ι'. ΠΕΡΙΦΡΑΣΙΣ. Περίφρασίς ἐστι διὰ τῆς αὐτοτελοῦς καὶ κυρίας λέξεως διὰ πλειόνων αὐτὸ τὸ
 κύριον δηλοῦσα πρὸς αὔξησιν τοῦ σημαινομένου, οἷον βίη Ἡρακληείη, καὶ ίερὸν μένος
 Ἀλκινόοιο ἀντὶ τοῦ ὁ Ἡρακλῆς καὶ ὁ Ἀλκίνοος. ια'. ΠΛΕΟΝΑΣΜΟΣ. Πλεονασμός ἐστι φράσις ἐν αὐτῇ πλεονάζουσα, ἢ ὡς ἐνδέχεται κατὰ
 ἀναλογίαν. τῶν δὲ λεγομένων πλεονασμῶν ἃ μὲν μέτρων ἕνεκα φράζονται, ἃ δὲ ἐμφάσεως·
 καὶ μέτρων μὲν τὰ τοιαῦτα, οἷον Αἰνείαο, Πριάμοιο, λελόγχασιν, καὶ πᾶν ὃ λέγεται κατὰ
 παραγωγήν· ἐμφάσεως δὲ σημαντικὰ τὰ τοιαῦτα, ὠμοφάγοι
 μιν θῶες ἐν οὔρεσι δαρδάπτουσι. καὶ 
 ἑρπύζων παρὰ θῖνα. τὸν νωθρὸν ἐμφαίνει καὶ
 ἄστατον, καὶ πόντον ἐπ᾽ ἀτρύγετον δερκέσκετο δάκρυα
 λείβων. ιβ'. ΠΑΡΑΠΛΗΡΩΜΑ. Παραπλήρωμά ἐστι φράσις ἢ λέξις ἐκ περισσοῦ παραλαμβανομένη, οἷον
 ἀρχοὺς αὖ νηῶν ἐρέω νῆάς τε προπάσας· 
 ἡ γὰρ πρὸ παρέλκει. καὶ ἀστέρ᾽ ὀπωρινῷ ἐναλίγκιος, ὅς τε
 μάλιστα ἀντὶ τοῦ ὃς μάλιστα. καὶ ἐπὶ τοῦ καί κέ τις ὧδ᾽ ἐρέει Τρώων ὑπερηνορεόντων. ιγ'. ΕΛΛΕΙΨΙΣ. Ἐλλειψίς ἐστι φράσις οὐ κατὰ τὸ πλῆρες ἐκφερομένη, ἀλλὰ μιᾷ λέξει ἢ
 πλείοσιν ἐλλείπουσα, οἷον κόπτων ἀμφοτέρῃσιν· ἐλλείπει γὰρ ταῖς χερσίν. ὁμοίως
 ἐν καθαρῷ ὅθι δὴ νεκύων διεφαίνετο χῶρος. ἀλλ᾽
 εἰ μὲν δώσουσι γέρας μεγάθυμοι Ἀχαιοί, ἄρσαντες κατὰ θυμὸν ὅπως ἀντάξιον
 ἔσται. ἐλλείπει γὰρ τὸ καλῶς ἂν ἔχοι· ἀπεκρέματο γὰρ ἡ διάνοια. ἔνιοι
 δὲ τὸν τρόπον τοῦτον προσυπακουόμενον καλοῦσιν. ιδ'. ΥΠΕΡΒΟΛΗ. Ὑπερβολή ἐστι λόγος ὑπεραίρων ἐμφάσεως ἕνεκα τὸ ἀληθές, ὡς τὸ ἀλλ᾽ ὅτε δὴ σκιρτῷεν ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν, ἄκρον ἐπ᾽
 ἀνθερίκων καρπὸν θέον οὐδὲ κατέκλων. καὶ ἀλλ᾽ ὅτε δὴ σκιρτῷεν ἐπ᾽ εὐρέα νῶτα θαλάσσης ἄκρον ἐπὶ
 ῥηγμῖνος ἁλὸς πολιοῖο θέεσκον. εἰ
 μὲν οὖν μυθικῶς τις ἀκούει τὸ τοιοῦτον, ἀκυρολογία φανήσεται, εἰ δὲ μή, ὑπαχθήσεται τῇ
 ὑπερβολῇ, ὡς τὸ λευκότεροι χιόνος, θείειν δ᾽ ἀνέμοισιν
 ὁμοῖοι.