XI. ἔστρεψεν δὲ ὁ Μιχαὴλ τὸ ἅρμα καὶ ἤνεγκε τὸν Ἁβραὰμ ἐπὶ τὴν ἀνατολὴν ἐν τῇ πύλῃ τῇ πρώτῃ τοῦ οὐρανοῦ. καὶ εἶδεν Ἁβραὰμ δύο ὁδούς· ἡ μία ὁδὸς στενὴ καὶ τεθλιμμένη καὶ ἡ ἑτέρα πλατεῖα καὶ εὐρύχορος καὶ 1 οὔτοι (pr.)] +ἀσώματε CE 5—7 καὶ ἄμα—αὐτούς] καὶ εὐθὺς ἐγένετο οὕτως B; om CE 8 εἰς ἀλλήλους] om CE 9, 10 καὶ εὐθ.— αὐτούς] CDE (ἐσχίσθη D); om AB 11 ἀνθρ. διορ.] ανους δύο ῥίπτοντας A; ανους δύο ὁρυσσομένους B; ἀνθρ. διορύγοντας CE; ἄνδρας διορόσσοντας D 13 15 καὶ ἄμα—αὐτούς] om BCDE 18 B has ἵνα μὴ ἴδῃ· εἶδεν δὲ πολλὰς ψυχὰς etc. (p. 89, l. 5) omitting ten lines. 22 ἀναμένω δὲ] ἀναμ. γὰρ CE ; ἀλλʼ ἀναμ. D 23 ζῇν αὐτὸν] ζῆσαι A 25 τὰς κρίσεις κ. ἀντ.] τὴν κρίσιν κ. ἀντ. CDE 27 Μιχ.] ἀρχιστρ. CE; ἀρχάγγ. D 2 ἐπὶ τὴν ἀνατ. om D ἐπὶ τὴν ἀνατ. —Ἁβρ.] om A by homœoteleuton 29, 30 corrupt. The εἶδεν ἐκεῖ δύο πύλας· μία πύλη πλατεῖα , κατὰ τῆς πλατείας ABCDER ὁδοῦ, καὶ μία πύλη στεν κατὰ τῆς στενῆς ὁδοῦ· ἔξωθεν δὲ τῶν πυλῶν τῶν ἐκεῖσε τῶν δύο, ἴδον ἄνδρα καθήμενον ἐπὶ θρόνου κεχρυσωμένου· καὶ ἦν ἡ ἰδέα τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου φοβερὰ, ὁμοία τοῦ δεσπότου· καὶ ἴδον ψυχὰς πολλάς ἐλαυνομένας ὑπὸ ἀγγέλων καὶ διὰ τῆς πλατείας πύλης εἰσαγομένας, καὶ ἴδον ἄλλας ψυχὰς ὀλίγας καὶ ἐφέροντο ὑπὸ ἀγγέλων διὰ τῆς στενῆς πύλης. καὶ ὅτε ἐθεώρει ὁ θαυμάσιος ὁ ἐπὶ τοῦ χρυσοῦ θρόνου καθήμενος διὰ τῆς στενῆς πύλης ὀλίγας εἰσερχομένας, διὰ δὲ τῆς πλατείας πολλὰς εἰσερχομένας, εὐθὺς ὁ ἀνὴρ ἐκεῖνος ὁ θαυμάσιος ἥρπαξεν τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ καὶ τὰς παρειὰς τοῦ πώγωνος αὐτοῦ καὶ ἔρριψεν ἑαυτὸν χαμαὶ ἀπὸ τοῦ θρόνου κλαίων καὶ ὀδυρόμενος· καὶ ὅτε ἐθεώρει πολλὰς ψυχὰς εἰσερχομένας διὰ τῆς στενῆς πύλης, τότε ἀνίστατο ἀπὸ τῆς γῆς καὶ ἐκαθέζετο ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ ἐν εὐφροσύνῃ πολλῇ χαίρων καὶ ἀγαλλόμενος. ἠρώτησεν δὲ ὁ Ἁβραάμ τὸν ἀρχιστράτηγον· Κύριέ μου ἀρχιστράτηγε, τίς ἐστιν οὗτος ὁ ἀνὴρ ὁ πανθαύμαστος, ὁ ἐν τοιαύτῃ δόξῃ κοσμούμενος, καὶ ποτὲ μὲν κλαίει καὶ ὀδύρεται, ποτὲ δὲ χαίρεται καὶ ἀγάλλεται; εἶπεν δὲ ὁ ἀσώματος· Οὗτός ἐστιν ὁ πρωτόπλαστος Ἀδὰμ, ὁ ἐν τοιαύτῃ δόξῃ, καὶ βλέπει τὸν κόσμον, καθότι πάντες ἐξ αὐτοῦ ἐγένοντο· καὶ ὅτε ἴδῃ ψυχάς πολλάς εἰσερχομένας διὰ τῆς στενῆς πύλης, τότε ἀνίσταται καὶ κάθηται ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ χαίρων καὶ ἀγαλλόμενος ἐν εὐφροσύνῃ, ὅτι αὕτη ἡ πύλη ἡ στενὴ τῶν δικαίων ἐστὶ ν , ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωὴν, καὶ οἱ texts are as follows: δύο ὁδοὺς, μία ὁδὸς πλατεῖα καὶ εὐρύχορος ἄμα τὰ τῆς πλα- τείας ὁδοῦ καὶ μία πύλη στενὴ καὶ κατὰ τῆς στενῆς ὁδοῦ. ἔξωθεν δὲ τῶ πυλαίων τῶν ἐκεῖσαι τῶν δύο ἴδον κ.τ.λ. A; om B, see above; δύο ὁδοὺς· ἡ μία ὁδὸς στενὴ καὶ τεθλοιμένοι καὶ ἡ ἑτέρα πλατεῖα καὶ εὐρύχορος ἔξοθεν τῶν β πηλῶν εἴδεν CE; D as CE, but with the words κατὰ τῆς στενῆς ὁδοῦ before ἔξωθεν. I have sup- plied the mention of ‘the two gatesʼ which is needed. 4 θρόνου] + κάτω B 5 δεσπότου] A; κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ CE; τῷ δεσπ. χριστῷ D ἵδον] εἶδεν B; ἵδεν CE 16 γῆς] +ἦς ἐκαθέζετο χρυσῆς καὶ ἐκάθητο B 17 ἀγαλλόμ.] ἀγαλλιωμ. ACDE 19 ὁ ἐν] om ὁ ACDE τοιαύτῃ] τῆ ταύτη A; τῆ αὐτοῦ B; τῇ αὐτῇ CDE 19—23 δόξῃ —κόσμον] δόξῃ ζῇ ἐπὶ τῶν κόσμων C 23 καθότι] καθὼς B; ὅτι CDE 25 ἀνίστ. καὶ] om BCDE 26, 27 αὔτη—ζωὴν καὶ] om B; om τῶν δικ. and οἱ and ἔρχονται A 27 εἰς τ. ζωὴν] εἰς ζ. αἰώνιον CE ABCDER εἰσερχόμενοι διʼ αὐτῆς εἰς τὸν παράδεισον ἔρχοιται· καὶ διὰ τοῦτο χαίρει ὁ πρωτόπλαστος Ἀδὰμ, διότι θεωρεῖ τὰς ψυχὰς σωζομένας· καὶ ὅταν ἴδῃ ψυχὰς πολλὰς εἰσερχομένας διὰ τῆς πλατείας πύλης, τότε ἀνασπᾷ τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ καὶ ῥίπτει ἑαυτὸν χαμαὶ κλαίων καὶ ὀδυρόμενος πικρῶς· διότι ἡ πύλη ἡ πλατεῖα τῶν ἁμαρτωλῶν ἐστὶν, ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν καὶ εἰς τὴν κόλασιν τὴν αἰώνιον· καὶ διὰ τοῦτο ὁ πρωτόπλαστος Ἀδὰμ ἀπὸ τοῦ θρόνου αὐτοῦ πίπτει κλαίων καὶ ὀδυρόμενος ἐπὶ τῇ ἀπωλείᾳ τῶν ἁμαρτωλῶν, διότι πολλοί εἰσιν οἱ ἀπολλύμενοι, ὀλίγοι δὲ οἱ σωζόμενοι· εἰς γὰρ τὰς ἑπτὰ χιλιάδας μόλις εὑρίσκεται μία ψυχὴ σωζομένη δικαία καὶ ἀμόλυντος. XII. ἔτι δὲ ἐμοὶ ταῦτα λαλοῦντος ἰδοὺ δύο ἄγγελοι πύρινοι τῇ ὄψει καὶ ἀνηλεεῖς τῇ γνώμῃ καὶ ἀπότομοι τῷ βλέμματι, καὶ ἤλαυνον μυριάδας ψυχὰς ἀνηλέως τύπτοντες αὐτοὺς ἐν πυρίναις χαρζαναῖς· καὶ μίαν ψυχὴν ἐκράτει ὁ ἄγγελος· καὶ διήγαγον πάσας τὰς ψυχὰς εἰς τὴν πλατεῖαν πύλην πρὸς τὴν ἀπώλειαν· ἠκολουθήσαμεν οὖν καὶ ἡμεῖς τοῖς ἀγγέλοις καὶ ἤλθομεν ἔσωθεν τῆς πύλης ἐκείνης τῆς πλατείας· καὶ ἐν μέσῳ τῶν δύο πυλῶν ἵστατο θρόνος φοβερὸς ἐν εἴδει κρυστάλλου φοβεροῦ ἐξαστράπτων ὡς πῦρ. καὶ ἐπʼ αὐτῷ ἐκάθητο ἀνὴρ θαύμαστος ἡλιόρατος ὅμοιος υἱῷ θεοῦ. ἔμπροσθεν