18 [II 3].
Mέυαυδρος Γλυκέρᾳ. Ἐγὼ μὰ τὰς Ἐλευσινίας θεάς, μὰ τὰ μυστήρια αὐ-
τῶν, ἅ σοι καὶ ἐναντίον ἐκείνων ὥμοσα πολλάκις, Γλυ-
κέρα, μόνος μόνη, ὡς οὐδὲν ἐπαίρω τἀμὰ οὐδὲ βού-
 λομαι σου χωρίζεσθαι, ταῦτα καὶ λέγω καὶ γράφω. τί 
γὰρ ἐμοὶ χωρὶς σοῦ γένοιτʼ ἂν ἥδιον; τί〈νιο〉 δʼ ἐπαρ-
θῆναι μεῖζον 〈ἄνο〉 δυναίμην τῆς σῆς φιλίας; ἐπεὶ καὶ
τὸ ἔσχατον ἡμῶν γῆρας διὰ τούς σοὺς τρόπους καὶ
 τὰ 〈κὰ〉 ἤθη νεότης ἀεὶ φανεῖταί μοι. καὶ συννεά-
σαιμεν ἀλλήλοις καὶ συγγηράσαιμεν, καὶ νὴ τούς θεοὺς 
συναποθάνοιμεν, ἀλλʼ αἰσθανόμενοι, Γ λυκέρα, ὅτι συν-
αποθνήσκομεν, ἵνα μηδετέρῳ ἡμῶν ἐς Ἅίδου συγκατα-
βαίη τις ζῆλος, εἴ τινων ἄλλων ὁ σωθεὶς πειράσεται
ἀγαθῶν. μὴ δὴ γένοιτό μοι πειραθῆναι σοῦ μηκέτʼ
 οὕσης· τί γὰρ ἂν ἔτι καταλείποιτο ἀγαθόν; ἃ δὲ νῦν 
ἥπειξέ με ἐν Πειραιεῖ μαλακιζόμενον — οἶσθα γάρ
μου τὰς συνήθεις ἀσθενείας, ἂς οἱ μὴ φιλοῦντές με
τρυφὰς καὶ σαλακωνίας καλεῖν εἰώθασιν — ἐπιστεῖλαί
σοι ἐν ἄστει μενούσῃ διὰ τὰ Ἁλῷά τῆς θεοῦ, ταῦτʼ
 ἐστίν· ἐδεξάμην ἀπὸ τολεμαίου τοῦ βασιλέως 
 Φ x² (Vat.2 Flοr. Π Δ) 
 4 ὡς] del. Cob. | ἐπαίρω] ἐπαίρων Φ | βούλομαι scripsi,
βουλόμενος Ο | 5 σου χορίζεσθαι Bergl., σοι χαρίζεσθαι 0 |
λέγω—γράφω] λέγοων—γράφων Φ | 6 σοῦ Cob., σου Ο | ἥδιον]
ἠδῦ aut ἴδιον Mein. | 〈νι〉 add. Mein. | 7 μεῖζον] μείζονι
Mein. | 〈ἄν〉 add. Iein. | ἐπεὶ Seil., εἰ 0 | 9 〈κὰ〉 add.
Dorvill. | 11 συναποθνήσκομεν] om. Π Δ | 12 ἡμῶν] ἡμῖν Φ |
ἔς Reisk., ἐν Ο | 13 ζῆλος εἴ] ἢλος ἢ x² (. . . . . ἢ Flor), ζῆλος
τίνων Reisκ., ζῆλος μή τινων Mein. | 14 μὴ δὴ] μὴ δὲ x2
ὧν μηδὲ Heysius | 15 καταλείποιτο] καταλίποιτο Φ Vat.2 |
19 ἄστει] ἄστυ Vat. 2, ἄστυ mut. in ἄστει Φ | 20 ἀπὸ] παρὰ
Cob. 

 
γύπτου γράμματα, ἐν οἷς δεῖταί μου πάσας δεήσεις,
καὶ προτρέπεται βασιλικῶς ὑπισχνούμενος τὸ δὴ λεγό-
μενον τοῦτο τὰ τῆς γῆς ἀγαθὰ καὶ ἐμὲ καὶ Φιλή-
μονα· καὶ γὰρ ἐκείνῳ γράμματα κεκομίσθαι φησί· καὶ
 αὐτὸς δὲ ὁ Φιλήμων ἐπέστειλέ μοι τὰ ἴδια δῆλον
ὅτι ἐλαφρότερα καὶ ὡς οὐ Μενάνδρῳ γεγραμμένα
ἧττον λαμπρά. ἀλλʼ ὄψεται καὶ βουλεύσεται τὰ ἴδια 
οὗτος. ἐγὼ δὲ οὐ περιμενῶ βουλάς, ἀλλὰ σύ μοι,
λυκέρα, καὶ γνώμη καὶ βρεοπαγῖτις βουλὴ καὶ
 Ἡλιαία, 〈καὶ〉 ἅπαντα νὴ τὴν Ἀθηνᾶν ἀεί 〈τε〉 γέγο-
νας καὶ νῦν ἔση. τὰς μὲν οὖν ἐπιστολὰς τοῦ βασι- 
λέως σοι διεπεμψάμην, ἵνα μὴ κόπτω σε δὶς καὶ τοῖς
ἐμοῖς καὶ τοῖς ἐκείνου γράμμασιν ἐντυγχάνουσαν· ἃ δὲ
ἐπιστέλλειν αὐτῷ ἔγνωκα, βούλομαί σε εἰδέναι. πλεῖν 
 μὲν καὶ εἰς Αἴγυπτον ἀπιέναι μακρὰν οὕτως καὶ ἀπῳ-
κισμένην βασιλείαν οὖσαν, μὰ τοὺς δώδεκα θεούς,
οὐδὲ ἐνθυμοῦμαι. ἀλλʼ οὐδὲ εἰ ἐν Αἰγίνῃ ταύτη γε
τῇ πλησίον ἔκειτο Ἀῖγυπτος, οὐδʼ οὕτως ἐν νῷ ἂν
 Φ x² (Vat.2 Flοr. Π Δ) 
 2 καὶ προτρέπεται] post ἀγαθὰ colloc. Herch., ubi mavult
addere διαβῆναιπρὸς αὑτὸν Μein., ἥκειν Pol. | 4 φησί] Hirsch.,
φασί Ο, κεκόμισται [φασί] Herel., σαφές Maehl., del. καὶ γὰρ
—φασί Herw. | 5 δῆλον ὅτι Mein., δηλῶν Ο, δῆλα δὴ Mein.
altera conj. | 6 ὡς οὐ] οὐχ ὡς deleto sq. ἧττον λαμπρά Nab. |
8 ante οὐ suppl. 〈αὐτοὸ〉 Seil., 〈ἄλλων〉 Reisk. | 10 〈καὶ〉
add. Cob. Cf. IV 19,6 | 〈τε〉 add. Cob. | 11—12 βασιλέως -μὴ]
βασιλέως σοι 〈οὐ〉—μὴ Reisk. (sed cf. ep. sq. § 2), βασιλέως
—δὴ Mein., βασιλέως 〈ψιλῶς〉 -μὴ Pol. | 12 δὶς] δὶς 〈τοῖς
αὐτοῖς〉 Jacobs. | 14 ἔγνωκα βούλομαι] ἔγνωχα βούλομαι Π,
ἔγνων κἂν βούλομαι Δ | σε] δὲ Vat. 2 | 14—15 πλεῖν-οὕτως
καὶ] πλεῖν μὲν γὰρ εἰς Αίγυπτον [ἀπιέναι] μακρὰν οὕτως
[καὶ] Cob. | 17 οὐθὲ] οὐδὲν Π Δ | ἐνθυμοῦμαι] ἐνδεθυμοῦμαι
Φ | οὐδὲ] οὐδὲν Δ | ταύτῃ γε] ταυτηῖ Cob. addubitans τῇ
τπλησίον 

 
ἔσχον ἀφεὶς τὴν ἐμὴν βασιλείαν τῆς σῆς φιλίας μόνος
ἐν τοσούτῳ ὄχλῳ Ἀιγυπτίων χωρὶς λυκέρας ἐρημίαν
 πολῦάνθρωπον ὁρῶν. ἥδιον γὰρ καὶ ἀκινδυνότερον
τὰς σὰς θεραπεύω μᾶλλον αὐλάς, ἢ τὰς ἀπάντων τῶν
σατραπῶν καὶ βασιλέων, 〈ἔνʼ〉 ἐτικίνδυνον μὲν τὸ 
ἄγαν ἐλεύθερον, εὐκαταφρόνητον δὲ τὸ κολακεῦον,
 ἄπιστον δὲ τὸ εὐτυχούκενον. ἐγὼ δὲ καὶ τὰς θηρι-
κλείους καὶ τὰ καρχήσια καὶ τὰς χρυσίδας καὶ πάντα
τὰ ἐν ταῖς αὐλαῖς ἐπίφθονα παρὰ τούτοις ἀγαθὰ φυ-
όμενα, τῶν κατʼ ἔτος Χοῶν καὶ τῶν ἐν τοῖς θεά- 
τροις Ληναίων καὶ τῆς χθιζῆς ὁμολογίας καὶ τῶν τοῦ
Λυκείου γυμνασίων καὶ τῆς ἱερὰς Ἀκαδημ〈ε〉ίας οὐκ
ἀλλάττομαι, μὰ τὸν Διόνυσον καὶ τοὺς βακχικοὺς αὐ-
τοῦ κισσούς, οἷς στεφανωθῆναι μᾶλλον ἢ τοῖς Πτολε-
μαίου βούλομαι διαδήμασιν, ὁρώσης καὶ καθημένης ἐν 
τῶ θεάτρῳ λυκέρας. ποῦ γὰρ ἐν Ἀίγύπτῳ ὄψομαι
 ἐκκλησίαν καὶ ψῆφον ἀναδιδομένην; ποῦ δὲ δημοκρα-
 Φ x² (Vat. 2 FIοr. Π Δ) 
 4 μᾶλλον] μιᾶς Ηerm. | αὐλάς Cob., ἀγκάλας Ο. Mavult
ἢ τὰς 〈αὐλὸὰς〉 Bergl., ἢ τὰς 〈ὁμιλίαςο〉 Machl. | 5 〈ἵν᾿〉
add. Cob. | μὲν] μὲν 〈οὖν〉 Ald. | 6 ἄγαν ἐλεύθερον scripsi.
ἀνελεύθερον O, del. ἀν Cob., ἐλευθεριάζον Mein., λίαν ἐλεύ-
θερον Machl. | 7 εὐτυχούμενον] εὐτυχοῦν Berg1. | θηρικλείους
Bergl., ἡρακλείους 0 | 9 ἐπίφθονα] ἄφθονα Cob. | παρὰ
τούτοις] addubitat Mein., sed recte cum ἐπίφθονα jungit
Büch. | φυόμενα] καλούμενα vel ὑμνούμενα Mein., φαινόμενα
Metr. | 11 ὁμολογίας φ, ἀμαλογίας x2, ἀνολογίας Δ. Conjecit
χύτρους (χύτρων?) ὁμολογίας Bergl., σῆς ὁμιλίας Irmisc.,
χθιζῆς ὁμιλίας Wagn. (ed.), νττικῆς στωμυλίας Reisk., idem
sed ἀστικῆς acobs., σχολικῆς ὁμολογίας G. Herman., ἡδί-
στης οἰνοφλυγίας Maetl., χρυσῆς βαωμολοχίας Mein., χθιζῆς
ἀμαξολογίας Herm. (qui deinde vulg. vertit cena heri con-
ducta᾿), χθιζῆς πιθοιγίας Herch. (ed.) χθιζῆς σεμνολογίας Pol.
Defend. αμα(vel ἀμα) λογίας Βüch. | 12 〈ε〉add. Mein. (ed) |
14 τοῖς] τοῦ Φ- | 15 ὁρώσης] παρούσης Νab. 

 
τικὸν ὄχλον οὕτως ἐλευθεριάζοντα; ποῦ δὲ θεσμοθέτας
ἐν ταῖς ἱεραῖς κόμαις κεκισσωμένουςς ποῖον περισχοί-
νισμα; ποίαν αἰρεσιν; ποίους ύτρους; Κεραμεικόν,
ἀγοράν, δικαστήρια, τὴν καλὴν ἀκρόπολιν, τὰς σεμνὰς
 θεάς, τὰ μυστήρια, τὴν γειτνιῶσαν αλαμῖνα, τὰ στενά,
τὴν Ψυττάλ〈ε〉ιοιαν, τὸν Μαραθῶνα, ὅλην ἐν ταῖς Ἀθή-
ναις τὴν Ἐλλάδα, τὴν Ἰωνίαν, τὰς Κυκλάδας πάσας;
ἀφεὶς ταῦτα καὶ λυκέραν μετʼ αὐτῶν εἰς Ἀίγυπτον 
ἀπέλθω χρυσὸν λαβεῖν καὶ ἄργυρον καὶ πλοῦτον; ᾆ
 μετὰ τίνος χρήσομαι; μετὰ λυκέρας τοσοῦτον διατε-
θαλασσευμένης; οὐ πενία δέ μοι ἔσται χωρὶς αὐτῆς 
ταῦτα; ἐὰν δὲ ἀκούσω τοὺς σεμνοὺς ἔρωτας εἰς ἄλλον
αὐτὴν μετατεθεικέναι, οὐ σποδός μοι πάντες οἱ θησαυ-
ροὶ γενήσονται; καὶ ἀποθνήσκων τὰς μὲν λύπας ἐμαυ-
 τῷ συναποίσω, τὰ δὲ χρήματα τοῖς ἰσχύουσιν ἀδικεῖν
ἐν μέσῳ κείσεται. ἢ μέγα τὸ συμβιοῦν Πτολεμαίῳ
καὶ σατράπαις καὶ τοιούτοις ψόφοις, ὧν οὕτε τὸ φιλι-
κὸν βέβαιον οὔτε τὸ διεχθρεῦον ἀκίνδυνον; ἐὰν δὲ 
διοργισθῇ τί μοι 7 λυκέρα, ἅπαξ αὐτὴν ἁρπάσας κατε-
 φίλησα· ἂν ἔτι ὀργίζηται, μᾶλλον αὐτὴν ἐβιασάμην·
κἂν βαρυθύμως ἔχη, δεδάκρυκα· καὶ πρὸς ταῦτʼ,οὐκέθ
 Φ x2 (Vat.2 Flor. Π Δ) 
 2 ἐν—κόμαις] ἐν—κώμαις φ, ἐν τοῖς ἱεροῖς κώμοις Reisk.,
defend. κώμαις Βergk., defend. κόμαις Mein. et Büch. (qui
proponit etiam πομπαῖς) | 3 αἵρεσιν] ἀρχαιρεσίαν Seil., ἵδρυσιν
Mein. | 4—6 τὴν—μυστήρια] om. Π Δ | 6 τὰ στενά] om. Π Δ,
τὰ στήνια Dorvill., τὰ λιλῆνια Mein. | 6 〈ε〉add. Mein.
