13 fragm 6]. . . . . ἐραστοῦ χωρίον Νύμφαις θυσίαν λέγουσα ὀφεί- λειν. εἴκοσιν ἀπέχει τῆς πόλεως στάδια· αὐτὸ δʼ ἐστὶ λειμών τις ἢ κῆπος· ὀλίγη δὲ παρὰ τὴν ἔπαυλιν ἀνεῖ- ται σπόριμος, τὰ δὲ λοιπὰ κυπαρίττια καὶ μυρρίναι, ἐρωτικοῦ, φίλη, κτημάτιον ὄντως, οὐ γεωργοῦ. εὐθὺς μὲν ἡ ἄ[μ]φοδος ἡμῶν εἶχέ τινα παιδιάν· τὰ μὲν γὰρ x2 (Vat. 2 Flor. Π Δ) 1 τῆς κορυφῆς Dorvill., ταῖς κορυφαῖς x² | 4 ἅλυσιν] ἅλυσιν χρυσῆν Herw. | ἀξία] ἄξιά Π Δ| 6 〈ρ〉 add. Seil. (ed), ἄρεθμοι Flor. Vat. 2 | αἰαῖ Seil. (ed.), αἲ αἴ Π Δ, αἳ αἳ cet. | 7 καὶ] om. ΠΔ | 8 ἐδόκει προσπνεῖν Cob., δοκεῖν προσπνέειν x2 | εἱλόμην] ἑλοίμην Wagn. | 9 sq. δωρίδι] δώριδι Π | τῶν] τὴν Flor. | [λ] del. Vagn. (ed.), π. . σκ...λλίδων ΠΔ| συγκε- ρ . ] συγναρ . . . Vat. 2 Π. Rescribit ἐμβλέψαι σε τῇ Δωρίδι εὔχομαι, ἢ μετὰ τῆς— συγκεραυνοῦσθαι αὐτήν Seil., ἐμβλέψαι τινὶ δωρίδι—συγκεκρᾶσθαι ἐκείνῃ Pol. 12 ἐραστοῦ Π Δ, σιοῦ cet. | 14 παρὰ—ἀνεῖται Π Δ, περὶ — ἀνεῖται cet., περὶ— κεῖται Seil. | 15 μυρρίναι Seil. (ed.), μυρρίνη Δ, μυρίνη cet. | 17 [μ] del. Mein. (ed.), ἄνω ὁδὸς Seil., ἄνοδος Herch. (ed.) ἀλλήλας ἐσκώπτομεν ἢ τοὺς ἐραστάς, τὰ δʼ ὑπὸ τῶν ὑπαντώντων ἐρ〈ρ〉ινώμεθα. Νικίας δʼ ὁ λάσταυρος οὐκ οἶδα πόθεν ἐπανιών ‘ποῦʼ φησιν ἡμῖν ‘ἀθρόαι; τίνος ἄπιτε καταπιεῖν ἀγρόν; μακάριον ἐκεῖνο τὸ χω- ρίον ὅποι βαδίζετε, ὅσας ἕξει συκᾶς’. τοῦτον μὲν οὖν Πετάλη ἀπεσόβησε κωμῳδήσασα ἀκολάστως. ἀπέπτυσε γὰρ ἡμᾶς καὶ ἀκαθάρτους εἰπὸν ἀπεφθάρη. ἡμεῖς δὲ πυρακάνθας ἀφαιροῦσαι καὶ κλωνία καὶ ἀνεμώνας συλ- λέγουσαι παρῆμεν αἰφνιδίως· ἔλαθε δʼ ἡμᾶς ἡ ὁδὸς διὰ τὴν παιδιὰν ὡς οὐδʼ 〈ἄν〉 ᾠήθημεν ταχέως ἀνυ- σθεῖσα. εὐθὸς δὲ περὶ τὴν θυσίαν ἦμεν. μικρὸν δὲ ἄπωθεν τῶν ἐπαυλίων πέτρα τις ἦν συνηρεφὴς κατὰ κορυφὴν δάφναις καὶ πλατανίστοις, ἑκατέρωθεν δὲ μυρ〈ρ〉ίνης εἰσὶ θάμνοι, καί πως ἐξ ἐπιπλοκῆς αὐτὴν περιθεῖ κιττὸς ἐν χρῷ τῇ λίθῳ προσπεφυκώς· ἀπὸ δὲ αὐτῆς ὕδωρ ἀκήρατον ἐστάλαττεν. ὑπὸ δὲ ταῖς ἐξο- χαῖς τῶν πετριδίων Νύμφαι τινὲς ἵδρυνται καὶ Πὰν οἷον κατοπτεύων τὰς Ναΐδας ὑπερέκυπτεν· ἀντικρὺ βωμὸν αὐτοσχεδίως ἐνήσαμεν, εἶτα σχιζία καὶ πόπανα ἐπʼ αὐτῷ θέμεναι καταρχόμεθα λευκῆς ἀλεκτορίδος, x2 (Vat. 2 Flor. Π Δ) 2 〈ρ〉 add. Seil. (ed.) | 3 οἶδα πόθεν] οἶδ’ ὁπόθεν Cob. | ποῦ] ποῖ Seil., sed cf. I 8,4 | ἡμῖν ‘ἀθρόαι;] ‘ἡμῖν ἀθρόαι; vel ὑμεῖς ἀθρόαι; Seil., delet interp. ante τίνος Mein. | 4 κατα- πιεῖν Cob., ἐκπιεῖν x², Cf Π 31, 2 | 5 ὅσας—συκᾶς] ὄσα—σῦκα Herw. | 7 γὰρ] δὲ Seil., οὖν Mein. | ἀπεφθάρη] ἀπεστράφη Dorvill., ἀπεπτάρη Metr. | 8 πυρακάνθας Seil. (ed.), πυρα- κάνθους x2 | 9 αἰφνιδίως Vat. 2, ἀφνιδίως cet. | 10 〈ἂν〉 add. Pol. | ἀνυσθεῖσα] ἐνυσθεῖσα Vat. 2, νυσθεῖσα Flor. | 11 περὶ] παρὰ Π Δ | 14 〈ρ〉 add. Seil. (ed.) | ἐπιπλοκῆς Herch. (ed.), ἐπιπολῆς x⁴, ἐπιβολῆς Mein. (ed.) | 15 τῆ] τῷ Herch. | 16 ἀκή- ρατον] ἀκέραιον Π | ὑπὸ] ἐπὶ Mein. (ed.) | 17 πετριδίων] πετρί- δων Π Δ | Πὰν Seil. (ed), πᾶν x2 | οἷον] οἵων Vat. 2 | 19 ἐνήσαμεν] ἐστήσαμεν Δ | 20 αὐτῷ] αὐτῶν Vat. 2 καὶ μελίκρατον ἐπισπείσασαι καὶ λιβανωτὸν ἐπιθυμιά- σασαι τῷ πυριδίῳ καὶ προσευξάμεναι πολλὰ μὲν ταῖς Νύμφαις πλείω δὲ ἢ οὐκ ἐλάττω τῇ Ἀφροδίτη, ἱκετεύ- ομεν διδόναι τινὰ ἡμῖν ἐρωτικὴν ἄγραν. [τὸ] λοιπὸν εὐτρεπεῖς ἐπὶ τὴν εὐωχίαν ἦμεν. Ἴωμενʼ ἔφη ἡ Μέ- λισσα ‘οἴκαδε καὶ κατακλινῶμεν’. ‘μὴ μὲν οὖν πρός τε τῶν Νυμφῶν καὶ τοῦ Πανόςʼ εἶπον ἐγώ ‘τούτου· δρᾷς γὰρ ὥς ἐστιν ἐρωτικὸς· ἡδέως ἂν ἡμᾶς ἐνταῦθα κραιπαλώσας ἴδοι· ἀλλʼ ὑπὸ ταῖς μυρρίναις ἢν ἰδοὺ τὸ χωρίον ὡς ἔνδροσόν ἐστιν ἐν κύκλῳ καὶ τρυφεροῖς ἄνθεσι ποικίλον. ἐπὶ ταύτης βουλοίμην ἂν τῆς πόας κατακλιθῆναι ἢ ἐπὶ τῶν ταπητίων ἐκείνων καὶ τῶν μαλθακῶν ὑποστρωμάτων. νὴ Δία, ἀλλὰ ἔχει γέ τι πλέον τῶν ἐν ἄστει τἀνταῦθα συμπόσια, ἔνθα ἀγροῦ ὑπαίθριοι χάριτες’. ‘ναὶ ναί, λέγεις καλῶς’ ἔφασαν· εὐθὺς οὖν κατακλώμεναι αἱ μὲν σμίλακος αἱ δὲ μυρ- ρίνης κλάδους καὶ τὰ χλανίσκια ἐπιστορέσασαι αὐτο- σχεδίως συνερρίψαμεν. ἦν δὲ καὶ τοὔδαφος λωτῷ καὶ τριφύλλῳ μαλθακόν· ἐν μέσῳ κύκλῳ καί τινες ὑάκιν- θοι καὶ ἄνθεμα διαποίκιλα τὴν ὄψιν ὥρᾳζον· ἐαρινοῖς ἐφιζάνουσαι πετάλοις ἡδὺ καὶ κωτίλον