Εἰ δὲ
πάντων καὶ πανταχόθεν ἀπελήλαται τῶν ἔργων τοῦ θεοῦ
καὶ τῶν ὑπ᾿ ἐκεῖνου διδομένων δωρεῶν τὸ μάταιον, δεῖ
πάντως τῷ τῆς ψυχῆς ἀτελευτήτῳ συνδιαιωνίζειν τὴν τοῦ
σώματος διαμονὴν κατὰ τὴν οἰκείαν φύσιν. Ξενιζέσθω δὲ μηδεὶς εἰ τὴν θανάτῳ καὶ φθορᾷ
διακοπτομένην ζωὴν ὀνομάζομεν διαμονήν, λογιζόμενος
ὡς οὐχ εἷς τοῦ προσρήματος ὁ λόγος, οὐχ ἓν τῆς διαμονῆς
τὸ μέτρον, ὅτι μηδὲ τῶν διαμενόντων φύσις μία.