α΄. Ἐζητοῦμεν τὸν νοῦν τε τούτων καὶ τὰϲ λέξειϲ· εἶμι μὲν, οὐδ’ ἁλίη ὁδὸϲ ἔϲϲεται ἣν ἀγορεύω, Scriptae sunt hae Quaestiones in cod. Vat. 305
 inde a fol. 171 usque ad fol. 184 cum titulo πορφυρίου φιλοϲόφου
 ὁμηρικῶν ζητημάτων βιβ βλίον ά, de quo vid. Prolegg. cap. l. 1 ϲυνουϲ. αιϲ V1. ι in text. paene delet. in marg.
 V2 scr. 3 μὲν ἑαυτὸν in text. paene del. V in marg. scrps. 4
 παρανοοῦμεν coni Valckenaer, op ll, p. 146 . . . ωϲαϲ V1, ἠξί V2 in
 mg. 11 post λανθάνει δὲ ins. ὁ νοῦϲ Gilders leeve, do Porph. stud.
 Hom . , p. 8, 2 13 καθ’ ante ἑαυτὸν ins. G . W olff, Porph. de phil.
 ex orac., p 18 18 α (ut etiam reliquarum quaestionum numeri) a. V1
 rubro atram. script. 19 τὸν νοῦν τὸν ⟨corr. e τῶν ⟩ τούτων V τε
 Lascaris 1 sqq. De hac Praefatione et de Anatolio v.
 Prolegg. cap. l. ἔμ ποροϲ, ο ὐ γὰρ νηὸϲ ἐπ ήβ ολοϲ ο ὐδ’ ἐρετάων γίγνομαι, ὥϲ νύ που ὔμμιν ἐείϲατο κέρδιον εἰναι (β 318 — 20) τί ϲημαίνει τὸ ἔμποροϲ καὶ τὸ ἐπήβ ολοϲ καὶ πρὸϲ τί ἀναφέρεται τὸ
 ὥϲ ν ύ που ὔμμιν ἐείϲατο κἐρδιον εἶναι τὸ μὲν οὖν ἔμ ποροϲ 
 οὐ κατὰ τὴν ϲυνήθειαν τέτακται παρ’ Ὁμήρῳ, ἀλλ’ ἐπὶ τῶν ἐπ’ ἀλλοτρίαϲ
 νηὸϲ περώντων, οὓϲ ϲυνήθωϲ ἐπιβάταϲ νῦν λέγομεν. αὐτὸϲ γοῦν ἐντὸϲ ἄλλοιϲ
 παρίϲτηϲι λέγων (ω 299. 300)· ἢ ἔμποροϲ εἰλήλουθαϲ νηὸϲ ἐπ’ ἀλλοτρίηϲ, τῶν Ἀττικῶν τῶν ἐντὸϲ ταῖϲ τριήρεϲι ϲτρατευομένων τοὺϲ μὲν μαχομέ
 νουϲ ἐπιβάταϲ καλούντων, τοὺϲ δὲ τὰϲ κώπαϲ καὶ τὰ πηδάλια
 ἔχονταϲ ἐπικώπουϲ. ὅπερ δὲ παρὰ τῷ ποιητῆ τῶν ἐπὶ τοῖϲ ἅρμαϲιν οἱ μὲν
 μαχόμενοι παραιβάται, οἱ δὲ τὰϲ ἡνίαϲ ἔχοντεϲ ἡνίοχοι, τοῦτο ἐπὶ τῶν
 ἐντὸϲ ταῖϲ τριήρεϲιν ἐπίκωποι καὶ ἐπιβάται παρ’ Ἀττικοῖϲ δύνανται. οὐ
 μέντοι ὁ ἔμποροϲ ἀπὸ τοῦ πορίζειν πεποίηται παρ’ Ὁμήρῳ, ἀλλ’ 
 1. 2 ἔμποροϲ οὐδ’ ἐρετάων ἐπήβολοϲ γίνομαι V ,
 corr. Lasc. 11 πηδαλίου V1. καὶ τὰ πηδήλια V2 in marg. 12 περὶ τῷ π.
