Μεθ᾿ ἡμέρας πάλιν εἰς τὸ βαλανεῖον ἐλθόντος τοῦ Ξάνθου καί τισιν ἐντυχόντος ἐκεῖ τῶν φίλων, p. 34 b. καὶ πρὸς τὸν Αἴσωπον εἰρηκότος εἰς τε τὴν οἰκίαν προδραμεῖν καὶ φακῆν εἰς τὴν χύτραν ἐμβαλόντα ἑψῆσαι, ἐκεῖνος ἀπελθών κόκκον ἕνα φακῆς εἰς τὴν χύτραν ἕψει βαλών. ὁ δὲ δὴ Ξάνθος ἅμα τοῖς φίλοις λουσάμενος, ἐκάλει τούτους συναριστήσοντας. προ- εῖπε μέντοι καὶ ὡς λιτῶς, ἐπὶ φακῇ γὰρ ἔσται τὸ δεῖπνον, καὶ ὡς μὴ δεῖ τῇ ποικιλίᾳ τῶν ἐδεσμάτων τούς φίλους κρίνειν, ἀλλὰ δοκιμάζειν τὴν προθυμίαν. τῶν δὲ εἰξάντων καὶ πρὸς τὴν οἰκίαν ἀφικομένων, ὁ Ξάνθος φησί· „δὸς ἡμῖν ἀπὸ λουτροῦ πιεῖν, Αἴ- σωπε“. τοῦ δʼ ἐκ τῆς ἀπορροίας τοῦ λουτροῦ λαβόν- τος καὶ ἐπιδεδωκότος, ὁ Ξάνθος τῆς δυσωδίας ἀνα- πλησθείς, φεῦ, τί τοῦτο“, φησίν „Αἴσωπε“; καὶ ὅς· „ἀπὸ λουτροῦ, ὡς ἐκέλευσας“. τοῦ δὲ Ξάνθου τῇ παρουσίᾳ τῶν φίλων τὴν ὀργὴν ἐπισχόντος καὶ λεκάνην αὐτῷ παρατεθῆναι κελεύσαντος, Αἴσωπος τὴν λεκάνην θεὶς ἵστατο. καὶ ὁ Ξάνθος· ,,οὐ νίπτεις“; κἀκεῖνος· „ἐντέταλταί μοι ταῦτα μόνα ποι- 1 φέρων προῖκα D 2 ὡς εἰς] εἰς om. V D Φ R E H F K Z βαδίζειν P 3 μεθημέρας δὲ πάλιν E H F K Z v 4 τοῦ om. Φ τῶν] τὸν P 6 προσδραμεῖν V Q E A H F K Z v φακὴν M V Q D R Φ E H F ἐμβά- λοντα Φ 7 ἐψ. Q A ἀπ., εἰς τὴν χ. ἕτα κόκκον ἕψει βαλὼν (βαλλῶν P λαβὼν A) Φ omisso u. φακῆς 8 ἕψει libri, nisi quod ἕψει A, Q quod m pr. fecit ex ἕ. 9 τούτοις P συναριστήσονται P 11 ὡς] ος P ut saepe δεῖ scripsi: δεῖν libri τῇ in A suppleuit m. pr. 13 εἱξ. A. 14 αἴσω- πος P 15 δὲ Z 16 ὁ ξάνθος om. Φ ἀναπληθεὶς b 17 τι Z τὶ H ut saepissime τί τοῦτο] τοιοὕτο P ἔσωπε E 18 ὁς Z 19 ἐπισχόντος A, σ ex corr. 20 αὐτῷ] i. e. αὑτῷ 22 μόνα om. F K Z v, μόνον R, μόνα ταῦτα Q Φ εῖν, ὅσα ἂν ἐπιτάξῃς. σὺ δὲ νῦν οὐκ εἶπας· Βάλε ὕδωρ εἰς τὴν λεκάνην καὶ νίψον τοὺς πόδας μου, καὶ θὲς τὰς ἐμβάδας, καὶ ὅσα ἐφεξῆς“. πρὸς δὴ ταῦτα τοῖς φίλοις ὁ Ξάνθος ἔφη· „μὴ γὰρ δοῦλον ἐπριάμην; οὐκ ἔστιν ὅπως· ἀλλὰ διδάσκαλον“. ἀνα- κλιθέντων τοίνυν αὐτῶν καὶ τοῦ Ξάνθου τὸν Αἴσω- πον ἐρωτήσαντος, εἰ ἕψηται ἡ φακῆ, δοίδυκι λαβὼν ἐκεῖνος τὸν τῆς φακῆς κόκκον ἀνέδωκεν. ὁ δὲ Ξάν- θος λαβὼν καὶ οἰηθεὶς ἕνεκεν τοῦ πεῖραν λαβεῖν τῆς ἑψήσεως τὴν φακῆν δέξασθαι, τοῖς δακτύλοις διατρί- ψας ἔφη· „καλῶς ἕψηται· κόμισον“. τοῦ δὲ μόνον τὸ ὕδωρ κενώσαντος ἐν τοῖς τρυβλίοις καὶ παραθέν- p. 36 b. τος, ὁ Ξάνθος „ποῦ ἐστιν ἡ φακῆ“; φησί. καὶ ὅς· „ἔλαβες αὐτήν“. καὶ ὁ Ξάνθος· „ἕνα κόκκον ἕψησας“; καὶ ὁ Αἰσωπος· „μάλιστα. φακῆν γὰρ ἑνικῶς εἶπας, ἀλλʼ οὐ φακᾶς, ὃ δὴ πληθυντικῶς λέγετο“. ὁ μὲν οὖν Ξάνθος ἀπορήσας τοῖς ὅλοις, „ἄνδρες ἑταῖροι“, φησίν ,,οὗτος εἰς μανίαν με περιτρέψει“. εἶτα στρα- 1 ἂν προςτάξης V ἂν ἐπιτάξεις P 2 νίψων P μου τοὺς πόδας Q 3 τὰς] τὰ ἑξῆς Φ (ἐ. P) 4 φί- λης P ἔφη] φησί· Q γὰρ om. Z 5 ἀνακληθέντων R P 6 αἴσοπον A 7 εἵ Z 7 10 11 ἔψ. A H 7 13 φακὴ (-ῆ P) et paulo post φακὴν φακὰς M V Q D Φ R E H, ed. Neuel. (sed haec φακᾶς, et V semel φακῆν) δοίδικι Φ δοίδυκα R δίδυκι Q 8 ἐκεῖνος . . . . . λαβὼν om. Q; δοίδικι λαβὼν (καὶ) οἰηθεὶς ἕ., sed καὶ erastum: in cuius locum in margine ascripsit Q 2: παρέθηκεν ἐπὶ τράπεζαν αἴσωπος· ξάνθος δὲ, . prae- terea supra scriptum est ἕψω ἀπέδωκεν Φ 9 τοῦ om. Q D R λαβὴν P 10 ἔψ. A H, Q. qui 11 ἕψ. corr. ex ἔψ. δείξασθαι? δακτύλης P 11 ante κόμισον in A de- letum κόκκον κόμησον P H, E (sed corr.) μόνου P 12 κενώσαντος] κομίσαντος Φ τριβλίοις Φ E H F K Z 13 ὁ om. b 1530. 