δὲ αὐτοῦ ἵστατο τράπεζα κρυσταλλοειδὴς ὅλος διὰ χρυσοῦ καὶ βύσσου· ἐπάνω δὲ τῆς τραπέζης 1 ἔρχονται] ἀνέρχονται CE 1,2 καὶ—χαίρει] om CD 2 πρωτόπλ.] om B 4 ἀνασπᾷ] ἁρπάει AB; τίλη D; ἀνασπάζη E 5—12 κεφαλῆς— σωζομένη] κεφ. αὐτοῦ κ. τ. παρειὰς τοῦ πόγονος (αὐτ.) κλαίων κ. ὀδυρόμ. διότι αὕτη ἡ πύλη ἡ πλατ. τῶν ἁμαρτ. ἔστιν ἡ ἀπολια (ἀπάγουσα εἰς τὴν κολ. D) εἰς γὰρ τὰς ἑπτὰ χιλ. μία φυχὴ σώζιται CDE 14 ἔτι δὲ— λαλοῦντος] A with ὑμῖν for ἐμοὶ : om B; ἔτη δὲ (ἐμε του C) λαλοῦντας CE; ἔτι δὲ αὐτοῦ λαλοῦντος D 14—18 ἰδοὺ— ἐκράτει ὁ ἅγγελος] (μυριάδαν and om αὐτοὺς] A; καὶ ἰδοὺ δύο ἄγγελοι μυρ. ψυχ. —ἀλξάνες B; ἰδοὺ δύο ἀγγ. μυριάδαν ψυχ. ἀνηλεῶς—χαρζανες CE; ἰδαὺ δύο ἀγγ. τύπτοντες ψυχὰς· τότε κεινω μυρίων ἐν πυρινῶ θεάφη καὶ μίαν φυχ. ἀνηλ. ἐκράτουν εἰς χεῖρας αὐτῶν D 17 ὁ ἄγγελος] ἀνηλεως CE 19 οὖν καὶ] om B 20, 21 καὶ ἤλθ.— πλατείας] om B 22 ἐν εἴδει— φοβεροῦ] om CDE 23 ἡλιόρατος] ἡλαιόρατος A; ἡλιωρότατος B; ἡλιόρατος ἡλιόμορφος CE; om D 24 υἱῷ] υἱὸς AC: υἱὸν B κρυσταλλοειδὴς] κρυσταλλινος B; om CDE 25 διὰ χρυσοῦ] διὰ χρύσεως B; διὰ λίθων κ. μαργάρων D 25—p. 91, l. 4 ἐπάνω—προσώπου δὲ] om B ἦν βιβλίον κείμενον, τὸ πάχος αὐτοῦ πηχέων ἓξ, τὸ ABCDER δὲ πλάτος αὐτοῦ πηχέων δέκα· ἐκ δεξιῶν δὲ αὐτῆς καὶ ἐξ ἀριστερῶν ἵσταντο δύο ἄγγελοι κρατοῦντες χάρτην καὶ μέλανα καὶ κάλαμον. πρὸ προσώπου δὲ τῆς τραπέζης ἐκάθητο ἄγγγελος φωτοφόρος, κρατῶν ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ ζυγόν· ἐξ ἀριστερῶν δὲ ἐκάθητο ἄγγελος πύρινος ὅλος ἀνιλέως καὶ ἀπότομος ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ κρατῶν σάλπιγγα ἔνδον αὐτῆς κατέχων πῦρ παμφάγον δοκιμαστήριον τῶν ἁμαρτωλῶν. καὶ ὁ μὲν ἀνὴρ ὁ θαυμάσιος ὁ καθήμενος ἐπὶ τοῦ θρόνου, αὐτὸς ἔκρινεν καὶ ἀπεφῄνατο τὰς ψυχάς· οἱ δὲ δύο ἄγγελοι οἱ ἐκ δεξιῶν καὶ ἀριστερῶν ἀπεγράφοντο· ὁ μὲν ἐκ δεξιῶν ἀπεγράφετο τὰς δικαιοσύνας, ὁ δὲ ἐξ ἀριστερῶν τὰς ἁμαρτίας· καὶ ὁ μὲν πρὸ προσώπου τῆς τραπέζης, ὁ τὸν ζυγὸν κατέχων, ἐζυγίαζεν τὰς ψυχάς· καὶ ὁ πύρινος ἄγγελος, ὁ τὸ πῦρ κατέχων, ἐδοκίμαζεν τὰς ψυχάς. καὶ ἠρώτησεν Ἁβραὰμ τὸν ἀρχιστράτηγον Μιχαήλ· Τί ἐστιν ταῦτα ἃ θεωροῦμεν ἡμεῖς; καὶ εἶπεν ὁ ἀρχιστράτηγος· Ταῦτα ἅπερ βλέπεις, ὅσιε Ἁβραὰμ, ἔστιν ἡ κρίσις καὶ ἀνταπόδοσις. καὶ ἰδοὺ ὁ ἄγγελος ὁ κρατῶν τὴν ψυχὴν ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ ἤνεγκεν αὐτὴν ἔμπροσθεν τοῦ κριτοῦ. καὶ εἶπεν ὁ κριτὴς ἕνα τῶν ἀγγέλων τῶν καθυπουργούντον αὐτῷ· Ἄνοιξόν μοι τὴν βίβλον ταύτην καὶ εὑρέ μοι τὰς ἁμαρτίας τῆς ψυχῆς ταύτης. καὶ ἀνοίξας τὴν βίβλον εὗρεν αὐτῆς ζυγίας τὰς ἁμαρτίας καὶ τὰς δικαιοσύνας ἐξ ἴσου, καὶ οὔτε τοῖς βασανισταῖς ἐξέδωκεν αὐτὴν οὔτε τοῖς σωζομένοις, ἀλλʼ ἔστησεν αὐτὴν εἰς τὸ μέσον. XIII. καὶ εἶπεν Ἁβραάμ· Κύριέ μου ἀρχιστράτηγε, τίς ἐστιν οὗτος ὁ κριτὴς ὁ πανθαύμαστος; καὶ τίνες οἱ 1 ἓξ] τριάκοντα A; ὀκτὼ D τὸ δὲ—δέκα] om A 2 δέκα] δώδεκα D ἐξ] om ABCE; (καὶ ἐξ εὐωνύμων ἵστατα(ι)) D 7 κρατῶν σάλπιγγα] κρατῶν σάλπιγγος CE; κατέχων σάλπιγγα (-ος A) AB 8 πῦρ παμφ.] om CDE δοκιμαστ.] δοκιμαστικὸν B 9 ἁμαρτωλ.] ἀμαρτιῶν CDE 14 ἐζυγίαζεν] ἐυγηζεν AB πύριος] πονηρὸς B 15 ἄγγελος] om CDE πῦρ] πῶς CE ἐδοκ. τὰς φυχ.] ἑδοκ. διὰ πυρὸς τὰς ψ. τῶν ἀνθρώπων A 17 ταῦτα— θεωρ.] ὴ τα τοιαῦτα θαιωρῶμεν CE ἡμεῖς] om ACDE 18 ἄπερ βλέπεις] ἀποβλέπεις B 19, 20 ἐν τῇ χειρὶ] εἰς τὴν χεῖρα A 2 κριτοῦ] κρίνοντος B 22, 23 καὶ εὑμέ— ἀνοίξας] om 23, 24 ταύτης— εὖρεν αὐτῆς] om B 24 ζυ- γίας] ζυγαδας A; ζυγὸς δὲ B 25 ἐξέδωκεν] ἐξέδοτο BCDE 26 ἔστησεν] ἔστησιν BCE ABCDER ἄγγελοι οἱ ἀπογραφόμενοι; καὶ τίς ὁ ἄγγελος ὁ ἡλιόμορφος ὁ τὸν ζυγὸν κατέχων; καὶ τίς ὁ ἄγγελος ὁ πύρινος ὁ τὸ πῦρ κατέχων; εἶπεν δὲ ὁ ἀρχιστράτηγος· Θεωρεῖς, πανόσιε Ἁβραὰμ, τὸν ἄνδρα τὸν φοβερὸν τὸν ἐπὶ τοῦ θρόνου καθήμενον; οὖτός ἐστιν υἱὸς Ἀδὰμ τοῦ πρωτοπλάστου, ὁ ἐπιλεγόμενος Ἄβελ, ὃν ἀπέκτεινε Κάϊν ὁ πονηρός· καὶ κάθηται ὧδε κρῖναι πᾶσαν τὴν κτίσιν καὶ ἐλέγχων δικαίους καὶ ἁμαρτωλούς· διότι εἶπεν ὁ θεός· Ἐγὼ οὐ κρίνω ὑμᾶς, ἀλλὰ πᾶς ἄνθρωπος ἐξ ἀνθρώπου κριθήσεται· τούτου χάριν αὐτῷ δέδωκεν κρίσιν, κρῖναι τὸν κόσμον μέχρι τῆς μεγάλης καὶ ἐνδόξου αὐτοῦ παρουσίας· καὶ τότε, δίκαιε Ἁβραὰμ, γίνεται τελεία κρίσις καὶ ἀνταπόδοσις, αἰωνία καὶ ἀμετάθετος, ἣν οὐδεὶς δύναται ἀνακρῖναι· πᾶς γὰρ ἄνθρωπος ἐκ τοῦ πρωτοπλάστου γεγέννηται, καὶ διὰ τοῦτο ἐνταῦθα πρῶτον ἐκ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ κρίνονται· καὶ ἐν τῇ δευτέρᾳ παρουσίᾳ κριθήσονται ὑπὸ τῶν δώδεκα φυλῶν τοῦ Ἰσραὴλ, καὶ πᾶσα πνοὴ καὶ πᾶσα κτίσις. τὸ δὲ τρίτον, ὑπὸ τοῦ δεσπότου θεοῦ τῶν ἁπάντων κριθήσονται καὶ τότε λοιπὸν τῆς κρίσεως ἐκείνης τὸ τέλος ἐγγὺς, καὶ φοβερὰ ἡ ἀπόφασις, καὶ ὁ λύων οὐδείς· καὶ λοιπὸν διὰ τριῶν βημάτων γίνεται ἡ κρίσις τοῦ κόσμου καὶ ἡ ἀνταπόδοσις· καὶ διὰ τοῦτο ἐπὶ ἑνὸς ἡ δύο μαρτύρων