16. Ἐν δοιῇ μοι θυμός, ὅ τοι γένος ἀμφιβόητον,
 ἤ σε θεῶν τὸν πρῶτον ἀειγενέων, Ἔρος, εἴπω,
 τῶν ὅσσους Ἔρέθος τε πάλαι βασίλειά τε παῖδας
 γείνατο Νὺξ πελάγεσσιν ὑπ’ εὐρέος Ὠκεανοῖο
 σέ γε Κύπριδος υἷα περίφρονος, ἠέ σε Γαίης,
 ἡ Ἀνέμων· τοῖος σὺ κακὰ φρονέων ἀλάλησαι
 ἀνθρώποις δ’ ἐσθλά· τὸ καί σεο σῶμα δίφυιον.