1534 π. ἐστι (l. ν erasa) φησὶν ἡ φ. (φησι) [hoc uocabulum erasum est] καὶ ὃς Q φησὶν E 14 ἔψ. Q 15 ὁ αἴσ.] ὁ om. A add. A 2 μάλιστα] ισ loco erasae l. α Q εἶπος post ἀλλ’ conlocat b 1530, post φακᾶς b 1534 16 οὒ ὃ . . . λέγεται om. πληνθυντικῶς P 18 φησὶν] ἔφη F M K v εἰς] εἰ A ς add. A 2 περιτρέψῃ P φεὶς πρὸς τὸν Αἴσωπον, εἶπεν· „ἀλλʼ ἵνα μὴ δόξω, κακὲ δοῦλε, τοῖς φίλοις ἐνυβρίζειν, ἀπελθών ὤνησαι πόδας χοιρείους τέτταρας, καὶ διὰ ταχέων ἑψήσας παράθες“. τοῦ δὲ σπουδῇ τοῦτο ποιήσαντος καὶ τῶν ποδῶν ἑψομένων, ὁ Ξάνθος εὐλόγως θέλων τύψαι τὸν Αἴσωπον, αὐτοῦ περί τι τῶν εἰς χρείαν ἀσχο- λουμένου, ἕνα τῶν ποδῶν ἐκ τῆς χύτρας λαθραίως ἀνελόμενος ἔκρυψε. μετὰ μικρὸν δὲ καὶ ὁ Αἴσωπος ἐλθὼν καὶ τὴν χύτραν ἐπισκεψάμενος, ὡς τούς τρεῖς μόνον πόδας ἑώρακε, συνῆκεν ἐπιβουλὴν αὐτῷ τινα γεγονυῖαν. καὶ δὴ καταδραμών ἐπὶ τὴν αὐλὴν καὶ τοῦ σιτευομένου χοίρου τὸν ἕνα τῶν ποδῶν τῇ μα- χαίρᾳ περιελών καὶ τῶν τριχῶν ψιλώσας, εἰς τὴν χύτραν ἔρριψε καὶ συνέψει τοῖς ἄλλοις. Ξάνθος δὲ δείσας, μή πως Αἴσωπος τὸν ὑφαιρεθέντα τῶν ποδῶν οὐχ εὑρὼν ἀποδράσῃ, αὖθις εἰς τὴν χύτραν αὐτὸν ἐνέβαλε. τοῦ δʼ Αἰσώπου τούς πόδας εἰς τὸ τρυ- βλίον κενώσαντος καὶ πέντε τούτων ἀναφανέντων, ὁ Ξάνθος „τί τοῦτο“, φησίν ,,Αἴσωπε; πῶς πέντιδ“; κἀκεῖνος· „τὼ δύο χοίρω πόσους ἔχετον πόδας“; 1 ἀλλείνα P 3 χοιρίους Q D Z E, H (sed e corr.) χοι- ροίους P διαταχέων M Q D R δια ταχέων A διἀταχέων P διαταχέως V 3. 5 ἐψ. Q 4 σπουδὴ H 5 ἑψημένων Φ 6 ἔσωπον E εἰς in A add. A 2 ἀσχολουμένων Φ ἀσχολου- μένου (l. υ facta ex ν) Z 8 ἀνελκόμενος P ἀνεψόμενος D, λ add. D 2 ἔκρυψεν M μικρῶν P μεταμικρὸν δὲ E μετὰ μικρόνδε H καὶ ὁ αἴσ.] καὶ om. E 10 μόνον V: μόνους ceteri ἑώρακεν M b (praetered. Neuel.) συνῆκε (Z) b τινα αὐτῶ Q 12 τὸν] τῶν M 13 ψηλώσας V ψιλός σας P 15 δύσας P αἴσωπος] σω suppl. 2; ἔσωπος E ὁ αἴσωπος Φ 16 οὐγʼ M, Q 2, H E οὐχ εὑρὼν om. Q D, add. Q 2 D 2 ἀποδράσει Φ 17 τριβλίον F Z τρίβλιον b τρύβλιον A a, b 1547 19 τοῦτο] τούτων R 20 δύω M Q v (praeter b 1534) χοίρω Q sed in utroque corr. ο ex ε, in Q praetered ω in ras. τῶν δύο χοίρων E H ἔχει V καὶ ὁ Ξάνθος· „ὀκτώ“. καὶ ὁ Αἴσωπος· „εἰσὶν οὖν ἐνταυθὶ πέντε, καὶ ὁ σιτευόμενος χοῖρος νέμεται κάτω τρίπους“. καὶ ὁ Ξάνθος πάνυ βαρέως σχὼν πρὸς τούς φίλους φησίν· ,,οὐχὶ μικρῷ πρόσθεν εἶ- πον, ὡς τάχιστά με πρὸς μανίαν οὗτος δὴ περιτρέ- ψεά“; καὶ ὁ Αἴσωπος· „δέσποτα, οὐκ οἶσθʼ ὅτι τὸ ἐκ p. 38 b. προσθέσεως τε καὶ ἀφαιρέσεως εἰς τὸ κατὰ λόγον ποσὸν συγκεφαλαιούμενον, οὐκ ἔστιν ἁμάρτημα“; ὁ μὲν οὖν Ξάνθος μηδεμίαν εὐπρόσωπον αἰτίαν εὑρηκὼς μαστιγῶσαι τὸν Αἴσωπον, ἡσύχασε. Τῇ δʼ ὑστεραίᾳ τῶν σχολαστικῶν τις πολυτελὲς εὐτρεπίσας δεῖπνον, σὺν ἄλλοις σχολαστικοῖς καὶ τὸν Ξάνθον κέκληκεν. εὐωχουμένων τοίνυν, ὁ Ξάνθος μερίδας ἐκ τῶν παρακειμένων ἀνελόμενος ἐπιλέκτους καὶ τῷ Αἰσώπῳ ὄπισθεν ἐφεστῶτι δούς, „τῇ εὐνο- ούσῃ μοι“ φησὶ πρὸς αὐτόν „ταῦτα ἐπίδος ἀπελ- θών“. ὃ δʼ ἀπιών καθʼ ἑαυτὸν ἐνενόει· ,,νῦν καιρὸς τίσασθαί μου τὴν δέσποιναν, ἀνθʼ ὧν με ἡνίκα νεώ- νητος ὖλθον ἔσκωπτεν. ὄψεται τοίνυν τίς τῷ δε- 2 ἐνταυθὶ V: ἐνταυθοῖ ceteri ὁ σιτ.] ὁ om. Z 3 κάτω om. Z; κάτω νέμεται βραχέως V 4 φησὶ b μικρὸν K 5 μοι D, ε add. D 2 με δὴ A μεδῆ P 5 οὗτος δὴ] δὴ om. Φ; περιτρέψει δὴ οὗτος περι- τρέψη E 6 οὐκ om. a (in exemplis quibusdam additum est) 7 προθέσεώς R E H, D postea correctus m. pr. τε om. Φ καταλόγου R κατὰ λόγων P 8 ποσῶν P 9 μὴ δὲ μίαν D, Q extrotp qui in η erat accentu μηδὲ) μὴδεμίαν H αἰτίαν εὐπρόσωπον Φ F Z K v 11 ὑστερέα K πολυ- τελαῖς P 12 εὐπρεπίσας εὐτρεπήσας P σχολαστικοῖ a 13 κέκληκε κέκληκεν Z ἐνοχουμένωον P 15 αἰ- σῶπο, P ὄπισθεν ἐφεστῶτι in rasura Z m. pr εὐνούση Z, corr. Z 2. nolui autem in tali scriptore seiungere εὖ cum omnes ubique libri in formam εὐνοεῖν conspirent 16 φησὶν R, φησὶν post u. ταῦτα conlocatur in Φ αὐτὴν K ταῦτʼ Q D R ἐπίδως E, in ος factum ex ως 17 ἐννόει D 18 με om. Φ νεώνητον E 20 τίς scripsi: εἰ libri σπότῃ μου εὐνοεῖ.