ἀηδόνες ἐψιθύ- x² (Vat. 2 Flor. Π Δ) 4 [τὸ] expunxi | 5 εὐτρεπεῖς Seil., εὐπρεπεῖς x² | 7 τε Cob., γε x², del. Herch. (ed.) | 8 ἂν Seil., οὖν x² (lac. sign. Flor.) | 9 ἢν ἰδοὺ Pierson., ἦν ἰδοὺ Vat. 2, ἦν· ἰδοὺ cet., ὄν ἰδοὺ Dorvill. | 10 ἐν κύκλῳ] del. Herch. | 12 κατακλιθῆναι] κατακλινῆναι Cob. | ταπητίων] ταπήτων Cob. | 13 μαλθακῶν] μαλακῶν Herch. | legebatur ὑποστρωμάτων, νὴ Δία· ante Cob. | ἔχει γέ Cob., ἐχέτω x², ἔχει τοί Seil. | 17 χλανίσκια] χλανι- δίσκια Bast., χλανίδια Mein. | αὐτοσχεδίως συνερρίψαμεν] 〈στιβάδα〉 αὐτοσχεδίως συνερράψίαμεν Mein. (ed.). Possis etiam 〈κλίνας〉, vel 〈 ἕδρας〉 ut Pol. | 20 ἄνθεμα διαποίκιλα Dor- vill., ἀνθεμάδια ποικίλα x² | ὥρᾳζον Cob., ἀράϊζον x² (ὁράϊζον ριζον, ἠρέμα δὲ οἱ σταλαγμοὶ καταλειβόμενοι ἀπὸ τῆς οἷον ἱδρούσης σπιλάδος τρυφερόν τινα παρεῖχον ψόφον ἐαρινῷ πρέποντα συμποσίῳ. οἶνος ἦν οὐκ ἐπι- χώριος, ἀλλὰ Ἰταλός, οἵου σὺ ἔφης καδίσκους ἕξ Ἐλευσῖνι ἐωνῆσθαι, σφόδρα ἡδὺς καὶ ἄφθονος· ᾠά τε τὰ τρέμοντα ταῦτα ὥσπερ αἱ πυγαί, καὶ χιμαιρίδος ἁπαλῆς τεμάχη καὶ ἀλεκτορίδες οἰκουροί· εἶτα γα- λάκτια ποικίλα, τὰ μὲν μελίπηκτα τὰ δʼ ἀπὸ ταγήνου — πυτίας μοι δοκεῖ καλοῦσιν αὐτὰ καὶ σκώληκας [ τὰ πεμμάτια] — ὅσα τε ἀγρὸς ἡμῖν ἐαρινῆς ὀπώρας ἐπεδα- ψιλεύετο. μετὰ δὲ τοῦτο συνεχῶς περιεσόβουν αἱ κύ- λικες καὶ προπιεῖν μέτρον ἦν 〈 πλὴνγ〉 τρεῖς φιλοτησίας οὐ τὸ ποσόν. ἐπιεικῶς δέ πως τὰ μὴ προσηναγκασμένα τῶν συμποσίων τῷ συνεχεῖ τὸ πλεῖον ἀναλαμβάνει· ὑπεψεκάζομεν 〈οὖνγ〉 μικροῖς τισι κυ〈μ〉γβίοις ἀλλεπαλ- x2 (Vat. 2 Flor. ΠΔ) 4 οἵου— Ἐλευσῖνι Herch. (ed.),οἵους ἔφη καδίσκους ἐξ Ἐλευ- σῖνος x2, οἵου ϛʼ ἔφης κ. τ.λ. vel οἵου ἔφης κʼ καδίσκους κ. τ.λ. Seil., οἵου ἓξ ἔφης—ἐξ Ἐλευσῖνος Mein. (ed.) | 5 τε τὰ scripsi, τά τε x2 (τέ τε Vat. 2), del. τά W agn. (ed.) | τρέμοντα ταῦτα] τρέμοντα Π Δ, τετρεμαίνοντα Mein., τετμημένα Herch. (ed.) | 6 post πυγαὶ supplet τῆς θρυαλλίδος Mein., delet αἱ scripto λίσπαι Herch. (ed) | χιμαιρίδος Heringa, χειμερίδος x2 | 8 γαλάκτια] γαλακτινα Herch. (ed.) | ταγήνου Mein. (ed.), τα- γηνούς x² | 9 πυτίας] πυριάτας Mein., καπύρια vel καπυρίδια Herch. | δοκεῖ Seil., δοκῶ x2 | σκώληκας] κώληκας Π Δ, κόλ- λικας (clausa parenthesi post καλοῦσιν) Mein. | [τὰ πεμμάτια] del. Herch., καὶ πεμμάτια Mein. | 10 ὀπώρας] ὥρας Mein. | 12 αἱ Seil. (ed.), οἱ x2 | προπιεῖν Pol., τὸ πιεῖν x, τὸ πιεῖν Mein., qui add. sq. 〈πλὴν〉. Pro τρεῖς hab. τῆς mrg. Π et Δ, unde [τὸ πιεῖν]— τῆς— οὐδ οπωσοῦν (vel ὁπωστιοῦν) Bergk. Mavult τὸ πιεῖν— τρεῖς—ού τὸ πλεῖον Maehl. | 14 τῶν συμπο- σίων] τῷ συμποσίῳ Π Δ | τῷ (τῶν Vat. 2) συνεχεῖ τὸ] τὸν νου- νεχῆ Bergk. | πλεῖον] πλέον Herch. (ed., ταπεινὸν Pol. 15 ὑπεψεκάζομεν Seil. (ed.), ὑπεψέκαζε μὲν x2, ὑποψεκάζοντα deleta interp. Herch. (ed.) | 〈οὖν〉 add. Bergk. | 〈μ〉 add. Seil. (ed.) | ἀλλεπαλλήλοις Cob., ἀλλʼ ἐπαλλήλοις x2ʼ λήλοις. καὶ παρῆν Κρου[σ]μάτιον ἡ Μεγάρας καταυ- λοῦσα, ἡ δὲ Σιμμίχη ἐρωτικὰ μέλη πρὸς τὴν ἁρμονίαν ἦδεν. ἔχαιρον αἱ ἐπὶ τῆς πίδακος Νύμφαι. ἡνίκα δὲ ἀναστᾶσα κατοωρχήσατο καὶ τὴν ὀσφῦν ἀνεκίνησεν ἡ Πλαγγών, ὀλίγου ὁ Πὰν ἐδέησεν ἀπὸ τῆς πέτρας ἐπὶ τὴν πυγὴν αὐτῆς ἐξάλλεσθαι. αὐτίκα δὲ ἡμᾶς [ἔνδον] ἐδόνησεν ἡ μουσικὴ καὶ ὑποβεβρεγμένον εἴ- χομεν τὸν νοῦν· οἶδας ὅ τι λέγω. τὰς τῶν ἐραστῶν χεῖρας ἐμαλάττομεν τούς δακτύλους ἐκ τῶν ἁρμῶν ἠρέμα πως χαλῶσαι, καὶ πρὸς Διονύσῳ ἐπαίζομεν· καί τις ἐφίλησεν ὑσπτιάσασα καὶ μασταρίων ἐφῆκεν ἅψασθαι, καὶ οἷον ἀποστραφεῖσα ἀτεχνῶς τοῖς βουβῶσι τὸ κατ- όπιν τῆς ὀσφύος προσαπέθλιβε. διανίστατο δὲ ἤδη ἡμῶν μὲν τῶν γυναικῶν τὰ πάθη, τῶν ἀνδρῶν δὲ ἐκεἵνα· ὑπεκδυόμεναι δʼ οὖν μικρὸν ἄπωθεν συνηρεφῆ τινα λόχμην εὕρομεν, ἀρκοῦντα τῇ τότε κραιπάλη θά- λαμον. ἐνταῦθα διανεπαυόμεθα τοῦ πότου καὶ τοῖς κοιτωνίσκοις ἀπιθάνως εἰσεπαίομεν· κἄπειτα ἡ μὲν κλωνία μυρρίνης συνέδει ὥσπερ στέφανον ἑαυτῇ πλέ- κουσα καὶ ‘εἰ πρέπει μοι, φίλη, σκέψαι’, ἡ δʼ ἴων x² (Vat. 2 Flor. ΠΔ) 1 [σ] del. Seil. Cf. I 15,4 | Μεγάρας] Μεγάρα Π Δ, Μεγα- ρὶς Naehl., at cf. IV 7,2 | 2 Σιμμέχη] Σιμέχη Herch. | ἐρω- τικὰ μέλη Mein., πρὸς