τὸν] τὴν Π Δ | 7 τὴν Ἰωνίαν] ὅλην τὴν Ἰωνίαν x2 | 9 ἀπέλθω
scrpsi, διέλθω 0 | καὶ επλοῦτον] πλοῦον δέ Φ, χρυσῦ—νάρ-
γυροῦν πλοῦτον cl. Plat. Legg. VII 801b Cob., κενὸν πλοῦ-
τον Pol. | 10 χρήσομαι; μετὰ] χρήσομαι τῆς Bergl. | 12 σεμνοὺς]
ἐφοὺς Machl. | 19 διοργισθῇ] ὀργισθὴ Δ, δὴ ὀργισθῇ Μein. |
ἁρπάσας] ἀρπάξοας Flor. ΠΔ 

 
ὑπομείνασα τὰς ἐμὰς λύπας, δεῖται λοιπὸν οὔτε
στρατιώτας ἔχουσα οὕτε δορυφόρους οὔτε φύλακας·
 ἐγὼ γὰρ αὐτῇ εἰμι πάντα. ἦ μέγα καὶ θαυμαστὸν
δεῖν τὸν καλὸν Νειλον· οὐ μέγα δὲ καὶ τὸν Εὐφρά-
την ἰδεῖν; οὐ μέγα δὲ καὶ τὸν στρον; οὐ τῶν μεγτά- 
λων καὶ ὁ θερμώδων, ὁ ιγρις, ὁ Ἅλυς [ὸ ‘Ρονος];
εἰ μέλλω πάντας τούς ποταμούς ὁρᾶν, καταβαπτισθῇ-
 σεταί μοι τὸ ζῆν μὴ βλέποντι [μοι] Γλυκέραν. ὁ δὲ
Νειλος οὗτος καίπερ ὤν καλός, ἀλλʼ ἀποτεθηρίωται,
καὶ οὐκ ἐστιν οὐδὲ ροσελθεῖν αὐτοῦ ταῖς δίναις ἐλλ– 
χαμένου τοσούτοις κακοῖς. ἐμοὶ γένοιτο, ὅασιλεῦ
τολεμαῖε, χώματος καὶ τάφου πατρῴου τυχεῖν. ἐμοὶ
γένοιτο τὸν Ἀττικὸν ἀεὶ στέφεσθαι κισσὸν καὶ τὸν ἐπʼ
ἐσχάρας ὑμνῆσαι κατʼ ἔτος Διόνυσον, τὰς μυστηριώτι-
δας ἄγειν τελετάς, δραματουργεῖν τι καινὸν ταῖς ἐτη- 
σίοις θυμέλαις [δρᾶμα], γελῶντα καὶ χαίροντα καὶ ἀγω-
 νιῶῶντα καὶ φοβούμενον καὶ νικῶντα. Φιλήμων δὲ εὐτυ-
χείτω καὶ τἀμὰ 〈ἐχέτω〉 ἀγαθὰ γενόμενος ἐν Ἀίγύπτῳ.
οὐκ ἔχει Φψιλήμων λυκέραν τινά, οὐδὲ ἄξιος ἦν ἴσως
τοιούτου ἀγαθοῦ. σὺ δὲ ἐκ τῶν Ἀλῷων δέομαι, λυ- 
κέριον, εὐθὺς πετομένη επρὸς ἡμᾶς ἐπὶ τῆς ἀστράβης
 Φ x2 (Vat. 2 Flor. Π Δ) 
 1 λύπας] λιτάς Jacobs. | δεῖται] αἰδεῖται Jacobs., κεῖται |
vel ἀνεῖται Reisk., κηλεῖται Herch. (ed.), ἵεται Pol. | post |
λοιπὸν nonnulla excidisse credit Mein. | 3 αὐτῇ Irmisc., αὐ-
τῆς O | ἦ Flor., ἢ cet. | 5 οὐ τῶν] οὕτω πΔ| 6 [ὸ] Ρῆνος] del.
Mein. (ed.) | τοὺς] τοὺς 〈μεγάλους〉 Nab. | 8 [μοι] del. Ald. |
10 οὐδὲ Seil., οῦτε 0 | 12 χώματος —τυχεῖν] hic colloc. Mein.,
post γένοιτο (vrs. 13) hab. O, ubi τὸν- κισσὸν post Πτολεμαῖε
legitur | 13 ἐπʼ ἐσχάρας] ἐπʼ ἐσχατιαῖς Mein., ἐπίχαριν Naehl. |
15 ἐτησίοις] ἐτησίαις Φ | 16 [δρᾶμα] delevi | 17 καὶ φοβούμενον]
del. Cob. | 18 〈ἐχέτωὸ〉 add. Mein., mavult καὶ τἆλλο ἀγαθα
γευόμενος Βeaud. | 20 τοιούτου] τοσούτου Cob. 

 
φέρου. μακροτέραν ἑορτὴν οὐδέποτε ἔγνων οὐδὲ ἀκαι-
ροτέραν. Δήμητερ, ἵλεως γενοῦ. 19 [II 4].
