XVI. τότε ὁ ὕψιστος λέγει· Κάλεσόν μοι ὡδε τὸν θάνατον τὸν κεκλημένον τὸ ἀναίσχυντον πρόσωπον καὶ ἀνέλεον βλέμμα. καὶ ἀπελθών Μιχαὴλ ὁ ἀσώματος εἶπεν τῷ θανάτῳ· Δεῦρο, καλεῖ σε ὁ δεσςπότης τῆς κτίσεως, ὁ ἀθάνατος βασιλεύς. ἀκούσας δὲ ὁ θάνατος ἔφριξεν καὶ ἐτρόμαξεν δειλίᾳ πολλῇ συνεχόμενος, καὶ ἐλθὼν μετὰ φόβου πολλοῦ ἔστη ἔμπροσθεν τοῦ ἀοράτου πατρὸς, φρίττων στένων καὶ τρέμων, ἀπεκδεχόμενος τὴν κέλευσιν τοῦ δεσπότου. λέγει οὖν ὁ ἀόρατος θεὸς πρὸς τὸν θάνατον· Δεῦρο, τὸ πικρὸν καὶ ἄγριον τοῦ κόσμου ὄνομα, κρύψον 1 τοῦ θεοῦ τοῦ ὑψίστου] om τοῦ θεοῦ B; om τοῦ ὑψ. 2, 3 ἰδοὺ —πρός σε] om CE 4 ἐπλήρωσα] ἐπλήρωσας B 5 γῆν— θάλασσαν] γῆς τε καὶ θαλάσσης A; γῆν θάλασσαν B; γῆν τε καὶ θαλάσσης C 7 and 9 ἀκολουθῶ] -ἥσω Ε 9—12 εῖπεν— πάντα] καὶ εῖπεν ἐκπροσώπου κυ τοῦ θυ ἡμῶν ὅτι ἐξ ἀρχῆς φ. σ. καὶ πάντα A; καὶ ὁ ἄγγελος ἔφη οὕτω λέγει ὁ φ. σου Ἁ. καὶ ἔτι φείδομαι τοῦ ἄψασθαι αὐτόν· ἐπεὶ κ.τ.λ.B 11 ὄτι ἐξ ἀρχῆς] ἐπεὶ δὲ ὑπάρχει φίλος σου τυγχάνει B; ἐπὶ ἀρχὴν—ἐστιν CE 12 ἐποίησεν] πράτων CE 13, 14 οὐ— θαυμάσιος ἄνθρωπος] om CE 13 οὐ—Ἰὼβ] κἂν Ἰὼβ B; οὐ κάν Ἰακὼβ A 15 κέλευσον] καὶ βλέψον CE 16 μοι ὧδε] ἡμῖν ἐδῶ B 17 τὸν κεκλ.] om BCE 18 ἀνέλεον βλέμμα] ἀνελεεῖ τὸ βλεμματι A; τὸν θάν. τὸν ἀναισχύντην καὶ ἀνελεεῖ καὶ ἀνείθη B 19 τῆς κτίσ.] om C 21—23 καὶ ἐλθὼν— ἀπεκδεχ.] om A 22 ἀοράτου πατρὸς] δεσπ.θῦ B 24 ἀόρατος θς] om θς Β; ὁ ἀσώματος CE πρὸς] om AB 25 τὸ πιρὸν— ὄνομα] δεῦρο τοῦ κόσμ. ἀγρ. ὅν. B; τὸ πικρ. ποτ. κ. ἀγροιον ομα. CE (= ἄγριον ὄνομα] 25—p. 97,2 κρύψον— ἀποβαλοῦ] κρύψαι σου τὴν πικρ. καὶ πάσας σου τὰς παροίας κ. τὰς πικρ. πασ. κ.τ.λ.A; κρυψον σου τ.πικρ. καὶ πᾶσαν σου τὴν σαπρίαν ἀποβ. CE σου τὴν ἀγριότητα, σκέπασόν σου τὴν σαπρίαν, καὶ τὴν ABCDER πικρίαν σου ἀπό σου ἀποβαλοῦ, καὶ περιβαλοῦ τὴν ὡραιὀπητά σου καὶ πᾶσαν τὴν δόξαν σου, καὶ κάτελθε εἰς τὸν φίλον μου τὸν Ἀβραὰμ καὶ λάβε αὐτὸν καὶ ἄγαςγε αὐτὸν πρός μεʼ ἀλλὰ καὶ νῦν λέγω σοι ὅτι μὴ ἐκφοβήσῃς αὐτὸν ἀλλὰ μετὰ κολακίας τοῦτον παράλαβε, ὅτι φίλος μου γνήσιος ὑπάρχει. ταῦτα ἀκούσας ὁ θάνατος ἐξῆλθεν ἀπὸ προσώπου τοῦ ὑψίστου καὶ περιεβάλετο στολήν λαμπροτάτην καὶ ἐποίησεν ὄψιν ἡλιόμορφον καὶ γέγονεν εὐπρεπὴς καὶ ὡραῖος ὑπὲρ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων, ἀρχαγγέλου μορφήν περικείμενος, τάς παρειὰς αὐτοῦ πυρὶ ἀστράπτων, καὶ ἀπῆλθεν πρὸς τὸν Ἀβραάμ. ὁ δὲ δίκαιος Ἀβραὰμ ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ τρικλίνου αὐτοῦ καὶ ἐκάθητο ὑποκάτω τῶν δένδρων τῶν Μαμβρινῶν, τὴν σιαγόνα αὐτοῦ τῇ χειρὶ κατέχων καὶ ἐκδεχόμενος τὴν ἔλευσιν τοῦ ἀρχαγγέλου Μιχαήλ. καὶ ἰδοὺ ὀσμὴ εὐωδίας ἤρχετο πρὸς αὐτὸν, καὶ φωτὸς ἀπαύγασμα περιστραφεὶς δὲ Ἀβραὰμ εἶδεν τὸν θάνατον ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν ἐν πολλῇ δόξῃ καὶ ὡραιότητι· καὶ ἀναστὰς Ἁβραὰμ ὑπήντησεν αὐτῷ, νομίζων εἶναι τὸν ἀρχιστράτηγον τοῦ θεοῦ· καὶ ἰδὼν αὐτὸν ὁ θάνατος προσεκύνησεν αὐτὸν λέγων· Χαίροις, τίμιε Ἀβραὰμ, δικαία ψυχή, φίλε γνήσιε τοῦ θεοῦ τοῦ ὑψίστου, καὶ τῶν ἀγίων ἀγγέλων ὁμόσκηνε. εἶπεν δὲ Ἁβραὰμ πρὸς τὸν θάνατον· Χαίροις ἡλιόρατε, ἡλιόμορφε, συλλήπτωρ ἐνδοξότατε, φωτοφόρε, ἀνὴρ θαυμάσιε, πόθεν ἥκει ἡ σὴ ἐνδοξότης πρὸς ἡμᾶς, καὶ τίς εἶ σὺ, καὶ πόθεν ἐλήλυθας; λέγει οὖν ὁ θάνατος· Ἀβραὰμ δικαιότατε, ἰδοὺ λέγω σοι τὴν ἀλήθειαν· ἐγὼ εἰμὶ τὸ πικρὸν τοῦ θανάτου ποτήριον. 2, 3 τὴν ώραι.—καὶ κάτελθε] (ὅλην τὴν ἐνδοξότητα] CDE; τὴν ὡρ. σου τὴν εὐπρεπεστάτην καὶ κατ.B 3 εἰς] πρὸς AD 4 ἄγαγε] ἄγεις B; φέρεις CE αὐτὸν] τὴν ψυχὴ αὐτοῦ καὶ ἔλθῃς ἐνθάδε A 5 ἀλλὰ— ἐκφοβ. αὐτὰν] om B 6 τοῦτον] ταύτην B 7 ὑπάρχει] ἐστιν ACE 11 περικείμ.] πεμιβαλλόμενος A; προκειμ. CΕ τὰς παρ.—άστράπτων] τὰς παρίας αὐτοῦ πῦρ ἀπαυγάζων A; ταῖς παρειαῖς αὐτ. περιαστρ. B; om CE 14 μαμβρ.] μαυριν.ACE; μελλιβρινων B 15 ἔλευσιν] κέλεισιν A 16 18 κ.φ.ἀπαθγ.—πρὸς αὐτὸν] om CE 19 ὑπήντησεν αὐτῷ] ὑπήντησεν αὐτὸν AE ; ὑπηντήθη αὐτῷ B 2 εναι— θεοῦ] ἔνα τῶ ἀρχιστ. ὑτάρχων τοῦ θυ B 22 τοῦ θεοῦ τοῦ ὑψίστου] om τοῦ θυ Ε; τοῦ δεσπότου B 23 ἀγίων] om A 24 συλλήπτωρ] om B; θεομοσυλληπτωρ A 25 πόθεν— ἡ σὴ] πόθεν ἔοικας ἢ οὐ A; πόθεν η καινὴ σὴ B; πόθεν αἴηκεν ἡ ἐν σοι CE 26 ἐνδοξ.] ὑπερένδοξε A ABCDER λέγει αὐτῷ Ἀβραάμ· Οὐχὶ, ἀλλὰ σὺ εἶ εὐπρέπεια τοῦ κόσμου, σὺ εἶ ἡ δόξα καὶ τὸ κάλλος τῶν ἀγγέλων καὶ τῶν ἀνθρώπων, σὺ εἶ πάσης μορφῆς εὐμορφότερος, καὶ λέγεις ὅτι Ἐγὼ εἰμὶ τὸ πικρὸν τοῦ θανάτου ποτήριον καὶ οὐ λέγεις μᾶλλον ὅτι Ἐγὼ εἰμὶ παντὸς ἀγαθοῦ εὐμορφότερος; εἶπεν δὲ ὁ θάνατος· Ἐγὼ γὰρ λέγω σοι τὴν ἀλήθειαν· ὅπερ ὠνόμασέν με ὁ θεὸς, ἐκεῖνο καὶ λέγω σοι. εἶπεν δὲ Ἁβραάμ· Εἰς τί ἐλήλυθας ὧδε; εἶπεν δὲ ὁ θάνατος· Διὰ τὴν σὴν ἁγίαν ψυχήν παραγέγονα. λέγει οὖν Ἁβραάμ· Οἰδα τί λέγεις, ἀλλʼ οὐ μή σε ἀκολουθήσω. ὁ δὲ θάνατος ἐν σιωπῇ γενόμενος οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῷ λόγον. XVII. ἀνέστη δὲ Ἁβραὰμ καὶ ἦλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ· ἠκολούθει δὲ καὶ ὁ θάνατος ἕως ἐκεῖ· ἀνέβη δὲ Ἁβραὰμ εἰς τὸ τρίκλινον αὐτοῦ· ἀνέβη δὲ καὶ ὁ θάνατος μετʼ αὐτοῦ· ἀνέπεσεν δὲ Ἁβραὰμ ἐπὶ τῆς κλίνης αὐτοῦ· ἠλθεν δὲ καὶ ὁ θάνατος καὶ ἐκαθέσθη παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ. εἶπεν δὲ Ἁβραάμ· Ἄπελθε, ἄπελθε ἀπʼ ἐμοῦ, ὅτι θέλω ἀναπαύεσθαι ἐν τῇ κλίνῃ μου. λέγει ὁ θάνατος· Οὐκ ἀναχωρῶ ἕως οὗ λάβω τὸ πνεῦμά σου ἀπό σου. λέγει αὐτῷ Ἁβραάμ· Κατὰ τοῦ θεοῦ τοῦ ἀθανάτου σοι λέγω ἵνα μοι εἴπῃς τὸ ἀληθές· σὺ εἶ ὁ θάνατος; λέγει αὐτῷ ὁ θάνατος· Ἐγὼ εἰμὶ ὁ θάνατος· ἑγὼ εἰμὶ ὁ τὸν κόσμον λυμαίνων. εἶπεν δὲ Ἁβραάμ· Δέομαί σου, ἐπειδὴ σὺ εἶ ὁ θάνατος, ἀνάγγειλόν μοι, καὶ πρὸς πάντας οὕτως ἀπέρχῃ ἐν εὐμορφίᾳ καὶ δόξῃ καὶ ὡραιότητι τοιαύτῃ; καὶ ὁ θάνατος εἶπεν· Οὐχὶ, κύριέ μου Ἁβραάμ· αἱ γὰρ δικαιοσύναι σου καὶ τὸ ἄμετρον πέλαγος τῆς φιλοξενίας σου καὶ τὸ μέγεθος τῆς ἀγάπης σου τῆς πρὸς θεὸν ἐγένετο 1, 2 τοῦ κόσμου—άγγ. καὶ] om CE; om τῶν ἀγγ. καὶ B 5 ἀγαθοῦ] παν ανου A 6 ὅπερ] ὁποῖον ὄνομα ὀνομασεν A 8, 9 διὰ—ψυχὴν] διὰ τῆς δικαίας σου ψυχῆς AB 12—17 ἀνέστη—πόδας αὐτοῦ] A; various clauses are omitted by each of the others 21 ἴνα— ἀληθές] εἰπέ ἡμῖν τὸ ἄλ. Α; ἵνα μὴ εἴπῃς (εἰ) BC 22 ἐγὼ— θάνατος] om AC 22, 23 ὁ— λυμαίων] τοῦ κόσμου ὁ λυμέων B 25 καὶ ὡραι.] om B 27—p.99, 5 τὸ ἄμετραν —ἀνίλεῳ] om πέ- λαγος; has ἄγων τὸν στέφανον for ἑγέν.στεφ.; τοῖς δὲ οὖτοις (οὔτως) ἀπέρχομαι ἐν πολλῇ...ἀγριότητα...ἀνηλαιω ἀπέρχομαι τοῖς ἀμαρτ. τοὺς μὴ πράξαντας ἕλαιον A; στεφανος ἐπὶ τὴν κεφ. σου κ. ἐν δόξη κ. εὐπρεπεια κ. ἡσυχ. κ. ἀγαλλιάσει κ. ἀκολακία προσερχ..... σαπρια κ. ἀγρ. τῷ βλέματι κ.μεγίστη πικρία κ. ἀνηλεῶς B; τὸ μέτρον τῆς φιλοξ. σου ἐγεν. ἡ μορφη μου· τοῖς δὲ ἀμ. ἐν ἀγριότητι κ. πιρία πολλῇ CE στέφανος ἐπὶ τῆς ἐμῆς κεφαλῆς, καὶ ἐν ὡραιότητι καὶ ἐν ABCDΕR ἡσυχίᾳ πολλῇ καὶ κολακίᾳ προσέρχομαι τοῖς δικαίοις· τοῖς δὲ ἁμαρτωλοῖς προσέρχομαι ἐν πολλῇ σαπρίᾳ καὶ ἀγριότητι καὶ μεγίστῃ πικρίᾳ καὶ ἀγρίῳ τῷ βλέμματι καὶ ἀνίλεῳ. εἶπεν δὲ Ἁβραάμ· Δέομαί σου, ἐπάκουσόν μου καὶ δεῖξόν μοι τὴν ἀγριότητά σου καὶ πᾶσαν τὴν σαπρίαν καὶ πικρίαν. καὶ εἶπεν ὁ θάνατος· Οὐ μὴ δυνηθῇς θεάσασθαι τὴν ἐμὴν ἀγριότητα, δικαιότατε Ἁβραάμ. εἶπεν δὲ Ἁβραάμ· Ναὶ, δυνήσομαι θεάσασθαί σου πᾶσαν τὴν ἀγριότητα ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος τοῦ θεοῦ τοῦ ζῶντος, ὅτι