ταύτην δὴ τοίνυν τὴν ἀγαθὴν
καὶ σωτήριον ἀνθρώπων πρὸς θεὸν φιλίαν ἄνωθεν
ἐκ τοῦ παναγάθου καταπεμφθεὶς θεοῦ λόγος, ὥσπερ
 τις ἀπειρομεγέθους φωτὸς αὐγὴ, πᾶσιν ἀνθρώποις 
 εὐαγγελίζεται, οὐκ ἐνθένδε ποθὲν οὐδ’ ἑτέρωθεν,
ἀλλὰ πανταχόθεν ἐξ ἁπάντων ἐθνῶν πρὸς τὸν τῶν
ὅλων θεὸν παρορμῶν ἥκειν, σπεύδειν τε καὶ πάσῃ
προθυμίᾳ ψυχῆς τὸ δῶρον ὑποδέχεσθαι, Ἓλλγνας
ὁμοῦ καὶ βαρβάρους, ἄνδρας ἅμα γυναιξὶ καὶ νηπίοις, 
πένητάς τε καὶ πλουσίους, σοφοὺς καὶ ἰδιώτας,
οὐδὲ τὸ οἰκετικὸν γένος ὑπερφρονῶν τῆς κλήσεως,

 
 ὅτι δὴ μίαν τὴν πάντων οὐσίαν τε καὶ φύσιν ὁ πατὴρ
αὐτῶν συστησάμενος μιᾶς εἰκότως καὶ τῆς ἴσης
πάλιν τοὺς πάντας μεγαλοδωρεᾶς ἠξίωσε, τὴν πρὸς 
αὐτὸν γνῶσίν τε καὶ φιλίαν ἅπασι τοῖς ὑπακούειν
 ἐθέλουσι καὶ τὴν χάριν εὐμαρῶς ἀσπαζομένοις δω-
ρούμενος. ταύτην ὀ Χριστοῦ λόγος ἧκε τὴν πρὸς τὸν
αὐτοῦ πατέρα φιλίαν τὸν σύμπαντα κόσμον εὐαγγελιουμενος·
“θεὸς γὰρ ἦν ἐν Χριστῷ κόσμον καταλλάσσων
ἑαυτῷ, μὴ λογιζόμενος αὐτοῖς τὰ παραπτώματα,” ᾗ τὰ
 θεῖα διδάσκει λόγια, ἐλθών τε, φησὶν, εὐηγγελίσατο
εἰρήνην τοῖς μακρὰν καὶ εἰρήνην τοῖς ἐγγύς.” ταῦτα
πρόπαλαι παῖδες Ἑβραίων θεοφορούμενοι τῷ σύμπαντι 
κόσμῳ προεθέσπιζον, ὁ μέν τις βοῶν “μνησθήσονται
καὶ ἐπιστραφήσονται πρὸς κύριον πάντα τὰ
 πέρατα τῆς γῆς, καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιον αὐτοῦ
πᾶσαι αἱ πατριαὶ τῶν ἐθνῶν, ὃτι τοῦ κυρίου ἡ βασικεία,
καὶ αὐτὸς δεσπόζει τῶν ἐθνῶν·” καὶ πάλιν “εἲπατε
ἐν τοῖς ἔθνεσιν ὅτι κύριος ἐβασίλευσε· καὶ γὰρ
κατώρθωσε τὴν οἰκουμένην, ἥτις οὐ σαλευθήσεται·’
 ὁ δὲ φάσκων “ἐπιφανήσεται κύριος ἐν αὐτοῖς καὶ
ἐξολοθρεύσει πάντας τοὺς θεοὺς τῶν ἐθνῶν τῆς γῆς,
καὶ προσκυνήσουσιν αὐτῷ ἕκαστος ἐκ τοῦ τόπου αὐτοῦ.”
 ταῦτα πρόπαλαι θείοις χρησμοῖς ἀνακείμενα 
νῦν εἰς ἡμᾶς αὐτοὺς διὰ τῆς τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ
 Χριστοῦ διδασκαλίας πέφηνεν, ὡς τὴν πάλαι κηρυττομένην
τε καὶ τοῖς μὴ τούτων ἀπείροις προσδοκωμένην
τῶν ἐθνῶν ἁπάντων θεογνωσίαν εἰκότως ἡμῖν
τὸν ἔναγχος ἐξ οὐρανοῦ παρόντα λόγον εὐαγγελίζεσθαι,
ταῖς τῶν παλαιῶν φωναῖς τὰ διὰ τῶν ἔργων
 ἀποτελέσματα συντρέχειν ἐπιδεικνύμενον.