Γλυκέρα ευάυδρρνι Ἅς διεπέμψω μοι τοῦ βασιλέως ἐπιστολὰς εὐθὺς
 ἀνέγνων. μὰ τὴν Χαλλιγένειαν ἐν ἧς νῦν εἰμι κατευ-
χαῖς ἔχαιρον, Μένανδρε, ἐκπαθὴς ὑπὸ ἡδονῆς γινομένη,
καὶ τὰς παρούσας οὐκ ἐλάνθανον. ἦν δὲ ἢ τε μήτηρ
μου καὶ ἡ ἑτέρα ἀδελφὴ Σὐφρόνιον καὶ τῶν φίλων ῆν
οἶσθα· καὶ 〈γὰρ〉 παρὰ σοὶ ἐδείπνησε πολλάκις, καὶ
 ἐπῄνεις αὐτῆς τὸν ἐπιχώριον ἀττικισμόν, ἀλλʼὡς φοβού-
μενος αὐτὴν ἐπαινεῖν, ὅθεν καὶ μειδιάσασα θερμότερόν
σε κατεφίλησα. οὐ μέμνησαι, Μένανδρε; θεασάμεναι 
δέ με παρὰ τὸ εἰωθὸς καὶ τῷ προσώπῳ καὶ τοῖς ὀφθαλ-
μοῖς χαίρουσαν ‘ὦ λυκέριονʼ ἤροντο, ‘τί σοι τηλι-
 κοῦτον γέγονεν ἀγαθόν, ὅτι καὶ ψυχῇ καὶ σώματι καὶ
πᾶσιν ἀλλοιοτέρα νῦν ἡμῖν πέφηνας; καὶ τὸ σῶμα
γεγάνωσαι καὶ διαλάμπεις ἐπιχάριτόν τι καὶ εὐκταῖον᾿,
 Φ x2 (Vat.2 Flor. Π Δ) 
 1 ἀκαιροτέραν Ald., ἀκεραιοτέραν Ο 
 4 ἃς—ἐπιστολὰς] ὡς—τὰς ἐπιστολὰς Π Δ | 5 ἐν—εἰμι
κατευχαῖς, ἔχαιρον Pol., ἐν ἦς (ita 7, ἡ cet.) νῦν εἰμι, κατέχαι-
ρον Ο, ἐγεγανώμην καὶ ἔχαιρον Reisk., ἐν ὴς νῦν εἰμι τελεταῖς,
κατέχαιρον vel [ἐν-είμι] κατέχαιρον Mein. | 6 ἐκπαθὴς Ald.,
ἐκπάλης 9, ἐκπλαγὴς Mein. (ed.) | γινομένη] γενομένη Mein. |
8 Εὐφρόνιον Mein., Σῦφόριον Ο. Cf. IV 8,2 | 9 〈γὰρ〉 add.
Mein. 10 ἐπιχώριον] ἐπίχαριν Nab. | 11 ὅθεν Reisk., ὅτε Ο,
ὅτου Jacobs., ὅτι Sei1. | 12 θεασάμεναι δέ Ald., θεασάμενος
Ο| 14 τί] τί οσια τί (sic) 4, τί ἄρα τί Mein. (ed.), τί ἄρα
Cob. | 16 πᾶσιν] πάθεσιν Lennep., πᾶσι τρόποις vel παντά-
πασιν Maehl., μέλεσι πᾶσιν Pol. | 16 τὸ σῶμα] τὸ σὸν ὄμμα
lacobs., τὸ σχῆμα Erfurdt., τὸ στόμα Jacobitz., τὸ ὄμμα
Mein. (qui deinde vocem delet), τοσαῦτα Machl. | 17 τι] del.
Herch. (ed.) 

 
κἀγώ Μένανδρονʼ ἔφην ‘τὸν ἐμὸν [ὃν] ὁ Αἰγύπτου
βασιλεὺς τολεμαῖος ἐπὶ τῷ ἡμίσει τῆς βασιλείας τρό-
πον τινὰ μεταπέμπεταιʼ μείζονι τῇ φωνῇ φθεγξαμένη
καὶ σφοδροτέρᾳ, ὅπως πᾶσαι ἀκούσωσιν αἱ παροῦσαι.
καὶ ταῦτα ἔλεγον ἐγὼ διατινάσσουσα καὶ σοβοῦσα ταῖς 
χερσὶν ἐμαυτῆς τὰς ἐπιστολὰς σύν τῇ βασιλικῇ σφρα-
 γῖδι. ‘χαίρεις οὖν ἀπολειπομένη’; ἔφ[ρ]ασαν. τὸ δὲ
οὐκ ἦν, Μένανδρε. ἀλλὰ τοῦτο μὲν οὐδενὶ τρόπῳ μὰ
τὰς θεάς, οὐδʼ εἰ βοῦς μοι τὸ 〈δὴ〉 λεγόμενον φθέγ-
ξαιτο, πεισθείην ἂν ὅτι βουλήσεταί μέ ποτε ἢ δυνή- 
σεται Μένανδρος ἀπολιπὼν ἐν Ἀθήναις λυκέραν τὴν
ἑαυτοῦ μόνος ἐν Ἀίγύπτῳ βασιλεύειν μετὰ πάντων
 τῶν ἀγαθῶν. ἀλλὰ καὶ τοῦτό γε εἰδὼς ἐκ τῶν ἐπιστο-
λῶν ὧν ἀνέγνων 〈δῆλος〉 ἦν ὁ βασιλεύς, τἀμὰ πεπυσ-
μένος ὡς ἔοικε περὶ σέ, καὶ ἠρέμα διʼ ὑπονοιῶν Αἰ- 
γυπτίοις θέλων ἀστεισμοῖς σε διατωθάζειν. χαίρω διὰ
τοῦτο, ὅτι πεπλεύκασι καὶ εἰς Αἴγυπτον πρὸς αὐτὸν
οἱ ἡμέτεροι ἔρωτες· καὶ πείθεται πάντως ἐξ ὧν ἤκουσεν
ἀδύνατα σπουδάζειν ἐπιθυμῶν Ἀθήνας πρὸς αὐτὸν δια-
 βῆναι. τί γὰρ Ἀθῆναι χάρις Μενάνδρου; τί δὲ Μέναν- 
δρος χωρὶς Γλυκέρας; ἥτις αὐτῷ καὶ τὰ προσωπεῖα δια-
σκευάζω καὶ τὰς ἐσθῆτας ἐνδύω, κἀν τοῖς παρασκηνίοις
 Φ x² (Vat.2 Flor. ΠΔ) 
 1 [ὃν] del. Ald. | 2 τρόπον τινὰ] del. Herch. (ed.) | 6 τὰς
ἐπιστολὰς scripsi (cl. ep. praec. § 7), τῆς ἐπιστολῆς Φ, τὴν
ἐπιστολὴν x² | σὺν τῇ] ἑαυτῇ Vat. 2, οὖν τῆ Flor., σὺν αὐτῇ
τῇ Wagn. | 7 [ρ] exp. Bergl., ἔφρασεν Flor. Vat. 2 | 9 βοῦς]
δρῦς cl. ΙΙΙ 16, 1 Mein. | 〈δὴ〉 add. Mein. recte: Alc. nun-
quam omittit | 10 δυνήσεται] διανοήσεται Nab. | 13 εἰδὼς Mein.,
δῆλος Ο, δῆλον Reisk., δὴ Jacobs., δεδιὼς Κeil., δὴ ὅλος
Metr. | 14 〈δῆλος〉 add. Ald. | 15 σέ Reisk., σοῦ Ο | ἠρέμα
Mein., ἄτρεμα Ο | 16 ἀστεϊσμοῖς Hemst., ἀττικισμοῖς Ο, ἀκ-
κισμοῖς Herm. | 17 πρὸς αὐτὸν] del. Pol. | 22 παρασκηνίοις
Mein., προσκηνίοις Ο, καὶ ἐπὶ τοῖς προσκηνέυσ Bergl. 