“ ἀφικόμενος οὖν εἰς τὴν οἰκίαν καὶ καθίσας ἐν τῷ προδόμῳ καὶ τὴν δέσποιναν ἐκκα- λέσας, τὴν σπυρίδα τῶν μερίδων ἐπίπροσθεν αὐτῆς τέθεικε καί φησι· „δέσποινα, ταῦτα πάντα ὁ δεσπότης πέπομφεν οὐ σοί, ἀλλὰ τῇ εὐνοούσῃ“. καὶ τὴν κύνα καλέσας καὶ εἰπών ,,ἐλθέ, λύκαινα, φάγε, σοὶ γὰρ ὁ δεσπότης δοθῆναιταῦτα ἐπέταξεν“, ἀνὰ μέρος τῇ κυνὶ πάντα παρέβαλε. μετὰ δὲ τοῦτο πρὸς τὸν δεσπότην πάλιν ἐλθών καὶ ἐρωτηθεὶς εἰ τῇ εὐνο- ούσῃ δέδωκε πάντα, „πάντα“, φησί, καὶ ἐνώπιον ἐμοῦ πάντα κατέφαγε“. τοῦ δὲ ἐπανερομένου „καὶ τί ποτε ἄρα ἐσθίουσα ἔλεγεν“ ἐκεῖνος· „ἐμοὶ μέν“ φησίν „οὐδʼ ὁτιοῦν εἴρηκε, καθʼ ἑαυτὴν δέ σοι χάρι- τας ᾔδει“. ἡ μέντοι γυνὴ τοῦ Ξάνθου συμφορὰν τὸ πρᾶγμα ποιησαμένη ἅτε δὴ δευτέρα τῆς κυνὸς ἐλεγχθεῖσα τῇ πρὸς τὸν ἄνδρα εὐνοίᾳ, καὶ ἐπειποῦσα ἦ μὴν μηκέτι τοῦ λοιποῦ συνοικήσειν αὐτῷ, εἴσω παρελθοῦσα τοῦ κοιτῶνος ἐθρήνει. τοῦ δὲ πότου προκόπτοντος καὶ ζητημάτων πρὸς ἀλλήλους προ- P. 40 b. 1 εὐνοεῖ R εὐνοῇ P 2 καθήσας προδρόμῳ P b 1547. ἐν τῶ πρ. κ. τ. δ. ἐκκαλέσας om. Z; a quibus uerbis in a nonus incipit uersus 4 τέθεικεν M E τέθηκε V τέθ. καὶ] θέμενος 5 πέμποφεν τὴν] τὸν φ 6 litterae λύκαι in rasura Q m. pr. σοὶ] σὺ E H 7 ταῦτα ἐπέ- ταξεν δοθῆναι K Z v, δ. ταῦτα παρέβαλε ἐπ. deleto u. παρέ- βαλε R, δ ταῦτα πάντα ἐπ. D 8 πάντα] ταῦτα F πρὸς] εἰς V 10 πάντως φησί Φ ἐνώπιόν μου R 11 ἐπαινερομένου Z ἐπανερωμένου P H καί τιποτ᾿ Q 13 οὐδοτιοῦν M V K E H b οὐδότι οὖν P οὐδ᾿ ὁτιοῦν eraso qui in ῦ erat spiritu Q εἴρηκεν M Φ (εἴρικεν P) σοι Q, in locum east σου ? 14 μέν τοι v saepe 15 οἰησαμένη (Z) b, λογισαμένη (l. ι radendo facta ex η) Q δὴ] καὶ Φ τοῦ κυνὸς Φ (τουκεινὸς P) 16 ἐλεχθεῖσα R E H Q primo, se supra acr. γ τὸν om. P 17 ἢ μὴν ἤμην E H b μὴκέτι H συνοικήση D, ειν add. D 2 18 κιτῶνος a 19 προτινομένων A. προτεινουμένων a τεινομένων, καὶ ἑνὸς αὐτῶν ἀπορήσαντος πηνίκα ἂν γένοιτο μεγάλη ἐν ἀνθρώποις ἀνάγκη, Αἴσωπος ὄπισθεν ἑστὼς εἶπεν· ,,ἡνίκα ἂν οἱ νεκροὶ ἀνιστά- μενοι τὰ ἑαυτῶν ἀπαιτήσωσι κτήματα“. καὶ οἱ σχο- λαστικοὶ γελάσαντες ἔφασαν· ,,νοήμων ἐστὶν ὁ νεώ- νητος“. ἑτέρου δὲ πάλιν τοιόνδε τι προθέντος, ὅτου χάριν τὸ μὲν πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἑλκόμενον οὐ βοᾷ, ὁ δὲ χοῖρος ὅτι μάλιστα κράζει, Αἴσωπος αὖθις ἔφη ὅτι „τὸ μὲν πρόβατον κατὰ τὸ εἰωθὸς ἀμελγό- μενον ἢ τὸ τοῦ πόκου βάρος ἀποτιθέμενον, σιγῇ ἕπεται· διὸ καὶ ὑποσκελιζόμενον καὶ τὸν σίδηρον ὁρῶν, οὐδὲν δεινὸν ὑποπτεύει, ἀλλʼ ἐκεῖνα τὰ συνήθη καὶ μόνα δοκεῖ πείσεσθαι. ὁ δὲ χοῖρος ἅτε δὴ μήτʼ ἀμελγόμενος μήτε κειρόμενος μηδὲ συνειδὼς ἑαυτῷ πρός τι τῶν τοιούτων ἑλκόμενος, ἀλλʼ ὅτι τῶν σαρ- κῶν αὐτοῦ μόνον ἐστὶ χρεία, εἰκότως βοᾷ“. τούτων οὕτω ῥηθέντων, οἱ σχολαστικοὶ πάλιν ἐπῄνεσαν αὐτόν, τραπέντες εἰς γέλωτα. παυσαμένου μέντοι τοῦ πότου καὶ τοῦ Ξάνθου πρὸς τὴν οἰκίαν ἀπονο- 1 ἀπορρήσαντος V 2 ἀνάγκη] ταραχὴ V μεγ. ἀνάγκη ἐν ἀ. 4 ἐαὐτὸν P ἀπαιτὴσωσί κτ. χρήματα V σώματα M D, omnia m. pr. 5 ἔφησαν Q: post hoc u. era- sum νο 6 τοιόνδε τι (libri τοιόνδε τι) om. E H Z K v προστιθέντος Φ προτιθέντος 7 εἰς φαγὴν P εἰς φαγὼν A, σφαγὴν restituit A 2 8 ὅτι] ἔτι κρώζει R 9 μὲν om. Φ ἀναμελγόμενον E 10 ἢ καὶ τό a, καὶ τὸ (om. ἢ) Φ 11 ἕπ. corr. ex ἔπ. Q: ἕπεται διὸ Z δι ἃ A διὰ P inter