ἡ δύναμις τοῦ θεοῦ μου τοῦ ἐπουρανίου μετʼ ἐμοῦ ἐστίν. τότε ὁ θάνατος ἀπεδύσατο πᾶσαν αὐτοῦ τὴν ὡραιότητα καὶ τὸ κάλλος, καὶ πᾶσαν τὴν δόξαν καὶ τὴν ἡλιόμορφον μορφὴν ἣν περιέκειτο, καὶ περιεβάλετο στολήν τυραννικήν, καὶ ἐποίησεν ὄψιν ζοφερὰν καὶ παντοίων θηρίων ἀγριωτέραν καὶ πάσης ἀκαθαρσίας ἀκαθαρσιωτέραν· καὶ ἐπέδειξεν τῷ Ἁβραὰμ κεφαλὰς δρακόντων πυρίνους ἑπτὰ, καὶ πρόσωπα δεκατέσσαρα, πυρὸς φλογεστάτου καὶ πολλῆς ἀγριότητος, καὶ πρόσωπον σκοτοειδὲς καὶ πρόσωπον ἐχίδνης ζοφωδέστατον καὶ πρόσωπον κρημνοῦ φρικοωδεστάτου καὶ πρόσωπον ἀσπίδος ἀγριώτερον καὶ πρόσωπον λέοντος φοβεροῦ καὶ πρόσωπον κεραστοῦ καὶ βασιλίσκου· ἔδειξεν δὲ καὶ πρόσωπον ῥομφαίας πυρίνης καὶ πρόσωπον ξιφηφόρον καὶ πρόσωπον ἀστραπῆς φοβερῶς ἐξαστράπτον καὶ ἦχος βροντῆς φοβερᾶς· ἔδειξεν δὲ καὶ ἕτερον πρόσωπον θαλάσσης ἀγρίας κυματιζούσης καὶ ποταμὸν ἄγριον κοχλάζντα καὶ δράκοντα τρικέφαλον φοβερὸν καὶ ποτήριον μεμεστωμένον φαρμάκων, καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν ἔδειξεν αὐτῷ πολλὴν ἀγριότητα καὶ πικρίαν ἀβάστακτον καὶ πᾶσαν 6 δεῖξον] δίδαξον AB 8—10 Ἁβρ. εἶπεν— ἀγριότητα om B 10, 11 τοῦ ζῶντος— θεοῦ μου] om C; om τοῦ ζῶντος Ε; om μου B 12 ἀπεδύσατο] ἀπεκδ. Α; om B 13 ἡλιόμ.] om BCDE 14 ἥν] om B περιέκειτο] περιεκέκτητο A 15 ζοφ,] φοβερὰν B παντ. θηρ.] παντὸς θηρίου A; πάντω θηρ.τὴ ἀγριότητα B 16 καὶ πασ. ἀκαθ.] om CE ἀκαθαρσιωτέραν] om B ἐπέδειξεν] ὑπέδ. AB 17 τῷ] τὸν codd πυρίνους] om. CE 18 πυρὸς φλογεστάτου] πυρὸς φλογέστερον A; πυρὸς ἀγριώτερον C; πυρὸς καὶ πολλὴ ἀγρ. Ε 18, 19 καὶ πολλ. ἀγρ.] om B 19—28 The text mainly from A. The variations are innumerable, chiefly in the matter of omissions. ABCDER νόσον θανατηφόρον ὡς τῆς ὀσμῆς τοῦ θανάτου. καὶ ἐκ τῆς πολλῆς πικρίας καὶ ἀγριότητος ἐτελεύτησαν παῖδες καὶ παιδίσκαι τὸν ἀριθμὸν ὡσεὶ χιλιάδες ἑπτά· καὶ ὁ δίκαιος Ἁβραὰμ ἦλθεν εἰς ὀλιγωρίαν θανάτου ὥστε ἐκλείπειν τὸ πνεῦμα αὐτοῦ. XVIII. καὶ ταῦτα οὕτως ἰδὼν ὁ πανίερος Ἁβραὰμ εἶπεν πρὸς τὸν θάνατον· Δέομαί σου, πανώλεθρε θάνατε, κρύψον σου τήν ἀγριότητα καὶ περιβαλοῦ τήν ὡραιότητα καὶ μορφὴν ἢν εἶχες τὸ πρότερον. εὐθέως δὲ ὁ θάνατος ἔκρυψεν τὴν ἀγριότητα αὐτοῦ καὶ περιεβάλετο τὴν ὡραιότητα αὐτοῦ ἣν εἶχεν τὸ πρότερον. εἶπεν δὲ Ἁβραὰμ πρὸς τὸν θάνατον· Τί τοῦτο ἐποίησας, ὅτι ἀπέκτεινας πάντας τοὺς παῖδας καὶ παιδίσκας μου; εἰ ὁ θεὸς ἕνεκεν τούτου σε σήμερον ἀπέστειλεν ὧδε; καὶ ὁ θάνατος εἶπεν· Οὐχὶ, κύριέ μου Ἁβραὰμ, οὐκ ἔστιν καθὼς σὺ λέγεις· ἀλλὰ διά σε ἀπεστάλην ἕως ὧδε. εἶπεν δὲ Ἁβραὰμ πρὸς τὸν θάνατον· Καὶ πῶς οὗτοι τεθνήκασιν; οὐ κἂν ὁ κύριος εἶπεν; εἶπεν δὲ ὁ θάνατος· Πίστευσον, Ἁβραὰμ δικαιότατε, ὅτι καὶ τοῦτο θαυμαστόν ἐστιν, ὅτι κἂν καὶ σὺ μετʼ αὐτῶν οὐχ ἡρπάφης· ἀλλʼ ὅμως λέγω σοι τὴν ἀλήθειαν· καὶ γὰρ εἰ μὴ ἦν ἡ δεξιὰ χεὶρ τοῦ θεοῦ μετά σου ἐν τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ, καὶ σὺ τοῦ βίου τούτου ἀπαλλάξαι εἶχες. ὁ δὲ δίκαιος Ἁβραὰμ εἶπεν· Νῦν ἔγνωκα ἐγὼ ὅτι εἰς ὀλιγωρίαν θανάτου ἠλθον, ὥστε ἐκλείπειν τὸ πνεῦμά μου· ἀλλὰ δέομαί σου, πανώλεθρε θάνατε, ἐπειδή καὶ οἱ παῖδες ἀώρως τεθνήκασιν, δεῦρο δεηθῶμεν κυρίῳ τῷ θεῷ ἡμῶν ὅπως ἐπακούσῃ ἡμῶν καὶ ἀναστήσῃ τοὺς ἀώρως τεθνήξαντας διὰ τῆς σῆς ἀγριότητος. καὶ εἶπεν ὁ θάνατος· Ἁμὴν γένοιτο. ἀναστὰς οὖν ὁ Ἁβραὰμ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον τῆς γῆς προσευχόμενος καὶ ὁ θάνατος μετʼ αὐτοῦ, καὶ ἀπέστειλεν ὁ θεὸς πνεῦμα ζωῆς ἐπὶ τοὺς τελευτήσαντας, καὶ ἀνεζωοποιήθησαν. τότε οὖν ὁ δίκαιος Ἁβραὰμ ἔδωκεν δόξαν τῷ θεῷ. XIX. καὶ ἀνελθών ἐν τῷ τρικλίνῳ αὐτοῦ, ἀνέπεσεν· ἐλθών δὲ καὶ ὁ θάνατος ἔστη ἔμπροσθεν αὐτοῦ. εἶπεν δὲ 1 θανατηφ. ὡς τῆς ὀσμῆς τοῦ θαν.] θανατηφ. ἀόρως θνήσκοντα ἀλλʼ ὑπερέ- βαινεν ἐκ πολλῆς B ὡς— θανάτου] om C 3 τὸν ἀριθμ.—χιλάδες] om A 17 οὐ— εἷπεν] εἰς τοῦτο κς ἀπέστειλέ σε σήμερον τοῦ θανατῶσαι αὐτοὺς; καὶ πῶς τούτους ἀπέκτεινας θανάτψ, εί οὐκ εἶπε σοι κς D Ἁβραάμ πρὸς αὐτόν· Ἔξελθε ἀπʼ ἐμοῦ ὅτι θέλω ἀναπαύεσθαι ABCDER ὅτι ἐν ὀλιγωρίᾳ περίκειται τὸ πνεῦμά μου. καὶ ὁ θάνατος εἶπεν· Οὐκ ἀναχωρῶ ἀπό σου ἕως οὗ λάβω τὴν ψυχήν σου. καὶ ὁ Ἁβραὰμ αὐστηρῷ τῷ προσώπῳ καὶ ὀργιλῷ τῷ βλέμματι εἶπεν πρὸς τὸν θάνατον· Τίς ὁ προστάξας σοι ταῦτα λέγειν; σὺ ἀφʼ ἑαυτοῦ λέγεις ταῦτα τὰ ῥήματα καυχώμενος, καὶ οὐ μή σε ἀκολουθήσω, ἕως οὗ ὁ ἀρχιστράτηγος Μιχαὴλ ἔλθῃ πρός με καὶ ἀπέλθω μετʼ αὐτοῦ· ἀλλὰ καὶ τοῦτο λέγω σοι, εἰ μὲν θέλεις ἵνα ἀκολουθήσω σοι, δίδαξόν με πάσας σου τὰς μεταμορφώσεις, τὰς ἑπτὰ κεφαλὰς τῶν δρακόντων τὰς πυρίνας, καὶ τί τὸ πρόσωπον τοῦ κρημνοῦ, καὶ τίς ἡ ῥομφαία ἡ ἀπότομος, καὶ τίς ὁ ποταμὸς ὁ μεγάλα κοχλάζων, καὶ τίς ἡ βεβορβορωμένη θάλασσα ἡ ἀγρίως κυματίζουσα· δίδαξόν με καὶ περὶ τῆς βροντῆς τῆς ἀνυποφόρου καὶ τῆς φοβερᾶς ἀστραπῆς καὶ τί τὸ ποτήριον τὸ δυσῶδες τὸ φάρμακα μεμεστωμένον· δίδαξόν με περὶ πάντων. καὶ ὁ θάνατος