 
ἕστηκα τοὺς δακτύλους ἐμαυτῆς πιέζουσα καὶ τρέ-
μουσα, ἕως ἂν κροταλίσῃ τὸ θέατρον· τότε νὴ τὴν Ἄρ-
τεμιν ἀναψψύχω καὶ περιβάλλουσά σε τὴν ἱερὰν [τῶν
δραμάτων] ἐκείνην κεφαλὴν ἐναγκαλίζομαι. ἀλλʼ ὅ γε 
 ταῖς φίλαις τότε χαίρειν ἔφην, τοῦτʼἦν Μένανδρε,
ὅτι οὐκ ἄρα λυκέρα μόνον ἀλλὰ καὶ βασιλεῖς ὑπερ-
θαλάσσ(ιροι ἐρῶσί σου, καὶ διαπόντιοι φῆμαι τὰς σὰς
ἀρετὰς κατηγγέλκασι. καὶ Ἀῖγυπτος καὶ Vειλος καὶ
Πρωτέως ἀκροωτήρια καὶ αἱ Φάριαι σκοπιαὶ επάντα
 μετέωρα νῦν ἐστι, βουλόμενα ἰδεῖν Μένανδρον καὶ
ἀκοῦσαι φιλαργύρων καὶ ἐρώντων καὶ δεισιδαιμόνων
καὶ ἀπίστων [καὶ πατέρων καὶ υἱῶν 〈καὶ γραῶν〉 καὶ
θεραπόντων] καὶ παντὸς 〈τοῦ〉[ἐν]σκηνοβατουμένου· ὧν
ἀκούσονται μέν, οὐκ ὄψονται δὲ Μένανδρον, εἰ μὴ ἐν
 ἄστει παρὰ λυκέρᾳ γένοιντο καὶ τὴν ἐμὴν εὐδαιμο-
νίαν ἴδοιεν, τὸν πάντη διὰ τὸ κλέος αὐτοῦ Μένανδρον
καὶ νύκτωρ καὶ μεθʼ ἡμέραν ἐμοὶ προσκείμενον. οὐ 
μὴν ἀλλʼ εἴγε ἄρα πόθος αἱρεῖ σέ τις καὶ τῶν ἐκεῖ
ἀγαθῶν καὶ εἰ μηδενὸς ἄλλου τῆς γε Αἰγύπτου, χρή-
 μάτος μεγάλου, καὶ τῶν αὐτόθι πυραμίδων καὶ τῶν
ἠχούντων ἀγαλμάτων καὶ τοῦ περιβοήτου λαβυρίνθου
 Φ (Vat. 2 Flor. ΠΔ) 
 1 ἐμαυτῆς] ἐμαυτῇ Φ, ἐμαυτὸν Vat.2, ἐμαυτῇ Flor. | καὶ
τρέμουσα] hic colloc. Hirsch., post ἌΑρτεμιν hab. 0 | 2 ἕως] ἢ
(sic) II Δ, ἔστʼ 7acobs. | 3 τῶν δραμάτων] del. Herch. (ed),
τῶν χαρίτων Mein., post praec. προσωπεῖα colloc. Pol. | 5 ἔφην]
ἐφάνην Nab. | 7 add. Herch. | 9 Πρωτέως] Πραωλέως Flor.
II Δ | 10 βουλόμενα] βουλόμεναι Δ | 12—13 [καὶ-θεραπόντων]
delevi (〈καὶ γραῶν〉 add. Reisk., pro θεραπόντων hab. θερα-
πευόντων φ | 13 〈τοῦ〉 addidi | [ἐν] del. Cob. | 15 γένοιντο
Π Δ, γένοιτο cet. | 16 πάντη] πάνυ deleto διὰ- αὐτοῦ Ηerch
(ed.) | 17 προσκείμενον Mein., περικείμενον 0 | 19 χρήματος]
καὶ ῥεύματος cl. § 6 Machl. | 21 ἠχούντων] . . ηχούντων σ
nec non Π ubi man. rec. add. περι 

 
καὶ τῶν ἄλλων ὅσα ὑπὸ χρόνου ἢ τέχνης παρʼ αὐτοῖς
τίμια, δέομαί σου Μένανδρε, μὴ ποιήσῃ με πρόφασιν·
 μηδέ με Ἀθηναῖοι διὰ ταῦτα μισησάτωσαν ἥδη τούς
μεδίμνους ἀριθμοῦντες, οθς αὐτοῖς ὁ βασιλεὺς πέμψει
διὰ σέ. ἀλλʼ ἄπιθι πᾶσι θεοῖς, ἀγαθῇ τύχς, δεξιοῖς 
πνεύμασι, Διὶ οὐρίῳ. ἐγὼ γάρ σε οὐκ ἀπολείψω. μὴ
τοῦτο δόξης με λέγειν, οὐδʼ αὐτὴ δύναμαι κἂν θέλω·
 ἀλλὰ παρεῖσα τὴν μητέρα καὶ τὰς ἀδελφὰς ναυτὶς ἔσο-
μαι συμπλέουσά σοι· καὶ σφόδρα τῶν εὐθαλάσσων
γεγένημαι, εὖ [δʼ] οἶδα, κἂν ἐκκλωμένης κώπης ναυ- 
τιᾷς ἐγὼ [θεραπεύσω] θάλψύω σου τὸ ἀσθενοῦν τῶν
πελαγισμῶν, ἄξω δέ σε ἄτερ μίτων Ἀριάδνη [|είς Ἀῖ-
γυπτον], οὐ Διόνυσον ἀλλά Διονύσου θεράποντα καὶ |
 προφήτην. οὐδὲ ἐν Vάξῳ καὶ ἐρημίαις ναυτικαῖς
ἀπολειφθήσομαι τὰς σὰς ἀπιστίας κλαίουσα καὶ ποτνιω- 
μένη. χαιρέτωσαν οἱ Θησεῖς ἐκεῖνοι καὶ τὰ ἄπιστα
τῶν πρεσβυτέρων ἀμπλακήματα. ἡμῖν δὲ βέβαια πάντα,
καὶ τὸ ἄστυ καὶ ὁ Πειραιεύς καὶ ἡ Ἀἴγυπτος. οὐδὲν
 Φ x² (Vat. 2 Flor. Π Δ) 
 1 ὑπὸ] ἀπὸ Ald. | 5 πᾶσι] πράεσι Machλ., ἐπʼ αἰσίοις
Herch. 7 θέλω] θέλων Φ | 8 ναυτὶς ἔσομαι Hemst., αὐτῆς
ἔσομαι 9 (αὐτῇ Φ), αὐτῇ σοῦ ἕξομαι Reisk., αὐτὰς ἔσομαι |
Wagn.(ed.), αὐτὴ ἔκ. Sei1.(ed.), αὐτῆς ἔς. Perizοn., αὐτῆς ἔκ.
σύμπλους Cob.,αὐτίκα ἔκ, Hirsch., αὐτῆς συμπλεύσομαι Pried.
10 γεγένημαι] γεγενήσομαι Hemst. | δʼ] del. Ald. | χἀν-ναυ- |
τιᾷς Herm., καὶυναυτίας .9, καὶ--ναύταις Ω aga., del. ναυτίας |
Mein. | ἐκκλωμένης] ἑλκομένης vel ἐλαυνομένης βerg1., κεκακω- |
μένῃς Mein. | 11 [θεραπεύσω] del. Herm. Post hoc verb. in |
vulg. plene interp. | τῶν] ἐκ τῶν Hemst. | 12 μίτων 3ergὶ., |
μύθων Ο|Ἀριάδνη]Ἀριάδνρ Ρίοr,Ἀριάδνης ΠΔ] [εῖςἈἴγυπτον] |
del. Pol., scripsit Ἀριάδνη 〈οὐκ εἰς τὸν ἐν Κρήτρ λαβύρινθον, |
ἀλλʼ εἰς Ἀγυπτον, (καὶ δεξιώσομαιD οὐ Mein. | 13 οὐ- προ-
φήτην] del. Mach1. | 14 ναυτικαῖς]]Vαξιακαῖςvel ἀκταίοις Mein.,
ποντικαῖς Maehi., νησιωτικοῖς Herch. (ed.), νυστακτὶς Pol. |
16 ἄμιστα],ἄμισ16ἄπιδταθασ] 18 ants οὐδὲν hab.lac.sign Vat.2 

 
χαρίον ἡμῶν τοὺς ἔρωτας οὐχὶ δέξεται πλήρεις· κἂν
πέτραν οἰκῶμεν, εὖ οἶδα ἀφροδίσιον αὐτὴν τὸ εὔνουν
ποιήσει. πέπεισμαι μήτε χρημάτων σε [μήτε] περιου- 
σίας μήτε πλούτου τὸ καθάπαξ ἐπιθυμεῖν, ἐν ἐμοὶ καὶ
 τοῖς δράμασι τὴν εὐδαιμονίαν κατατιθέμενον· ἀλλʼ οἱ
συγγενεῖς, ἀλλʼ οἱ πατέρες, ἀλλʼ οἱ φίλοι, σχεδὸν οἰσθα
πάντη ἐπάντες πολλῶν δέονται, πλουτεῖν θέλουσι καὶ
χρηματίζεσθαι. σύ μὲν οὐδέποτε περὶ οὐδενὸς αἰτιάσῃ 
με οὕτε μικροῦ οὔτε μεγάλου, τοῦτο εὖ οἶδα, πάλαι
 μὲν ἡττημένος μου πάθει καὶ ἔρωτι, νῦν δὲ ῆδη καὶ
κρίσιν προστεθεικὸς αὐτοῖς, ἦς μᾶλλον περιέχομραι,
Μένανδρε, φοβουμένη τῆς ἐμπαθοῦς φιλίας τὸ ὀλιγο-
χρόνιον· ἔστι γὰρ ὡς βίαιος ἡ ἐμπαθὴς φιλία οὕτω
καὶ εὐδιάλυτος· οἷς δὲ παραβέβληή[ν]ται καί 〈τι〉 βου-
 λῆς, ἀρραγέστερον ἐν τούτοις ἥδη τὸ ἔργον 〈ὅν〉 οὕτε
ἀμιγὲς ἡδονῆς ἔσται διὰ τὸ πάθος] οὔτε περιδεές.
θήσει δὲ σὺ τὴν 〈αὐτὴν〉 γνώμην, ὅς γε πολλάκις περὶ 
τούτων αὐτὸς νουθετῶν με διδάσκεις. ἀλλʼ εἰ καὶ σὺ
 Φ x² (Vat.2 Flor. ΠΔ) 
 1 χορίον] χρὶ (sic) Φ | πλήρεις] εὐμενές Cob., πλῆρες scripto
τοῦ ἔρωτος Pol. | κὲν] χαὶ Φ | 2 πέτρταν] τροίαν Φ | 3 [μήτε]
del. Mein. | 6 οἱ πατέρες Mein., οἱ πατρίς Φ, ἡ πατρίς x².
Fort. ἀλλʼ οἱ πατέρες, ἀλλʼ οἱ συγγενεῖς | 7 θέλουσι] θέλουσι
Δ| 10 πάθει Βergl., πᾶσι O, πάθεσι Lennep. | 13 ἡ—φιλία]
del. Pol. | 14 [ν] delet addito 〈τι〉 Mein., βσβἐιηνται Π,
περιβέβληνται Φ Vat. 2 Flor, παραβέβληνται καὶ βουλαὶ Ald.,
idem sed προβέβληνται Reisk. | 15 ἤδη] ἔτι Seil., del. Mein. |
〈ὄν〉 hic add. Mein., post ἀμιγὲς scripto ἡδοναῖς γε Jacobs. |
16 ἔσται Mein., τε καὶ O, [τε] καὶ Bergl. | [διὰ τὸ πάθος
(ita Mein., πλῆθος O, ἠθος Bergl.)] expunxi. Defendit sup-
pleto περιδεὲς 〈διὰ τὸ ἠθοςὸ〉 Mein. | 17 θήσει Mein., λύσει
O, λύσεις Ald. | 〈αὐτὴν〉 add. Machl., καὶ σὸ ταύτρ Pol.
ὅς γε Mein., ὥς με 0 | 18 με] om. x² | διδάσκεις] ἐδίδασκες
Machl. 