οὐκ ἀσφαλίζεται λόγος εἰς τέλος· ἀλλʼ ἐπὶ τριῶν μαρτύρων σταθήσεται πὰν ῥῆμα. οἱ δὲ δύο ἄγγελοι ὁ ἐκ δεξιῶν 1—3 καὶ τίς—ἀρχιστρ.] om CE 3 κατέχων] δοκημᾶζον A 4 φοβερὸν] φωτοφορον CE 7 πονηρὸς] + καὶ ἀδελφοκτόνος B; πονηρότατος A; πονηρώτ. βροτοκτόνος E κάθηται ὦδε] καθέζεται οὗτος B 8, 9 διότι— ὑμᾶς] διότι— θεός· ὅτι οὐκ ἐγὼ κρίνω τὸν κόσμον A; διʼ αὐτοῦ εἷπεν ὁ θεὸς σὺ κρίνη λέγων ἡμᾶς B 10, 11 τούτου— κόσμον] A (but ἔδωκεν); τούτου γὰρ χάριν ἔδωκεν αὐτά ὁ θεὸς ὅτι ἔκρινεν αὐτά· καὶ αὐτὸς κρίνη τὸν κόσμον B; om κρίσιν —κόσμον CE 13, 14 ἣν— ἀνακρῖναι] ἣν ἄλλος οὐδεὶς δυνήσεται ἀνακρῖναι AD; ἥν— ἀντακρῖναι CE; ἥν—κρίναι τῶν ανων B 14—16 πᾶς—κρίνονται] πᾶς γὰρ ὁ ἐκ...ἐνταῦθα πρὸς τὸν ἐκ τοῦ υἱοῦ κρίνονται B; πᾶς — ἐκ τοῦ τουούτου ανου κρίνεται A; πᾶς— ἐκ τοῦ υἱοῦ τοῦ πρωτοπλ. κρίνονται CE; διὰ τοῦτο καὶ ὁ υἱὸς αὐτοῦ κρίνει πρῶτον D 16—18 καὶ ἐν—κτίσις] καὶ ἐπὶ τὴν δ. π. ὑπὸ τῶν ἀποστόλων κριθήσονται αἱ δωδ. φυλαὶ τοῦ Ἰσ. καὶ πάσης πνοῆς καὶ πάσης ανοις B; καὶ ἐν τῇ δ. π. ὑπὸ τῶν ιβ ἀποστ. κ.τ.λ. CE; καὶ ἐν— ὑπὸ τῶν ιβ΄ ἀποστ. κριθήσεται πᾶσα ἡ οἰκουμένη D 18 δεσπότου θεοῦ τῶν ἀπάντων] δεσπ. καὶ κριτοῦ CE ; δεσπ. θεοῦ καὶ σρος D 20 ἐγγὺς] ὀργῆς CE καὶ φοβερὰ— οὐδεὶς] om B 22 τοῦτο] +καὶ νῦν A 23, 24 λόγος— σταθ.] om CE 23 εἰς τέλος] om A καὶ ὁ ἐξ ἀριστερῶν, οὗτοί εἰσιν οἱ ἀπογραφόμενοι τὰς ABCDER ἁμαρτίας καὶ τὰς δικαιοσύνας· ὁ μὲν ἐκ δεξιῶν ἀπογράφεται τὰς δικαιοσύνας, ὁ δὲ ἐξ ἀριστερῶν τὰς ἁμαρτίας. ὁ δὲ ἡλιόμορφος ἄγγελος, ὁ τὸν ζυγὸν κατέχων ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, οὗτός ἐστιν ὁ Δοκιὴλ ὁ ἀρχάγγελος ὁ δίκαιος ζυγοστάτης, καὶ ζυγιάζει τὰς δικαιοσύνας καὶ τὰς ἁμαρτίας ἐν δικαιοσύνῃ θεοῦ· ὁ δὲ πύρινος καὶ ἀνιλέως ἄγγελος, ὁ κατέχων ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ τὸ πῦρ, οὗτός ἐστιν Πυρουὴλ ὁ ἀρχάγγελος ὁ ἐπὶ τοῦ πυρὸς ἔχων τὴν ἐξουσίαν, καὶ δοκιμάζει τὰ τῶν ἀνθρώπων ἔργα διὰ πυρός· καὶ εἴ τινος τὸ ἔργον κατακαύσει τὸ πῦρ, εὐθὺς λαμβάνει αὐτὸν ὁ ἄγγελος τῆς κρίσεως καὶ ἀποφέρει αὐτὸν εἰς τὸν τόπον τῶν ἁμαρτωλῶν, πικρότατον κολαστήριον. εἴ τινος δὲ τὸ ἔργον τὸ πῦρ δοκιμάσει καὶ μὴ ἅψεται αὐτοῦ, οὗτος δικαιοῦται, καὶ λαμβάνει αὐτὸν ὁ τῆς δικαιοσύνης ἄγγελος καὶ ἀναφέρει αὐτὸν εἰς τὸ σώζεσθαι ἐν τῷ κλήρῳ τῶν δικαίων· καὶ οὕτως, δικαιότατε Ἁβραὰμ, τὰ πάντα ἐν πᾶσιν ἐν πυρὶ καὶ ζυγῷ δοκιμάζονται. XIV. εἶπεν