ὑποσκελι et ζόμενον in Q littera erasa 12 οὐδει- νὸν 13 πείθεσθαι ἅτε δὴ in D add. D 2 μή μετ᾿ ἀμελγ. Z μεταμελγ. K 14 μηδὲ Q P: μὴ δὲ ceteri συνιδὼς Φ ἑαυοῷ] corr. ex ὁν Q 16 αὐτὰ P μόνου A μόνων M Q D E H P K Z v ἔστι χρείᾳ a εἰκότος P 17 οὕτως Q R Φ (οὔτος P) 18 τραπένταις P γέλωτας Q μέντοι] τοίνυν V D 19 πότου corr. ex πόθου P πρὸς] εἰς D ἀπον in rasura Q m. pr. στήσαντος, καὶ τῇ γυναικὶ συνήθως ὁρμήσαντος προσλαλεῖν, ἐκείνη τοῦτον ἀποστραφεῖσά φησι· „μὴ μου πλησίον γένῃ. δός μοι τὴν προῖκα καὶ ἀπελεύ- σομαι. οὐδὲ γὰρ ἂν μείναιμι σύν σοὶ τοὐντεῦθεν. σὺ δʼ ἀπελθών τὴν κύνα κολάκευε, ᾗ πέπομφας τὰς μερίδας“. καὶ ὁ Ξάνθος ἐκπλαγεὶς λέγει· ,,οὐκ ἔστιν ὅπως οὐκ ἤρτυσέ μοί τι κακὸν πάλιν Αἴσωπος“. καὶ πρὸς τὴν γυναῖκά φησι· „κυρία, ἐμοῦ πεπωκό- τος σύ μεθύεις; τίνι τὰς μερίδας πέπομφα, οὐχὶ σοί“; μὰ Δίʼ, ἐμοὶ μὲν οὔ“, φησὶν ἐκείνη „τῄ δὲ κυνί“. καὶ ὁ Ξάνθος τῷ Αἰσώπῳ κληθέντι φησί· „τίνι δέδωκας τὰς μερίδας“; κἀκεῖνος· „τῇ εὐνοούσῃ σοι“. καὶ πρὸς τὴν γυναῖκα ὁ Ξάνθος· ,,οὐδὲν ἔλα- p. 42 b. βες“; κἀκείνη· „οὐδέν“. καὶ ὁ Αἴσωπος· „τίνι γὰρ ἐκέλευσας τὰς μερίδας δοθῆναι, ὦ δέσποτα“; κἀκεῖ- νος· ,,τῇ εὐνοούσῃ μοι“. καὶ ὁ Αἴσωπος τὴν κύνα φωνήσας, „αὕτη σοι“ φησίν „εὐνοεῖ. ἡ γὰρ γυνὴ κἂν εὐνοεῖν λέγῃ, ἀλλ ἐπʼ ἐλαχίστῳ ἀλγήσασα ἀντιλέγει, λοιδορεῖται, ἀναχωρεῖ· τὴν μέντοι κύνα τύψον, ἀπέ- 1 ὁρμίσαντος b 1530. 1547 2 προσλαλεῖν l. λ altera mutata in β Z πρὸς τὸ λαλεῖν Φ φησι] ἔφη R 3 προῖκα μου καὶ Q R K v πρ. μοι καὶ Z 4 οὐδὲν b (praeter ed. Neuel.) μείναι (l. ι finali) μι M μιεῖναι μοι D μεῖναι με E μείναι με H; in Q μείναιμι sed ι radendo factum ex οι τοεντ. V M A D τοἐντ. P τὸ ἐντ. Q R 5 ᾗ καὶ ? 6 οὐ- κέστην P 7 ἤρτησε πάλιν om. D ὁ αἴσ. Φ R 8 κυρία post σὺ (9) conlocat Φ πεποκότος V 9 οὐχι- σοί; a οὐχι σοὶ Z 10 μα δί· V μὰ δία Q μα δι P μὰ δὶ K Z 11 κυνὶ corr. ex κυνὴ Q αἰσῶπο P ut saepe κληθέντι om. P 13 σοι factum ex σου Q σοί b συὶ ed. Neuel. 14 καὶ ὁ αἴσωπος in margine add. V m pr. 15 ὦ δέσποτα hoc loco V: ceteri libri δέσποτα, Q ὦ δέσποτα, post ἐκέλευσας (15) 17 σοι om. V φησὶν om. D 18 λέγει E, A (corr. A 2) λ H λέγηται K Z v ἐπὶ λαχίστω R ἐπιλαχί- στω D m. pr. (ἐπ᾿ ἐλ. restituit D 2), ὑπ᾿ ἐλ. a ἐπελ. H 19 λοιδωρεῖται H λασον, καὶ οὐκ ἀναχωρήσειεν ἄν, ἀλλʼ ἐπιλαθομένη πάντων, αὐτίκα φιλοφρόνως σαίνει καὶ σύν χάριτι τὸν δεσπότην. ἔδει σε οὖν εἰπεῖν, δέσποτα, τῇ γυ- ναικὶ τὰς μερίδας κομίσαι, καὶ μὴ τῇ εὐνοούσῃ.“ καὶ ὁ Ξάνθος· „όρᾷς, ὦ κυρία, ὡς οὐκ ἐμὸν τὸ ἁμάρτημα, ἀλλὰ τοῦ κομίσαντος; ἀνάσχουτοιγαροῦν, καὶ οὐκ ἀπορήσω προφάσεως, διʼ ἣν αὐτὸν μαστι- γώσω“. τῆς δὲ μὴ πειθομένης, ἀλλὰ λάθρα πρὸς τούς ἑαυτῆς γονεῖς ἀποχωρησάσης, Αἴσωπος εἶπεν· ,,οὐκ ὀρθῶς εἶπον, ὦ δέσποτα, ὡς ἡ κύων σοι μᾶλ- λον εὐνοεῖ, καὶ οὐχ ἡ ἐμὴ δέσποινα;“ ἡμερῶν δέ τι- νων παρῳχηκυιῶν, καὶ τῆς γυναικὸς ἀδιαλλάκτου μενούσης, καὶ τοῦ Ξάνθου τῶν προσηκόντων τινὰς ὡς αὐτην ὡς ἂν ὑποστρέψειεν οἴκαδε πέμψαντος, τῆς δὲ μὴ ὑπείκειν θελούσης, καὶ τοῦ Ξάνθου διʼ αὐτὴν εἰς ἀθυμίαν πεσόντος, Αἴσωπος αὐτῷ προ- σελθών φησι· „μὴ ἀνιῶ, δέσποτα. ἐγὼ γὰρ αὐτὴν αὔριον ἥκειν αὐθαίρετον καὶ ἀπαράκλητον δράσω πρὸς σέ.