Οὔτε γὰρ γεωργὸς δύναιτ᾿
ἂν προσηκόντως καταβάλλειν τῇ γῇ τὰ σπέρματα, μὴ
προεξελὼν τὰ τῆς ἀγρίας ὕλης καὶ τοῖς καταβαλλομένοις·
ἡμέροις σπέρμασι λυμαινόμενα, οὔτε ἰατρὸς ἐνεῖναι τι τῶν
ὑγιεινῶν φαρμάκων τῷ δεομένῳ θεραπείας σώματι, μὴ τὴν
ἐνοῦσαν κακίαν προκαθήρας ἢ τὴν ἐπιῤῥέουσαν ἐπισχών·
οὔτε μὴν ὁ τὴν ἀλήθειαν ἐθέλων διδάσκειν, περὶ τῆς ἀληθείας
λέγων, πεῖσαι δύναιτ᾿ ἄν τινα ψευδοδοξίας τινὸς
ὑποικουρούσης τῇ τῶν ἀκουόντων διανοίᾳ καὶ τοῖς λόγοις
ἀντιστατούσης. Διὸ πρὸς τὸ χρειωδέστερον ἀφορῶντες
καὶ ἡμεῖς προτάσσομεν ἔσθ᾿ ὅτε τοὺς ὑπὲρ τῆς ἀληθείας
λόγους τῶν περὶ τῆς ἀληθείας· κατὰ τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον
ποιῆσαι καὶ νῦν ἐπὶ τῶν τῆς ἀναστάσεως λόγων οὐκ
ἀχρεῖον φαίνεται σκοποῦσι τὸ δέον.