Στίχ. β. Κύρος ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διέκυψεν ἐπὶ
τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων, τοῦ ἔδειν εἰ ἔστε
συτιὼν, ἢ ἐκζητῶν τόν Θεόν. Ὅσα σωματικῶς ἀσωμάτου τυγχάνοντος λέγοιτο
περὶ τοῦ Θεοῦ, θεοπρεπῶς ἀκουστέον. Οἶον, ἐν οὐρανοῖς
λέγεται κατοικεῖν, ὡς ναῷ χρώμενος ταῖς
θείαις δυνάμεσι, ταῖς ἐν οὐρανῷ. Καλοῦνται γὰρ
ὁμωνύμως τοῖς ἐν οἶς εἰσι τόποις· ὡς καὶ ἄνθρωποι
γῆ χρηματίζοντες. Ὡς ἐν τῷ· Πᾶσα ἡ γῆ προσκυνησάτωσάν
σοι, καί· Πᾶσα ἡ γῆ βοᾷ μετʼ εὐφροσύνης.
Ἐν οὐρανοῖς δὲ οἰκἐῖ καὶ ἐν ἀνθρώποις ὢν,
τοῖς φοροῢσι τὴν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου. Ἀλλὰ
καὶ ὡς δημιουργίας λόγῳ καὶ προνοίας ἐν πάσῃ τῇ
κτίσει τυγχάνοντος. Ἐκ τῶν καλλίστων τοῦτο δηλοῦται
μερῶν· ἔν τε τῷ, Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς·
καὶ, Θεὸς ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω. Ἀλλὰ καὶ πολλάχου
τῆς θείας παιδεύσεως ἡ τοῦ οὐρανοῦ προσηγοῥία
δηλοῖ τὴν νοητὴν οὐσίαν, ἐν ἢ μάλιστα Θεὸν προσήκει
ζητεῖν. Ὁ οὐρανός γὰρ τοῦ οὐρανοῦ τῷ
Κυρίῳ. Ἐκ τούτου συμβατικῶς ἐπισκοπεῖ τοὺς τῆς
ὑποδεεστέρας καταστάσεως, Τοῦ ἰδεῖν, εἴ τίς ἐστι
συνετὸς, ἐκζητῶν τὸν Θεόν· ὡς ἂν εὑρὼν τύχοι
τῶν παρʼ αὐτοῦ δωρεῶν. Γίνεται δὲ τοῦτο, κακίας
σὺν ἀσεβείᾳ κρατούσης, ὡς λεχθῆναι· Οὐκ ἔστιν
ἔλεος, οὐδὲ ἀλήθεια, οὐδέ ἐπίγνωσις Θεοῦ ἐπὶ
τῆς γῆς, καὶ τὰ ἐπὶ τούτοις. Οὕτω τῶν ἀνθρώπων
βλαβέντων, πῶς οὐκ ἔδει τὸν ἀγαθὸν ἐπιβλέψαι Σωτῆρα,
ὡς ἂν, ἀφορμήν τινα συνέσεως εὑρὼν, ταύτην
πληθύνῃ, καὶ τοῖς ἐκζητοῦσιν ἐμφανίσειεν ἑαυτόν;
Ἐμφανίζεται γὰρ τοῖς μὴ ἀπιστοῦσιν αὐτῷ.