οὗτος ὁ Λουπικῖνος αὐτὸν μέν με οὐδεπώποτε Ἰδῶν, παρὰ φήμης δὲ ἴσως τινὸς περὶ ἐμοῦ τι δεξάμενος πρὸς μὲν τὸν εἶπε· σίγα, ὦ φιλότης, καὶ ἐν ἡμῖν ταῦτα ἱστάσθω. μετα- πεμψάμενος δὲ ἐμὲ ποιεῖταί τε φίλον καὶ ἐπαγγέλλειν, εἴ του δεοίμην, ἐδίδου παρεκάλει τε τοὺς τῶν ἑδῶν | R 109 τούτους καταγελῶντας, τοὺς τοῦ οὐρανοῦ κληρούχους, ἀφέντας ἃ ἀλαζονεύονται, τἀμὰ ζηλοῦντας ὁρᾶσθαι. τοιαῦτα μὲν ἀνέσεισεν ὁ δαίμων, τοιαῦτα δὲ καὶ ἐκοί- μισεν, οὐχ ὡς πεποιημένου μοι τοιοῦδέ τινος λόγου, 2 p. 157, 10 5 Amm. XXVI 6, 1 sq. 3 δόρων κινεῖ τε κινεῖτε scripsi cum Gasda κινεῖται libri edd 8 τούτω BV Mor 14 οὐδέποτε VL et γρ Mor in marg 15 τι om L | εἶπεν ACB | σῖγα Β 18 παρεκάλει — 19 καταγελῶν- τας Ferr in marg τε scripsi e VL δὲ reliqui libri edd | ἑδῶν scripsi e ΡΒ cum Wyttenb ἰδὼν C Ferr ἰδὼν AV ἔδων L τῶν ἰδὼν uncis inclusit Mor τῶν νέων | 6. νεῶν coniciens 19 τούτων Β | οὐρανοῦ scripsi cum Wyttenb et Cobeto Mnem. II 403 coll. II 180, 2 sq. R οὐρανίου libri edd 21 τοιαῦτα — δαίμων Ferr in marg | ι alterum in ἐκοίμισεν in ras P3 ἐκό- μισεν L 22 τοιοῦδε corr e τοιούτου δέ Cv ἀλλ’ ὅτι τῆς πρώτης πείρας ἁμαρτὼν ὁ Φιδήλιος προὔ- βαινεν ἂν ἐπιβουλεύων, ἕως ἔργου τύχοι. ὑπῆρξε δέ μοι καὶ ἀμείψασθαι τὸν οὐχ ὑπαχθέντα ἄνθρωπον· παρὰ μὲν γὰρ τοῦ κρατοῦντος ἦν αὐτῷ τὸ ἐν ὑπάτοις εἶναι, παρ’ ἐμοῦ δὲ Ἀρχέλαος. καὶ ἐτιμώμην ἄλλοις τε οὐκ ὀλίγοις καὶ | δὴ καὶ ᾠήθη δεῖν ἐλθὼν ὡς ἐμὲ R 110 προσειπεῖν πατὴρ γινόμενος τῆς τιμῆς, (οὐ γὰρ ἦν ὃν ἐμιμεῖτο,) ἀλλ’ ἐγὼ τοῦτο αἰσθανόμενος φθάσας ἐδεή- θην ἔν τι, προελέσθαι μεῖναι τὸν γέροντα, τὸν δὲ χρὴ νομίζειν ἀφῖχθαι. Προτάσιον ἐνέπλησαν μὲν τῶν κατ’ ἐμοῦ λόγων ἄνδρες ἐν οὐδενὶ μὲν λόγῳ πρότερον ὄντες, κτησάμενοι δὲ ἰσχὺν ἐκ τῆς Ἰουλιανοῦ σφαγῆς. τοῦτον ἐφόβουν, ὡς αἴσχιστα ἂν ἄρ- ξειεν, εἰ μὴ ἀπελαύνοι με τῶν θυρῶν, καὶ παρέζευξάν οἱ 14 τῶν ἐκ | τῆς συμμορίας | κοινωνὸς τῆς πορείας τηρή- R 111 σοντα ἐν ἐκείνῳ τὸν φόβον. ᾔει μὲν οὖν ὡς ποιήσων με μικρόν, νόσῳ δὲ πιεζόμενος ἐβάδιζεν αὐξομένης τῇ πορείᾳ τῆς νόσου. καὶ ἧκέ γε εἰς τὴν καταγωγὴν νυκτὸς οὐδενὸς τῶν ἐν τῷ νόμῳ τυχών, οὐ γὰρ εἴα τὸ νοσεῖν. ὡς δὲ πολλῶν ἰόντων αὐτῶ μόνος ἀπελιπόμην, λέγει δὲ] πρὸς τὸν Ζήνωνα, ᾧ μάλιστα 5 I 175 2 R 13 Dem. de symm. § 25 p. 185, 5 1 „aut οὐχ ἁμαρτὼν leg. aut οὐ προὔβαινεν“ Re Anim 2 τύχη L 3 δή C 4 αὐτῷ scripsi cum Valesio ad Amm. XXVI 8, 4 p. 465 qui Parisinum. (gr. 3016) secutus est, et Re Anim αὐτοῖς reliqui libri edd 5 post δὲ lacuna 4 vel 5 lit- terarum in V, 12 fere in L, item in Par, quam Sievers P. 145 agnoscit, fortasse recte 6 