4, 39 >καὶ ἐπιστὰς ἐπάνω αὐτῆς ἐπετίμησεν τῷ πυρετῷ< Ἐφίστησι τῇ τοῦ Σίμωνος οἰκίᾳ ὁ σωτὴρ καὶ εὑρίσκει πυρέττουσαν τὴν αὐτοῦ πενθεράν· >καὶ ἐπιστὰς ἐπετίμησε τῷ πυρετῷ, καὶ ἀφῆκεν . Μήποτε οὖν ἐν μὲν τῷ· ἀφῆκεν αὐτὴν ὁ πυρετὸς< εἰρημένῳ ὑπὸ Ματθαίου καὶ Μάρκου καὶ ὅλη τῇ πράσει οὐδὲν ὡς περὶ ζῴου ἐμφαίνεται τοῦ τὸν πυρετὸν ἐνεργοῦντος, ἐν δὲ τῷ· >ἐπιστὰς ἐπάνω ἐπετίμησε τῷ πυρετῷ καὶ ἀφῆκεν> εἰρημένῳ ὑπὸ Λουκᾶ οὐκ οἶδα, εἰ μὴ ἀναγκασθησόμεθα τὸ ἐπιτιμώμενον καὶ καὶ ἀφιὲν ζῷον μὴ χωροῦν τὴν τοῦ ἐπιτιμῶντος ἐνέργειαν· ἄψυχον γὰρ καὶ μὴ αἰσθανόμενον ἐπιτιμίας ἐπιτιμᾶσθαι οὐκ εὔλογον λέγειν. Οὐδὲν δὲ θαυμαστὸν εἶναί τινας κακωτικὰς τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος δυνάμεις, καὶ οὐ πάντως κατηγορήσωμεν τῆς ψυχῆς τῶν πασχόντων ὡς ἐκ τούτων βλαπτομένης· οὐδὲ γάρ, ἐπεὶ ἔπαισε τὸν Ἰὼβ ἕλκει πονηρῷ λαβὼν ὁ διάβολος τὴν ἐξουσίαν τὸ τὸ διὰ τοῦ σώματος πειράσαι αὐτόν, περὶ τοῦτο κατηγορητέος ὁ Ἰὼβ ἀθλήσας καὶ γενναίως ὑπομείνας τὴν πληγήν. Μόνον εἴη λέγεσθαι, εἴ ποτε κατὰ σωματικοὺς πειραζόμεθα πόνους, τό· ἀλλὰ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ μὴ , ὡς καὶ ὁ κύριος ἐπιτιμῶν ἰᾶται τοὺς κακῶς ἔχοντας. >᾿ ἀντὶ τοῦ >πέταξεν<. dk Ὠριγ. καὶ Βασιλ.) δ(2—5 αὐτήν)ν (als Schluß eines Kyrill-Schol. — 10 ἐνεργ. in o mit Lemma Basilius) — 17f. Hiob 1, 12 18f. vgl. Matth. 4, 24 3 — 7 ἐνεργ. > kW 3 Ἐφίσταται D2 σωτὴρ dC] Ἰησοῦς ν 5 οὖν] δὲ 6 καὶ2 — φράσει nur C οὐδὲν ὡς] οὐδενὸς ν 6/7 ἐμφαίνηται ν 7 τοῦ τὸν τοῦτον ν 7 ἐν — 10 χωροῦν] ὅ γε μὲν (μὴν korr. K3) Λουκᾶς ὅτι ἐπετίμησε τῷ πυρετῷ καὶ ἀφῆκεν αὐτὴν ἐμψύχως τὸν λόγον ἐσχημάτισεν ὡς περὶ ζῴου αἰσθανομένου ἐπιτιμίας καὶ μὴ χωροῦντος k ἐν δὲ] μήποτε ἐν W Ἐπιστ. — αὐτῆς > W 8 εἰρημ. — 9 εἰπεῖν] ὑπονοεῖν δεῖ ζῷον εἶναι ἐπιτιμώμενον καὶ ἀφιὲν W 9 καὶ ἀφιὲν > dCV 10 ἐνέργειαν + περὶ πυρετοῦ διαλεγόμενος k ἄψυχον — 19 > k ür Τοιοῦτον καὶ ἐν — διὰ τῆς δοκιμῆς