ΒΙΟΣ Η ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΑΥΤΟΥ ΤΥΧΗΣ. Rp.1 Τοὺς δὲ περὶ τῆς ἐμῆς τύχης οὐ τὰ εἰκότα δοξά-
σαντας, οὔθ’ ὅσοι με ἀνθρώπων εὐδαιμονέστατον εἶναί |
φασιν ἀπὸ τούτων δὴ τῶν ἐπὶ τοῖς λόγοις θορύβων R 2 
οὔθ’ ὅσοι τῶν ὄντων ἀθλιώτατον ἀπὸ τῶν συνεχῶν
δὴ ὀδυνῶν καὶ πόνων, τούτοιν τοίνυν ἑκατέραν 5 
ταῖν ψήφοιν τῆς ἀληθείας ἀπενηνεγμένην ἐπανορθῶσαι
πειρατέον διηγήσει τῶν τε ὑπαρξάντων ἐμοὶ τῶν τε
ἔτι νῦν ὄντων, ὡς εἰδεῖεν ἅπαντες, ὅτι μοι τὰ τῆς
τύχης ἐκέρασαν οἱ θεοὶ καὶ οὔτε εὐδαιμονέστατος
 A = codex Augustanus (Monacensis gr. 483) C = codex Chisianus Ρ = codex Palatinus (Vat. Pal. gr. 282) Β = codex Barberinus II 41 V = codex Vindobonensis phil. gr. XCIII L = codex Laurentianus LVII 20 Plan = Maximi Planudis in codice Heidelbergensi 129 excerpta Ferr in marg = lectiones margini exemplaris mei editionis 
Ferrariensis adscriptae (cf. p. 68) Mor = editio Morelliana Re = Reiskius 
 Titulus et initium orationis usque ad ἑτέρων αὖ 89, 11 duo-
bus foliis amissis deest in Α ΒΙΟΣ— ΤΥΧΗΣ] περὶ τῆς ἑαυτοῦ
τύχης μ' Β, rubr. τὰ καθ’ ἑαυτὸν λόγος πρῶτος V 2 τῶν
ἀνθρώπων Ferr in marg Re 5 δὴ in ras Ρ2 om Mor Re
κινδύνων libri et Ferr (sed ὀδυνῶν in marg) ὀδύνων Vat 939
τοίνυν om V | ἑκατέραιν C sed ι erasum man. rec. (s) restit. et
edd 6 ταῖν Ρ, sed αῖ m4 in ras | ψήφοιν Ρ, sed acutus in
ras et ι m2 | τὸ τῆς ἀληθείας ἀπενηνεγμένον Re Animadv.
Wyttenb. | τὴν τῆς ἀληθείας ἀπενηνεγμένην Re | ἀπενηνεγμενην
οι man rec. [s] suprascr.) C, ἀπενηνεγμένοιν Ferr in margMor |
ἐπανορθώσασθαι L 8 τῆς om CP 

 
οὔτε ἀθλιώτατος ἐγώ, Νεμέσεως δὲ ἡμᾶς μὴ βάλοι
βέλος. R 3 2. Πρῶτον τοίνυν, εἰ καὶ τόδε εἰς εὐτυχίαν | φέρει
πόλεως πολίτην εἶναι μεγάλης τε καὶ ὀνομαστῆς, ἀθρείτω
 μέν τις τῆς Ἀντιόχου τὸ μέγεθος καὶ οἵα τις αὐτὴ καὶ
πόσην νέμεται γῆν καὶ ὀίων μὲν πίνει πηγῶν, οἵοις
δὲ ζεφύροις τρυφᾷ, ἔστι δὲ καὶ οὐκ ἰδόντι τὴν πόλιν
ἀκοῇ πάντα ἐπίστασθαι. ποῖος γὰρ ἠπείρων ἢ ποῖος
θαλάττης μυχός, οἷ τὸ κλέος οὐ πεπόρευται τοῦ ἄστεος;
 ἐν δὴ μεγίστῃ μεγίστους εἶναι συνέβη γένος τοὐμὸν
παιδείᾳ τε καὶ πλούτῳ καὶ χορηγίαις καὶ ἀγῶσι καὶ
λόγοις, ὅσοι φοραῖς ἀρχόντων ἀπαντῶσιν. οἴον-
 3 Simon. Cei fr. 225 apud Amm. Marc. XIV 6, 7. Eur. in
Alcib. (fr. 4 Bergk) apud Plut. Dem. 1 et 2. 