“ καὶ λαβών κέρμα, πρὸς τὴν ἀγορὰν ἦλθε, 1 ἀναχωρήσοι ἐν ἂν P 2 φιλοφρόνος P errore fre- quenti post αὐτίκα distinguit Q σύν χάριτι τρέχει πρὸς τὸν δ. E 4 κόμισον Z K v. κόμισαι Q μή] οὐχὶ P 5 ὦ V : om. ceteri 6 τοιγαροῦν Z H τοιγὰρ οὖν P, Q primo, sed iam accentu et spiritu erasis 7 αὐτῶ μαστιγῶ σω P 8 λάθρᾳ a 9 τοὺς intra lineas suppleuit Q 2 ἑαυτούς H 10 ὦ] σοι Φ 11 καὶ corr. ex ναὶ P m. pr, οὐχὶ ἡ ἐμοὶ Q οὐχῆ ἐμῆ P. (οὐχʼ E H) 12 παρωχηκότων V παρωχη- κύων E H ἀδιαλάκτου V Q D 13 τοξάνθου P προσ- οικόντων b 1530 14 ὡς] K in margine πρὸς ὡς ἂν om. D; structuram in hoc scriptore noli emendare ὑποστρέψοιεν E H ὑποστρέψει ἐνοίκαδε P 15 ὑπεικὴν P ὑπήκειν E H ordo uu. μὴ ὑ. θελ. non est sollicitandus 16 αὐτὴν corr. ex αὐτῆς Q m. pr. προσελθών αὐτῶ H E K v 18 ἀνιᾶ E H αὐτὴν] τὴν D εἰς τὴν Φ 18 αὐθέρετον Q ἀπαράλλακτον E H Z v 19 ἦλθεν Q R Z K v καὶ ὠνησάμενος χῆνας καὶ ὄρνιθας καὶ ἄλλʼ ἄττα τῶν πρὸς εὐωχίαν ἐπιτηδείων, βαδίζων τὰς οἰκίας περιενόστει. παρῄει τοίνυν καὶ τὴν τῶν τῆς αὐτοῦ δεσποίνης γεννητόρων οἰκίαν, μήτε ταύτην εἰδέναι προσποιούμενος ἐκείνων τυγχάνουσαν, μήτε μὴν ἐν αὐτῇ τὴν δέσποιναν μένουσαν. καὶ δὴ τινι τῶν τῆς οἰκίας ἐκείνης ἐντυχών ἠρώτα εἴ τί που τῶν εἰς γά- p. 44 b. μους χρησίμων οἱ κατὰ τὴν οἰκίαν ἔχοιεν αὐτῷ πω- λῆσαι. τοῦ δὲ ,,καὶ τίς τούτων ἔχει τὴν χρείαν;“ πυνθανομένου, „Ξάνθος“ φησίν „ὁ φιλόσοφος· αὔ- ριον γὰρ γυναικὶ μέλλει συνάπτεσθαι.“ τοῦ δὲ ἀνα- βάντος καὶ τῇ γυναικὶ ταῦτα τοῦ Ξάνθου ὡς ἤκου- σεν ἀναγγείλαντος, ἐκείνη σύν δρόμῳ καὶ σπουδῇ πρὸς τὸν Ξάνθον ἦλθεν αὐτίκα, καὶ αὐτοῦ κατεβόα λέγουσα πρὸς τοῖς ἄλλοις καὶ ταῦτα, ὡς ,,οὐκ ἂν ἐμοῦ ζώσης, ὦ Ξάνθε, ἑτέρᾳ γυναικὶ δυνηθείης συναρμοσθῆναι.“ καὶ οὕτως ἔμεινεν ἐπὶ τῆς οἰκίας δι᾿ Αἰσώπου, ὡς καὶ διʼ ἐκεῖνον ἀπῆρε. Μετὰ δʼ ἡμέρας πάλιν τινὰς καλέσας ὁ Ξάνθος σχολαστικούς εἰς ἄριστον, τῷ Αἰσώπῳ φησίν· „ὀψώ- 1 χήνας ἄλλάττα M Q ἄλλάτα V E H ἄλλα τα A, τ add. A 2, ἄλλαττα P ἀλλάττα 2 ἐπι τῆ δείων P οἰκείας mutauit in ίας E, οἰκία 3 τὴν corr. ex τὸν et 6 τῆς ex τοῦ Q m. pr. αὑτοῦ a 4 γεννητήρων b ταύτην] μὴν αὐτήν Φ 5 πρὸς πιοὔμενος P ἐκείνω et 6 δέσποινα Q m. pr.: ll. ν postea additae 7 ἐντυγχῶν P εἴ τι που M Q E H 8 οἱ] εἳ P, ει D corr. οἱ D 3 ἔχοι ἐν P 9 delendumne τήν? 10 πυνθανομένου V: πυ- θομένου M Q D A K Z v πυρομένου P πυθουμένου E H 11 . . σθαι corr. ex σθε Q 2 12 τοῦ ξάνθου om. E 13 ἀναγκείλαντος P ἐκύνη P ut saepe 14 ἑαυτοῦ Q κατευόα P 16 ζώσης ἐμοῦ D ὦ om. Q, in Z corr. ex ὡς ξάνθε ἔ. corr. ex ξάνθος P δυνηθήσῃ K Z v δυνη- θέρης H 17 σαναρμ. P 18 gen. noli mutare. δι ἐκεί- νων ἀπῆρεν M ἀπείρεν P ἀπήρη A 19 μεταδ H 20 in V ante εἰς punctis deletum est τινὰς φησὶ H E Z K ὀψώνισον Q, ὠψώνησον mutaum in ὀψ. Z νησον ἀπελθών πᾶν ὅ τι χρηστότατόν τε καὶ βέλτι- στον.“ ὃ δὲ ἀπιών καθʼ ἑαυτὸν ἔλεγεν· „ἐγώ διδάξω τὸν δεσπότην μὴ μωρὰ διατάττεσθαι“. γλώττας οὖν μόνας ὑείους πριάμενος καὶ ἑτοιμάσας, ἀνακλιθεῖσι γλῶτταν ὀπτὴν ἑκάστῳ σύν ὀξυγάρῳ παρέθηκε. τῶν δὲ σχολαστικῶν ἐπαινεσάντων ὡς φιλόσοφον τὸ πρῶ- τον ἔδεσμα διὰ τὴν τῆς γλώττης πρὸς τὸν λόγον ὑπηρεσίαν, πάλιν Αἴσωπος ἑφθὰς γλώττας παρέ- θηκε. καὶ αὖθις αὖ βρώματος αἰτηθέντος ἄλλου καὶ ἄλλου, ὃ δʼ οὐδὲν ἕτερον ὅτι μὴ γλώττας προὐτίθει. τῶν δὲ σχολαστικῶν ἐπὶ τῷ ταὐτῷ τῆς τροφῆς ἀγα- νακτησάντων καὶ „μέχρι τίνος γλώττας;“ εἰπόν- των, καὶ ὡς „ἠμεῖς διʼ ἡμέρας γλώττας ἐσθίοντες τὰς ἡμετέρας ἠλγήσαμεν“, ὁ Ξάνθος φησὶ πρὸς ὀργήν· „οὐδέν σοι πάρεστιν ἕτερον, Αἴσωπε;“ καὶ ὅς· ,,οὐ δῆτα“. κἀκεῖνος· ,,οὔκουν ἐνετειλάμην σοι, κατάρατον ἀνθρώπιον, πᾶν ὅ τι χρηστότατόν τε καὶ ἄριστον ὀψωνῆσαι“; καὶ ὁ Αἴσωπος ,,πολλὰς ὁμολογῶ p. 46 b. σοι τὰς χάριτας μεμφομένῳ με φιλοσόφων ἀνδρῶν 2 ἔλεγε M 3 μὴ corr. ex μο R m. pr. διατάττειν W γλώσσας R 4 ὑείας Q ὑείου b 1534 ἑτοιμάσας] ἀγοράσας punctis subscriptis deletum in D, ἑτοιμάσας in margine adiecit D 3 ἀνακληθείσι P ἀνακλινθεῖσι Z K v 5 ἑκά- στω in A. add. A 2 συνοξειγάρω P παρέθηκεν R 6 ὡς] καὶ Q, D sed deleuit et ὡς supra scripsi D 3 φιλο- σόφον b 1530. 