ἐλπίδα, wohl BasiUus) 11 οὐκ — λέγειν] λέγειν ἀμήχανον W) οὐκ εὔλ. WW1 12 καὶ — 18 ἅψῃ > dC τὐ] et (?) W 13 τῆς βλαπτ.] τῶν οὕτω πασχόντων W 14 γὰρ + ὁ Ἰώβ W ἔπαισε] ἔπεσε W τὸν — 15 ἐξουσ.] αὐτὸν ὁ διάβολος ἕλκει πονηρῷ λαβὼν ἐξουσίαν W 15 εἰς τὸ] τοῦ W 16 ὁ — 19 ἔχοντας > W 18 ἅψητε (?) k ὡς] ἃς δυνάμεις Ζ. 12) dC 19 Ἐπετίμ. — ἐπέταξεν nur W 4, 40 >δύνοντος δὲ τοῦ ἡλίου< Περὶ δυσμὰς δέ τούτους προσῆγον ἤτοι μεθ’ ἡμέραν, αἰσχυνόμενοι, ἢ τοὺς Φαρισαίους φοβούμενοι, ἢ καὶ περὶ ἕτερα ἀσχολούμενοι, ἢ τάχα νομίζοντες μὴ ἐξεῖναι θεραπεύειν ἐν σαββάτῳ· ἐπεσημήνατο γὰρ ὁ εὐαγγελιστής, ὅτι >ἦν διδάσκων αὐτοὺς ἐν σαββάτῳ<· διὰ τοῦτο δύσιν ἡλίου τοὺς κακῶς ἔχοντας προσέφερον οἶ προσήκοντες, ὁ δὲ >αὐτοὺς ἐθεράπευσεν<. 3 K*en — 5 Luk. 4, 31. ἢ3 > ε 4 μὴ < ε ἐν 5, 1 >αὐτὸς ἦν ἑστὼς παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ< Ὁ δὲ εἱστήκει παρὰ τὴν λίμνην , ἢ καὶ κατὰ Ματθαῖον καὶ Μᾶρκον >περιεπάτει παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας<· μὲν ἐναντία λέγειν οἱ εὐαγγελισταί, πλὴν ὁ ἐπιχειρῶν ἀπὸ τῆς γραφῆς τοιαῦτα δύναται εἰς τὸν τόπον τοῦτον λέγειν· εἰ τὰ συστήματα τῶν ἀπότων ἐκάλεσε θαλάσσας> ἐν τῇ ἀρχῇ τῆς κοσμοποιΐας ὁ <συστήματα> δὲ >τῶν ὑδάτων< εἰσὶ καὶ οἱ ποταμοί, κατὰ καὶ οὗτοί εἰσι θάλασσαι, ὥσπερ καὶ ἡ γλυκυτάτη καὶ ποτιμωτάτη >Γεννησαρὲτ λίμνη<, ἡ νῦν καλουμένη >Τιβεριὰς εὐαγγελίοις, μάλιστα ἐπεὶ καὶ αὐτὴ σύστημά ἐστιν ὑδάτων. Ἔστι δὲ ἡ Γεννησαρὲτ χώρα τῆς μερίδος τοῦ Χαναναίου, ἐν ᾗ ἐποιχόμενος τὰ πρὸς θάλασσαν ὁ κύριος εὗρε τοὺς περὶ Πέτρον καὶ Ἰωάννην καὶ ἐπανεκαλέσατο αὐτοὺς μετὰ τὴν ἄγραν τῶν ἰχθύων, ὄντας τὸ πρότερον Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ μαθητάς. k*ν — 3 Matth. 