 1 Νέμεσις θεὰ παρ’ Ἕλλησι τοὺς εἰς τὰ ἄμετρα ἐφ’ ὁτῳδή-
ποτε ἐπαιρομένους καθαιροῦσα. διατοῦτο καὶ Λιβάνιος ἐνταῦθα
ταύτην παραιτεῖται εὐχόμενος V 6 ἐντεῦθεν τὸ τοῦ μετα-
φραστοῦ ἐν τῷ εἰς τὸν ἅγιον ὑπομνήματι L2 cf. Phoc. vit. Sym.
ed. Migne Patrol. gr. 133 p. 927 c. 2 
 3 πρῶτον] πρῶτον μὲν L Ferr in marg | in εὐτυχίαν lit-
terae τυχ abreptae in C εὐψυχίαν Ferr | φέροι L 5 μέν]
μέν τοι Ferr μέν τοί Wyttenb. μέν μοι Ferr in marg Mor
νῦν μοι Re Anim μοι Boiss. cf. Anth. Pal. XII 61 | τις corr.
rec. C | οἴα] ὅση L | αὕτη VL et corr. m. rec. (s) in αὐτὴ C αὑτὴ
Ρ 6 γῆ C, sed post η una littera abrepta 7 ἰδόντα V εἰδότι
Ferr in marg Mor 8 ἀκοῇ πάντα] ἀκούσαντά γε V γρ. ἀκούσαντί
γε Ferr in marg | ἐπίστασθαι] πεπιστῶσθαι L πεπιστεῦσθαι
Ferr in marg πιστεῦσαι V et cum γρ Ferr in marg | ποῖος γὰρ
ἠπείρων] ποία γὰρ ἤπειρος V (qui in marg m. rec. (r) habet
ποῖος γὰρ ἠπείρων) L cf. I 119, 6 R ποία πόλις οὐκ ἀκήκοε τῶν
ἐν ἠπείροις ἢ νήσοις 9 οἷ m. rec. (r) supra οὗ V οἷς L
10 δὴ in marg m. rec., in textu δὲ V | τῇ μεγίστῃ VL Ferr in
marg Re | μέγιστον V Ferr in marg Mor 11 παιδείᾳ — 12 ἀπαν-
τῶσιν inser. L2 | ὅσοι Ferr in marg et m. rec. (s) supra ὅσαι C
ὅσαι Ferr ὅσα PBL et m. rec. supra ὅσοι V | πορφύραις coni
Mor θύραις Re Anim φθοραῖς aut ὀργαῖς Wgttenb. διαφο-
ραῖς M Schmidt Philol. Χ 611 ὁρμαῖς Gasda 

 
τᾶι δέ | τινες τὸν ἐμὸν ἐπίπαππον ἐξ Ἰταλίας ἥκειν R 4 
ὑπὸ λόγου τινὸς τῇ ’κείνων γλώττῃ ποιηθέντος ἠπα—
τημένοι. ὁ δὲ ἄρα τὸ μὲν εἶχε ποιεῖν, ἦν δὲ οὐκ ἄλ-
λοθεν. ἐκοσμεῖτο δὲ οὐ μᾶλλον φωνῇ τῇ ’κείνων ἢ
μαντικῇ, ᾗ δὴ καὶ ἀπολουμένους προῄδει τοὺς υἱεῖς 
τοὺς ἑαυτοῦ σιδήρῳ καλούς τε ὄντας καὶ μεγάλους καἰ
·εἰπεῖν ἱκανούς. τοῦτο ἡμῖν χρημάτων μεγάλων ἐκένωσε
τὸν οἶκον, ὥστε ὁ πατὴρ οὑμὸς ἀδελφὰς ἐπιγάμους
ἐλεούμενος ἔτρεφε. τῷ δ’ αὖ πρὸς μητρὸς πάππῳ τἄλλα
τε ὄντι λαμπρῷ καὶ ῥητορικῷ μόλις διαφυγόντι τὸν 
ὅμοιον θάνατον ἡ τελευτὴ συνέβη νόσῳ δύο προμά-
χοις τὴν βουλὴν παραδόντι, οἱν ὁ μὲν ἐπ’ | ἀρχῇ κατέ- R 5 
λῦσε τὸν βίον, ὁ δὲ ἀρχὴν ἀπωσάμενος. οὐκοῦν ἐν
τούτοις τὰ μὲν ἡμέρου, τὰ δὲ οὐ τοιαύτης τύχης.