1534 τὸ] τὸν b 1530 8 ὑπηρεσίαν λεξάν- των, πάλιν Q αἴσωπος om. R ἐφθὰς R Z b (praeter Neuel.) εὐθὰς P γλῶσσας E γλῶττας H παρέθυκε P 9 ἐτηθέντος ἄλου P 10 προυτίθει M Q D Φ E H K Z v 11 δὲ in A. suppl. A 2 τῶ in D adiecit m. pr ταυτῶ libri 12 καὶ Q D Φ R: om. V M E H Z K v τινὸς R ὑπόντων P 13 διημέρας ut saepe 14 τὰς ἡμέρας P ἠλγίσαμεν 15 παρ᾿ ἔστιν Z αἴσωπε ἕτερον R 16 οὔ Z ἐν ἐτοιλ. P 17 τε] δὲ Z 18 ἄρηστον P ὀψωνίσαι Q 19 με] om. Z, μοι Q ἀνδρῶν om. D Φ a (in P φιλοσόφων ultimum est f 11 uocabulum) παρόντων· τί οὖν ἂν γένοιτο γλώττης χρηστότερόν τε καὶ βέλτιον ἐν τῷ βίῳ; πᾶσα γὰρ παιδεία καὶ φιλοσοφία διʼ αὐτῆς παιδεύεται καὶ διδάσκεται· διʼ αὐτῆς δόσεις, λήψεις, ἀγοραί, ἀσπασμοί, εὐφημίαι, μοῦσα πᾶσα· διʼ αὐτῆς συγκροτοῦνται γάμοι, πόλεις ἀνορθοῦνται, ἄνθρωποι διασώζονται. καὶ συνελόντι φάναι, διʼ αὐτῆς ἅπας ὁ βίος ἡμῶν συνέστηκεν. οὐδὲν ἄρα τῆς γλώττης ἄμεινον“. ἐπὶ τούτοις οἱ σχολαστικοὶ τὸν μὲν Αἴσωπον ὀρθῶς λέγειν φάμενοι, ἡμαρτηκέναι δὲ τὸν διδάσκαλον, διελύθησαν ἕκαστος ἐπʼ οἴκου. τῇ δʼ ὑστεραίᾳ πάλιν αἰτιωμένων αὐτῶν τὸν Ξάνθον, ἐκεῖνος ἀπελογεῖτο μὴ κατὰ γνώμην αὐτοῦ ταῦτα γεγονέναι, ἀλλὰ τοῦ ἀχρείου δούλου τῇ κακουργίᾳ. σήμερον δὲ ἀλλʼ ἀμείψει τὸ δεῖπνον· „κἀγὼ δὴ παρόντων ὑμῶν αὐτῷ διαλέξομαι“. καὶ καλέσας αὐτόν, πᾶν ὅ τι φαυλότατόν τε καὶ χείρι- στον ὀψωνῆσαι κελεύει, ὡς τῶν σχολαστικῶν σὺν αὐτῷ δειπνησόντων. ὃ δὲ μηδὲν διατραπεὶς πάλιν 1 τί οὖν αν V R: τί ἂν οὖν ceteri 2 βέλτιστον R παιδία P 3 διὰ Z αὑτῆς P post διδάσκεται in Q octo fere litterae erasae; uersus qui insequitur incipit a l. l. ται deletis non ante sed post δι᾿ αὐτῆς distinxit R 4 εὐφη- μίαι in D suppl. D 3 5 αὑτῆς P γὰρ post u. αὐτῆς add. E (γαρ), K Z, D 2, v γάμοι] πόλεμοι πόλις P saepe 7 φᾶναι M R D H K Z v πᾶς Φ 8 οὐδὲν ἄ. τ. γ. ἄμεινον om. P 9 ὀρθὸς P 10 διεληλύθεισαν R διελη- λύθασιν E H Z K v 11 δὲ Z ὑστερ K 12 ἀπολο- γεῖτο (Z K), v praeter Neuel. γνόμην A 13 αὐτῶ R ταῦτα in D supra lineam adiecit m. pr. γενέσθαι Φ 14 κακουργεία P ἀλλὰ μείψει P ἀλλ᾿ ἀμείψει D, ἀλλ᾿ punctis deleuit et δια supra scripsit D 3, διαμείψει (om. p. ἀλλά) Z v; de p. ἀλλὰ u. Krüger Gr. Gr. 69, 4, 5. Bäumlein. Part. Gr. p. 12. ceterum nescio an scribendum sit ἀνταμείψειν, 15 δὴ scripsi δὲ libri, om. Q ἡμῶν P 16 ἀχείρι- στον P 17 ὀψονῆσαι D, ὀψων. inde fecit D 2; ὀψωνίσαι τόν σχολαστικὸν P σὺν om. Q 18 μὴδὲν H γλώσσας ἐπρίατο, καὶ ἑτοιμάσας, ἀνακλιθεῖσι παρέ- θηκεν. οἳ δὲ πρὸς ἀλλήλους ὑπεφώνουν· χοίρειαι πάλιν γλῶτται“; καὶ μετὰ μικρὸν αὖθις γλώττας παρέθηκε καὶ μάλα αὖθις καὶ αὖθις. τοῦ Ξάνθου δὲ δυσανασχετήσαντος καὶ „τί τοῦτο, Αἴσωπε“; εἰρη- κότος, μὴ πάλιν ἐνετειλάμην σοι πᾶν ὅ τι χρηστό- τατόν τε καὶ βέλτιστον ὀψωνῆσαι; οὐχὶ πᾶν ὅ τι φαυλότατόν τε καὶ χείριστον“; ὃ δέ· ,,καὶ τί ποτε χεῖρον τῆς γλώττης, ὦ δέσποτα ; οὐ πόλεις διʼ αὐτῆς καταπίπτουσιν; οὐκ ἄνθρωποι διʼ αὐτῆς ἀναιροῦν- ται; οὐ ψεύδη πάντα καὶ βλασφημίαι καὶ ἐπιορκίαι διὰ ταύτης περαίνονται; οὐ γάμοι καὶ ἀρχαὶ καὶ βα- p. 48 b. σιλεῖαι διʼ αὐτῆς ἀνατρέπονται; οὐχ ὡς κεφάλαιον εἰπεῖν, ὁ βίος διʼ αὐτῆς ἅπας μυρίων πλημμελημά- των γέμει;“ ταῦτα τοῦ Αἰσώπου φαμένου, τῶν τις συνανακειμένων τῷ Ξάνθῳ φησίν· ,,οὗτος, εἰ μὴ πάνυ σεαυτὸν ἀσφαλίσῃ, οὐκ ἂν ἄπορος εἴη μανίας ἀφορμή σοι γίνεσθαι. οἵα γὰρ ἡ μορφή, τοιάδε καὶ ἡ ψυχή“. καὶ ὁ Αἴσωπος πρὸς αὐτόν· ,,σύ μοι 1 γλώσας E ἀνακλινθεἴσι Z K