τὰ μέλη x2, πρέποντα μέλη Machl., del. Herch. | πρὸς τὴν Π Δ, καὶ πρὸς τὴν cet. | 5 Πὰν Dor- vill., πᾶν x2 | 6 πυγὴν] πηγὴν Vat. 2 Δ | 7 [ἔνδον] del. Herch. (ed.) | ὑποβεβρεγμένον Mein., ὑποβεβρεγμέναι x2 | 8 οἶ- δας] οἶσθ’ Cob. | τὰς] τὰς δὲ Herch. | 10 πρὸς Διονύσῳ] οὐκ ἀπροσδιονύσως Herch. | 11 ἐφίλησεν] ἐφίλησεν τὸν ἐραστὴν Mein. | 12 ἀτεχνῶς Seill. (ed.), ἀτέχνως x2| 14 ἡμῶν μὲν τῶν γυναικῶν] ἡμῖν μὲν ταῖς γυναιξὶ Seil. | πάθη — ἐκεἴνα] πλήθη ― ἔμεινεν Mein. (ed.) | 16 εὑρομεν] ηὕρομεν Herch. (ed.) | 18 κοιτωνίσκοις Mein., χιτωνίσκοις x², Totam § 14 post § 15 collocat Mein. | 20 καὶ] καὶ 〈εἶπεν〉 Seil. ἔχουσα κάλυκας ἐπανῄει ‘ὡς χρηστὸν ἀποπνεῖʼ λέγουσα, ἡ δὲ μῆλα ἄωρα ‘ἰδοὺ ταυτίʼ ἐκ τοῦ κόλπου προφέ- ρουσα ἐπεδείκνυτο, ἡ δὲ ἐμινύριζεν, ἡ δὲ φύλλα ἀπὸ τῶν κλωνίων ἀφαιροῦσα διέτρωγεν ὥσπερ ἀκκιζομένη· καὶ τὸ δὴ γελοιότατον, πᾶσαι γὰρ ἐπὶ ταὐτὸν ἀνιστά- μεναι ἀλλήλας λανθάνειν ἐβουλόμεθα· θατέρᾳ δὲ οἱ ἄνθρωποι ὑπὸ τὴν λόχμην παρήρχοντο. οὕτως μικρὰ παρεμπορευσαμέναι〈ς〉 τῆς ἀφροδίτης πάλιν συνειστή- κει πότος· καὶ οὐκέθʼ ἡμῖν ἐδόκουν προσβλέπειν ὡς πρότερον αἱ Νύμφραι, ἀλλʼ ὁ Πὰν [καὶ ὁ Πρίαπος] ἥδιον. ἐμφαγεῖν δʼ ἦν πάλιν ὀρνίθια ταυτὶ τὰ τοῖς δικτύοις ἁλισκόμενα καὶ πέρδικες, καὶ ἐκ τρυγὸς ἥδι- στοι βότρυες, καὶ λαγῳδίων νῶτα. εἶτα κόγχοι καὶ κήρυκες ἦσαν [οἱ] ἐξ ἄστεος κομισθέντες, καὶ ἐπιχώριοι κοχλίαι καὶ μύκητες οἱ ἀπὸ τῶν κομάρων, καὶ σισάρων εὐκάρδιοι ῥίζαι ὄξεῖ δεδευμέναι καὶ μέλιτι· ἔτι μέντοι ὃ μάλιστα ἡδέως ἐφάγομεν, θριδακῖναι καὶ σέλινα· 〈 π〉ηλίκαι δοκεῖς θριδακῖναι; πλησίον δὲ ἦν ὁ κῆπος, καὶ〉 ἑκάστη ‘ταύτην ἕλκυσονʼ ‘μὰ Δία ἀλλά μοι ταύτηνʼ ‘μὴ μὲν οὖν ἀλλὰ ἐκείνηνʼ ἐλέξαμεν ταῖς θεραπαινίσιν· ἦσαν δὲ αἱ μὲν εὔφυλλοι καὶ μακραί, αἱ δὲ οὖλαι 〈καὶ〉 βοστρύχοις ἐμφερεῖς, ἀλλὰ βραχεῖαι, κ2 (Vat. 2 Flor. Π Δ) 1 ἐπανῄει] ἐπῄνει deleto sq. λέγουσα Herch.(ed)., ἐπήνθει Maehl. | 4 ἀκκιζομένη] σχινιζομένη Mein. | 5 γὰρ] del. Herch. (ed.) | 7 ἄνθρωποι] ἄνδρες Cob. | παρήρχοντο Mein. (ed.) περι- ἠρχοντο x2 | 8 〈ς〉 add. Seil. | 9 ὡς] ὥσπερ Δ | 10 καὶ ὁ Πρίαπος] del. Mein. | 11 ἥδιον] ἠδη Herch. (ed.) | δʼ ἦν Mein. (ed.), δὴ x2, δὴ πάλιν 〈ἦν〉 Seil. | 14 οἱ] del. Seil. | ἄστεος] ἄστεως Herch. | 17 ὃ] ἃ Herw. | 18 〈π〉 add. Herch. | 19 〈καὶ〉 add. distinctis sq. Mein., ἑκάστη . . ‘ταύτην ἕλκυσον μὰ Δία— ταύτην μὴ—ἐκείνηνʼ Seil. | 22 〈καὶ〉 add. Herch. (ed., | ἀλλὰ Mein. (ed.), ἀλλʼ αἱ Π, ἄλλαι cet. ὑπόξανθος δέ τις τοῖς φύλλοις αὐτῶν 〈ἐν〉εκέχρωστο αὐγή· τὴν Ἀφροδίτην λέγουσι ταύτας φιλεῖν. ἐαρί- σασαι δʼ οὖν καὶ ἀναξανθεῖσαι τοὺς στομάχους ἐκραι- παλῶμεν μάλα νεανικῶς μέχρι 〈τοῦ〉 μηδὲ λανθάνειν ἀλλήλας θέλειν, μηδὲ αἰδουμένως τῆς ἀφροδίτης παρα- κλέπτειν· οὕτως ἡμᾶς ἐξεβάκχευσαν αἱ προπόσεις. μισῶ τὸν ἐκ γειτόνων ἀλεκτρυόνα· κοκκύσας ἀφείλετο τὴν παροινίαν. ἔδει ἀπολαῦσαί σε τῆς γοῦν ἀκοῆς τοῦ συμποσίου — τρυφερὸν γὰρ ἦν καὶ πρέπον ἐρωτικῇ ὁμιλίᾳ — εἰ καὶ μὴ τῆς παροινίας ἐδυνήθης· ἐβου- 10 | λόμην οὖν ἀκριβῶς ἕκαστα ἐπιστεῖλαι καὶ προὐτράπην· σὺ δὲ εἰ μὲν ὄντως ἔσχηκας μαλακῶς, ὅπως ἄμεινον ἕξεις σκόπει· εἰ δὲ τὸν ἐραστὴν προσδοκῶσα ἥξειν ἔνδον οἰκουρεῖς, οὐκ εὐλόγως οἰκουρεῖς. ἔρρωσο. 14 [Ι 39]. Μεγάρα Βακχίδι. Σοὶ μόνῃ ἐραστὴς γέγονεν, ὃν φιλεῖς οὕτως ὥστε μηδʼἀκαρῆ πως αύτοῦ διαζευχθῆναι δύνασθαι. τῆς ἀηδίας, δέσποινα Ἀφροδίτη. κληθεῖσα ὑπὸ Γλυκέρας ἐπὶ θυ- x² (Vat. 2 Flor. Π Δ) 1 〈ἐν〉 add. Herch. (ed), ἐγκέχρωστο Mein. | 2 ἐαρίσα- σαι] ἐρανίσασαι Mein., ἐρείσασαι Haupt., ῥαἴσασαι Herw. | 4 μάλα Seil. (ed., ἀλλὰ x² | 〈τοῦ〉 add. Seil. | 5 τῆς ἀφροδί- της] τὴν ἀφροδίτην Seil. | παρακλέπτειν] περικλέπτειν Vat. 2 | 7 ἐκ Δ, ἐκ τῶν cet. Cf. IV 17, 4 | 10 ὁμιλίᾳ Mein. (ed.), φιλίᾳ x² | 11 οὖν] μὲν οὖν Π Δ | post προὐτράπην supplet ἐπὶ τοῦτο προθυμότατα Mein. | 12 ὄντως Mein., οὕτως x² | 14 ἔνδον] del. Herch. (ed.) | εὐλόγως Mein., ἀλόγως x² 16 ὥστε mrg. Π, ὡς τὸ cet. (ὥστε τὸ Δ). ὥστε τοι Herel. | 17 μηδʼ] οὐδʼ Herel. | ἀκαρῆ πως Arnald., ἀκριβῶς x², ἄχρι βωμῶν vel γρὺ ὅσον Bergl., ἀκαριαίως Hiemst., defend. ἀκρι- βῶς