 Γήμας δὲ τὴν ἐκ τοιούτων οὑμὸς πατὴρ τρεῖς 
παῖδας ποιησάμενος, ὧν ἐγὼ μέσος, ᾤχετο πρὸ ἀκμῆς
μικρὰ ἐκ πολλῶν κεκομισμένος, καὶ εὐθὺς τῆς μητρὸς
ἐπ’ ἐκείνῳ ὁ πατήρ. δείσασα δὲ ἡ μήτηρ ἐπιτρόπων
κακίαν καὶ ὑπὸ σωφροσύνης τὰς τοῦ δεῖν εἰς λόγους
ἰέναι σφίσιν ἀνάγκας αὐτὴ πάντα ἡμῖν ἀξιοῦσα εἶναι 
 5 or II 11 t. I 175, 17 sq. et or. XIX ib. 644, 18 sq. R 
 19 δεῖν καὶ ἀνάγκην εἶναι V 
 2 ἀπὸ Ferr in marg Mor | τινὸς τῇ ’κείνων inser L2
3 in ἄρα duae ultimae litterae in lacuna paulo maiore suppl.
L2 4 μόνον VL Ferr in marg | τῆκείνων Β | ἢ] ἀλλὰ
καὶ V 5 προίδοι V 11 δυοῖν προμάχοιν V et m. rec. (s)
supra δύο προμάχοις C, cum γρ Ferr in marg, Mor Re 14 ἡμέ-
ρου — τύχης] ἡμέρου ἀπήλαυνε τύχης Plan fol 21 15 δὴ VL
16 ᾤχετο — ἀκμῆς citat Plan fol 21 17 γρ. κεκοσμημένος
Ferr in marg κεκομικὼς Ferr in marg Mor
LIBANIUS ed. Foerster. 

