Strabo XIV p. 674 . ἄνδρες δ’ ἐξ αὐτῆς ( scil. τῆς Ταρσοῦ) γεγόνασι τῶν μὲν Στωϊκῶν Ἀντίπατρός τε καὶ Ἀρχέδημος καὶ Νέστωρ, ἔτι δ’ Ἀθηνόδωροι δύο etc. Galenus hist. philos. 3 (p. 600, 10 Diels) . τοῦ δὲ ( scil. Chrysippi ) Διογένης ὁ Βαβυλώνιος ἀκροατὴς γεγονὼς Ἀντιπάτρου καθηγητὴς γέγονε. τούτου δὲ Ποσειδώνιος ἠκροᾶτο. Cicero Tusc. disp. V 107 Iam vero exilium － quantum tandem a perpetua peregrinatione differt? in qua aetates suas philosophi nobilissimi consumpserunt, － － Zeno, Cleanthes, Chrysippus, Antipater － － qui semel egressi numquam domum reverterunt. Cicero Acad. Post. lib. I apud Nonium p. 65, 11. quid Antipater digladiatur cum Carneade tot voluminibus. Plutarchus de garrulitate cp. 23. ὁ μὲν γὰρ Στωϊκὸς Ἀντίπατρος, ὡς ἔοικε, μὴ δυνάμενος μηδὲ βουλόμενος ὁμόσε χωρεῖν τῷ Καρνεάδῃ μετὰ πολλοῦ ῥεύματος εἰς τὴν στοὰν φερομένῳ, γράφων δὲ καὶ πληρῶν τὰ βιβλία τῶν πρὸς αὐτὸν ἀντιλογιῶν καλαμοβόας ἐπεκλήθη.