Beaud. | 18 ἐπὶ θυσίαν] om. Π σίον ἐκ τοσούτου χρόνου — ἀπὸ τῶν Διονυσίων γὰρ ἡμῖν ἐπήγγειλεν — οὐχ ἥκεις, οἶμαι, διʼ ἐκεῖνον, οὐδὲ τὰς φίλας ἰδεῖν γυναῖκας ἀνασχομένη. σώφρων γέγονας σύ καὶ φιλεῖς τὸν ἐραστήν, μακαρία τῆς εὐφη- μίας· ἡμεῖς δὲ πόρναι καὶ ἀκόλαστοι. ὑπῆρξε καὶ Φίλωνι συκίνη βακτηρία· ὀργίζομαι γὰρ νὴ τὴν μεγάλην θεόν. πᾶσαι επαρῆμεν, θεττάλη, Μοσχάριον, Θαΐς, Ἀνθράκιον, Πετάλη, θρυαλλίς, Μυρρίνη, Χρυσίον, Εὐξίππη· ὅπου καὶ Φιλουμένη, καίτοι γεγαμημένη προσφάτως καὶ ζηλοτυπουμένη, τὸ[ν] καλὸν κατακοιμίσασα τὸν ἄνδρα ὀψὲ μὲν ὅμως δὲ παρῆν. σὺ δʼ ἡμῖν μόνη τὸν Ἄδωνιν περιέψυυχες, μή που καταλειφθέντα αὐτὸν ὑπὸ σοῦ τῆς Ἀφροδίτης ἡ Περσεφόνη πσαραλάβη. οἷον ἡμῶν ἐγέ- νετο τὸ συμπόσιον — τί γὰρ οὐχ ἅψομαί σου τῆς καρδίας; — ὅσων χαρίτων πλῆρες. ᾠδαὶ σκώμματα πότος εἰς ἀλεκτρυόνων ὠδὰς μύρα στέφανοι τραγήματα. ὑπόσκιός τισι δάφναις ἦν ἡ κατάκλισις· ἓν μόνον ἡμῖν ἔλιπε, σύ, τὰ δʼ ἄλλα οὔ. πολλάκις ἐκραιπαλήσαμεν, οὕτω δὲ ἡδέως ὀλιγάκις. τὸ δʼ οὖν πλείστην ἡμῖν παρασκευάσαν τέρψιν, δεινή τις φιλονεικία κατέσχε Θρυαλλίδα καὶ Μυρρίνην ὑπὲρ τῆς πυγῆς ποτέρα x² (Vat,2 Flor. ΠΔ) 1 ἐκ τοσούτου χρόνου Cob., εἰς τοσοῦτον χρόνον x2, del. εἰς Bergl. | τῶν] τὴν Flor. | 2 οἶμαι διʼ ἐκεῖνον Bergl., εἰ μὴ διʼ ἐκείνην x2, οὐ μὴν διʼ ἐκείνην 〈μόνον, ἀλλ 〉 Mein., ἤδη διʼ ἐκεῖνον Herm., ἡμῖν, οὐδʼ ἐκείνην Beaud. | 7 παρῆμεν Bergl , γὰρ ἦμεν x2 | 8 Εῦξίππη] Ζευξίππη Herch. (ed), sed vid. IV 6 | ὅπου] ὀψὲ Iacobs., ἐπεὶ Pol. An delendum? | 10 [ν] del. Hemst. | κατακοιμίσασα Cob., ἀποκοιμίσασα x2 | 11 ἡμῖν] ἡμῶν Herel. | 13 ἡμῶν] ἡμῖν Wagn. | 17 ὑρπόσκιός τισι vir quidam doct., ὑποσκίοις τισὶ x2, ὑπὸ συσκίοις τισὶ Bergl., ὑπόσκιός τις Herch. (ed.) | 18 ἔλιπε] ἔλειπε Ald., ἐνέλειπε Herch. (ed.) | 18–19 τὰ—ὀλιγάκις.] τὰ δʼ ἄλλα οὐ πολλάκις ― ἡδέως ὀλιγάκις]. Nab. | 19 δʼ οὖν Seil. (ed), γοῦν x2 κρείττω καὶ ἁπαλωτέραν ἐπιδείξει. καὶ πρώτη Μυρ- ρίνη τὸ ζώνιον λύσασα — βόμβυξ δʼ ἦν τὸ χιτώνιον ― διʼ αὐτοῦ τρέμουσαν οἷόν τι μελίπηκτον γάλα τὴν ὀσφῦν ἀνεσάλευσεν, ἀποβλέπουσα εἰς τοὐπίσω πρὸς τὰ κινήματα τῆς πυγῆς· ἠρέμα δʼ οἷον ἐνεργοῦσά τι ἐρω- τικὸν ὑπεστέναξεν, ὥστε με νὴ τὴν Ἀφροδίτην κατα- πλαγῆναι. οὐ μὴν ἀπεῖπέ γε ἡ Θρυαλλίς, ἀλλὰ τῇ ἀκολασίᾳ παρευδοκίμησεν αὐτήν· ‘οὐ γὰρ διὰ παρα- πετασμάτων ἐγώʼ φησίν ‘ἀγωνιοῦμαι, οὐδὲ ἀκκιζομένη, ἀλλʼ οἷον ἐν γυμνικῷ· καὶ γὰρ οὐ φιλεῖ προφάσεις ἀγών’. ἀπεδύσατο τὸ χιτώνιον καὶ μικρὸν ὑποσιμώ- σασα τὴν ὀσφῦν ‘ἰδού, σκόπει τὸ χρῶμαʼ φησίν ‘ὡς ἄκρηβες, Μυρρίνη, ὡς ἀκήρατον, ὡς καθαρόν, τὰ παραπόρφυρα τῶν ἰσχίων ταυτί, [τὴν ἐπὶ τοὺς μηροὺς ἔγκλισιν,] τὸ μήτε ὑπέρογκον αὐτῶν μήτε τοὺς γελασίνους ἐπʼ ἄκρων. ἀλλʼ οὐ τρέμει νὴ Δίαʼ 〈φησὶν〉 ἅμʼ ὑπομειδιῶσα ‘ὥσπερ ἡ Μυρρίνης’. καὶ x2 (Vat.2 Flor Π Δ) 3 τι μελίπηκτον] τι νεόπηκτον Bergl., πιμελὴν ἢ πηκτὸν Arnald., sed IV 13,10 cfrt Beaud. | 4 ἀποβλέπουσα Hirsch., ὑποβλέπουσα x2 | 5 τι del. Herch. (ed.) | 6 ὥστε με Herch. (ed.), ὥστ’ ἐμὲ x² | 8 παρευδοκίμησεν] παρηυδοκίμησεν Herch. (ed.) | 9 ἀγωνιοῦμαι Mein. (ed.), ἀγωνίσομαι x2 | 11 ἀγῶν Seil., ἀγών x² | ἀπεδύσατο] ἀποδῦσα δὴ Cob., καὶ ἀποδῦσα Herch. (ed.) | ὑποσιμώσασα] ἀποσιμώσασα Schneider | 13 ἄκρηβες Nauck., ἀκριβῶς x2, ἀκριβές Ald., ἀκρα αιφνές Herch. (ed.) | 14 παραπόρφυρα] παραπορφυρᾶ Flor., om. παρα Ald., παρὰ πορφύραν πορφυρᾶ cl. Auth. Pal. V 54 Mein. | ἰσχίων] ἰσχύων Δ | 14—15[τὴν—ἔγκλισιν (ita Hemst., ἔγκρισιν x2)] del. Mein. | 15 αὐτῶν] αὐτῆς Herch. | 17 〈φησὶν〉 addidit distinctis sqq. Mein. (ed.), ὥσπερ ἡ Μυρρίνης, ἀλλʼ ὑπομειδιᾷʼ Bergl., νο- lebat jem 〈ἔφη〉 Seil. (ed). (In Π litt. ς vocis Μυρρίνης ex- puncta est, unde ἀλλʼ ὑπομειδιῶσα 〈καὶ ἐπιστρεφομένη〉 ὤσπερ ἡ Μυρρίνη Reisk., καὶ ἅμα ὑπομειδιῶσα ὥσπερ ἡ Μυρρίνη, τοσοῦτον Jacobs.) τοσοῦτον παλμὸν ἐξειργάσατο τῆς πυγῆς, καὶ ἅπασαν αὐτὴν ὑπὲρ τὴν ὀσφῦν τῇδε καὶ τῇδε ὥσπερ ῥέουσαν περιεδίνησεν, ὥστε ἀνακροτῆσαι πάσας καὶ νικῶν ἀπο- φήνασθαι τὴν Θρυαλλίδα. ἐγένοντο δὲ καὶ περιάλλων συγκρίσεις καὶ περὶ μασταρίων ἀγῶνες . . . . τῇ μὲν γὰρ Φιλουμένης