δὲ Ἁβραὰμ πρὸς τὸν ἀρχιστράτηγον· Κύριέ μου ἀρχιστράτηγε, τὴν ψυχὴν ἣν κατεῖχεν ὁ ἄγγελος ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, πῶς κατεδικάσθη εἰς τὸ μέσον; εἶπεν δὲ ὁ ἀρχιστράτηγος· Ἄκουσον, δίκαιε Ἁβραάμ· διότι εὗρεν ὁ κριτὴς τὰς ἁμαρτίας αὐτῆς καὶ τὰς δικαιοσύνας ἐξ ἴσου, καὶ οὔτε εἰς κρίσιν ἐξέδοτο αὐτὴν οὔτε εἰς τὸ σώζεσθαι, ἕως οὗ ἔλθῃ ὁ κριτὴς τῶν ἁπάντων. εἶπεν δὲ Ἁβραὰμ πρὸς τὸν ἀρχιστράτηγον Καὶ τί ἔτι λείπεται τῇ ψυχ εἰς τὸ σώζεσθαι; καὶ εἶπεν ὁ ἀρχιστράτηγος ὅτι Ἐὰν κτήσηται μίαν δικαιοσύνην ὑπεράνω τῶν ἁμαρτιῶν ἔρχεται εἰς τὸ σώζεσθαι. εἶπεν δὲ Ἁβραὰμ πρὸς τὸν 5 ὁ Δοκιὴλ] (ὁδοκιὴλ) A; δίκαιος ἄγγελος BCDE 6 ζυγιάζει] ζυγήζει A; στυγίξει B; ζυγῆ CE; ζυγοστατῶν D τὰς δικ.— θεοῦ] τὰς ἁμαρτ. τῶν ανων καὶ τὰς δικ. τοῦ θεοῦ B 7—18 ὁ δὲ πύρινος—δοκιμάζονται] om CDE 7 καὶ ἀνιλ. ἄγγ.] ἄγγ. κ. ἀπότομος A 8, 9 Πυρουὴλ- πυρός] Πυρουὴλ ὁ ἄγγ. ὁ ἐπὶ τὸ πῦρ A; πῦρ ὁ κλῶ ὁ ἀρχάγγ. ὁ ἐπὶ τοῦ πυρὸς B 10 διὰ πυρός] διὰ παντὸς A 12, 13 εἰς τὸν τόπον— κολαστήριον] A (but ποτήριον for κολαστ.); εἰς τὰ πικρότατα τῶν ἁμαρτιῶν κολαστ. B 15 ἀαφέρει] ἀποφέρει B 24 ἐξ σου] ζγάδας A; ζυγᾶς ἐπίσης E; ζυγᾶς C διὰ τούτων οὗτος ἐν τῇ κρίσει ἐξέδ. αὐτὴν B 25 ἕως οὖ] ἕως ἂν C 26 ἔτι] ἐστι BC 27 τῇ φυχῇ] φυχὴ ACD; τὴν φυχὴν B ABCDER ἀρχιστράτηγον· Δεῦρο Μιχαὴλ ἀρχιστράτηγε, ποιήσωμεν εὐχὴν ὑπὲρ τῆς ψυχῆς ταύτης, καὶ ἴδωμεν εἰ ἐπακούσεται ἡμῶν ὁ θεός. καὶ εἶπεν ὁ ἀρχιστράτηγος· Ἀμὴν γένοιτο. καὶ ἐποίησαν δέησιν καὶ εὐχὴν ὑπὲρ τῆς ψυχῆς· καὶ εἰσήκουσεν αὐτοὺς ὁ θεὸς καὶ ἀναστάντες ἀπὸ τῆς προσευχῆς οὐκ εἶδον τὴν ψυχὴν ἱσταμένην ἐκεῖσε. καὶ εἶπεν Ἁβραὰμ πρὸς τὸν ἄγγελον· Ποῦ ἐστὶν ἡ ψυχὴ ἣν ἐκράτεις εἰς τὸ μέσον; καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος· Σέσωται διὰ τῆς εὐχῆς σου τῆς δικαίας, καὶ ἰδοὺ ἔλαβεν αὐτὴν ἄγγελος φωτοφόρος καὶ ἀνήνεγκεν αὐτὴν ἐν τῷ παραδείσῳ. εἶπεν δὲ Ἁβραὰμ· Δοξάζω τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ τοῦ ὑψίστου καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ τὸ ἀμέτρητον. εἶπεν δὲ Ἁβραὰμ πρὸς τὸν ἀρχιστράτηγον· Δέομαί σου, ἀρχάγγελε, εἰσάκουσον τῆς δεήσεώς μου, καὶ παρακαλέσομεν ἔτι τὸν κύριον καὶ προσπέσωμεν τοῖς οἰκτιρμοῖς αὐτοῦ καὶ δεηθῶμεν αὐτοῦ τοῦ ἐλέους ὑπὲρ τῶν ψυχῶν τῶν ἁμαρτωλῶν οὕσπερ ἐγώ ποτε κακοφρονήσας κατηρασάμην καὶ ἀπώλεσα, οὕσπερ κατέπιεν ἡ γῆ καὶ οὓς διεμερίσαντο