εἶπεν· Ἄκουσον, δίκαιε Ἁβραὰμ, τοὺς ἑπτὰ αἰῶνας ἐγὼ λυμαίνω τὸν κόσμον καὶ πάντας εἰς ἄδην κατάςγω, βασιλεῖς καὶ ἄρχοντας, πλουσίους καὶ πένητας, δούλους καὶ ἐλευθέρους εἰς πυθμένα ᾄδου παραπέμπω· καὶ διὰ τοῦτο ἔδειξά σοι τὰς ἑπτὰ κεφαλάς τῶν δρακόντων· τὸ δὲ πρόσωπον τοῦ πυρὸς ἔδειξά σοι, διότι πολλοὶ ὑπὸ πυρὸς κεκαυμένοι τελευτῶσιν καὶ διὰ προσώπου πυρὸς τὸν θάνατον βλέπουσιν· τὸ δὲ πρόσωπον τοῦ κρημνοῦ ἔδειξά σοι διότι πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ ὕψους δένδρων ἢ κρημνῶν φοβερῶν κατερχόμενοι, καὶ ἀνύπαρκτοι γινόμενοι, τελευτῶσιν, καὶ εἰς τύπον κρημνοῦ φοβεροῦ θεωροῦσιν τὸν θάνατον· τὸ δὲ πρόσωπον τῆς ῥομφαίας ἔδειξά σοι, διότι πολλοὶ ἐν πολέμοις ὑπὸ ῥομφαίας ἀναιροῦνται, καὶ θεωροῦσιν ἐν ῥομφαίᾳ τὸν θάνατον· τὸ δὲ πρόσωπον τοῦ μεγάλου ποταμοῦ τοῦ κοχλάζοντος ἔδειξά σοι, διότι πολλοὶ 2 περίκειται] πεπίρακται B (? τετάρακται] 4, αὐστηρῷ—βλέμμ.] στερρῷ τῷ βλεμμ. κ. ὀργ. τῷ προσ. A 7—17 ἔως οὖ— θάνατος εἷπεν] om CΕ 20 δούλ. κ.ἐλ.] γέροντας καὶ νέους D 21 εἰς πυθμ.ᾄδου παρατ.]; om ACDE 22, 23 τοῦ πυρὸς] πιρῶς B 23 διότι πολλοὶ—παραλόγως (§ XIX. fin)] om CE (which read ἔδειξά σοι διὰ τὴν πολλήν σου ἄδιαν τῆς διατάξεως]; om D 23, 24 πυρὸς κεκαυμ.— διὰ] om B 27 κατερχ.—γιόμ.] om B ABCDER ὑπὸ ἐμβάσεως ὑδάτων πολλῶν ἁρπαζόμενοι καὶ ὑπὸ μεγίστων ποταμῶν ἐπαιρόμενοι ἀποπνίγονται καὶ τελευτῶσιν καὶ ἀώρως τὸν θάνατον βλέπουσιν· τὸ δὲ πρόσωπον τῆς θαλάσσης τῆς ἀγρίας κυματιζούσης ἔδειξά σοι, διότι πολλοὶ ἐν θαλάσσῃ κλυδωνίῳ μεγάλῳ περιπεσόντες ναυάγιοι γεγονότες ὑποβρύχιοι γίνονται θαλάσσιον θάνατον βλέποντες· τὴν δὲ βροντὴν τὴν ἀνυπόφορον καὶ τὴν φοβεράν ἀστραπὴν ἔδειξά σοι διότι πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ἐν ὥρᾳ θυμοῦ τυχόντες βροντῆς ἀνυποφόρου καὶ ἀστραπῆς φοβερᾶς ἐλθούσης ἐν ἁρπαγῇ ἀνθρώπων γίνονται καὶ οὕτως τὸν θάνατον βλέπουσιν· ἔδειξά σοι καὶ θηρία ἰοβόλα, ἀσπίδας καὶ βασιλίσκους καὶ παρδάλεις καὶ λέοντας καὶ σκύμνους καὶ ἄρκους καὶ ἐχίδνας καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν παντὸς θηρίου πρόσωπον ἔδειξά σοι, δικαιότατε, διότι πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ὑπὸ θηρίων ἀναιροῦνται, ἕτεροι δὲ ὑπὸ ὄφεων ἰοβόλων δρακόντων καὶ ἀσπίδων καὶ κεραστῶν καὶ βασιλίσκων καὶ ἐχίδνης ἀποφυσούμενοι ἐκλείπουσιν· ἔδειξά σοι δὲ καὶ ποτήρια δηλητήρια φάρμακα μεμεστωμένα διότι πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ὑπὸ ἑτέρων ἀνθρώπων φάρμακα ποτισθέντες παρʼ εὐθὺς ἀπαλλάσσονται παραλόγως. XX. εἶπεν δὲ Ἁβραάμ· Δέομαί σου, ἔστιν καὶ παράλογος θάνατος; ἀνάγγειλόν μοι. λέγει ὁ θάνατος· Ἀμὴν ἀμὴν, λέγω σοι ἐν ἀληθείᾳ θεοῦ, ὅτι ἑβδομήκοντα δύο εἰσὶν θάνατοι· καὶ εἶς μὲν θάνατος ὑπάρχει ὁ δίκαιος ὁ ἔχων ὅρον· καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων παρὰ μίαν ὥραν εἰς θάνατον ἔρχονται παραδιδόμενοι τῷ τάφῳ· ἰδοὺ γὰρ ἀνήγγειλά σοι πάντα ὅσα ᾐτήσω· ἄρτι λέγω σοι, δικαιότατε Ἁβραὰμ, ἄφησαι πᾶσαν βουλὴν καὶ κατάλιπε τοῦ ἐρωτᾷν 1 ὑπὸ ἐμβάσεως] ὑπὸ δάσεως A; ὑπὸ ἐμμάσεως B 3 ἀώρως] ἀέρος A; ἀοράτως B 6 ὑποβρύχιοι] ὑποβρύχιον A; om B 7 τὴν δὲ βρ. κ.τ.λ.] B; τῆς thrice A 8— 10 This passage is corrupt. A has: διότι— ανων ἐν ὥρᾳ θυμοῦ δρακόντων—βασιλίσκω (v.l. 16] καὶ σπαρδάλις καὶ λεοντας, B has εδειξα σοι εν ω θυμον δρακ. κ. ασπ. και τυχοντες (? read θανάτου for θυμοῦ) 11 οὔτως] οὗτοι B 18 ἐκλείπουσιν] a blank space of two lines occurs hers in A 22, 28 δέομαι— ὁ θάνατος] καὶ τί ἔστιν ὁ ἄωρος θανατος· ἀμὴν λέγω σοι ἰδοὺ ἀνάγ- γηλαν σοι πάντα ἀρτίως γάρ σοι λέγω δικ. Αβρ. (l. 28) C; δέομαί σου θάνατε ἀνάγγειλόν μοι καὶ τί ἔστιν ἄορος θάνατος εἰς τὴν παραλογίαν· ἀμὴν λέγω σοι ἐν ἀληθείᾳ τοῦ θῦ ὅτι εὐδομήκοντα δύο θάνατοι εἰσὶ καὶ ἰδοὺ κ.τ.λ. (as (as C) E τι ἅπαξ· καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι καθὼς ὁ θεὸς καὶ κριτὴς ABCDER τῶν ἀπάντων προσέταξέν μοι. εἶπεν δὲ Ἁβραὰμ πρὸς τὸν θάνατον· Ἄπελθε ἀπʼ ἐμοῦ ἔτι μικρὸν, ἵνα ἀναπαύσωμαι ἐν τῇ κλίνῃ μου, ὅτι ἀθυμία πολλή μοι ἐστίν· ἀφʼ οὗ γὰρ ἐθεασάμην σε τοῖς ὀφθαλμοῖς μου, ἡ ἰσχύς μου ἐξέλιπεν, πάντα δὲ τὰ μέλη τῆς σαρκός μου δίκην μολύβδου βάρος μοι φαίνονται, καὶ τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ πολὺ ταλανίζεται. μεταστῆθι ἐν ὀλίγοις· εἶπον γὰρ, οὐχ ὑποφέρω θεωρεῖν σου τὸ εἶδος. ἠλθεν δὲ Ἰσαὰκ ὁ υἱὸς αὐτοῦ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τὸ στῆθος αὐτοῦ κλαίων· ἦλθεν δὲ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ Σάρρα καὶ περιεπλάκη τοῖς ποσὶν αὐτοῦ ὀδυρομένη πικρῶς. ἤλθοσαν καὶ πάντες οἱ δοῦλοι αὐτοῦ καὶ αἱ δοῦλαι καὶ περιεκύκλουν τὴν κλίνην αὐτοῦ ὀδυρόμενοι σφόδρα. ὁ δὲ Ἁβραὰμ ἦλθεν εἰς ὀλιγωρίαν θανάτου· καὶ εἶπεν ὁ θάνατος πρὸς τὸν Ἁβραάμ· Δεῦρο ἄσπασαι τὴν δεξιάν μου· καὶ ἔλθῃ σοι ἱλαρότης καὶ ζωὴ καὶ δύναμις. πεπλάνηκεν