γαστρὶ ἀντεξετασθῆναι οὐδʼ ἡτισοῦν ἐθάρ- σησεν· ἄτοκος γὰρ ἦν καὶ σφριγῶσα. καταπαννυ- χίσασαι δʼ σῦν καὶ τούς ἐραστὰς κακῶς εἰποῦσαι καὶ ἄλλων ἐπιτυχεῖν εὐξάμεναι — ἀεὶ γὰρ ἡδίων ἡ πρόσ- φατος ἀφροδίτη — ᾠχόμεθα ἔξοινοι, καὶ πολλὰ κατὰ τὴν ὁδὸν κραιπαλήσασαι ἐπεκωμάσαμεν Δεξιμάχῳ κατὰ τὸν χρυσοῦν στενωπόν, ὡς ἐπὶ τὴν Ἄγνον κατῇμεν, πλησίον τῆς Μενέφρονος οἰκίας. ἐρᾷ γὰρ αὐτοῦ Θαῒς κακῶς, καὶ νὴ Δία εἰκότως· ἔναγχος γὰρ πλούσιον κεκληρονόμηκε πατέρα τὸ μειράκιον. νῦν μὲν οὖν συγγνώμην ἔχομέν σοι τῆς ὑπεροψίας, τοῖς Ἀδωνίοις δὲ ἐν Κολλυτῷ ἐστιώμεθα παρὰ τῷ Θεττάλης ἐραστῆ· τὸν γὰρ τῆς Ἀφροδίτης ἐρώμενον ἡ Θεττάλη 〈περι〉- στέλλει. ὅπως δʼ ἥξεις φέρουσα κηπίον καὶ κοράλλιον καὶ τὸν σὸν Ἄδωνιν ὃν νῦν περιψύχεις· μετὰ γὰρ τῶν ἐραστῶν κραιπαλήσομεν. ἔρρωσο. x2 (Vat.2 Flor. Π Δ) 2 ὥσπερ ῥέουσαν] ἀσπαίρουσαν Lennep. | 3 ἀνακροτῆσαι] ἀνασκιρτῆσαι Vind. | 3—4 νικᾶν— τὴν θρυαλλίδα Cob., νίκην ―τῆς θρυαλλίδος x2 | 4 περιάλλων Mein., περὶ ἄλλων x2, del. περὶ Cob. | 5 lac. sign. posuit Mein. supplens 〈οὐ μὴν περὶ γαστέρων ἠμφισβητοῦμεν· 〉 | τῆ Vind., τῆς x² | 6 ἐθάρσησεν] ἐθάρρησεν Herch. | 8 δʼ οὖν Seil. (ed), γοῦν x2, οὖν Herch. (ed.) | 12 κατῇμεν Seil. (ed.), κάτιμεν (sic) x2, κατιόντι Ald. 13 πλησίον] 〈τὴν〉 πλησίον Herw. | ἐρᾷ Ald., ἐρᾶν x2 | 14 κα- κῶς] διακαῶς Mein. | 16 Ἀδωνίοις Pierson., Ἀλώοις x² 17 ἐστιώμεθα] ἑστιασόμεθα Cob., at cf. v. c. II 37,2 | 18 〈περι〉 add. Hirsch. (qui περιστελεῖ) | 19 κηπίον Bast., κητίον x2, γήτειον Vind., νηττίον Reisk. | κοράλλιον] κουράλιον [καὶ] Waga., κοράλιον Seil. (ed.) | 20 σὸν] del, Vind, 15 [Ι 40]. Φιλουμέυη Κρίτωνι. Τί πολλὰ γράφων ἀνιᾷς σαυτόν; πεντήκοντά μοι χρυσῶν δεῖ καὶ γραμμάτων οὐ δεῖ. εἰ μὲν οὖν φιλεῖς, δός· εἰ δὲ φιλαργυρεῖς, μὴ ἐνόχλει. ἔρρωσο. 16 [ΙΙ 1]. Λάμια Λημητρίῳ. Σῦ ταύτης τῆς παρρησίας αἴτιος, 〈ὃς〉 τοσοῦτος ὢν βασιλεὺς εἶτα ἐπέτρεψας καὶ ἑταίρᾳ γράφειν σοι, [καὶ] οὐχ ἡγησάμενος δεινὸν ἐντυγχάνειν τοῖς ἐμοῖς γράμ- μασιν ὅλῃ μοι ἐντυγχάνων. ἐγώ, δέσποτα Δημήτριε, ὅταν μὲν ἔξω σε θεάσωμαι καὶ ἀκούσω μετὰ τῶν δορυ- φόρων καὶ τῶν στρατοπέδων καὶ τῶν πρέσβεων καὶ τῶν διαδημάτων, νὴ τὴν Ἀφροδίτην, πέφρικα καὶ τα- ράττομαι καὶ ἀποστρέφομαι ὡς τὸν ἥλιον, μὴ ἐπικαῶ τὰ ὄμματα· καὶ τότε μοι ὄντως ὁ πολιορκητὴς εἶναι δοκεῖς Δημήτριος· οἷον δὲ καὶ βλέπεις τότε, ὡς πικρὸν καὶ πολεμικόν· καὶ ἀπιστῶ ἐμαυτῇ καὶ λέγω ‘Λάμια, σύ μετὰ τούτου καθεύδεις; σὺ διὰ νυκτὸς ὅλης αὐτὸν καταυλεῖς; σοὶ νῦν οὗτος ἐπέσταλκε; σοὶ Γνάθαιναν τὴν ἑταίραν συγκρίνει᾿; καὶ ἠλογημένη σιωπῶ καὶ εὔ- x² (Vat. 2 Flor. Π Δ) 1 Fort. ante hoc responsum excidit ep. quaedam Κρίτων Φιλουμένῃ | 2 μοι Arnald., σοι x² | 3 καὶ] del. Hirsch. 6 τῆς] om. ΠΔ | 6—7 〈ὃς〉 et ἐπέτρεψας Μein. (ed.), ἐπι- τρέψας x² | τοσοῦτος] om. ΠΔ | 7 [καὶ] del. Mein. (ed.) | 9 Δη- μήτριε] Δάματερ ΙΙ Δ | 10 καὶ ἀκούσω] del. Herch. (ed) | 1 post πέφρικα add. καὶ δέδοικα Δ | 15 Δημήτριος Π Δ, Δά- ματερ cet., del. Pol. | πικρὸν] μικρὸν Π Δ, φρικτὸν Bergl. | 16 Λάμια] ὦ Λάμια Jacobs. | 17 τούτου] τοῦδε Π | 19 ἠλογη- μένη] διηπορηκένη Cob. | εὔχομαί Mein. (ed), εὐχομένη x² χομαί σε θεάσασθαι παρʼ ἑαυτῇ. καὶ ὅταν ἔλθῃς, προσκυνῶ σε· καὶ ὅταν περιπλακείς με καταφιλῇς, πάλιν πρὸς ἐμαυτὴν τἀναντία λέγω ‘οὗτός ἐστιν ὁ πολιορκητής; οὗτός ἐστιν ὁ ἐν τοῖς στρατοπέδοις; τοῦ- τον φοβεῖται 〈ἡ〉  Μακεδονία, τοῦτον ἡ Ἑλλάς, τοῦτον ἡ Θρᾴκη; νὴ τὴν Ἀφροδίτην, σήμερον αὐτὸν τοῖς αὐ- λοῖς ἐκπολιορκήσω καὶ ὄψομαι τί με διαθήσειʼ. . . . . . . μᾶλλον εἰς τρίτην, παρʼ ἐμοὶ γὰρ δειπνήσεις, δέομαι. τὰ Ἀφροδίσια ποιῶ ταῦτα 〈τὰ〉  κατʼ ἔτος, καὶ ἀγῶνα ἔχω ἀεὶ τὰ πρότερα τοῖς ὑστέροις νικῶν. ὑποδέξομαι δή σε ἐπαφροδίτως καὶ ὡς ἔνι μάλιστα ἐπιφανῶς, ἄν μοι περιουσιάσαι γένηται ὑπὸ σοῦ, μηδὲν ἀνάξιον τῶν σῶν ἀγαθῶν ἐξ ἐκείνης τῆς ἱερᾶς νυκτὸς ἔτι πεποιη- κυίᾳ, καίτοι σοῦ γε ἐπιτρέποντος ὅπως ἄν βούλωμαι χρῆσθαι τῷ ἐμῷ σώματι· ἀλλὰ κέχρημαι καλῶς καὶ ἀμίκτως πρὸς ἑτέρους. οὐ ποιήσω τὸ ἑταιρικὸν οὐδὲ ψεύσομαι, δέσποτα, ὡς ἄλλαι ποιοῦσιν. ἐμοὶ γὰρ ἐξ x² (Vat. 2 Flor. Π Δ) 1 