 
μή μέ τι μέμψῃ μηδὲ αἰτιάσῃ, δέδοικα τοὺς Ἀττικούς
σφῆκας, οίτινες ἄρξονται πάντῃ μεπεριβομβεῖν ἐξιοῦσαν
ὡς αὐτὸν ἀφρρημένην τῆς Ἀθηναίων πόλεως τὸν πλοῦ-
 τὸν. ὥστε δέομαί σου Μένανδρε, ἐπίσχες, μηδέ πω
τῷ βασιλεῖ μηδὲν ἀντεπιστείλῃς. ἔτι βούλευσαι, περί- 
μεινον ἕως 〈ἃν〉 κοινῇ γενώμεθα [καὶ] μετὰ τῶν φίλων
[καὶ] θεοφράστου καὶ Σπικούρου. τάχαγὰρ ἀλλοιότερα
κἀκείνοις καὶ σοὶ φανεῖται ταῦτα. μᾶλλον δὲ [καὶ]
θυσώμεθα καὶ ἴδωμεν τί λέγει τὰ ἱερά, εἴτε λῶον εἰς
Ἀίγυπτον ἡμᾶς ἀπιέναι εἴτε μένειν. καὶ χρηστηριασ- 
θῶμεν εἰς Δελφοὺς πέμψαντες· πάτριος ἡμῖν ἐστι〈ν〉
ὁ〉 θεός. ἀπολογίαν ἕξομεν [καὶ πορευόμενοι καὶ μέ-
 νοντες] πρὸς ἀμφότερα τοὺς θεούς. μᾶλλον δὲ ἐγὼ
τοῦτο ποιήσω· καὶ γὰρ ἔχω τινὰ νεωστὶ γυναῖκα ἀπὸ
Φρυγίας ἥκουσαν εὖ μάλα τούτων ἔμπειρον, γαστρο- 
μαντεύεσθαι δεινὴν τῇ τῶν σπαρτῶν διατάσει νύκτωρ
καὶ τῇ τῶν θεῶν δείξει· καὶ οὐ δεῖ λεγούσῃ πιστεύειν,
 ἀλλʼ ἰδεῖν, ὡς ἔφη. διαπέμψομαι πρὸς αὐτήν. καὶ
 Φ x² (Vat. 2 Flor. Π Δ) 
 1 μή μέ] μήτε Π Δ| 3 ἀφρρημένην] ἀφρρημένον Φ, ἀφρρη-
μένῃς Π Δ | 4 Μένανδρε] Ἀένανδρος Φ | 6 〈ἄν〉 addidi | [καὶ]
ante μετὰ del. Machl. (qui postea καὶ—φίλων 〈βουλευσώ-
μεθα〉) | 7 [καὶ] post φίλων delevi | ἀλλοιότερα] ἀλλοιώτερα
Π Δ | 8 [καὶ] del. Herch. (ed.) | 9 ἴδωμεν Flor. Π, εἴδωμεν
cet., εἰδῶμεν Mein. | 10 χρηστηριασθῶμεν] χρηστηριασώμεθα
Hercb. (ed.) | 11 πέμψαντες] del. Hemst. | ἡμῖν Flor, ἡμῶν
cet. | 〈ν δο〉 add. Ald. | 12 [καὶ—μένοντες] del. Cob. | 14 ἔχω]
ἔγνωκαόacobs. | νεωστὶ γυναῖκα] inv. ord. Hirsch. | 15 γαστρο-
μαντεύεσθαι] ἀστρομαντεύεσθαι Schneid. Fort. [γαστρο] vid. |
sqq. | 16 τῆ] 〈καὶ μαντεύεσθαι〉 τἦ Seil., 〈καὶ〉 τὴ Mein.
(ed.) | σπαρτῶν διατάσει] ἄστρων διαθέσει Arnald. fort. recte |
νύκτωρ] νύκτωρ 〈δὲ〉 Mein. (ed.) | 17 θεῶν] νεκρῶν Herch.
(ed.) fort. recte. Mulier fuisse videtur ἀστρόμαντις καὶ νεκρό-
μαντις | 18 ὡς ἔφη Sei1., ἄς φασι O, ὥς φησι W agn. ἄμμασιν
vel ὀφθαλμοῖς Jacobs. 

 
γάρ, ὥς φασε, καὶ κάθαρσίν τινα δεῖ προτελέσαι τὴν
γυναῖκα καὶ παρασκευάσαι τινὰ ζῶα [ίερεῦσαι] καὶ
λιβανωτὸν ἄρρενα καὶ στύρακα μακρὸν καὶ πέμματα
σελήνης καὶ ἄγρια φύλλα τῶν ἄγνων. οἶμαι δὲ καὶ 
 σὲ φθήσεσθαι Πειραιόθεν ἐλθεῖν. ἢ δήλωσόν μοι σα-
φῶς μέχρι τίνος οὐ δύνασαι λυκέραν ἰδεῖν, ἵνʼ ἐγὸ
μὲν καταδράμω πρὸς σέ, τὴν δὲ Φρυγίαν ταύτην ἑτοι-
μάσωμαι ἥδη. καὶ εἰ μελετῶν πειράζεις ἀπὸ σαυτοῦ
〈ἐ〉μὲ καὶ〉 τὸν ειραιᾶ καὶ τὸ[ν] ἀγρίδιον καὶ τὴν
 έουνυχίαν καὶ πάνταγ κατʼ ὀλίγον ὅπως ἐκπέσωσι
τῆς ψυχῆς - οὐ δύναμαι ταῦτα ποιεῖν μὰ τούς θεούς,
οὐδὲ σύ δύνασαι διαπεπλεγμένος ὅλως ἥδη μοι. κἂν 
οἱ βασιλεῖς ἐπιστείλωσι πάντες, ἐγὼ πάντων εἰμὶ παρὰ
σοὶ βασιλικωτέρα καὶ εὐσεβεῖ σοι κέχρημαι ἐραστῇ καὶ
 ὅρκων ἐρῶν μνήμονι. ὥστε πειρῶ μᾶλλον, ἐμὴ φιλό- 
της, θᾶσσον εἰς ἄστυ παραγενέσθαι, ὅπως εἷ γε μετα-
 Φ x2 (Vat. 2 Flor. ΠΔ) 
 1 φασι Seil., ἔφη O, ἔοικε Jacobs. | 2 ζῷα Π Δ, . . . . α
cet. | [ἱερεῦσαι] cancellari, ερὰ Mein. | 3 στύρακα Π Δ, στύραν
cet. (στύρραν Vat. 2) | πέμματα σελήνης] σελήνας Μein. Malim
πέμματα σεληναῖα | 4 φύλλα Mein., γθλλα Π Δ, φῦλα Vat 2,
φύλα Flor., φύλοι Φ | ἄγνων Cob., ἀνών Φ, ἀνθρώπων x2, ἀν-
υῶν Horrens, δρυῶν Βergl., ἀνθρύσκων Hemst., ἀνθερί-
κων vel ἀδιάντων vel ἀνθερίσκων Triller., ἀκανθῶν Gacobs.,
ἀνδραχνῶν Lacroz., θρόνων Arnald., ἀχράδων Mein., ἀγριν
ὀφυλλον καὶ ἀνθρωπόμορφον Seil. | 5 δήλωσόν] δηλῶσαί (sic)
Π Δ| σαφῶς] σαφὲς M | 6 ἰδεῖν] ἰδεῖναι Φ | 7 post ἑτοιμάσαμαι
plene interp. ante Gacobs. | 8 καὶ εἰ Jacobs., καὶ ἄ Ο,. καὶ
δὴ vel εἰ δὲ καὶ Mein., καὶ 〈γὰργ〉 ἃ Maehl. | 9 ἐμὲ Jacobs.,
με O, μὰ Ald. | (καὶγ add. Jacobs. | [ν] del. Ald., τὸν
Ἀγρίππειον Meursius | 10 〈πάνταγ〉 add. Jacobs. | 11 ταῦτα
ποιεῖν Seil., πάντα ποιεῖν O, πάντα παρεῖναι Bergl. | 12 οὐδὲ
σὸ Gacobs., σὺ δὲ οὐ O, σύ τε οὐ vel σὸ δʼ ἐμὲ οὐ Bergl.