γὰρ τὸν Ἁβραὰμ ὁ θάνατος· καὶ ἠσπάσατο τὴν χεῖρα αὐτοῦ, καὶ εὐθέως ἐκολλᾶτο ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἐν τῇ χειρὶ τοῦ θανάτου· καὶ εὐθέως παρέστη Μιχαὴλ ὁ ἀρχάγγελος μετὰ πλήθους ἀγγέλων, καὶ ᾖραν τὴν τιμίαν αὐτοῦ ψυχὴν ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν ἐν σινδόνι θεοῦφαντῷ· καὶ μυρίσμασι θεοπνεύστοις καὶ ἀρώμασιν ἐκήδευσαν τὸ σῶμα τοῦ δικαίου Ἁβραὰμ ἕως τρίτης ἡμέρας τῆς τελειώσεως αὐτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν τῇ γῇ τῆς ἐπαγγελίας, ἐν τῇ δρυῒ τῇ Μαμβρῆ, τήν τε τιμίαν αὐτοῦ ψυχὴν ὠψίκευον οἱ ἄγγελοι καὶ ἀνήρχοντο εἰς τὸν οὐρανὸν ψάλλοντες τὸν τρισάγιον ὕμνον τῷ δεσπότῃ τῶν ὅλων θεῷ, καὶ ἔστησαν αὐτὴν εἰς προσκύνησιν τοῦ θεοῦ καὶ πατρός· καὶ δὴ πολλῆς ἀνυμνήσεως καὶ δοξολογίας γενομένης πρὸς κύριον, προσκυνήσαντος δὲ τοῦ Ἁβραὰμ, ἦλθεν ἡ ἄχραντος φωνὴ τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸς λέγουσα οὕτως· Ἄρατε οὖν τὸν 9 εἶδος] + ὡσεὶ θρόμβη αἴματος A 10 ἔπεσεν] πεσὼν A 10, 11 κλαίων— Σ. καὶ] περιεπλάκη τοῖς ποσὶν τοῦ Ἁ. ὀδυρόμενος A 14 σφόδρα] + καὶ ἐπέταξεν ἐλευθερωθῆναι αὐτοὺς πάντας D 18 ἐκολλεῖτο A; κεκόληκεν B; κολυται C; κεκολληται 24 ἐν τῇ γῇ τῆς ἐπ.] om BCDE 29 ἀνυμνήσεως] δεήσεως B; ὑμνήσεως 29—31 γενομένης—ἄρατε οὗν] γενομένης πρὸς κν, ὑπάγου τὴν τιμίαν αὐτοῦ ψ. εἰς τ. Π. B 3 προσκ. δὲ τοῦ Ἁ.] CE; om ABD 81 τοῦ —πατρὸς] om BCDE ABCDER φίλον μου τὸν Ἁβραὰμ εἰς τὸν παράδεισον, ἔνθα εἰσὶν αἱ σκηναὶ τῶν δικαίων μου καὶ μοναὶ τῶν ἁγίων μου Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ ἐν τῷ κόλπῳ αὐτοῦ, ἔνθα οὐκ ἔστιν πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλʼ εἰρήνη καὶ ἀγαλλίασις καὶ ζωὴ ἀτελεύτητος. μεθʼ οὗ καὶ ἡμεῖς, ἀδελφοί μου ἀγαπητοὶ, τοῦ πατριάρχου Ἁβραὰμ τὴν φιλοξενίαν μιμησώμεθα καὶ τὴν ἐνάρετον αὐτοῦ κτησώμεθα πολιτείαν, ὅπως ἀξιωθῶμεν τῆς αἰωνίου ζωῆς, δοξάζοντες τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱόν καὶ τὸ ἅγιον πνεῦμα· αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. 2, 3 μου καὶ μοναὶ—κόλπῳ αὐτοῦ] om BC (παραδ. ἔνθα εἰσελεύσονται αἰ ψ. τῶν δικ. ἔνθα οὐκ B) 5 οὗ] ὧν CE 6 μιμησώμεθα] μιμίσασθε CE; ζηλώσωμεν A 6, 7 καὶ— πολιτ.] om B; κ. τὴν ἀγάπην κτισώμεθα CE 8, 9 δοξάζ. —πνεῦμα] ἄμα σὺν τῷ ἀνάρχῳ αὐτοῦ πρι καὶ τῷ ὁμοουσίῳ καὶ ζωοποιῷ αὐτοῦ πνι πάντοτε B 9, 10 αὐτῷ— ἁμήν] νῦν καὶ ἀεὶ κ. εἰς τ. αἰ. τῶν αἰ. ἀμὴν ABE