τὰ θηρία, καὶ οὕσπερ κατέφαγεν τὸ πῦρ διὰ τοὺς ἐμοὺς λόγους· νῦν ἔγνωκα ἐγὼ ὅτι ἥμαρτον ἐνώπιον κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν· δεῦρο, Μιχαὴλ ἀρχιστράτηγε τῶν ἄνω δυνάμεων, δεῦρο παρακαλέσωμεν τὸν θεὸν μετὰ δακρύων, ὅπως ἀφήσει μοι τὸ ἁμάρτημα καὶ αὐτοὺς συγχωρήσει μοι. καὶ εἰσήκουσεν αὐτὸν ὁ ἀρχιστράτηγος καὶ ἐποίησαν δέησιν ἐνώπιον τοῦ θεοῦ· ἐπὶ πολλὴν δὲ ὥραν παρακαλούντων αὐτῶν, ἦλθεν φωνὴ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λέγουσα· Ἁβραὰμ, Ἁβραὰμ, εἰσήκουσα τῆς φωνῆς σου καὶ τῆς δεήσεώς σου καὶ ἀφίημί σοι τὴν ἁμαρτίαν, καὶ οὕσπερ σὺ νομίζεις ὅτι ἀπώλεσα, ἐγὼ αὐτοὺς ἀνεκαλεσάμην καὶ εἰς ζωὴν αὐτοὺς ἤγαγον δι᾿ ἄκραν ἀγαθότητα· διότι πρὸς 4—6 καὶ εἰσήκ.—φυχὴν] om A 7, 8 ἤν— μέσον] om ABCD 8 σέσωται] ἰδοὺ B 9, 1 καὶ ἰδοὺ— παραδ.] om CDE 10—12 εἷπεν— ἀμέτρητα] om BCD 14 κύριον] +ἡμῶν ἰησοῦν χριστόν C 16 κακοφρ.] καταφρ. BDE 16—23 οὔσπερ—συγχωρ. μοι] AB; CD shorten variously 26 Ἁβραὰμ (sec.)] om ABD 26, 27 εἰσήκουσα—δεήσ. σου] εἰσηκουσε σε κς A; εἰσηκούσθη ἡ δ. σου B 27 οὕσπερ ἐκατηράσω καὶ ἀπωλέσω αὐτοὺς δὲ πάλιν διὰ δεήσεώς σου ἐγὼ E 28 ἀπώλεσα] ἀπώλεσας A ἀνεκαλ.] ἐνηγκαλισάμην καὶ— ἤγαγον· διότι πρόσκαιρον αὐτοῖς κρίσιν ἀνταπέδωκας· ἐγὼ δὲ— ἀπώ- λεσα—γῆς, ζῶντας ἐν τῷ θανάτῳ οὐκ ἀποδώσω D 29 διʼ ἄκρ. ἀγαθ.] om CDE 29—p. 95, 1 διότι— ἀνταπ.] om A; δίοτι— ἀποδώσω] καὶ εἰ μὲν διά τὸν πρόσκαιρον κρίσιν αὐτοὺς ἀνταπέδωκας, ἐγὼ δὲ οὐ κολάσω (sc. οὐκ ὀλέσω?) B καιρὸν εἰς κρίσιν αὐτοὺς ἀνταπέδωκα· ἐγὼ δὲ οὕσπερ ABCDER ἀπολέσω ἐπὶ τῆς γῆς ζῶντας, ἐν τῷ θανάτῳ οὐκ ἀποδώσω. XV. εἶπεν δὲ καὶ τὸν ἀρχιστράτηγον ἡ φωνὴ τοῦ κυρίου· Μιχαὴλ, Μιχαὴλ, ὁ ἐμὸς λειτουργὸς, ἀπόστρεψον τὸν Ἁβραὰμ εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, ὅτι ἰδοὺ ἤγγικεν τὸ τέλος αὐτοῦ καὶ τὸ μέτρον τῆς ζωῆς αὐτοῦ τελειοῦται, ὅπως ποιήσει διάταξιν περὶ πάντων καὶ εἴθʼ οὕτως παράλαβε αὐτὸν καὶ ἀνάγαγε πρός με. διαστρέψας δὲ ὁ ἀρχιστράτηγος τὸ ἅρμα καὶ τὴν νεφέλην, ἤγαγεν τὸν Ἁβραὰμ εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ· καὶ ἀπελθὼν ἐν τῷ τρικλίνῳ αὐτοῦ, ἐκάθισεν ἐπὶ τῆς κλίνης αὐτοῦ· ἦλθεν δὲ Σάρρα ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ περιεπλάκη τοῖς ποσὶν τοῦ ἀσωμάτου καὶ ἱκετεύουσα ἔλεγεν· Εὐχαριστῶ σοι, κύριέ μου, ὅτι ἤνεγκας τὸν κύριόν μου Ἁβραάμ· ἰδοὺ γὰρ ἐνομίζομεν ἀναληφθῆναι ἀφʼ ἡμῶν. ἦλθεν