 V 15 πορίζειν V παρ’ ὁμήρου V 1, ῳ supra scrps. V2 
 4 sqq. Quaestio paucis rebus omissis, additis
 paucioribus in codd Odysseae ita transiit, ut in varia scholia verbo
 ἄλλως interiecto dirempta divisa. sit. Quae suo quodque loco
 breviter indcabuntur, h . l. iis allatis quae totam [quaestionem ,
 unde excerpta sunt, refereant : 
 schol. cod. P aris. 2894 ap. Cramer., A. P. Ill,
 p. 407, 27 (= S ap. Dind. ad vol. l, p.108, 25) ad β 318: εἶμι μὲν]
 τὸ ἑξῆς. εἰμὶ ⟨ita Cr. et. D⟩ μὲν ἔμπορος, ὅ ἐστιν ἐπιβάτης ἐπί νεὼς
 ἀλλοτρίας, μ ἔχων ἐμὴν ναῦν. ἔμπορος ἤγουν ἐπιβάτης ἐπὶ νηὸς
 ἀλλοτρίας. ἀντὶ ⟨v. Dind. p. XLVI ⟩ ναυκ λ ήρου, φησὶ , δι᾿ ὑμᾶ ς
 ἐπιβάτης ἐσόμενος τοὺς κ αταναλωκότα μου τὸν πλοῦτον, διὰ τὰ ἄνω. ο
 ὐ χ ἅ λι ς ὡς τὸ πά ροι δ εν ἐκ είρετε πολ ά. ἔμπορον δὲ τὸν ἐπ᾿
 ἀλλοτρία νηὸς πλέοντα ἐπιβάτην, ὡς καὶ ἀλ αχοῦ. ἔμ πορος εἰ ήλου θας
 ν ηὸ ἐ π᾿ ἀ λ λ οτρίας. ἄλλως κτλ. (v. ad p. 283 , 5). Eadem fere
 schol. H et R ap. Dind. l. c. 
 †schol. B⟩ Q β 319: ἔμπορος, οὐ γὰρ νηὸς ἐπήβολος]
 τὸ ἑξῆς. εἶμι μὲν ἔμπορος, ὅ ἐστιν ἐπιβάτης, ἐπὶ νηὸ ἀλλοτρίας, ἀντὶ
 ναυκ λ ήρου, φησὶ, δἰ ὑμᾶς ἐπιβάτης ἐσίμενος. ἐπ ήβολ ος δὲ σημαίνει
 , ὥς φησιν ὁ πορφ ύ ριος, ἐπιυχ καὶ ἐχκρατῆ καὶ δεσπότην ἀπὸ τοῦ
 βάλλειν, ὅ ἐστι τοῦ σκοποῦ τυγχάνειν · ἔμ πορος δὲ τὸ ἐπ᾿ ἀλλοτρίας
 νεὼς πλέοντα ἐπιβάτην, ὡ καὶ ἀλλήλοιϲ αχοῦ. ἐμπορ ος εἰλήλου θας ν
 ηὸς ἐπ᾿ ἀλλοτρ ίας. 
 4- 14 Exscripsit schol.Ε (Ι. p.109, 3 -10 D .),
 cf. Eust. β, p.1447, 42 sqq. excerpsit schol. min. v. 319: ἔμπορο ὁ
 ποιητὴς τὸν ἀλλοτρίας νεὼς ἐπιβαίνοντα λέγει, τὸν παρὰ τοῖς ὕστερον
 ἐπιβάτην, ὡς ἐμπόρου παρ αὐτοῖς λεγομένου τοῦ μεταβολέως κ αὶ
 πραγματευτοῦ καὶ μάλιστα τοῦ διὰ θαλάσσης περῶντος. κ αὶ ὅτι Ἀττικοὶ
 τοὺς ἐντὸϲ ταῖς τριήρεσι κωπηλ ἀτας ἐπικώπους λέγουσιν, ἐπιβάτας δὲ
 τοῦς μαχότας , in quibus illa τοῦ μεταβολ ἐως καὶ πραματευτοῦ,
 quibuscum conferendi Hesych , Suid., Et. M. h. v., ex alio fonte
 petita sunt. De Zenodoro qui fertur (Miller. mel. de litt. Gr, p
 409) similia aferente v. Prolegg. Ill,4. 
 14 — p. 283, 7 Exscripsit schol. E H Q R (Dind.
 lin. 10 —17). 
 ἀπὸ τοῦ πόρου, τοῦτ’ ἔϲτι τῆϲ πορείαϲ. τὸν δὲ πόρον κυρίωϲ
 ἐπὶ τῆϲ τοῦ ὕδατοϲ τάττει πορείαϲ, λέγων· ὅϲϲ’ ἐμόγηϲα πόρουϲ ἁλὸϲ ἐξερεείνων (μ 259), καὶ ἀλλ’ ὅτε δὴ πόρον ἷξον ἐυρρεῖοϲ ποταμοῖο (Ξ 433). 
