(18) Στ. ι´. Εἰ τὰ ἀγαθὰ ἐδεξάμεθα ἐκ χερός Κυρίου,
τὰ κακὰ οὐχ ὑποίσομεν; Ὁ γὰρ μακάριος οὗτος, πανταχόθεν βαλλόμενος,
ἀσφαλέστερον ἵστατο, καὶ μυρία βέλη δεχόμενος, οὐκ
ἐνεδίδου. Ἀλλʼ ἐκένωσε μὲν τοῦ διαβόλου τὴν βελοθήκην,
αὐτὸς δὲ οὐ κατέπεσεν, οὐδὲ ὑπεσκελίσθη. Ἀλλ᾿
ὤσπερ ἄριστος κυβερνήτης, οὔτε μαινομένης τῆς θαλάσσης,
καὶ τῶν κυμάτων διεγειρομένων κατεποντίζετο,
οὕτε γαλήνης οὕσης ῥᾳθυμότερος ἐγίνετο. Ἀλλʼ
ἐν ἑκατέρᾳ τῇ τῶν καιρῶν διαφορᾷ ἴσην τὴν ἑαυτοῦ
τέχνην διετήρησε. Καὶ οὔτε πλοῦτος ἑαυτὸν (19) ἐφύσησεν,
οὔτε πενία ἐταπείνωσεν, οὕτε, κατὰ ῥοῦν τῶν
πραγμάτων φερομένων, ὕπτιος ἦν καὶ ἀναπεπτωκὼς,
οὔτε, ὅλης σχεδὸν τῆς οἰκείας (20) ἀνατραπείσης, καὶ
πανολεθρίας γενομένης, διεταράχθη, καὶ τὴν ἀνδρίαν
ἤλεγξε τὴν ἑαυτοῦ. Ἀκουέτωσαν πλούσιοι, ἀκουέτωσαν
πένητες· ἑκατέροις γὰρ τὸ διήγημα χρήσιμον,
καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ἡ ἱστορία λυσιτελής· καὶ τοῖς
ἐν εὐημερίᾳ, καὶ τοῖς ἐν συμφοραῖς. Ἑκάτερα γὰρ
τὰ ὅπλα μεταχειρίσας ὁ τῆς εὐσεβείας ἀγωνιστὴς, ὁ
τῆς οἰκουμένης στεφανίτης, ἐν ἑκατέροις τὸ τρόπαιον
ἔστησε· καὶ πρὸς πᾶν εἶδος πολέμου τοῦ δαίμονος
 53—54 Hebr. x, 37. 
 (16) Cod. Ὠριγ. εἰς τό Ἀλλ᾿ εἰπόν τι ῥῆμα. 
 (17) Forte ἀρώμενον. 
 (18) Ex cod. Nan. ubi titulus Χρυσοστόμου, Ὠ-
tariis in Jobum consule sis nostræ Bibl. tom. VIIi,
p. 243, et proleg. bdem. 
 (19) Αὐτόν. 
 (20) Οἰκίας. 

 
ἐπελθόντος ἐκείνου, πρὸς ἅπαντα παρετάξατο, καὶ ἐν
πᾶσιν ἀνεκηρύττετο. Καὶ καθάπερ στρατιώτης γεν
ναῖος, καὶ εἰδὼς νυκτομαχεῖν, τειχομαχεῖν, πεζομαχεῖν,
ναυμαχεῖν, καὶ τοξεύειν, καὶ δόρυ σείειν, καὶ
σφενδόναις καὶ ἀκοντίοις, καὶ παντὶ τρόπῳ μάχης
περιγίνεσθαι τῆς (22) ἐναντίων καὶ πανταχοῦ κρατεῖν·
οὕτω δὴ καὶ ὁ γενναῖος ἐκεῖνος ἅπαντα πειρασμὸν
μετὰ πολλῆς ἤνεγκε τῆς ἀνδρίας, τὸν ἀπὸ πενίας,
τὸν ἀπὸ λιμοῦ, τὸν ἀπὸ νόσου, τὸν ἐξ ἀδδύνης,