v ἀνακληθεῖσι R P παρʼ ἔθ. Z 2 ἐπεφώνουν V χοίριαι R E H 3 γλῶσ- σαι E H Z K v μεταμικρὸν M καὶ κατὰ μ. αὐτοῖς, αὖ- θις Φ 4 παρέθηκεν E καὶ αὖθις om. 5 δυσχα- νασχ. αἴσ.; εἰρ.] εἰπόντος αἴσωπε 6 ἐνετιλάμην P 7 βέλτ. καὶ χρηστ. (om. p. τε) Φ ὀψωνίσαι Q 8 φαυλότατόν δε (uel τε) καὶ Z post χείριστον R add. ὀψωνῆσαι καὶ τίποτε suppleuit in margine A. m. pr., A 2 δὲ et χείριστον 9 χεῖρον] χύριστον P πόλις P οὐ — ἄνθρ. R 12 περένονται P οὐ γάμοι . . . . . . ἀνατρέπονται om. Q γαμοὶ R, D sed in D accentus extritus 13 ἀνα- τρέπωνται P οὐχ᾿ ὡς M Q saepe 14 ὁ βίος om. Φ ἅπας ὁ κόσμος μ. Φ uersus fuerit ὁ βίος διʼ αὐτῆς πλημ- μελημάτων γέμει 15 τῶν τις τῶν σ. E 16 ἀνακειμέ- νων R φησὶ· E 17 σε αὐτὸν P D (D 2 extrito spiritu uocabula coniunxit) σε αυτὸν Q σαυτὸν A σεαυτὸν Z sed σεα ex corr. 18 ἀφορμῆ E, H ex corr. m. pr. γίνεσθαι V: γενέσθαι M Q D R Φ E H K Z v οἷα V P E H δοκεῖς, ἄνθρωπε, κακεντρεχής τις καὶ περίεργος εἶναι, δεσπότην κατὰ οἰκέτου παροξύνων.“ καὶ ὁ Ξάνθος πρὸς ταῦτα, προφάσεως ἐφιέμενος μαστιγῶσαι τὸν Αἴσωπον, „δραπέτα“ φησίν „ἐπεὶ περίεργον εἶπας τὸν φίλον, δεῖξόν μοι ἀγαγών ἀπερίεργον ἄνθρωπον“. ἐξελθών τοίνυν τῆς ἐπιούσης ἐπὶ τῆς λεωφόρου ὁ Αἴσωπος καὶ τούς παριόντας περισκοπῶν, ὁρᾷ τινα ἐφʼ ἑνὸς τόπου ἱκανὸν χρόνον καθίσαντα, ὃν καὶ δοκιμάσας καθʼ αὐτὸν ἀπράγμονά τινα καὶ ἀπλοῦν εἶναι, προσελθών φησιν· ,,ὁ δεσπότης σε καλεῖ σύν αὐτῷ ἀριστῆσαι.“ καὶ ὁ ἄγροικος ἐκεῖνος μηδὲν περι- εργασάμενος, μηδὲ τίς ὢν ὑπὸ τίνος καλεῖται, εἰ- σῆλθεν εἰς τὴν οἰκίαν, καὶ σύν αὐτοῖς ὑποδήμασι φαύλοις οὖσιν ἀνέπεσεν. ἐρομένου δὲ τοῦ Ξάνθου „τίς οὗτος“; Αἴσωπος εἶπεν· „ἀπερίεργος ἄνθρωπος“. καὶ ὁ Ξάνθος εἰς οὖς εἰπών τῇ γυναικὶ συνυποκρι- θῆναι αὐτῷ καὶ ὅπερ ἂν αὐτὸς ἐπιτάττῃ, ποιεῖν, ὡς ἂν εὐπροσώπῳ λόγῳ πληγὰς τῷ Αἰσώπῳ ἐντεί- νειεν, εἶτα ἐν ἐπηκόῳ πάντων φησί· „κυρία, ὕδωρ ἐπὶ τῆς λεκάνης βαλοῦσα, τούς πόδας τοῦ ξένου 1 κατατρέχειν τις] τε V 2 παροξύνων (παρο- ξύνῃ P) κατὰ οἰκέτου Q D Φ E H K Z v 4 αἴσωπον V M R Q D E: ἄνθρωπον Φ K Z v, om. H εἶπες Φ 5 φίλων P ἀπερ. ἄνθρ. ἀγαγὼν E H K Z v 6 τῆ ἐπι- ούση E λεοφόρου 7 περιόντας Q ἐπισκοπῶν R ὁράτινα H 9 καθʼ ἑαυτὸν Q A. καθε αὐτὸν P ut fere semper ἄπλους P 10 δεσπότας A. καλεῖ καὶ σὺν A. 11 ἀριστήναι P ἀγροῖκος E ἄνθρωπος Φ μηθὲν R Q D μὴδὲν H περιεργάμενος R 12 μηδὲ τίς scripsi μή τέ τις cum rasura in ι, μὴ τὲ τίς D μήτε τίς ceteri ὢν add. Q 2 in ras. 13 αὐτοῖς] τοῖς R Q D Φ ὑποδεί- μαση. (littera ν quae erat post η in φ mutata) φαύλης οὖσην P ἐρωμένου H, in E l. ο facta ex ω 15 οὗτος] εἴη Q αἴσοπος A 16 τῆ γυναικὶ om. Φ 17 ἐπιτάττει R P E H 18 ὡσὰν Q ut saepe, cf. 258, 14 19 ἐπικόω V; in Q η corr. ex ι Q 1 φησίν Q D Φ κυρία om. Q D 1 (add. D 2) R Φ 20 post βαλοῦσα add. γύναι Φ νίψον.“ διενοεῖτο γὰρ καθʼαὑτόν, ὡς πάντως ὁ μὲν ξένος εὐλαβηθήσεται, ὁ δʼ Αἴσωπος, ὡς ἐκείνου περι- έργου φανέντος, πληγὰς λήψεται. ἡ μὲν οὖν βα- λοῦσα τὸ ὕδωρ εἰς τὴν λεκάνην, ᾔει τοὺς πόδας τοῦ ξένου νίψουσα· ὃ δʼ ἐπιγνούς ταύτην οὖσαν τὴν p. 50 b. τοῦ οἴκου δεσπότιν, καθʼ ἑαυτὸν εἶπε· „τιμῆσαί με πάντως βούλεται, καὶ τούτου δὴ χάριν αὐτοχειρίᾳ τούς πόδας μου βούλεται νίψαι, ἐπεὶ θεραπαινίσιν εἶχεν ἂν τοῦτʼ ἐπιτάξαι.