 ὡϲ οὖν τὸ μὴ ἐντὸϲ οἰκείῳ οἴκῳ γαμεῖν ἀλλ’ ἐντὸϲ ἀλλοτρίῳ
 ἐγγαμεῖν λέγουϲιν, οὕτωϲ τὸ ἐπ’ ἀλλοτρίαϲ νηὸϲ τὸν πλοῦν ποιεῖϲθαι
 ἐμπορεύεϲθαι, καὶ ἔμποροϲ ὁ τοιοῦτοϲ. τὸ δὲ ἐπήβολοϲ ϲημαίνει τὸν
 ἐπιπολλῆϲ τυχῆ καὶ ἐγκρατῆ, ἀπὸ τῆϲ βολῆϲ καὶ τοῦ βάλλειν, ὃ ϲημαίνει τὸ
 τυγχάνειν τοῦ ϲκοποῦ, ὅθεν καὶ τὸ ϲ ὺ δ’ ἐνὶ φρεϲὶ βάλλεο ϲῇϲι (Α 297 ), τοῦτ’ ἔϲτιν ἐπιτυχῶϲ λάμβανε. καὶ ἡ βουλὴ δὲ οἶον βολή τιϲ, ὅθεν
 ἔφη· ϲῇ δ’ ἥλ ω βουλῇ Πριάμοιο πόλιϲ (χ 230), ὡϲ εἰ ἔφη· τοῖϲ ϲοῖϲ ὅπλοιϲ ἢ τόξοιϲ ἢ βέλεϲι. λύϲειϲ ἐντεῦθεν καὶ
 τὸ ἡ δὲ Φερὰϲ ἐπέβαλλεν ἐπειγομένη Δ ιὸϲ ο ὔρ ῳ (o 296) 
 μετῆκται γὰρ ἀπὸ τῶν πόρρω τὴν ἐπιβολὴν ποιουμένων ὥϲτε
 τυχεῖν · ἡ ναῦϲ οὖν ἐπιβολὴν ἐποιεῖτο ὥϲτε τυχεῖν τῶν Φερῶν. οὕτω τῆ
 λέξει καὶ οἱ μεθ’ Ὅμηρον κέχρηνται· Ϲοφοκλῆϲ Ἀλκμαίωνι (fr. 95 D.)·
 ,,εἴθ ’ εὖ φρονήϲαντ’ εἰϲίδοιμί πωϲ φρενῶν ἐπήβολον καλῶν ϲε“, Πλάτων
 νόμων πρώτῳ (pot. ll , p. 666 D) ,,ἐπήβολοι γεγονότεϲ τῆϲ καλλίϲτηϲ ᾠδῆϲ “, καὶ τετάρτῳ (p. 724 Β) παιδείαϲ γίνονται κατὰ
 δύναμιν ἐπήβολοι , Ὑπερίδηϲ ἐντὸϲ τῷ κατὰ Δημάδου (fr. 81 Bl.)·
 ,μηδέποτε πολεμου 4 ίζον V 1, ξ supra scrps. V2
 εὐρεῖοϲ V; corr. Lasc. 5 ὡϲ οὖν humidit. deleta repet, V2 ἒν
 ἀλλοτρίῳ γαμεῖν V, rectum schol. Od. (v. infra ad h. l.) suppeditat
 6 .ηὸϲ V 7. 8 ἐπ τυχῆ V 10 ϲὺ δ’ ἐνὶ hum. del. in marg. scrps. V2
 βάλεο V, corr. Lasc. 14 ἡ δὲ in cod. evan. ἐπέβαλεν V, corr. Lasc.
