5 ΙΙΙ 8]. Οἰνοπνίκτης Κοτυλοβροχθίσῳ. Ἴθι, λαβὼν τὴν σύριγγα καὶ τὰ κύμβαλα ἧκε περὶ πρώτην φυλακὴν τῆς νυκτὸς ἐπὶ τὸν χρυσοῦν στενω- πὸν ἐπὶ τὴν Ἄγνον, ἔνθα συμβαλεῖν ἡμῖν ἐξέσται καὶ τὸ ἐντεῦθεν ἀπὸ Σκίρου λαβοῦσι Κλυμένην τὴν ἑταί- ραν ἀγαγεῖν παρὰ τὸν νεόπλουτον Θηριππίδην τὸν Αἰξωνέα. διακαῶς δὲ αὐτῆς οὗτος ἐρᾷ πολὺς ἐξ οὗ x (Harl. Ven.) Neαp.ª (hic usque ad ΙΙΙ 5) Ν x1 (Γ Vat. 1) 1 φανερῶς N x1, φανέντες cet. | ἐργασίαν] ἐργασία Neap.ª | 2 Πειραιεῖ—μετατιθείς] idem sed μετατιθοῖς (sic) Ven., μετατε- θείς Harl., Πειραιεῖ— νεκρῶν—μεταθείς Neap.ª, id. sed νεῶν N, Πειραιάδε—μετατιθείς] Reisk.,Πειραιοῖ—μετατιθείς Schäfer, idem sed μεταθήσων Seil., Πειραιοῖ [βαδιοῦμαι] —μεταθήσω Mein. (ed.) (qui deinde ἐπʼ ἐργασίαν βαδιοῦμαι καὶ Πειραιοῖ— μεταθήσω), εἰς Πειραιᾶ—μεταθήσων Herch. (ed.) | 3 [ἐπὶ] de- levi, ἐστι Herw. | 4 διαβόσκειν] ἐπιβόσκειν Neap.ª | ὁμολογου- μένην] ὡμολογημένην Neap.ª x (ὁμολογημένην Ven.). Cf. ΙΙ 13, 3 | 5 ἔχοντα—ἀπολαύοντα] ἐχοντι—ἀπολαύοντι Νeap.ª | 6 ὀρνί- θῶν] fort. delendum 8 Οἰνοπνίκτης x, Οἰνοπήκτης cet., Οίνοπίπης Seil., Οἰνο- πύκτης Nauck. Cf. ΙΙΙ 14 inscr. | 10 στενωπὸν Βergl., στε- φιωπὸν 0. Cf. IV 14,7 | 11 ante ἐπὶ add. τὸν Reisk. | ἄγνον Γ, ἅγνον cet. | 12 ἑταίραν Seil. (ed.), ἑταῖρον 0 | 13 ἀγαγεῖν x, ἄγειν ἀγαγεῖν Vat. 1, ἄγειν cet. | παρὰ] περὶ x Vat. 1 | Θηριππίδην x, τὸν Θηριππίδην cet. | τὸν] om. x | 14 αὐτῆς οὗτος] ord. inv. Vat. 1 | οὖ] ὅτου Ven. χρόνος, καὶ δαπανᾶται οὐκ ὀλίγα μάτην· ᾐσθημένη γὰρ τὸν ἔρωτα ἐκκεκαυμένον τοῦ μειρακίου, θρύπτε- ται καὶ συνεχῶς ἀκκίζεται, καὶ πλείονα ἐπὶ πλείοσιν ἀποφερομένη οὔ φησιν ἑαυτὴν ἐπιδώσειν, εἰ μή τι χωρίον πρὸς τοῖς ἀργυρίοις λάβοι. ὥρα οὖν καὶ βίᾳ ταύτην, εἰ συνήθως ἀντιτείνοιτο ἡμῖν, ἀποσπᾶν. δύο δὲ ὄντε καὶ ἐρρωμένω τάχιστα αὐτὴν καὶ ἄκουσαν ἀπάξαι δυνησόμεθα. Θηριππίδης δὲ εἰ τοῦτο αἴσθοιτο καὶ τοὖργον ἐπιγνοίη τῆς ἡμετέρας ἀγρυπνίας κατόρ- θωμα, ληψόμεθα χρυσοῦς τοῦ νέου κόμματος οὐκ ὀλί- γους καὶ λαμπρὰν ἐσθῆτα, καὶ προσέτι τὴν οἰκίαν εἰσιέναι ἐπʼ ἀδείας ἕξομεν καὶ [τὸ] χρῆσθαι τὸ λοιπὸν ἀνεπικωλύτως. τάχα δὲ οὐδὲ παρασίτους ἡμᾶς ἀλλὰ φίλους ἡγήσεται· οἱ γὰρ παράκλησιν εἰς εὐποιίαν μὴ ἀναμείναντες οὐκέτι κόλακες ἀλλὰ φίλοι νομίζονται. x (Harl. Ven.) N (hic usque ad § 2 ἐξ οὖ) x1 (Γ Vat. 1) 1 μάτην—γὰρ] μάτην—δὲ Ven., unde μὰ τήν—δὲ Μein. | ᾐσθημένη] ᾐσθομένη (sic) Harl. | 2 τὸν—μειρακίου] εἰς ἔρωτα ἐκκεκαυμένον τὸ μειράκιον cl. ΙΙΙ 31,1 Stang. | 5 ἐπιδώσειν] ἐπιδοῦναι x | 4 τι Nab., τὸ Ο | 5 χωρίον] χρυσίον Nab. | 6 ἀντιτείνοιτο Vat. 1, ἀνατείνοιτο cet | 7 τάχιστα—δυνησό- μεθα x (ἀπᾶξαι Ven.), om. δυνησόμεθα x1, unde τάχιστα— ἀπάξαιμεν Βergl. (ed.), τάχιστ᾿ ἂν —ἀπάξαιμεν Lobeck., τά- χιστʼ ἂν—ἀρπάξαιμεν Gob., τάχιστα αὐτὴν κἂν ἄκουσαν ἀπα- γάγοιμεν Herch. (ed.), proponit ἀπαράξαι vel ἀπαλλάξαι Pol. | 8 Θηριππίδης] Θηριππίδη ως (sic) Ven, unde Θηριππίδῃ· ὁ δὲ vel Θηριππίδῃ· ὥστε Mein. | 19 κόμματος Hemst., σκέμ- ματος Ο (σκέματος Ven.) | 12 [τὸ] del. Mein. (ed., αὐτῶ Hirsch. | 14 εὐποιίαν] εὐπονίαν Vat. 1 | 15 ἀναμείναντες] ἐπιμείναντες x | νομίζονται Mein., λογίζονται Ο 6[III 42] Ῥαγοστράγγισος Στεμφυλοδαίμουι. Ἄρδην ἀπόλωλά σοι· ὁ γὰρ χθὲς εὐπάρυφος, πινα- ροῖς, ὡς ὁρᾷς, καὶ τρυχίνοις ῥακίοις τὴν αἰδῶ περισκέπω. ἀπέδυσε γάρ με Παταικίων ὁ παμπόνηρος, ὃς τὰ κέρ- ματά με — εἶχον δέ, ὡς οἶσθα, ὑπόσυχνον ἀργύριον — δεξιαῖς χρώμενος ταῖς καλινδήσεσι τῶν κύβων ἄχρι δραχμῶν καὶ ὀβολῶν ἀπεσύλησεν. ἐξὸν δέ μοι παρι- δεῖν ὅσον ἐζημιώθην, εἶτʼ ἀθῴῳ γενέσθαι τοῦ πλείονος, ἐκ τῆς κατʼ ὀργὴν ἔριδος τὴν εἰς τοὔσχατον ὑπέμεινα βλάβην· καθʼ ἓν γὰρ ἕκαστον τῶν ἱματίων ἐκ προκλή- σεως ἀποτιθείς, τέλος ἁπάντων ἐψιλώθην τῶν ἐνδυμά- των. ποῖ δὴ οὖν βαδιστέον; χαλεπῶς γὰρ καὶ λάβρως ἐπαιγζων ὁ βορρᾶς δίεισί μου τῶν πλευρῶν ὥσπερ βέλος. ἐς Κυνόσαργες ἴσως οἰχητέον. ἢ γάρ τις τῶν ἐκεῖ νεανίσκων κατοικτείρας ἀμφιάσει με ἱματίοις, ἢ καταλήψομαι ἐγγύθεν τὰς καμίνους καὶ τῷ πυρὶ ὁ δύστηνος θάλψομαι· τοῖς γὰρ γυμνοῖς σισύρα καὶ ἐφεστρὶς ἡ φλὸξ [καὶ τὸ ἐκ τῆς εἵλης θέρεσθαι]. x (Harl. Ven.) Neap.a x1 (Γ Vat. 1) 1 Ῥαγοστράγγισος] Ῥαγαστράγγισος Γ, Ῥαγγοστράγγισος Vat. 1, Ῥαγησιράπισος Reisk. | Στεμφυλοδαίμονι] Σταφυλο- δαίμονι Vat. 1, Σταφυλολυμεῶνι Reiak,, Σταφυλοθλίβωνι Valck., Σταφυλοδηλήμονι Seil. | 2–3 εὐπάρυφος—ὡς ὁρᾷς] ὡς ὁρᾷς εὐπάρυφος παναροῖς x1, idem sed ὡς ἑώρας Seil., del. ὡς ὁρᾷς Stang., sed cf. v. c. I 8, 2 | 3 τρυχίνοις Maehl., τριχίνοις Ο. Cf. IV 9, 2 | ῥακίοις—περισκέπω] ῥάκεσι καλύπτω τὴν αἰδῶ x1 | 7 δέ] om. Neap.a x1 | 10 προκλήσεως] προκλίκεως (sic) Neap.a | 11 ἀποτιθείς] ἐκτιθείς Nab. | 12 χαλεπῶς—λά- βροως] χαλεπὸς—λάβρος cl. Π. II 148 Pol. | 13 μου x, μοι cet. | 15 κατοικτείρας] ἐποικτείρας x1 | 16 ἐγγύθεν τὰς] inv. ord. Bergl. | 18 [καὶ—θέρεσθαι] del. Herch. (ed.). Pro εἵλης hab. ἕλης Neap.a, ὕλης x1 6 [ΙΙΙ 43]. Ψιχοκλά [υ]στης Βουκίωνι. Τῇ προτεραίᾳ ξυράμενοι τὰς κεφαλὰς ἐγὼ καὶ Στρου- θίας καὶ Κύναιθος οἱ παράσιτοι, λουσάμενοι εἰς τὸ ἐν Σηραγγείῳ βαλανεῖον, ἀμφὶ τὴν πέμπτην ὥραν δρόμον ἀφέντες εἰς τὸ προάστειον τὸ Ἀγκυλῆσι τὸ Χαρικλέους τοῦ μειρακίου ᾠχόμεθα, ἔνθα αὐτός τε ἀσμένως ὑσπεδέξατο φιλογέλώς τε ὢν καὶ φιλαναλώ- της, ἡμεῖς τε διατριβὴν αὐτῷ καὶ τοῖς συμπόταις παρ- έσχομεν, παρὰ μέρος ἀλλήλους ἐπιρραπίζοντες καὶ ἀνά- παιστα εὔκροτα ἐπιλέγοντες αὐτοσκωμμάτων ἁλυκῶν καὶ αὐτοχαρίτων ἀστεϊσμῶν αἱμυλίας γέμοντα. ἐν τούτῳ δέ, ἱλαρώτατα καὶ εὐφροσύνως διακειμένου τοῦ x (Harl. Ven.) Neap.ª x1 (Γ Vat. 1) 1 [υ] del. Valck., Ψιχοκλαύστης Νeap.ª, Ψυχοκλαύστης x, Ψιχοκναυστης Reisk., Ψιχοκάπτης Metr. | de Βουκίωνι vid. ΙΙΙ 24 inscr. | 2 Στρουθίας] Στρουθίων x1. Cf. Menandr. Rell. p.99 | 3 Κύναιθος] Κίναιθος | οἱ παράσιτοι] οἱ παράσιτοι Harl., οἱ παρασίτοι ος (sic) Ven., ὁ παράσιτος Neap.ª, οἱ παρὰ Τίσι- δος Mein., del. Κeil., at cf. II 32,1 | εἰς τὸ et βαλανεῖον] del. Herch.(ed.) | 4 Σηραγγείῳ] Σηραγγίῳ x, Συραγγίῳ Νeap.ª | τὴν] om x1 | 5 Ἀγκυλῆσι Seil. (ed.), Ἀγκύλης Ο Ἀγγύλης Ven). Ἀγγελῆσι vel Ἀγρυλῆσι Bergl. | τὸ] εἰς Seil. | 6 μειρακίου] μειρακίσκου x1 | τε] om. Neap.ª | ἀσμένως] ἄσμενος Cob., sed cf. III 30, 2 | 7 ὑπεδέξατο] ἐδέξατο x | φιλαναλώτης Ryckius, φιλαναλωτὴς Ο (φιλαναλωτῆς Ven., φιλαναλωτὴρ Νeap.ª) | 8 τε] δὲ Neap.ª | καὶ] τε καὶ x1 | 9 παρὰ μέρος Seil. (ed., παρὰ μέρους Νeap.