Ἀναγκαίως ἡ τοῦ μοί προσθήκη τοῦ ἄνοιξον· ἔστι
γὰρ καὶ ἀντικειμέναις δυνάμεσιν ἀνοῖξαι· ὡς περὶ
ὀχληρᾶς δὲ τῆς δρόσου λέγειν δοκεῖ, ὡς καὶ περὶ τῶν
τῆς νυκτὸς ψεκάδων· ἀνάπαυλαν γὰρ ἔοικεν ἀπὸ τούτωνἐπιζητεῖν.
Ἀκόλουθα ταῦτα τοῖς πρώτοις· μετὰ
γὰρ τὴν ἀνάστασιν εἰσῆλθε τῶν θυρῶν κεκλεισμένων·
καὶ καλεῖ τὸν Θωμᾶν, καὶ διʼ αὐτοῦ πᾶσαν ἄπιστον
ψυχὰν, ἀνοῖξαι τὴν ἰδίαν καρδίαν καὶ τὴν τῆς ἀναστάσεως
χωρῆσαι πληροφορίαν· καλεῖ δὲ αὐτὸν τελείαν
εἰπόντα, ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου· ἡ δρόσος δὲ
δηλοῖ τὴν κατὰ τὸν ὅρθρον ἀνάστασιν, ὅτε κάτεισι
δρόσος.