13 ἐπιστείλωσι] ἐπεὶ στείλωσι Φ | 15 ἷερῶν μνήμονι Φ Flor.,
ἱερομνήμονι cet. | ἐμὴ Π Δ, ἐμοὶ cet. | 16 εἴ γε] εἴ τε x2, εἴ τι
Mein. 

 
βουλεύσαιο περὶᾳ. τῆς πρὸς βασιλέα ἀρίξεως,. ἄχς
εὐτρεπισμένα τὰ δράματα (καὶοο ἐξ αὐτῶν ἃ μάλιστα
ὀνῆσαι δύναται τολεμαῖον καὶ τὸν αὐτοῦ Διόνυσον
— οὐ δημοκρατικόν, ὡς οἶσθα — εἴτε θαῖδα εἴτε
Μισούμενον εἴτε ὑρασυλέοντα ἕτε Ἐπιτρέποντας εἴτε 
Ῥπιζομένην εἴτε ικυών〈ιον, εἴθ’ ὅτι〉οῦν ἄλλο. τί
δέ; ἐγὼ θρασεῖα καὶ τολμηρά τίς εἰμι τὰ Μενάνδρου
διακρίνειν ἰδιῶτις οὖσα; ἀλλὰ σοφὸν ἔχω σου τὸν
 ἔρωτα καὶ ταῦτʼείδέναι δόνασθαι. σύ γάρ με ἐδίδαξας
εὐφυᾶ γυναῖκα ταχέως παρʼ ἐρώντων μανθάνειν· ἀλλʼ 
εἰ κοινωνοῦσιν οἱ ἔρωτες σπεύδοντες, αἰδούμεθα 〈μὰ〉
τὴν Ἄρτεμιν ἀνάξιοι ὑμῶν εἶναι μὴ θᾶττον μανθά-
νουσαι. πάντως 〈δέο〉 δέομαι, Μένανδρε, κἀκεῖνο παρα-
σκευάσασθαι τὸ δρᾶμα ἐν ᾧ ἐμὲ γέγραφας, ἵνα κἄν 
μὴ παραγένωμαι σύν σοί, διὰ σοῦ πλεύσω πρὸς Πτολε- 
 Φ x²(Vat. 2 Ριοr. Π Δ) 
 1 〈περὶρ〉 add. Reisk. | ἔχες Ald., ἔχοις 9 (ἔχεις Δ) | ʼ
2 εὐτρεπισμένα] ηὐτρεπισμένα Herch. (ed.) | (καὶD add. Reisk.
(qui deinde τῶν δραμάτων 2) | 3 ὀνῆσαι) ἡσαι Cob., κνῆσαι
Pol. | αὐτοῦ] σαυτοῦ Herch. (ed.) | 4 θαῖδα Mein., θiίδης
(sic) d, θαίδης Voι. 9, θαῖδες cet., θαῖδας Ald. | 5 Χπιτρέ- I
πόντος] Χπιτρέποντος 4, Ἐπιτρέποντες Pior. | 6 (ιον, εἴθʼ
ὁτιὸ suppl. Mein. (ed.) distinctis sqq.; lacunam novem (IΔ
viginti) litt. hab. 9, (ιονγ ]am add. 3ergὶ., volebat (ιον)
εἴτʼ ἄλλο τι. ἢ ἐγὼ-ούσα; Seil. | 9 ἔρωτα] ἔρωτα ὥστε Iaehl. |
10 παρʼ ἐρώντων] περὶ ἐρῶν τῶ (sic) M, παρʼ ἐρώτων Δ, παρʼ I
ἀνδρῶν Metr., περέεργον γίγνεσθαι τῷ Herm. (ingens versum |
Menandreum εὐφυὴς γυνή | ταχέως περίεργος γίγνεται τῷ μαν–
θάνεῖν), idem omisso γίγνεσθαι τῷ Pol | 10—11 ἀλλʼ εἰ κοι- |
νωνοῦσιν sublata plen. interp. post σπεύδοντες Herm., ἀλλʼ
οἰκονομοῦσιν 9, ἀλλὰ κοινωνοῦσιν Maehl. | 11 οἱ ἔρωτες Metr.,
δρᾶτε O, ἔρωτες jam Ald. | 〈μὰγ〉 add. Herel. | 12 ὑμῶν
Ald., ἡμῶν O | 13 πάντως] πάντα Φ | 〈δέ〉 add. Mein. )
14 ἐμὲ γέγραφας scripsi. με γέγραφας Δ, μεταγέγραφας cet.
(τα exp. in Π | 15 διὰ σοῦ Jacobs., διʼ ἄλίου Ο, διʼ αὐτοῦ
Bergl. 

 
μαῖον, καὶ μᾶλλον αἴσθηταί ὁ βασιλεὺς ὅσον ἰσχύει
καὶ παρὰ σοὶ γεγραμμένους φέρειν ἑαυτοῦ τοὺς ἔρω-
τας ἀφεὶς ἐν ἄστει τοὺς ἀληθινούς. ἀλλ᾿ οὐδὲ τού- 
τους ἀφήσεις, εὖ ἴσθι· κυβερνᾶν ἢ πρῳρατεύειν, ἕως
 δεῦρο παραγίνῃ πρὸς ἡμᾶς Πειραιόθεν, μαθήσομαι,
ἵνα σε ταῖς ἐμαῖς χερσὶν ἀκύμονα ναυστολήσω πλέουσα,
εἰ τοῦτο ἄμεινον εἶναι φαίνοιτο. φανείη δέ, ὦ θεοὶ
πάντες, ὃ κοινῇ λυσιτελήσει, καὶ μαντεύσαιτο ἡ Φρυγία
τὰ συμφέροντα κρεῖσσον τῆς θεοφορουμένης σου κόρης.
ἔρρωσο. Φ x² (Vat. 2 Flor. Π Δ) 1 καὶ Seil., κἂν Ο | ὅσον—σοὶ] ὅσον ἰσχύω [καὶ] παρά
σοι 〈ὥστε〉 Pol. Malim ὅτι τοσοῦτον—ὥστε | 4 ἀφήσεις (ἀφίεις
Φ) εὖ ἴσθι·] ἀφήσεις. εὖ ἴσθι, Mein. (ed.) ⌈ 5 Πειραιόθεν Π Δ,
Πειραιάθεν cet. Vid. § 17 | μαθήσομαι Cob., μυηθήσομαι Ο |
6 ἀκύμονα] ἀπήμονα Bergl. | πλέουσα] 〈συμ〉πλέουσα Pol. |
8 λυσιτελήσει Mein., λυσιτελὲς εἶ Ο (ᾖ Π Δ) | 9 θεοφορουμένης]
θεοφορουμένου Φ, θεοφορήτου Π Δ. Glyceram hic jocari de
fab. Menandr. Θεοφορουμένη, jam Bergl. vidit