ª, παραμέρος cet. | ἐπιρραπίζοντες] ἐπιρριπίζοντες Reis. | 10 αὐτοσκωμμάτων] αὐτῷ σκωμμάτων x1, del. αὐτο Lobeck., αὐτοῖς σκωμμάτων Mein. (ed.) | ἁλυκῶν] ἀστικῶν Hemst. | 11 αὐτοχαρίτων] αὐτοχθόνων Hemst. | ἀστεϊσμῶν Mein., ἀττικϊν (sic) Ven., ἀττικῶν cet., Ἀττικῆς Valck., del. Ruhnk., σκωμμάτων Ἀττικῶν καὶ αὐτοχαρίτων Mein. | αἱμυ- λίας x1, καὶ αἱμυλίας cet. | 12 δέ,— εὐφροσύνως Γ (qui quidem ἱλαρότατα), διʼ ἱλαρότητος καὶ εὐφροσύνης Vat. 1, δὲ εὐφροσύνης καὶ ἱλαρότητος cet., δέ, ἱλαρότητι καὶ εὐφροσύναις διακεχυμένου συμποσίου, ἐπέστη ποθὲν Σμικρίνης ὁ δύστροπος καὶ δύσκολος· εἵπετο δʼ αὐτῷ πλῆθος οἰκετῶν, οἳ δραμόν- τες ἐφʼ ἡμᾶς ὥρμησαν. αὐτὸς δὲ ὁ Σμικρίνης πρῶτον μὲν τῇ καμπύλη παίει τὸν νῶτον τοῦ Χαρικλέους, ἔπειτα ἐπὶ κόρρης πατάξας ἦγεν ὡς ἔσχατον ἀνδρα- πόδων. ἡμεῖς δὲ νεύματι μόνῳ τοῦ πρεσβύτου εἰς τοὐπίσω τὰς χεῖρας ἐστρεβλούμεθα· τὰ δὲ μετὰ ταῦτα ξήνας ἡμᾶς ὑστριχίσιν οὐκ ὀλίγας οὐδʼ εὐαριθμήτους, τέλος ἀγαγὼν εἰς τὸ δεσμωτήριον ἀπέθετο 〈ὁ〉 ἄγριος γέρων. καὶ εἰ μὴ συνήθης ὢν καὶ πολλὰ καθηδυπα- θήκας μεθʼ ἡμῶν ὁ χαρίεις Εὐθύδικος, ἀνὴρ ἐν τοῖς πρώτοις τοῦ συνεδρίου τῶν Ἀρεοπαγιτῶν, ἀνέῳξεν ἡμῖν τὸ δεσμωτήριον, τάχ᾿ ἂν καὶ τῷ δημίῳ παρεδό- θημεν. οὕτως ὁ δριμὺς γέρων καὶ πικρὸς ἐνεπίμπρατο καθ᾿ ἡμῶν, καὶ πάντα ἔπραττεν ὡς ἂν τὴν ἐπὶ θανά- τῳ ἴσα τοῖς ἀνδροφόνοις καὶ ἱεροσύλοις ἀπαχθείημεν. x (Harl. Ven.) Neap.ª x1 (Γ Vat. 1) Herm. | 1—2 καὶ δύσκολος] om. x. Neap.ª | 3 πρῶτον] πρῶτα x1 | 4 τὸν] τὸ Pierson. | τοῦ Χαρικλέους] τὸν Χαρικλέα Cob. | 5 ἔπειτα x. ἔπειτα δὲ cet. | ἀνδραπόδων Cob., ἀνδράποδον Ο | 7 ἐστρεβλούμεθα x1, ἐδεσμούμεθα cet. | 8 ὑστριχίσιν Νeap.ª, ὑστριχίνδι (sic) Harl., ὑστριχίδι cet. | ὀλίγας οὐδ᾿ εὐαριθμήτους Mein., ὀλίγαις οὐδ᾿ εὐαριθμήτοις Ο, del. οὐκ ὀλίγας Cob. | 9 ante τέλος add. μάστιξι x1 | 〈ὁ〉add. Bergl. (ed.) | 10 πολλὰ καθηδυπαθήσας] πολλάκις ἡδυπαθήσας Cob., πολλὰ καὶ ἡδυ- παθήσας Herm. | 11 Εὐθύδικος] Εὔδημος x1 | 12 συνεδρίου] συμποσίου x1 | 13 δημίῳ] δήμῳ Vat. 1 | 14 ἐνεπίμπρατο Νeap.