Ὥσπερ δὲ ἐπὶ τῶν βοτανῶν ἑκάστη μὲν ἔχει | δύναμιν εἴτε εἰς τὴν ὑγίειαν
 τῶν σωμάτων εἴτε εἰς ὁτιδήποτε, οὐ πάντων δέ ἐστιν ἐπίστασθαι εἰς ὃ
 ἑκάστη τῶν βοτανῶν ἐστι χρήσιμος, ἀλλ᾿ εἴ τινες ἐπιστήμην εἰλήφασιν,
 οὗτοι οἱ περὶ τὰς βοτάνας διατρίβοντες ἵνα εἰδῶσι καὶ πότε
 παραλαμανομένη καὶ ποῦ τῶν σωμάτων ἐπιτιθεμένη καὶ τίνα
 τρόπον σκευαζομένη ὀνίνησι τὸν χρώμενον, οὕτως οἱονεὶ βοτανικός τις
 πνευματικός ἐστιν ὁ ἅγιος, ἀναλεγόμενος ἀπὸ τῶν ἱερῶν γραμμάτων ἕκαστον
 ἰῶτα καὶ ἕκαστον τὸ τυχὸν στοιχεῖον, καὶ εὑρίσκων τὴν δύναμιν τοῦ
 γράμματος, καὶ εἰς ὅ, τι ἐστὶ χρήσιμον, καὶ ὅτι οὐδὲν παρέλκει τῶν
 γεγραμμένων. εἰ δὲ βούλει καὶ δευτέρου ἀκοῦσαι εἰς τοῦτο
 παραδείγματος, ἕκαστον μέλος τοῦ σώματος ἡμῶν ἐπί τινι ἔργῳ ὑπὸ τοῦ
 τεχωίτου θεοῦ γεγένηται· ἀλλ᾿ οὐ πάντων ἐστὶν εἰδέναι τίς ἡ εκάστου τῶν
 μελῶν μέχρι τῶν τυχόντων δύναμις καὶ χρεία. οἱ γὰρ περὶ τὰς ἀνατομὰς
 πραγματευσάμενοι τῶν ἰατρῶν δύναυται λέγειν ἕκαστον καὶ τὸ ἐλάχιστον μόριον, εἰς τί χρήσιμον ὑπὸ τῆς προνοίας γεγένηται. νόει
 μοι τοίνυν καὶ τὰς γραφὰς τοῦτον τὸν τρόπον πάσας βοτάνας ἢ ἓν τέλειον
 λόγου σώμα· εἰ δὲ σὺ μήτε βοτανικὸς εἶ τῶν γραφῶν μήτε ἀνατο- 1 Röm. 9, 33 Jes. 28, 16. — 4 Vgl. Matth. 12, 36. —
 12 Vgl. Matth. 5, 18. 
 3 ἁγίαν] 〈 C | 4 ὡς] 〈 Α | 4/5 λόγον περὶ αὐτοῦ
 δώσοντες C | 5 φιλοτι- μώμεθα Α | 6 πᾶν] + τὸ1 ΑΒ | 8 διὰ τοῦ] ἐκ ΑC
 | ἐργαστικὸν C | 9 τὸ 〈 Hu | 16 ὕγειαν ΑC | 19 εἰδῶσι] εἴδωσι ABC w.
 e. sch. ἴδωσι Hu | σωματικῶν Α | 21 βοτανικὸς—ἅγιος] τις βοτανιός
 ἐστιν ὁ ἅγιος καὶ πνευματικός AC | 22 ἕκαστον ἰῶτα καὶ] 〈 Α | 26
 θεοῦ] 〈 C | 29 ἰατρῶν] + οὐ C | 30 μόριον] μέρος C | εἰς τί] ἐστι
 Β. 
 μεὺς εἶ τῶν προφητικῶν λόγων, μὴ νόμιζε παρέλκειν τι
 τῶν γεγραμμένων, ἀλλὰ σαυτὸν μᾶλλον ἢ τὰ ἑερὰ γράμματα αἰτιῶ, ὅτε μὴ
 εὑρίσκεις τὸν λόγον τῶν γεγραμμένων. τοῦτό μοι τὸ προοίμιον εἴρηται
 καθολικῶς χρήσιμον εἶναι δυνάμενον εἰς ὅλην τὴν γραφήν, ἵνα
 προτρπῶσιν οἱ θέλοντες προσέχειν τῇ ἀναγνώσει μηδὲν παραπέμπεσθαι
 ἀνεξέταστον καὶ ἀνεξερεύνητον γράμμα. 2/3 ἀλλὰ—γεγραμμένων] 〈 C | 2 μᾶλλον] μόνον Β | 3
 εὑρίσκης Β* εὑ- ρίσκεις Β?