“ προτείνας οὖν τούς πόδας, ,,νίψον, κυρία“ φησί. καὶ νιψάμενος ἀνεκλίθη. τοῦ δὲ Ξάνθου κελεύσαντος οἶνον τῷ ξένῳ δοθῆναι πιεῖν, πάλιν ἐκεῖνος διελογίσατο καθʼ αὐτὸν ὡς ,,αὐτοὺς μὲν πρότερον ἔδει πιεῖν, ἐπεὶ δʼ οὕτως αὐτοῖς ἔδοξεν, οὐδὲν ἔργον ἐμοὶ τὰ τοιαῦτα ἐρευνᾶν“, καὶ λαβὼν ἔπιεν. ἀριστώντων δὲ καί τινος ἐδέσ- σματος τῷ ξένῳ παρατεθέντος κἀκείνου ἡδέως ἐσθί- οντος, ὁ Ξάνθος τῷ μαγείρῳ ὡς κακῶς τοῦτο ἀρτύ- σαντι ἐνεκάλει καὶ μέντοι καὶ ἀποδυθέντι πληγὰς ἐνεφόρει. ὁ δʼ ἀγρότης καθʼ ἑαυτὸν ἔλεγε· „τὸ μὲν 1 νίψον τοῦ ξ. Φ γὰρ om. D 1 add. D 2 καθʼ ἑαυ- τὸν R Z καθʼ ἀυτὸν H καθαυτὸν P saepe, om. D μὲν om. D 1 add. D 2 3 λήγεται βάλλουσα R 4 εἴη 5 νίψασα R, in D νίψουσα corr. ex νέψωσα δ᾿ ἐπι- γνοὺς V M R Q D Φ: ὅδʼ ἐ|γνοὺς H in pagina extrema, δὲ γνούς E (δὲ corr. ex δἐ), K Z v 6 δεσπότην V δέσποτιν D (ι ex corr.) δεσπότην P εἶπεν M με om. Φ 7 δὴ] δὲ Φ E H K Z v 8 ποδάσμου a πόδας μου b θεραπε- νίσιν V E H θεραπενίσων P 9 ἂν εἶχε Q erasa l. ν τοῦτο Φ 10 καὶ om A 1 add. A 2 ἀνεκλίνθη K Z b 12 ἑαυτὸν 13 μὲν τὸ πρ. E H K Z v ἐπεὶ δʼ ὡς A ἐπειδῶς P 14 τὰ τοιαῦτ᾿ ἐ. M Φ ἐρ. τὰ τοιαῦτα Q 15 ἀριστώντων scripsi: ἀριστούντων libri 16 παρατιθ. P 17 τοῦτω P ἀρτύσαντος ἀρτίσαντι Q P 18 μέντι P ἀποδοθέντι R 19 ἐνεφώρει b 1534. 1547. δὲ R Z ἀγροιώτης b 1530. 1534. Neu. ἀγριώτης b 1547 καθʼ αὑ- τὸν A. H K Z v καθʼ ἀυτὸν P ἔλεγεν M E P ἔδεσμα ἄριστα ἕψηται καὶ οὐδενὸς αὐτῷ δεῖ πρὸς τὸ καλῶς ἔχειν· εἰ δὲ καὶ δίχα προφάσεως βούλεται τὸν αὐτοῦ δοῦλον μαστιγοῦν ὁ οἰκοδεσπότης, τί πρὸς ἐμέ“; κοῦ δὲ Ξάνθου ἀσχάλλοντος καὶ οὐχ ἡδέως διακειμένου, ἐπεὶ μηδὲν ὁ ξένος περιειργάζετο, τέλος πλακοῦντες ἠνέχθησαν. ὁ δὲ ξένος, ἅτε δὴ μήπω πλακοῦντος γευσάμενος, σωρεύων καὶ συνει λῶν αὐτούς ὡς ψωμοὺς ἤσθιε. τοῦ δὲ Ξάνθου τὸν ἀρτοποιὸν αἰτιασαμένου καὶ „τί δή ποτε, ὦ κατά- ρατε“, φαμένου ,,καὶ μέλιτος δίχα καὶ πεπέρεως τούς πλακοῦντας ἐσκεύασας“; ἐκεῖνος ἔφη· „εἰ μὲν ὠμός ἐστιν, ὦ δέσποτα, ὁ πλακοῦς, ἐμὲ τύπτε, εἰ δʼ οὐχ ὡς ἔδει ἐσκεύασται, μὴ ἐμὲ ἀλλὰ τὴν δέσποιναν αἰτιῶ.“ καὶ ὁ Ξάνθος· „εἰ πρὸς τῆς ἐμῆς τοῦτο γέγονε γυναικός, ζῶσαν αὐτὴν ἀρτίως κατακαύσω.“ καὶ πάλιν τῇ γυναικὶ νεύει αὐτῷ συνυποκριθῆναι διʼ Αἴσωπον. κελεύσας οὖν κληματίδας εἰς τὸ μέ- p. 52 b. σον ἀχθῆναι, πυρὰν ἀνῆψε. καὶ λαβόμενος τῆς γυναικός, ἐγγύς τῆς πυρᾶς ἤγαγε, προσδοκήσιμος ὢν αὐτὴν εἰς τὸ πῦρ ἐπαφεῖναι. διέτριβε δέ πως 1 ἄριστον P ἔψηται Q H 2 εἰ] ὁ Q 3 ἑαυτοῦ A ἐἀυτοῦ P αὐτοῦ M Q D R E H K Z v ὁ οἰκ. μαστ. Φ 4 τοῦ ξ. δὲ Φ ἀσχάλοντος V D E H ἀσχάλοντος m. pr. ἀσχάλοτος R m. pr. οὐχʼ E H οὑχως εἰδέως P εἰδ. m. pr. in ras. 5 μὴδὲν H περιεργάζετο A. 6 7 πλακοῦντες] κ A 2 bis fecit ex ν ὅτε b 1530 7 μηδέπω P συνε- λὼν R 8 ὡς ψωμούς in marg. add. V m. pr. 9 ἀρτο- ποιῶν P αἰτησαμένου V αἰτισαμένου A αἰτιασαμένους P αἰκισαμένου D τί om. Z 17 ἔφη] sic libri; differt pars exemplorum ed. Ald. 12 δὲ οὐχ R δ᾿ ὁυχως P (supra ω rasura) δ᾿ οὐχ᾿ ὡς Q 14 πρὸ R 15 γυνεκὸς A κατα- σκευάσω a (sed in nonnullis exemplis exstat κατακαύσω) 16 αὐτῶ libri συνειποκρ. P 17 διʼ] δʼ Z εἰς τὸ μ. κλημ. ἀχθ. Q 18 πῦρ R Q D ἀνῆψαι V 19 post ἤγαγε erasa l. ν Q προδοκ. A 1. σ add. A 2 προσδοκίσιμος b 1530 20 ἐπαφῆναι V, D 1, corr. D 2 καὶ περιεβλέπετο τὸν ἄγροικον, εἴ πως ἀναστὰς τοῦ τοιοῦδε τολμήματος εἶρξαι αὐτὸν ἐγχειρήσειεν. ὃ δὲ καθʼ ἑαυτὸν αὖθις διεσκοπεῖτο ὡς ,,αἰτίας μὴ παρού- σης, τί δή ποτε οὕτως ὀργίζεται“; εἶτά φησιν· „οἰκο- δεσπότα, εἰ τοῦτο κέκρικας δεῖν γενέσθαι, ὑπόμεινόν με μικρὸν μέχρις ἂν ἀπελθών ἐνέγκω μου καὶ αὐτὸς ἐξ ἀγροῦ τὴν γυναῖκα, ὡς ἂν ἄμφω κατὰ τὸ αὐτὸ κατακαύσῃς“. ταῦτα τοῦ ἀνδρὸς ὁ Ξάνθος ἀκούσας καὶ τὸ τούτου ἀκέραιον καὶ γενναῖον θαυμάσας, τῷ Αἰσώπῳ φησίν· „ἴδε ἀληθῶς ἄνθρωπος ἀπερίεργος. ἔχεις τὰ νικητήρια λαβών, Αἴσωπε. ἅλις ἔχει σοι τοῦ λοιποῦ. τὸ δʼ ἐντεῦθεν ἐλευθερίας τῆς σῆς ἐπιτεύξῃ“.