ª, ἐπίμπρατο cet. | 15 θανάτῳ] τῷ θανατῳ x, θάνατον Vat. 1 | 16 ἴσα] ἶσα Vat. 1 8 (ΙΙΙ 44]. Γνάθων Λει[σ]χοπίνακι. Ἡμῶν ὡς Μεγαρέων ἢ Αἰγιέων οὐδεὶς λόγος, εὐ- δοκιμεῖ δὲ τὰ νῦν Γρυλλίων μόνος καὶ κατέχει τὸ ἄστυ, καὶ πᾶσα αὐτῷ καθάπερ Χράτητι τῷ Θήβηθεν κυνὶ ἀνέῳγεν [ἡ] οἰκία. ἐμοὶ δοκεῖν, Θετταλίδα τινὰ γραῦν ἢ Ἀκαρνανίδα φαρμακεύτριαν πεπορισμένος καταγοητεύει τοὺς ἀθλίους νεανίσκους. τί γὰρ καὶ στωμύλον ἔχει; τί δὲ ὁμιλητικὸν καὶ ἡδὺ φέρει; ἀλλ᾿ ἴσως εὐμενεστέροις ὄμμασιν ἐκεῖνον εἶδον αἱ Χάριτες, ὡς τοὺς μὲν ἀπομύττεσθαι πρὸς αὐτοῦ, ἡμᾶς δὲ ἀγα- πῶν εἰ τὰς ἀπομαγδαλίας ὡς κυσί τις παραρρίψειε. τάχα δὲ οὐ γόης, ἀλλὰ τύχη πέχρηται δεξιᾷ. [τύχη γὰρ παρὰ πάντα ἐστὶ τὰ τῶν ἀνθρώπων πράγματα.] οὐδὲν γὰρ ἐν ἀνθρώποις γνώμη, πάντα δὲ τύχη, καὶ ταύτης ὁ τυχὼν ἡδὺς ἔστι καὶ νομίζεται. 9 ΙΙΙ 45]. Τραπεζολείκτης Ψιχίωνι. Ἤλγησα, ὦ καλὲ Ψιχίων, ἀκούσας τὴν συμβᾶσάν σοι περὶ τὸ πρόσωπον συμφοράν. εἰ δὲ καὶ τοῦτον x (Harl. Ven.) (inde a ΙΙΙ 9) Neap. ª (inde a ΙΙΙ 9) x1(Γ Vat.1) 1 [σ] del. Bergl. (ed.), Λοχοπίνακι Γ | 2 Αἰγιέων Βergl. (ed.), Αἰγινητῶν x1. Cf. v. c. Plut. Symp. 682f. | 3 κατέχει] κατάρχει Vat. 1 | τὸ ἄστυ Bergl., τοῦ ἄστεος x1 | 5 κυνὶ Here1., κοινῇ x1, κοινὴ Bergl. (ed.), del. Hirsch. | [ἡ] exp. Cob. 6 Ἀκαρνανίδα Γ, Ἀκαρνίδα Vat. 1 | 7 καταγοητεύει] καταγοη- τεύειν Vat. 1 | 8 φέρει] del. Hirsch. | 12—13 [τύχη— πράγμα- τα] del. Kühn., del. παρὰ Cob., sed videntur haec ex Dem. 0l. ΙΙ 22 adscr. ad sqq. 16 Τραπεζολείκτης] Τραπεζολείχων Γ, Τραπεζολείων Vat. 1 Ψιχίωνι scripsi cl. § 1, Ψιχοδιαλέκτῃ Ο (Ψυχοδιαλέκτῃ Ven.) Ψιχοδιαλείκτῃ Seil., Ψιχοκλέπτῃ Mein., Ψιχιδιολείκτῃ N ab., Ψιχιοδιαλέκτῃ Nauck. | 17 Ψιχίων] Ψιχίον Neap.ª ἐγένετο τὸν τρόπον ὃν διηγήσατο ἡμῖν ἐπανελθοῦσα τοῦ συμποσίου ἡ Λειριόνη — λέγω δὴ τὴν παιδίσκην Φυλλίδος τῆς ψαλτρίας — πόλεμον ὑπέστης καὶ πόρ- θησίν καινὴν ἄνευ μηχανῆς καὶ ἑλεπόλεως. ἀκούω γὰρ τὸν καταπύγονα καὶ θηλυδρίαν περικατεάξαι σοι τὴν φιάλην, ὡς τὰ θραύσματα λωβήσασθαί σου τήν τε ῥῖνα καὶ τὴν δεξιὰν σιαγόνα, καὶ τοῦ αἵματος ἐνεχθῆ- ναι κρουνούς, οἵους ὕδατος αἱ ἐν Γερανείᾳ πέτραι σταλάττουσι. τίς ἔτι ἀνέξεται τῶν κακοδαιμόνων του- τωνί, τοσούτου τὸ γαστρίζεσθαι πωλούντων; ὠνούμεθα γὰρ κινδόνου τὸ ζῆν, καὶ τὸν ἐκ λιμοῦ θάνατον δε- διότες τὴν μετὰ κινδύνου πλησμονὴν ἀσπαζόμεθα.