ἑαυτῇ] ἐμαυτῇ Herch. | 2 προσκυνῶ σε Ald., προσκυ- νοῦσα x2 | με καταφιλῇς Hirsch., μέγα φιλῆς x2, 〈ἐμὲ〉  μέγα φιλῇς Gloss. Eichst., με φιλῆς Mein. (ed.) | 5 〈ἡ〉 add. Mein. (ed.) | 6 αὐτὸν] αὐτοῖς Π ∠ | 7 τί με διαθήσει (διαθήσειν Π ∠)] εἰ μειδιάσει Herm., πῶς με διαθήσει Herw. | 8 Ante μᾶλλον (ita x2, μεῖνον Ald.) lac. sign. posuit Mein. opinatus aliquid de instante Demetrii profectione excidisse, Lamiamque deinde scripsisse μὴ σύ γε, ἀλλὰ μεῖνον εἰς τὴν ἐπιοῦσαν ἢ μᾶλλον Proponit ἢ μᾶλλον μεῖνον Pol. | 9 ταῦτα 〈τὰ〉  Mein., τὰ Herch. (ed.) | 10 ἀεὶ—νικᾶν Cob., εἰ—νικᾷ x2, εἰ—νικᾶ- ται Bergl., εἰ—νικῶ Reisk., [εἰ]—νικᾶν Hemst. | 11 ἐπα- φροδίτως] ἐπαφρίτως Vat. 2, ἐπαφρ . . . τως Π | ἐπιφανῶς Reisk., πιθανῶς x2, quod defend. Herm. mutato sq. περιουσιάσαι in παρρησιάσαι | 11–12 ἄν—γένηται] ἁρμοῖ 〈γὰρ〉  ἐν περιουσίαις γεγένημαι Reisk., καὶ γάρ μοι—γεγένηται Seil., idem sed περιουσία Herch. (ed.) requirens παρὰ pro ὑπὸ | 13 ἀγαθῶν] ἀγκαλῶν Fried. | πεποιηκυίᾳ Bergl., πεποιηκυῖα x2 | γε Bergl., τε x2 ἐκείνου, μὰ τὴν Ἄρτεμιν, οὐδὲ προσέπεμψαν ἔτι πολλοὶ [οὐδὲ ἐπείρασαν] αἰδούμενοί σου τὰς πολιορκίας. ὀξύς ἐστιν Ἔρως, ὦ βασιλεῦ, καὶ ἐλθεῖν καὶ ἀναπτῆναι. ἐλπίσας πτεροῦται, καὶ ἀπελπίσας ταχύ πτερορρυεῖν εἴωθεν ἀπογνωσθείς. διὸ καὶ μέγα τῶν ἑταιρουσῶν ἐστι σόφισμα, ἀεὶ τὸ παρὸν τῆς ἀπολαύσεως ὑπερτι- θεμένας ταῖς ἐλπίσι διακρατεῖν τούς ἐραστάς. [πρὸς ὑμᾶς δὲ οὐδὲ ὑπερτίθεσθαι ἔξεστιν, ὥστε φόβον εἶναι κόρου.] λοιπὸν ἡμᾶς δεῖ τὰ μὲν ποιεῖν, τὰ δὲ μαλα- κίζεσθαι, τὰ δὲ ᾄδειν, τὰ δὲ αὐλεῖν, τὰ δὲ ὀρχεῖσθαι, τὰ δὲ δειπνοποιεῖν, τὰ δὲ κοσμεῖν [σοι] τὸν οἶκον, τὰς [δὲ] ὁπωσοῦν ἄλλως ταχύ μαραινομένας μεσολα- βούσας χάριτας, ἵνα μᾶλλον ἐξάπτωνται τοῖς διαστή- μασιν εὐαλέστεραι αὐτῶν αἱ ψυχαί, φοβουμένων μὴ ἄλλο πάλιν γένηται τῆς ἐν τῷ παρόντι τύχης κώλυμα. ταῦτα δὲ πρὸς μὲν ἑτέρους τάχα ἂν ἐδυνάμην, βασιλεῦ, x² (Vat. 2 flor. Ππ Δ) 1 προσέπεμψαν] προσέβλεψαν mrg. Π et Δ | 2 [οὐδὲ ἐπείρασαν] del. Cob., οὐδεὶς οὐδὲν προσέπεμψεν [ἔτι πολλοὶ] οὀδ᾿ ἐπείρασεν Hirscb., οὔτε—οὔτε Herch. | 3 ἀναπτῆναι] ἀποπτῆναι Herch. (ed.), at cf. sqq. et Aristaen. II 1 | 4 καὶ] del. Herch. (ed.) | 4 ἀπελπίσας] del. Maehl. | 5 ἀπογνωσθείς] del. Cob. | 7 διακρατεῖν] διάγειν Cob. | 7—9 [πρὸς— κόρου] del. acobs. (Pro ὥστε—κόρου voluit ὡς πεφοβημέναι κόρον Bergl., φοβουμέναις κόρον Reisk.) | 9 λοιπὸν] λοιπὸν 〈οὖν〉 Herch. (ed.) | ποιεῖν] πονεῖν Arnald., ἑερὰ ποιεῖν Reisk., τι ποιεῖν Mein., σκώπτειν Herch. (ed.) posito τὰ δὲ μαλα- κίζεσθαι post ὀρχεῖσθαι | 10 τὰ δὲ ᾄδειν—ὀρχεῖσθαι] om. Δ, del. Jacobs., haec et sqq. usque ad οἶκον del. Mein. | 11 [σοι] del. Bergl., conjecit κοσμῆσαι Jacobs. | τὸν οἶκον] addubitat Pol. | 12 δὲ] del. Bergl. | 13 χάριτας Ruhnk., χρήσεις x², χρείας vel προφάσεις vel ἐγχειρήσεις Reisk. | τοῖς διαστήμασιν] τοῖς διαστήμασιν τοῦ διαστήματος Δ | 14 εὐαλέστεραι Mein. (ed.), εὐαλούστεραι x², εὐαλωτότεροι vel νεαλέστεραι Lobeck., ἁπλούστεραι Herch. (ed.) | 16 ἑτέρους] ἑταίρους Δ πλάττεσθαι καὶ τεχνιτεύειν· πρὸς δὲ σέ, ὃς οὕτως ἤδη αὐχεῖς ἐπʼ ἐμοὶ ὡς ἐπιδεικνύναι με καὶ ἀγάλλεσθαι πρὸς τὰς ἄλλας ἑταίρας ὅτι πασῶν ἐγὼ πρωτεύω, μὰ τὰς φίλας Μούσας, οὐκ ἂν ὑπομείναιμι [πλάττεσθαι]· οὐχ οὕτως εἰμὶ λιθίνη. ὥστε ἀφεῖσα πάντα καὶ τὴν ψυχὴν ἐμαυτῆς εἰς τὴν σὴν ἀρέσκειαν ὀλίγον ἡγήσομαι δε〉 δαπανῆσ〈θ〉αι. 〈ἀλλ᾿ 〉εὖ  οἶδα γὰρ ὅτι οὐ μόνον ἐν τῇ Θηριππίδου οἰκίᾳ, ἐν ᾗ μέλλω σοι τὸ τῶν Ἀφροδισίων εὐτρεπίζειν δεῖπνον, ἔσται διαβόητος ἡ παρασκευή, ἀλλὰ καὶ ἐν ὅλῃ τῇ Ἀθηναίων πόλει, νὴ τὴν Ἄρτεμιν, καὶ ἐν τῇ Ἑλλάδι πάσῃ. καὶ μάλιστα οἱ μισητοὶ Λακε- δαιμόνιοι, ἵνα δοκῶσιν ἄνδρες εἶναι οἱ ἐν Ἐφέσῳ ἀλώπεκες, οὐ παύσονται τοῖς Ταϋγέτοις ὄρεσι καὶ ταῖς ἐρημίαις ἑαυτῶν διαβάλλοντες ἡμῶν τὰ δεῖπνα καὶ καταλυκουργίζοντες τῆς σῆς ἀνθρωποπαθείας. ἀλλʼ οὗτοι μὲν χαιρόντων, δέσποτα, σύ δέ μοι μέμνησο φυ- λάξαι τὴν ἡμέραν τοῦ δείπνου καὶ τὴν ὥραν ἣν ἂν ἓλῃ· ἀρίστη γὰρ ἣν 〈σὺ〉  βούλει. ἔρρωσο. x² (Vat. 2 Flor. Π Δ) 1 πλάττεσθαι Bergl., φυλάττεσθαι x2, φυλάττειν Jacobs., del. Keil. | 2 αὐχεῖς Maehl., ἔχεις Ο, οὕτως ἀφειδῆ ἐκχεῖς ἐπʼ ἐμὲ 〈τὸν σὸν πλοῦτον〉  Reisk. | ὡς] ὥστʼ Cob. | 4 [πλάττεσθαι] del. Hirsch. | 5 λιθίνη] ἠλιθία Nab. | ἀφεῖσα] ἀφ . . σα Flor., ἀφεῖσα 〈σοι〉  Reisk. | 6 τὴν σὴν] om. Π ∠] 7 〈δε〉  et 〈θ〉  add. Mein., δαπανήσασα βλάπτεσθαι Reisk. | 〈ἀλλ᾿〉  add. Pol. | 8 Θηριππίδου Bergl., Θηριππιδίου x² | 9 ἔσται Π ∠, ἔστε cet. | 10 Ἀθηναίων] del. Cob. | 11 πάσῃ] om. Π ∠ | οἱ] οἱ 〈θεοῖς〉  Reisk. | 13 τοῖς] ἐν τοῖς Seil. | ὄρεσι] del. Reisk. | 16 οὗτοι Cob., αὐτοὶ x2 | μοι Herch. (ed.), ἐμοὶ x² | 17 τοῦ] αὐτοῦ Π ∠ | 18 〈σὺ〉  add. Cob. 17 [ΙΙ 2]. Λεόυτιου Λαμίᾳ. θὐόεν δυσαρεστότερον, ὡς ἔοικεν, ἐστὶν ἄρτι πάλιν μειρακευομένου πρεσβύτου. οἷά με Σπίκουρος οὗτος διοικεῖ πάντα λοιδορῶν, πάντα ὑποπτεύων, ἐπιστολὰς ἀδιαλύτους μοι γράφων, ἐκδιώκων ἐκ τοῦ κήπου. μὰ τὴν Ἀφροδίτην, εἰ σδωνις ἦν, ἤδη ἐγγὺς ὀγδοήκοντα γεγονὸς ἔτή, οὐκ ἂν αὐτοῦ ἠνεσχόμην φθειριῶντος καὶ φιλονοσοῦντος καὶ καταπεπιλημένου εὖ μάλα πό- κοις ἀντὶ πίλων. μέχρι τίνος ὑπομενεῖ τις τὸν φιλό- σοφον τοῦτον; ἐχέτω τὰς περὶ φύσεως αὐτοῦ κυρίας δόξας καὶ τοὺς διεστραμμένους κανόνας, ἐμὲ δὲ ἀφέτω τὴν φυσικῶς κυρίαν ἐμαυτῆς ἀστομάχητον καὶ ἀνύ- βριστον. ὄντως ἐγὼ πολιορκητὴν ἔχω τ[οι]οῦτον, οὐχ οἷον σὺ Δάμια Δημήτριον. μὴ γὰρ ἔστι σωφρονῆσαι διὰ τὸν ἄνθρωπον τοῦτον; καὶ σωκρατίζειν καὶ στω- μύλλεσθαι θέλει καὶ εἰρωνεύεσθαι, καὶ Ἀλκιβιάδην x² (Vat.2 Flor. Π Δ) 2 ἄρτι] del. Ald., ἄρα Cob. | πάλιν] del. Pol. 4 διοικεῖ] διώκει Maehl., διοχλεῖ vel διέθηκε Cob., ἀδικεῖ Herch. (ed.) | 5 ἀδιαλύτους] ἀδιαλείπτους Arnald., διωλυγίους Cob., ἀδιανύτους Herm., ἀδιαπαύστους Herw. | 6 ἤδη] μήδʼ Nab. | 7 γεγονὼς] om. Vat. 2 | 9 ὑπομενεῖ] ὑπομένει Herch. (ed.) | 11 ἀφέτω] ἐφετω ΙΙ | 12 ἀστομάχητον] ἀνενόχλητον Lennep., ἀστόβαστον Hemst., αὐτομάχητον Mein. (ed.), ἀστονάχητον | Machl., ἐραστομάχητον Nah., ἀπροσμάχητον Herw. | φυσικῶς] μουσικῶς Π | 13 ἐγὼ πολιορκητὴν Herch.(ed.), ἐπιπολιορκητὴν x², Επίκουρον πολιορκητὴν Lennep., [ἐπι]πολιορκητὴν vel τι πο- λιορκητὴν Reisk., ἐπιπόλιον πολιορκὴτην Seil., εἰπεῖν πολιορ- κητὴν Metr., ὄντως . . ἐπεὶ πολιορκητὴν Mein. | [οι] del. Maehl., οὐ τοιοῦτον οἷον Gloss. Eichst. | 14 ἔστι] ἔσται Pol. | σωφρονῆσαι] σωφρονίσαι Π Δ | 15 στωμύλλεσθαι Cob., στωμυλεύεσθαι x² τινὰ τὸν Πυθοκλέα νομίζει καὶ Eανθίππην ἐμὲ οἱεται ποιήσειν. [καὶ] πέρας ἀναστᾶσα ὁποίποτε γῆν πρὸ γῆς φεύξομαι μᾶλλον ἢ τὰς ἐπιστολὰς αὐτοῦ τὰς ἀδια- παύστους ἀνέξομαι. ὅ δὲ πάντων δεινότατον ἥδη καὶ ἀφορητότατον τετόλμηκεν, ὑπὲρ οὖ καὶ γνώμην βου- λομένη λαβεῖν τί μοι ποιητέον ἐπέσταλκά σοι· Σίμαρ- χον τὸν καλὸν οἶσθα τὸν Κηφισιᾶθεν. οὐκ ἀρνοῦμαι πρὸς τὸν- νεανίσκον οἰκείως ἔχειν ἐκ πολλοῦ — πρὸς σέ μοι τἀληθῆ Ἀάμια — καὶ τὴν πρώτην ἀφροδίτην ἄμαθον παρʼ αὐτοῦ σχεδόν· οὗτος γάρ με διεπαρθέ- νευσεν ἐκ γειτόνων οἰκοῦσαν. ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου πάντα μοι τἀγαθὰ πέμπων οὐ διαλέλοιπεν, ἐσθῆτα〈ς〉 χρυσία, θεραπαίνας θεράποντας, Ινδὰς νδούς. τἆλλα σιωπῶ. ἀλλὰ τὰ μικρότατα προλαμβάνει τῆς ὥρας, ἵνα μηδεὶς φθάσῃ με γευσάμενος. τοιοῦτον οὖν ἐρα- στὴν 0145‘ἀπόκλεισονʼ φησὶ ‘καὶ μὴ προσίτω σοιʼ, ποίοις x2 (Vat.2 Flor. Π Λ) 1 τὸν Cob., ἢ x2, del. Medenb.-Wack., [τινα] τὸν de- leto νομίζει Hirsch | 2 [καὶ] expunxi, nonnulla hic excidisse censet Mein. | ἀναστᾶσα] ἀναπτᾶσα Nab. | ὁποίποτε] ὅπη ποτὲ Flor. | 3 ἀδιαπαύστους] διαπαύστους Δ | 4—6 ὃ — σοι· Pol., ὃ —σοι. vulg., ὁ— σοι. Mein. (ed.) | 5 τετόλμηκεν Flor., τετόλ- μηκας Vat. 2, τετόλμηκεν Π, ἐτόλμησεν Δ | γνώμην] γνώμην σου Mein. (ed.), τὴν σὴν γνώμην Herch. (ed.) | 6 λαβεῖν] μαθεῖν Hirsch. | 7 Κηφισιᾶθεν Seil., Κηφισιάθεν x² | 8 οἰκείως] οὐκ οἰκείως Π Δ, οὐκ ἀνοικείως Mein. | 9 post τἀληθῆ (τάλη Flor.) add. λέγειν εἰκὸς Ald. | 9—10 καὶ—σχεδόν] aut delenda aut transponenda post οἰκοῦσαν censet Herch., καὶ—ἐμυήθην — σχεδὸν [οὖτος—διεπαρθένευσεν] ἐκ- οίκοῦσα (vel οἰκοῦντος) N auck., del. σχεδόν Pol., ἥκουσαν pro οἰκοῦσαν Metr. | 12 〈ς〉 addidi | 13 χρυσία Mein. (ed.), χρυσεῖα