῶν ι suprascr. ν) C ἡμῶν γρ Mor in marg Ι post φ in φιλοῦσιν ras unius litterae in C 8 μὲν VL 9 αὑτοῦ Re αὐτοῦ libri Ferr Mor 10 δὲ καὶ αὐτῶ L 11 ὢ in ἡμῶν in ras A 12 εἶχεν? 13 δὲ γοῦν? 15 τοὐ- εῖν μὸν ὄνομα MSchmidt Philol. Χ 613 Ι εἶπεν εῖν suprapos. n) C εἶπε L et γρ Mor in marg 17 δεῦρ’ Β 18 τοιοῦτον scripsi cum Gasda τοσοῦτον libri edd 20 γε om VL 21 τοῦτό τ’] τοῦτ’ PVL γρ Mor in marg ταῦτ’ Β Ι προσετί- θεσαν Β νῶν· τοιαῦτα ἑαυτῷ συνῄδει. καὶ ὁ Ζεὺς ἐρρύετο τῶν ὀφθαλμῶν ἐκείνου τὴν ἑορτὴν <τὴν> ἑαυτοῦ. καὶ ἐτύγχανεν αὐτῷ τὴν δάφνην φόνῳ τε πολλῷ καὶ αἵματι μιάνας. καί μοι ἐδόκουν αὐτόν, ὥσπερ κύνες ὑλακτοῦ- σᾶι, φεύγειν καταναγκάζειν αἰ τῶν <ὑπ’> αὐτοῦ πε- σόντων ψυχαί, δόξαν ἀεὶ παρέχουσαι δήξεσθαι. τού τῶν οὐχ ὑπῆρξέ μοι τῶν Ὀλυμπίων μετασχεῖν, ὅτε δὴ καὶ τὸν λόγον ὃν ὕφηνα μέν, οὐκ ἐπέδειξα δέ,. φέρων ἀνέθηκα τῷ Διί, στύρακος ἅμα ὀσμῇ θεραπεύ- σὰς τὸν θεόν. τὸν μὲν δὴ τῆς ἀρχῆς ἐκείνης χρόνον πάντα ἐπεβουλευόμην ὑπὸ τῶν αὐτῷ χρωμένων, αὐτὸς οὐ χρώμενος, ἐδόκουν δέ τισιν εἶναι φιλοκίνδυνος, οὐ δεδιὼς τοὺς ἐκείνου κεραυνούς, θεῶν δέ, οἶμαι, βοηθούντων)ὑπ’ ἐκείνων τε δεινὸν οὐδὲν σὺν παρρη- σίᾳ τε ζῶντες καὶ τῶν πραττομένων ἐπιλαạβανόμενοι πλείοσιν ἢ καὶ πρόσθεν ἠγωνισάμεθα λόγοις, οὐδο- εῖς εἰς Πρόκλον ἀνηλωκότες χρόνου, πολὺν | δέ R 139 γε ἕτεροι μαρεστῶτες, παρακαθήμενοι, κολακεύοντες, αΙτοῦντες, λαμβάνοντες, χρηματιζόμενοι) ὧν οὐδὲν ἐμοὶ ποιοῦντι ποιεῖν τε ἐνεγίγνετο λόγους φέρειν τε εἰς συλλόγους.