Ind. Stoic. Herc. col. LI. -χου τῆς Τρῳάδος Ἀ|λεξανδρείας· Παναί|τιος Νικαγόρου Ῥόδιος· | Μνήσαρχος Ὀνησίμου | Ἀθηναῖος· Δάρδα(νος) | Ἀνδρομάχου Ἀ(θηναῖ)|ος· Ἀπολλόδω(ρος Σελευ)|κεὺ(ς) ἀπὸ Τίγριος· Βόη)|θος Σιδώ(νιος . . . . . Diogenes Laërt. VII 29. Ζηνόδοτος ὁ Στωϊκός, Διογένους μαθητής ( epigramma fecit in Zenonem Citiensem ). Ps. Scymnus v. 10 τῶν Ἀττικῶν τις γνησίων τε φιλολόγων, 
 γεγονὼς ἀκουστὴς Διογένους τοῦ Στωϊκοῦ, 
 συνεσχολακὼς δὲ πολὺν Ἀριστάρχῳ χρόνον 
 συνετάξατ’ ἀπὸ τῆς Τρωϊκῆς ἁλώσεως 
 χρονογραφίαν στοιχοῦσαν ἄχρι τοῦ νῦν χρόνου. Ind. Stoic. Herc. col. LII. θυ|γατρὸς υἱός· ἐγένετο | δὲ (κ)αὶ Ἀρεοπαγίτης | οὗτος· Ἀπολλωνίδης | Σμυρναῖος· Χρύσερμ(ος) | Ἀλεξανδρεὺς τῆς πρὸς | Αἴγυπ(τον)· Διονύσιος | Κυρηναῖος. οὗτ(ος δὲ)| καὶ γεω(μέ)τρης (ἦν ἄ)|ριστος, ὁ καὶ ἀντ(ι)γ(ράψας) | Δημητρίῳ τῷ (ῥή)|τορι τῷ π(ρὸς τοὺς γεωμέτρας γράψαντι?) Cicero Acad. Pr. II 98. Cum aliquid huius modi inciderat sic ludere Carneades solebat: si recte conclusi, teneo; sin vitiose, minam Diogenes reddet. Ab eo enim Stoico dialecticam didicerat; haec autem merces erat dialecticorum. Cicero de fin. II 24. Nec ille qui Diogenem Stoicum adulescens, post autem Panaetium audierat Laelius. Cicero de fin. I 6. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Legimus tamen Diogenem, Antipatrum.