4, 18 ; Mark. 1, 16 5 Gen. 1, 10 6 vgl. 31, 4 9 vgl. Joh. 6, 1 11ff. vol. Luk. 5, 1—11 13 vgl. Joh. 1 2 καὶ2 + κατὰ Κ2 10 συστήματα K2 11 μερίδος] Τιβεριάδος K2 5, 12 >ἰδοὺ ἀνὴρ πλήρης λέπρας< Ἱστορικῶς δέ μετὰ τὴν ἀποστολὴν τοῦ ὀρνιθίου πρῶτον >τὰ πλύνεται ὁ καθαρισθείς< εἶτα >πᾶσαν τρίχα ξυρᾶται<, λούεται ὔδατι>, μεθ’ ὃ ἐπιφέρεται τό· >καὶ καθαρὸς ἔσται<. τὰ >ἱμάτια< πολιτεία μὴ πάντῃ κακῶς ὑφασμένη, ἐπεὶ κἂν ἀπέθετο >τρίχες< δὲ τὰ ἐξανθήσαντα νεκρὰ τῇ φυχῇ, αἷς ἐναντίαιν αἱ τοῦ καὶ τῶν Ναζιραίων καὶ αἱ τῶν μαθητῶν · τῶν γὰρ Ναζι- Κ*ε [aus Hom. in Levit. VIII, 11 ( S. 412, 24—414, 26 Baehrens)] — 2 14, 7. 8 7 Matth. 10, 30; vgl. Luk. 12, 7; vgl. Orig. Sel. in Jerem. 4, 7. 8 (S. 271, 27 Klostermann): ἡγιασμένοι γὰρ τὸ >Ναζιραῖοι < δῃλοῖ; Onom. sacra 376 4 καὶ > ε 5 πάντως ε ὑφῃσμένη ε ἐπεὶ] ἐπὶ ε 6 ε εξαυθήσαντα (!) ε ~ αἱ τοῦ Σαμουὴλ ἐναντ. Κ2 αἱ του] αἰτοῦσι ε 7 αἱ τῶν] αὐτῶν ε ραίων >σίδηρος ἐπὶ τὴν κεφαλὴν οὐκ ἀναβαίνει<, πάντα ὅσα εὐοδούμενα πραττόντων, ὡς μηδὲ φύλλον αὐτῶν καρποφορούντων ἀποῤῥεῖν. Ἤδη δέ ἀπὸ τοῦ σώματος ὕδατι τὸν μολυσμὸν ἀποτίθεται, τοῦ βαπτίσματος ἐν τούτῳ δηλουμένου, μετὰ δὲ τοῦτο τῆς μὲν παρεμβολῆς ἄξιος γίνεται, εἰς δὲ τὸν ἴδιον οἶκον οὐκ εἴσεισιν ἕως ἡμερῶν , καὶ τοῦ πόλιν ξυρηθῆναι τὴν κεφαλήν, διὰ τὰ τῶν δογμάτων κεφαλαιωδέστερα, καὶ τὸν πώγωνα ἀποθέσθαι, τὰ τοῦ ἀνδρὸς ἁμαρτήματα, διὰ δὲ >τῶν ὁφρύων< ἐδήλωσεν 8 Ri 13, 5 9f. vgl. Ps. 1, 3 11 ff. vgl. Lev. 14, 8. 9 8 ἀνέβαινε ε πάνθ᾿ K8 9 μὴ K3, μήτε Baehr. φύλλα ε 10 τοῦ2 — 11 δηλ. > Baehr. 11 τοῦτο] τὸ τρίτον καθαρὸν γενέσθαι Baehr. τὴν κεφ. καθαιρομένου Baehr. 13 ξηρανθῆναι ε 14 κεφαλαιωδ.] κεραιωδέστερα ε τὸν > Baehr.] τὴν K8 τὸν πώγωνα] τὴν γνῶσιν ε ἀποθέσθαι] αὐτὴν ἀποτιθεμένου Baehr. 5, 14 >παρήγγειλεν αὐτῷ μηδενὶ εἰπεῖν< Τὸ δέ τὸ στόμα κεκαλύφθαι δηλοῖ, ὅτι χρὴ ἑαυτὸν καταδικάζειν τῇ σιωπῇ, μέχρις ἂν ὑποστρέψας καθαρίσῃ ἑαυτόν· οὐκ ἄκαιρον δὲ χρήσασθαι τῷ ῥητῷ πρὸς τοὺς ἐνόχους ἁμαρτίαις καὶ περὶ τῶν θείων διδάσκειν προῃρημένους. k*εν 2 τὸ2 > Κ3Κ8ε 2/3 τῆς σιωπῆς Κ8 3 καθαρίσῃ] καθαρισθῇ ἑαυτόν — 5 προειρ. > ε 5 προειρημένους