 
τῶν μὲν ἄλλων εὖ μάλα εἴχετο σὺν πόνῳ, τελοῦσα δὲ
ἀργύριον τοῖς ἐπὶ τοῦ παιδεύειν οὐκ ᾔδει χαλεπῆναι
 R 6 πρὸς καθεύδοντα | παῖδα φιλούσης εἶναι νομίζουσα τὸ
μηδαμῆ μηδαμῶς ἀνιᾶν τὸν ἑαυτῆς, ὥστε τοῦ ἔτους
 τὸ πλέον εἰς ἀγροὺς ἡμῖν μᾶλλον ἢ λόγους ἀναλοῦ-
σθαι. τεττάρων δή μοι τουτονὶ διελθόντων τὸν
τρόπον ἐνιαυτῶν πέμπτου τε ἐπὶ τοῖς δέκα ἡπτόμην
καί με εἰσήρχετο δριμύς τις ἔρως τῶν λόγων· ὥστε
ἠμέληντο μὲν αἰ τῶν ἀγρῶν χάριτες, ἐπέπραντο δὲ
 περιστεραί, δεινὸν θρέμμα καταδουλώσασθαι νέον,
ἅμιλλαι δὲ ἵππων καὶ τὰ τῆς σκηνῆς πάντα ἀπέρριπτο,
καὶ ᾧ δὴ διαφερόντως ἐξέπληξα καὶ νεότητα καὶ γῆρας,
ἀθέατος ἔμεινα μονομαχιῶν ἐκείνων, ἐν αἷς ἔπιπτόν
τε καὶ ἐνίκων ἄνδρες, οὓς ἔφησθα ἂν μαθητὰς εἶναι
 τῶν ἐν Πύλαις τριακοσίων. ὁ μὲν δὴ ταῦτα λειτουρ-
γῶν ἦν θεῖος ἐμὸς πρὸς μητρὸς ἐκάλει τέ με ὀψόμενον,
ἐγὼ δὲ ἄρα ὑπὸ τῶν βιβλίων εἰχόμην. λόγος γε τὸν
 15 Ηer. VII 205 
 13 ἀθέατος ὁ μὴ βλέπων κρεῖττον ἢ ὁ μὴ βλεπόμενός τινι
Β2 (= Thom. M. p. 28, 14) 
 1 ἄλλων m. rec. (s) supra erasum μᾶλλον C et coni Re
μᾶλλον L edd | ἔχεται Ferr | σὺν πόνῳ] ξὺν πόνοις Mor
2 παιδεύειν L, sed δεύειν in lacuna m2 | οὐκ — 3 παῖδα in
lacuna suppl. L2 οὐκ ᾔδει χαλεπῆναι C, sed litterae κ, ει α
et pars antecedentis χ abreptae et m. rec. (s) infra scriptae
om Ferr οὐκ οἶδε χαλεπῆναι Mor Re 3 καθεύδοντα] τὸν L2
τῶ L 5 πλεῖον L | λόγοις ἀναλῶσθαι L 6 δή m. rec. (s)
corr. in δέ C δέ edd | τουτονὶ τὸν τρόπον διελθόντων Β
8 ὥστ’ Β 10 citat Eustath. ad II. λ 244 p. 778 ed. Rom.
ὁποῖον καὶ αἱ περιστεραί, ἃς ὁ Λιβάνιος θρέμμα φησὶ δεινὸν
καταδουλώσασθαι νέους 13 ἀθέατος — ἐκείνων citat
Thom. M. s. v. ἀθέατος p. 28, 14 R 14 τε om Β 16 ἐκάλει
C in textu, sed ά abreptum, et m. rec. (s.) in marg 17 βί-
βλων L | λόγος] καὶ λόγος BL λόγον Re εὔλογόν γε M Schmidt
Philol. Χ 614 | γε corr. e σε Β τε V et coni W yttenb, fortasse recte 

 
σοφιστὴν ἐκεῖνον μαντεύσασθαι περὶ ἐμοῦ πόρρωθεν, |
ὅ δὴ καὶ τετέλεσται. ποῦ δὴ τὴν ὀρφανίαν θήσο- R 7 
μὲν; καὶ ἥδιστα μὲν ἂν ἐπεῖδον τὸν πατέρα ἐν γήρᾳ,
εὖ μέντοι τοῦτό γε οἶδα, ὡς νῦν ἂν ἦν ἐν ἑτέρᾳ
ἀτραπῷ βίου τοῦ πατρός μοι προβάντος εἰς πολιάν. 
ἀντεξετάζων δή τις τὰ νῦν [τὰ] παρόντα ἐκείνοις,
λέγω φροντίσιν ἢ δίκαις ἢ καὶ νὴ Δία γε θρόνοις ἀρχῶν,
οὐ χαλεπῶς ἂν καὶ οὕτω γ’ ἀνεύροι, ποτέρωσε τοῦτο
τιθεὶς ὀρθῶς ἂν εἴη τεθεικώς.