ὡς] πρὸς V 7 γιγνόμενος VL Ferr 8 τοῦτον L 9 προσελέσθαι ACPB Ferr et γρ Mor in marg „προέσθαι aut προσθέσθαι“ Re Anim | „malim αὐτὸν δὲ“ Re 10 Πρωτάσιον V Mor 21 ἀπελειπόμην L | δὲ quod est in ACPB edd uncis inclusi auctore Re ἐχρῆτο, τοὺς κατ’ ἐμοῦ λόγους ἐξεληλέγχθαι τοῖς ἔργοις. τὸν γὰρ δὴ λεγόμενον ἐνοχλεῖν τοὺς ἄρχοντας ἥκιστα προσιέναι. ὁ δὲ καὶ πάνυ ταῦτα ἐλπίζειν ἔφη· οὐ γὰρ ἰέναι μᾶλλον παρ’ αὐτοὺς ἢ καὶ τοὐναντίον· χαρί- ζεσθαι μὲν γὰρ ταύτῃ τοῖς ἐρῶσι· τοὺς δὲ οὐκ ἐρῶν- οὐδὲ οὐδὲ ἐπίστασθαι. ταυτὶ μὲν ἤκουσε, δῆλος δὲ ἦν R 112 ἀτιμάσων, οὐ | μὴν ἐπέτρεψέ γε ὁ θάνατος. 169. Ἕτερος Προτάσιος τά γε πρὸς ἐμὲ ῥᾷσθ’ οὗτος ἧκεν, ὃς καθάρμασι μὲν συνῆν, παρ’ ὧν δ’ ἄν τι καὶ ἐμάνθανεν, ἄβατον ἐποίει τὴν καταγωγήν. καὶ ᾤετο μὲν ζημιοῦν, ἐγὼ δὲ ἐκέρδαινον. καὶ κλῆσιν μὲν τὴν ἐπὶ τοὺς λόγους ἤλπιζεν, ἐγὼ δὲ ἄλλους εἰστίων δι- δάσκων αὐτόν, ὅτι οὐ λίαν αὐτοῦ δεοίμην. ὁ δὲ ᾤδει τούτοις γε τὴν καρδίαν, ἔδειξε δὲ ἔν τινι κατηγορίᾳ νέοιν· οἶν δέον, εἴπερ ἠδίκουν, ἐπιθεῖναι δίκην, ὁ δὲ τὸ διδασκάλων ἐσαγήνευεν ἔθνος οὐχ ἅπασιν ἐγκαλῶν, ἀλλ’ ὅπως ἐν τῷ παντὶ κρύπτοιτο αὐτῷ τὰ πρὸς ἐμέ. καὶ τὼ μὲν νέω γυμνώ τε ἤστην καὶ μετεώρω πρὸς πληγάς, παρεκάθητο δέ τις Ὀλύμπιος. τοῦ δὲ οὐ μετεῖχον ἐγώ, ἠδικεῖτο δὲ ὁ νόμος. ὁ δ’ οὕτω δή τι ξυνετὸς ἦν, ὥστε οἷς ἐφθέγξατο μὴ μαστιγοῦν ἐκεκώλυτο. φρόνημα δὲ τὸ θράσος καὶ ἡγούμενος καὶ ὀνομάζων ὅπλα ἀνταρά- μενος τῷ στρατηγῷ γνῶναί τε αὑτὸν ἠναγκάσθη καὶ συνε- R 113 σταλμένος | ἔκειτο, καὶ τοῦτό οἱ τῆς ἀρχῆς πέρας. 171. Ἀλλ᾿ ἐπάνειμι δὴ πρὸς τὸν Βάλεντα· ὂν ἔδειξε 22 Xen. Cyr. V 4, 25 1 ἐξεληλέχθαι ΡΒ 2 τὸν] τί L 3 ὁ δὲ — 4 ἰέναι οm ACP Ferr 5 οὐκ om L 6 ἐφίεσθαι? | λ in δῆλος δῆλος in ras Ρ2 8 Πρωτάσιος V Mor | ὁ αὐτὸς Gasda 12 τοὺς inser Α2 13 ἐδεόμην L | ᾤδει] ὤ cum lacuna trium litterarum L 20 ὅδ᾿ ABVL Ferr Mor | δή τι om L 23 αὐτὸν AVL | ἠναγ- κάσθην V sed ultimum ν erasum L Ferr Mor 25 δὴ inser Ferr in marg om ΑΡΒ μὲν χρηστὸν τὸ μὴ τῷ τυράννῳ τοὺς τοῦ τυράννου φίλους ἐπαποκτεῖναι· ἐπεὶ καὶ ὁ Ἀνδρονίκου τοὐμοῦ φίλου θάνατος Ἱερίου μᾶλλον, τῆς ἀλώπεκος, ἔργον ἢ τοῦ παρακρουσθέντος ἦν. ἀσφάλειαν δὲ τῆς πρᾳότη- τος ἐωνῆσθαι νομίζων εὗρεν ἕτερον λόχον, Φιδούστιόν τε καὶ οὓς ἐκεῖνος ἐπανέστησε τῷ σκήπτρῳ, καὶ ἐχώρει μὲν διὰ τῶν ἠδικηκότων ὁ βασιλεὺς τὴν ἀρχήν, προσ- ετίθετο δέ τις καὶ τῶν οὐδὲν τοιοῦτον ἐπισταμένων. μάντις τε ἅπας ἐχθρὸς ὅτῳ τε ἐδέησε τῆς τέχνης δι- δάσκεσθαί τι περὶ τῶν ἰδίων τῶν αὐτοῦ παρὰ τῶν θεῶν βουλομένῳ· χαλεπὸν γὰρ δὴ ἐδόκει εἶναι τος μάντεως μὴ ἄν τινα καὶ ἐπὶ τοῖς μείζοσι χρήσασθαι | τῷ ἀνδρί.