ZWEIFELHAFTES. Hippol. Ref. V 8 p. 115, 76 μικρὰ δέ, φησίν [ein Gnostiker] , ἑστὶ τὰ μυστήρια τὰ τῆς Περσεφόνης κάτω, περὶ ὦν μυστηρίων καὶ τῆς ὁδοῦ τῆς ἀγούσης ἐκεῖ οὔσης πλατείας καὶ εὐρυχώρου καὶ φερούσης τοὺς ἀπολλυμένους ἐπὶ τὴν Περσεφόνην . . . καὶ ὁ ποιητῂς δέ φησιν·
 αὐτὰρ ὑπ’ αὐτήν ἐστιν ἀταρπιτὸς ὀκρυόεσσα,
 κοίλη, πηλώδης· ἡ δ’ ἡγήσασθαι ἀρίστη
 ἄλσος ἐς ἱμερόεν πολυτιμήτου Ἀφροδίτης. UNECHTES. Aët. II 30, 4 (D 361b 24) περὶ ἐμφάσεως σελήνης, διὰ τί γεώδης φαίνεται . . . Π. διὰ τὸ παραμεμῖχθαι τῶι περὶ αὐτὴν πυρώδει τὸ ζοφῶδες· ὅθεν ψευδοφανῆ τὸν ἀστέρα καλεῖ. Vgl. B 14. Das Wort stammt von Theophrast, s. 46 Α 77. UNECHTES. Suidas s. v. ὡς: λίαν. Παρμενίδης· θαυμασίως ὡς δυσανάπειστον — Plato Parm. p. 135 A. UNECHTES. — s. v. μακάρων νῆσοι: ἡ ἀκρόπολις τῶν ἐν Βοιωτίαι Θηβῶν τὸ παλαιόν, ὡς Παρμενίδης
 UNECHTES. Suetonius (Miller Mél. 417) Τελχῖνες . . . τούτους οἱ μὲν θαλάσσης παῖδός φασι, Παρμενίδης δ’ ἐκ τῶν Ἀκταίωνος κυνῶν γενέσθαι μεταμορφωθέντων ὑπὸ Διὸς εἰς ἀνθρώπους.