τὸν ἀπὸ παίδων ἀπωλείας, τὸν ἀπὸ τῶν φίλων, τὸν
ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν, τὸν ἀπὸ τῆς γυναικὸς, τὸν ἀπὸ τῶν
οἰκετῶν. Οὐ γὰρ ἧν ἀνθρωπίνη συμφορὰ, ἣ μὴ εἰς
τὸ σῶμα ἐξεκενώθη ἐκείνου. Ἀλλʼ ὅμως ἀπάντων
ὑπερηνέχθη τῶν δικτύων, καὶ ὑψηλότερος γέγονε τῶν
τοῦ διαβόλου καλάμων. Καὶ τὸ δὴ θαυμαστότερον,
ὅτι καὶ πάντα αὐτῷ, καὶ πάντα μεθʼ ὑπερβολῆς, καὶ
πάντα ὑφʼ ἕν. Μὴ γὰρ τοῦτο ἵδῃς, ὅτι τοσαῦτα ἔπαθεν·
ἀλλὰ πρόσθες, ὅτι οὐδὲ κατὰ μικρὸν, οὐδὲ ἐκ
διαστήματος, ἀλλʼ ὑφὲν καὶ ὁμοῦ. Οὐ μικρὰ δὲ αὕτη
πειρασμῶν προσθήκη. Τῶν μὲν γὰρ ἄλλων ἕκαστος
ἀνθρώπων πρῶτον μὲν οὐδεὶς ἂν εὑρεθείη πάντα ὑπομείνας
ὁμοῦ, ἀλλʼ εἰ καὶ πενίᾳ παλαίει, ὅμως ὑγείας
ἀπολαύει· εἰ δὲ καὶ πενίᾳ καὶ νόσῳ περιεπάρη, ἀλλὰ
γυναικὸς πολλάκις ἀπήλαυσε παραμυθουμένης τὰ δεινὰ,
καὶ ἀντὶ λιμένος αὐτῷ γινομένης. Εἰ δὲ μὴ γυναικὸς
ἀπήλαυσε τοιαύτης, ἀλλʼ οὐχ οὕτω συμβουλευθείσης
ὀλέθρια, ἀλλʼ οὐχὶ καὶ τοὺς παῖδας ἀθρόον
ἀπώλεσεν ἅπαντας· εἰ δὲ καὶ ἀθρόον, ἀλλʼ οὐ τοιούτῳ
τρόπῳτελευτῆς· εἰ δὲ καὶ τοιούτῳ τρόπῳ τελευτῆς,
ἀλλὰ φίλους ἔσχε παρακαλοῦντας· εἰ δὲ οὐκ ἔσχε παρακαλοῦντας,
ἀλλʼ οὐχὶ καὶ οὕτως ἐπεμβαίνοντας· εἰ
δὲ καὶ ἐπεμβαίνοντας, ἀλλʼ οὐχὶ καὶ οἰκέτας ὀνειδίζοντας·
εἰ δὲ καὶ ὀνειδίζοντας, ἀλλʼ οὐχὶ καὶ εἰς τὸ
πρόσωπον αὐτοῦ ἐμπτύοντας· εἰ δὲ καὶ εἰς τὸ πρόσωπον
ἐμπτύοντας, ἀλλʼ οὐχὶ καὶ νόσῳ τοιαύτῃ περιεπάρει
(23), ἀλλὰ δωματίου καὶ σκέπης ἀπήλαυσε, καὶ
οὐκ ἐπὶ τῆς κοπρίας ἐκάθητο· εἰ δὲ καὶ ἐπὶ τῆς
εἰ δὲ μὴ ἕσχε τοὺς χεῖρα ὀρέγοντας, ἄλλʼ οὐχὶ καὶ
Στίχ. ια´. Παρεγένοντο ἕκαστος ἐκ τῆς ἰδίας χώρας
πρὸς αὐτὸν, ἐλιφὰζ ὁ Θαιμανῶν βασιλεὺς,
Βαλδὰδ ὁ Σαυχέων τύραννος, Σωφὰρ
Μιναίων βασιλεύς. (24) Φιλικὴ μὲν ἡ παρουσία σου, φιλικὴ δὲ ἡ παραίνεσις.
Ἐλιφάζ· Θεός με διέσπειρεν, ἢ, Θεοῦ
μου φαυλισ μός. Θαιμὰν, ἔκλειψις αὐτῶν. Σωφὰρ,
σκοπὸς, ἢ φαυλισμὸς. Βαλδὰδ, παλαίωσις, καὶ
ἐπίδοξος. Σαυχαίων, ἀδολεσχία αὐτῶν.