σύκοις καὶ καρύοις καὶ ἐδέσμασι παντοδαποῖσιν. πῶς δὲ φίλον ποιῇ με, τὸν ἐς φύσιν οὐδὲν ὁμοῖον; σοὶ μὲν γὰρ βίος ἐστὶν ἐν ὕδασιν· αὐτὰρ ἔμοιγε ὅσσα παρʼ ἀνθρώποις τρώγειν ἔθος· οὐδέ με λήθει ἄρτος τρισκοπάνιστος ἀπʼ εὐκύκλου κανέοιο, οὐδὲ πλακοῦς τανύπεπλος ἔχων πολὺ σησαμότυρον, οὐ τόμος ἐκ πτέρνης, οὐχ ἥπατα λευκοχίτωνα, οὐ τυρὸς νεόπηκτος ἀπὸ γλυκεροῖο γάλακτος, οὐ χρηστὸν μελίτωμα, τὸ καὶ μάκαρες ποθέουσιν, οὐδʼ ὅσα πρὸς θοίνας μερόπων τεύχουσι μάγειροι, κοσμοῦντες χύτρας ἀρτύμασι παντοδαποῖσιν. 19 ποτʼ ἐγείνατο j L1 L7 20 ὄχθαις g h A2 L1 L7 O2 V5 V11 : ὄχθας
(ss. ι) S2 ὠκεανοῖο L1L7L8S2, cf. Π 151 21 δʼὁρῶ] βλέπω a- c d A4L5
L6 P1 P4 V7 Vi1 ἔξοχον ἄλκιμον a b- c d f L1 L9 P1 P4 Vi1 22, 23 om.
a b c 23 ἑὴν sc. tuam ut Hes. Opp. 381 24 ἠμείβετο h j k l i- Li V5 V6
25 δῆλον δʼ ἐν ἅπασιν vulg.: δῆλόν τʼ ἐν a- A1 L6 P1 P4 Vi1 : γʼ ἐν Li :
φίλε δῆλον ἅπασιν h j k i- 1-: τὸ δʼἄσημον 26 om. a b c L3 L4 R1 V10
τε alterum om. f g h A2J LiP1 P4V4 ὀλυμπίοις pro οὐρανίοις g A2 A5 L9 P2
27 μὲν om. A2 S1 U3 ἐγὼ om. L8 S2 28 ἡ δέ μοι h-1-A10 J L1 L8
P1 S2 V5 29 λειχιμύλη c d f b- A10 L9 Li P1 S1 Vi1 30 ἔρριψε
νέμεσθαι O2 δόμοις P8 32 ποιεῖ 1A2 B1 J O2 P1 34 οὔτι
hi- O2 V5 35 ita h j k 1 J L7 O2 V5 δυσ(δισ)κοπάνιστος cet.
36 τανύπλεκτος h- J V3 V5 πολλὴν σισ(σησ)αμίδα h ijk lL6O2 S1 U3
37 εἵματα pro ἥπατα g h e A2] 38 ante 37 hab. O2 40 θοίνην
h j 1 B1 JL1L2L7L8 S2V5 οὐ τρώγω ῥαφάνους, οὐ κράμβας, οὐ κολοκύντας, οὐ σεύτλοις χλωροῖς ἐπιβόσκομαι, οὐδὲ σελίνοις· ταῦτα γὰρ ὑμέτερʼ ἐστὶν ἐδέσματα τῶν κατὰ λίμνην. Πρὸς τάδε μειδήσας Φυσίγναθος ἀντίον ηὔδα· ξεῖνε λίην αὐχεῖς ἐπὶ γαστέρι· ἔστι καὶ ἡμῖν πολλὰ μάλʼ ἐν λίμνῃ καὶ ἐπὶ χθονὶ θαύματʼ ἰδέσθαι. ἀμφίβιον γὰρ ἔδωκε νομὴν βατράχοισι Κρονίων, σκιρτῆσαι κατὰ γαῖαν, ἐν ὕδασι σῶμα καλύψαι, στοιχείοις διττοῖς μεμερισμένα δώματα ναίειν. εἰ δʼ ἐθέλεις καὶ ταῦτα δαήμεναι εὐχερές ἐστι· βαῖνέ μοι ἐν νώτοισι, κράτει δέ με μήποτʼ ὀλίσθῃς, οὐδέποτε πτολέμοιο κακὴν ἀπέφυγον ἀϋτήν, ἀλλʼ εὐθὺς μετὰ μῶλον ἰὼν προμάχοισιν ἐμίχθην. ἄνθρωπον οὐ δέδια καί περ μέγα σῶμα φοροῦντα, ἀλλʼ ἐπὶ λέκτρον ἰὼν ἄκρον δάκτυλον δάκνω, καὶ πτέρνης λαβόμην, καὶ οὐ πόνος ἵκανεν ἄνδρα, νήδυμος οὐκ ἀπέφυγεν ὕπνος δάκνοντος ἐμεῖο. ἀλλὰ δύω μάλα πάντα τὰ δείδια πᾶσαν ἐπʼ αἶαν, κίρκον καὶ γαλέην, οἵ μοι μέγα πένθος ἄγουσιν,