 οὔρι 〈ω spr. ι scrpt.⟩ V 17 ὅμηρ . . V 20. 21 verba uncinis inclusa.
 ex Etym. M.(ν infr. ad lin. 7 ) addidi, ubi per errorem Xenophontis
 nomen irrepsisse editores monuerunt, quod ea re vel magis elucet,
 quod apud Eust. verbu, quae item Χenophonti tribuit, ita leguntur:
 γίνονται κατὰ νόμον ἐπήβολοι 
 5 sqq. Schol. P aris. (v. ad p. 282, 4 sqq .): ἄλλ
 ως. ὡς τὸ μ ἐντὸϲ ἰδίῳ οἵκῳ γαμεῖν, ἀλλ᾿ ἐντὸϲ ἀλλοτρίῳ, ἐγγαμεῖν
 ἐστιν, οὕτως καὶ τὸ ἐπ᾿ ἀλλοτρίας νηὸς τὸν πλοῦν ποιεῖσθαι [καὶ ]
 ἐμπορεύεσθαι. τοιοῦτος ἔμ πορος. ἐπ ήβολ ος δὲ ὁ ἐπιτυγχάνων τοῦ
 σκοποῦ. 
 7 — p. 284, 4 Exscripsit schol. E Q R β 319 (p.
 110,1 — 12 Dind.) , cuius initium est: Ἀττικὴν εἶναι τὴν λ λέξιν
 φησὶν ὁ πορ φ ύρ ιος. δηλοῖ δὲ τὸν ἐπ ιτυχῆ, ἀκὸ τοῦ βάλλειν κτλ.
 Cf. †Εust. p.1448, 5 sqq. P orp hyrium nominatim afferens. Eadem
 neglecto Porphyrii nomine in formam redacta paullo breviorem v. in
 schol. min. et Et. M. 357, 17 sqq. 
 De origine et notione v. ἐπήβολος cf. Timaei lex.
 Platon.: ἐπήβολοι οἱ ἐπιτυχῶς βάλλοντες. βάλλειν γὰρ τὸ τυχεῖν, ἢ οἱ
 ἐντυγχάνοντες. Simil. schol. Aesch. Pr.446 ἐπηβόλους: ἔμφρονας,
 ἐπιτευκτικούς, ἐπτυχεῖς, cf. Suid. v. ἐπήβολος, Hesych. v.
 ἐπηβόλους. 
 21 Locum Hyperidis Eustathius melius servasse
 videtur: μήτε πόλεως μήτε πολ ιτεία ἐπηβόλους γενέσθαι itaque Blass
 edidit (pro μήτε πόλεως Etym. M. l. c., in quo κατὰ Δημάρχου pro
 κατὰ Δημάδου legitur, μ ή τε πόλ ιν habet). 
 μήτε πολιτείαϲ ἐπηβόλουϲ γενέϲθαι “, Ἄρχιπποϲ Πλούτῳ (l,
 p. 687 37 Κ.)· ,,νῦν ὡϲ ἐγενόμην χρημάτων ἐπήβολοϲ . ἔϲτι δὲ οὐ ποιητικὴ
 λέξιϲ ἀλλ’ Ἀττική. τί οὖν αἱ λέξειϲ ϲημαίνουϲι δεδήλωται, τὸ δὲ ὥϲ νύ π
 ου ὔμμιν ἐ είϲατο κέρδιον εἶναι ϲὺν βαρύτητι εἴρηται, λέγοντοϲ
 Τηλεμάχου· ἐντὸϲ ἀλλοτρίᾳ πλευϲοῦμαι νηί· οὐ γάρ είμι ἐπιτυχὴϲ ἰδίαϲ νηόϲ, οὐδὲ ἐρέταϲ κεκτημαι, τοῦτο γὰρ ὑμῖν ὠφελιμώτερον
 εἰναι ἐφάνη, τοῦτ’ ἔϲτι τὸ μὴ ἔχειν ἐμὲ ἰδίαν ναῦν ἀλλ’ ἔμπορον πλεῖν
 ἀναφέρει δὲ εἰϲ ἐκεῖνο, ὅτι εἰϲ πενίαν αὐτὸν κατέϲτηϲαν. προεῖπε γάρ· ἢ οὐχ ἅλιϲ, ὡϲ τὸ πρόϲθεν ἐκείρετε πολλὰ καὶ ἐϲθλὰ κτῆμα τ’ ἐμά, μνηϲτ ῆρεϲ, ἐγ ὼ δ’ ἔτι ν ή πιοϲ ἦα (β 312. 13). ἔϲτιν οὖν οὕτω τὸ νόημα· ἀντὶ ναυκλήρου δι’ ὑμᾶϲ ἐπιβάτηϲ γέγονα
 τἀμὰ καταναλώϲαϲ. Εditum Κ 416. δ΄— ζ΄. δ editum Ψ 422, p. 363; ε ′ 1 1 , p. 125; Ϛ =ibid., p. 128; ζ΄ Ϲ 509, p.
 226.