δὲ καὶ Ἰσαὰκ ὁ υἱὸς αὐτοῦ, καὶ περιεπλάκη ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ· ὁμοίως δὲ καὶ πάντες οἱ δοῦλοι καὶ αἱ δουλίδες αὐτοῦ περιεκύκλωσαν κύκλῳ τὸν Ἁβραὰμ καὶ περιεπλάκησαν αὐτὸν δοξάζοντες τὸν θεόν. εἶπεν δὲ ὁ ἀσώματος πρὸς αὐτόν· Ἄκουσον, δίκαιε Ἁβραάμ· ἰδοὺ ἡ γυνή σου Σάρρα, ἰδοὺ καὶ ὁ ἠγαπημένος σου υἱὸς Ἰσαὰκ, ἰδοὺ καὶ πάντες οἱ παῖδες καὶ παιδίσκαι σου κυκλῷ σου· ποίησον διάταξιν περὶ πάντων ὧν ἔχεις· ὅτι ἤγγικεν ἡ ἡμέρα ἐν ᾗ μέλλεις ἐκ τοῦ σώματος ἐκδημεῖν καὶ ἔτι ἅπαξ πρὸς τὸν κύριον ἔρχεσθαι. εἶπεν δὲ Ἁβραάμ· Ὁ κύριος εἶπεν, ἢ σὺ ἀφʼ ἑαυτοῦ λέγεις ταῦτα; ὁ δὲ ἀρχιστράτηγος εἶπεν· Ἄκουσον δίκαιε Ἁβραάμ· ὁ δεσπότης ἐκέλευσεν καὶ ἐγώ σοι λέγω. εἶπεν δὲ Ἁβραάμ· Οὐ μή σοι ἀκολουθήσω. ἀκούσας δὲ ὁ ἀρχιστράτηγος τὸν λόγον τοῦτον, εὐθέως ἐξῆλθεν ἐκ προσώπου τοῦ Ἁβραὰμ καὶ ἀνῆλθεν εἰς τοὺς 2 ἀπολέσω] ἀποδώσω A 2, 3 ἀποδώσω] ἀπετίσωμαι A 6, 7 ὅτι ἰδοὺ —τελειοῦται] ὅτι καὶ τὸ μετρ.— ἐτελειοῦτο B; ὅτι ἰδοὺ ἠγγ. τὸ τέλ. τῆς ζ. αὐτοῦ CE 8 πάντων] περὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ (+ καὶ τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ B) καὶ πάντα ὅσα βούλεται AB 9, 10 διαστρέψας—νεφέλην] ADE (om τὸ ἄρμα καὶ A); διμερέψας B; om C 14 κύμιέ μου] κύριε ὁ θς μου B 15 ἀναληφθῆαι] ἀναληφθέντα αὐτὸν A 21 ἰδοὺ— Ἰσαὰκ] om B 23 ὧν ἔχεις] ἐὰν βούλῃ A; ὅσα βουλέσαι B 24 ἔτι ἄπαξ] om BCD 27 ἄκοισον] om B δίκαιε] om C ὁ δεσπότης] ἄπερ ὁ δ. AB 27, 28 καὶ— λέγω] κἀτὼ ὑπήκω B 3 ἐξῆλθεν— Ἁβρ.] om CE ABCDER οὐρανοὺς καὶ ἔστη ἐνώπιον τοῦ θεοῦ τοῦ ὑψίστου καὶ εἶπεν· Κύριε παντοκράτορ, ἰδοὺ εἰσήκουσα τοῦ φίλου σου Ἁβραὰμ πάντα ὅσα εἶπεν πρός σε καὶ τὴν αἴτησιν αὐτοῦ ἐπλήρωσα, καὶ ἔδειξα αὐτῷ τὴν δυναστείαν σου καὶ πᾶσαν τὴν ὑπʼ οὐρανὸν γῆν τε καὶ θάλασσαν, κρίσιν καὶ ἀνταπόδοσιν διὰ νεφέλης καὶ ἁρμάτων ἔδειξα αὐτῷ, καὶ πάλιν λέγει ὅτι Οὐκ ἀκολουθῶ σοι. καὶ ὁ ὕψιστος ἔφη πρὸς τὸν ἄγγελον· Εἰ καὶ πάλιν οὕτως λέγει ὁ φίλος μου Ἁβραὰμ ὅτι Οὐκ ἀκολουθῶ σοι; ὁ δὲ ἀρχάγγελος εἶπεν· Κύριε παντοκράτορ, οὕτως λέγει· καὶ ἐγὼ φείδομαι τοῦ ἅψασθαι αὐτοῦ, ὅτι ἐξ ἀρχῆς φίλος σου τυγχάνει καὶ πάντα τὰ ἀρεστὰ ἐνώπιόν σου ἐποίησεν· καὶ οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος ὅμοιος αὐτοῦ ἐπὶ τῆς γῆς, οὐ κἂν Ἰὼβ ὁ θαυμάσιος ἄνθρωπος· καὶ διὰ τοῦτο φείδομαι τοῦ ἅψασθαι αὐτοῦ· κέλευσον οὖν, ἀθάνατε βασιλεῦ, τί ῥῆμα γενήσεται.