x² | ʼνδὰς ʼνδούς Mein. (ed.), ord. inv. χ² | 14 τῆς Machl. (qui σιωπῶ τὰ μικρό- τατα ἅ), τὰς x2, σιωπῶ τἆλλα τὰ μικρότερα. προλαμβάνει τὰς ὥρας Nauck., σιωπῶ. ἄμα δὲ τὰ μικρότατα Herw., mavult τὰ ἀκρότατα Pol. | 15 με] με 〈τῆς ὀπώρας〉 Reisk. | οὖν] νῦν Π Δ δοκεῖς αὐτὸν ἀποκαλῶν ὀνόμασιν; οὔτε ὡς Ἀττικὸς οὔτε | ὡς φιλόσοφος, ... ἢ Καππαδοκίας πρῶτος εἰς τὴν Ἐλλάδα ἥκων. ἐγὼ μὲν εἰ καὶ ὅλη γέμοι ἡ Ἀθηναίων πόλις Ἐπικούρων, μὰ τὴν Ἄρτεμιν, οὐ ζυγοστατήσω πάντας αὐτούς επρὸς τὸν ιμάρχου βραχίονα, μᾶλλον δὲ οὐδὲ πρὸς τὸν δάκτυλον. τί σὺ λέγεις Λάμια; οὐκ ἀληθῆ ταῦτα; οὐ δίκαιά φημι; καὶ μὴ δή, δέομαί σου. πρὸς τῆς Ἀφροδίτης, μή σοι ταῦτα ἐπελθέτω· ‘ἀλλὰ φιλόσοφος, ἀλλὰ ἐπιφανής, ἀλλὰ πολλοῖς φίλοις κεχρη- μένος’. λαβέτω καὶ ἀγὼ ἔχω, διδασκέτω δʼ ἄλλους. ἐμὲ γὰρ οὐδὲν θάλπει ἡ δόξα, ἀλλʼ ὃν θέλω δὸς τί. μαρχον, Δάματερ. ἀλλὰ καὶ διʼ ἐμὲ πάντα ἠνάγκασται ὁ νεανίσκος καταλιπών, τὸ Ἀύκειον καὶ τὴν ἑαυτοῦ νεότητα καὶ τούς συνεφήβους καὶ τὴν ἑταιρείαν, μετʼ αὐτοῦ ζῆν καὶ κολακεύειν αὐτὸν καὶ καθυμνεῖν τὰς ὑπηνέμους αὐτοῦ δόξας. ὁ 〈δ〉 Ἀτρεὺς οὗτος ‘ἔξελθεʼ φησίν ‘ἐκ τῆς ἐμῆς μοναγρίας καὶ μὴ πρόσιθι Δεοντίῳ’. ὡς οὐ δικαιότερον ἐκείνου ἐροῦντος ‘σύ μὲν οὖν μὴ πρόσιθι τῇ ἐμῇ᾿. καὶ ὁ μὲν νεανίσκος ὤν ἀνέχεσαι x² (Vat.2 Flor. Π Λ) 2 lac. sign. posui. Pro ἢ conj ἐκ Ald., 〈ἀλλʼ ὡς φορτη- γὸς (vel ὀνηλάτης)〉 ἐκ Reisk., ἐκ Καππαδοκίας 〈δὲ〉 Hemst., 〈ἀλλʼ οἷον ἐκ Φρρυγίας〉 ἢ Pol. | πρῶτος] πρόην Reisk., πρῶ- τον Hemst., προσφάτως Stang. | εἰς] om. Flοr. Π Δ | 3 μὲν] δὲ Ald. | γέμοι Mein. (ed.), γένοιτο x2 | 5 αὐτοὺς Π Δ, ταὐτοῖς cet. | 6 σὺ] σοὶ Π Δ | 7—9 καὶ—ἀλλὰ—κεχρημένοςʼ Pol., ‘καὶ μῆν’, φής, δέδοικά σου— κεχρημένοςʼ Reisk., [κάὶ] ‘μὴ — ἐπελθέτω· ἀλλὰ— κεχρημένοςʼ Mein. (ed.) | 8 ἐπελθέτω Cob., ὑπελθέτω x² | 10 καὶ ἀγὼ ἔχω Cob., καὶ ἃ ἔχω x2, κατεχέτω Lennep., προσλαβέτω καὶ οἷς ἔχει Hirsch. | 11 γὰρ scripsi, δὲ x2, γε Seil. | ἡ Reisk., τι x2, del. Herch. (ed.) | ὃν Π Δ, ὅ cet. | δὸς Ald., δὲ x², Poesis etiam [ἀλλʼ| ὃν θέλω δὲ | 14 νεότητα] σεμνότητα Metr. | 16 〈δ〉 add. Mein. (ed) | Ατρεὺς] ἀγρεὺς M aehl. | 17 μοναγρίας] μοναρχίας Βergl. | καὶ] ἢ Mein. τὸν ὕστερον ἀντεραστὴν γέροντα, ὁ δὲ τὸν δικαιότε- ρον οὐχ ὑπομένει. τί ποιήσω, πρὸς τῶν θεῶν ἱκετεύω σε Λάμια. νὴ τὰ μυστήρια, νὴ τὴν τούτων τῶν κακῶν ἀπαλλαγήν, ὡς ἐνθυμηθεῖσατοῦ ιμάρχου τὸν χωρισμὸν ἄρτι ἀπέψ-υγμαι καὶ δρωκα τὰ ἄκρα καὶ ἡ καρδία μου ἀνέστραπται. δέομαί σου, δέξαι με πρὸς σεαυτὴν ἡμέρας ὀλίγας, καὶ ποιήσω τοῦτον αἰσθάνεσθαι πηλί- κων ἀπέλαυεν ἀγαθῶν ἔχων ἐν τῇ οἰκίᾳ ἐμέ. καὶ οὐ- κέτι φέρει τὸν κόρον, εὖ οἶδα· πρεσβευτὰς εὐθύς πρὸς ἡμᾶς διαπέμψεται Μητρόδωρον καὶ Ἕρμα〈ρ〉ὼχον καὶ Πολύαινον. ποσάκις οἴει με, Λάμια, πρὸς αὐτὸν Ἰδίᾳ παραγενομένην εἰπεῖν ‘τί ποιεῖς ʼΣπίκουρε; οὐκ οἰσθα ὡς διακωμῳδεῖ σε ιμοκράτης ὁ Μητροδώρου 〈ἀδελφὸςὰ〉 ἐπὶ τούτοις ἐν ταῖς ἐκκλησίαις, ἐν τοῖς θεάτροις, παρὰ τοῖς ἄλλοις σοφισταῖςʼ; ἀλλὰ τί ἔστιν αὐτῷ ποιῆσαι; ἀναίσχυντός ἐστι τῷ ἐρᾶν. καὶ ἐγὼ ἔσομαι τοίνυν ὁμοία τις αὐτῷ [ἀναίσχυντος] καὶ οὐκ ἀφήσω τὸν ἐμὸν μαρχον. ἔρρωσο. x2 (Vat.2 Flοr. Π Δ) 1 ὕστερον] ἕτερον ΠΔ, γεραίτερον Herch. (ed.) | γέροντα] del. Herch. (ed.) | 3 τὴν] om. Π | 4 ὡς ἐνθυμηθεῖσα] παρεν- θυμηθεῖσα Reisk. | 5 ἵδρωκα τὰ ἄκρα Mein. (ed.), ἱδρῶ καὶ τὰ ἄκρα x2, ἵδρωκε τὰ ἄκρα Reisk., ἱδρῶ κατάκρας Porson., ἱδρῶ κατὰ τὰ ἄκρα vel ἱδρῶ [καὶ] τὰ ἄκρα Lennep., ἱδρῶ δει- λάκρα Hemst., ἄρτι δρῶ καὶ ἀπέψυγμαι τὰ ἄκρα Majus, ἰδίω τὰ ἄκρα Cob., ἱδρὼς καταρρεῖ Herm. | 8 ἀπέλαυεν Cob. , ἀπήλαυεν x2 | ἐμέ scripsi, με x2 | καὶ] om. Ald. | 9 φέρει—οἶδα·] φέρων—οἶδα, Hirsch. | κόρον] χωρισμόν Mein., κόπον Pol. | 10 〈ρ〉 add. Κlotz | 13 ὡς] ὅτι Π Δ | διακωμῳδεῖ— Μητρο- δώρου] om. Flor. posito lac. sign. | 14 〈ἀδελφὸς〉 addidi. In x² est lac. eign. | 15 ἔστιν Seil. (ed.), ἐστιν x2 | 16 αὐτῷ] αὐτὸν Mein. | τῷ ἐρᾶν Pol., τὸ ἐρᾶν x2, ὁ ἐρῶν Reisk., ὁ γέρων Mein. | 17 ἔσομαι] γενήσομαι Hirsch. | τοίνυν] del. Mein., inducto etiam |ἀναίσχυντος, quo servato Ald. scripsit ὁμοίως, 2eil. ὅμοια.