40 [I 23]. Πλατύλαιμος Ἐρεβινθολέοντι. Οὐπώποτε ἐγὼ κατὰ τὴν Ἀττικὴν ὑπέμεινα τοιοῦτον χειμῶνα. οὐ γὰρ μόνον ἐκ παραλλήλου φυσῶντες, x (Harl. Ven.) [usque ad] III 40] Γ (usque ad III 40) et x² (Vat. 2 Flor. II Δ) 1 ταῦτα] αὐτὰ Herch. (ed.) | ἕκαστα] om. x | ἐπαφήσειν] ἐπαφεῖναι Herw, | 2 ἐντραγεῖν] ἐν om. x | 3 μήκιστον] μέγιστον Γ | ἐξέτεινον Cob , ἐξέτειναν Ο | 〈τῆς〉 add. Herch. (ed.) | συνεχῶς] συνεχὲς x² | 4 περισοβουμένης] περισοβούσης Herch. (ed.) | μελλησμοὺς Γ, μελισμοὺς cet. | 5 καὶ Herch. (ed.), τέλος Ο, quod ortum e sq. | 7 ὁ δὲ] om. Γ Vat. 2 Flor. II | 8 ὕπνῳ κατέχεσθαι] ὕπνου κατάρχεσθαι Nab. | 9 ἄλλα x, ἄλλῳ cet. | 10 ἐπράττετο] del. Nauck. | ἐμοὶ] ἡμῖν x² | 11 ἤγετο Vind., ἤρχετο 0. Propter ἐπράττετο illud praestat. | οἶα] om. x, ὡς Γ, del. οἵα εἰκός Herch. (ed.) | 15 τῆς βραδύτητος] del. Herch. (ed.), τῆς παρολκῆς τῇ βραδυτῆτι Pol. 17 Ἐρεβινθολέοντι] ʼΕρεβινθοφλέοντι vel Ἐρεβινθοπνέοντι Sei1., Ερεβινθολέποντι Mein. (ed.) | 19 παραλλήλου] καραλλή- λων Π ∠ | 1 σύρδην] φύρδην Π ∠ | ἡμῶν] ἡμῖν Vind., ἡμᾶς Cob. | 4 χύμα Mein. (ed.), χῦμα Ο | 5 θύριον Mein., θυρίον Ο | 6 ἐμοὶ δὲ] om. Flor. | [σ] del. Meis. | 8 ὀστέων] ὀστῶν Herch. (ed.) | 9 τὰς θόλους Π ∠, τοὺς θόλους cet. | 9—10 [ἢ τὰς καμίνους] del. Cob. | 10 ἐκεῖσε] ἐκεῖ Vind., sed cf. III 24 , 1 | 11 ταπυτα] ταὐτὰ Mein. | ἀλινδούμενοι Seil. (ed.), ἠλινδού- Μενοι x2 (κυλινδούμενοι mrg. Π), καλινδούμενοι Herw. | 12 παρα- πληςία] expectes αὐτὴ | Πενία] del. Cob. | 13 ταύτας Herw., ταύτην Ο | ἐπὶ τὸ Seil. (ed.), τὸ ἐπὶ Ο | 14〈λ〉addidi | [ἰδιω- τικῆς οἰκίας] del. Herch. (ed.), | 15 κενόν] κενότερον mrg. Π | 17 ἡ] Cob., μὲν x2, del. Vind. | 20 τὴν] om. Flor. | πρόοδον] Πρόσοδον Flor. | 21 ἀνειμένους] ἀνειμένως Π ∠ | ἀπέφηνεν Ald., ἀπέφηνεν x2. μᾶλλον δὲ σύρδην φερόμενοι κατετύπουν ἡμῶν οἱ ἄνεμοι, ἀλλ᾿ ἤδη καὶ χιὼν πυκνὴ καὶ ἐπάλληλος φερο- μένη πρῶτον μὲν τοὔδαφος ἐκάλυπτεν, ἔπειτα οὐκ ἔπιπολῆς ἀλλ᾿ εἰς ὕψος ᾔρετο τῆς νιφάδος χύμα πάμ- πολυ, ὡς ἀγαπητὸν εἶναι τὸ θύριον ἀνοίξαντα τῆς οἰκίας τὸν στενωπὸν ἰδεῖν. ἐνμοὶ δὲ οὔτε ξύλον οὔτε ἄ[σ]βολος παρῆν. πῶς γὰρ ἢ πόθεν; ὁ κρυμὸς δὲ εἰσε- δύετο μέχρι μυελῶν αὐτῶν καὶ ὀστέων. ἐβουλευςάμην οὖν ᾿Οδύσσειον βούλευμα δραμεῖν εἰς τὰς θόλους [ἢ τὰς καμίνους] τῶν βαλανείων. ἀλλ᾿ οὐδὲ ἐκεῖσε συνεχώρουν οἱ τῶν ὁμοτέχνων περὶ ταῦτα ἀλινδούμενοι· καὶ γὰρ αὐτοὺς ἡ παραπληςία θεὸς ἠνώχλει Πενία. ὡς οὖν ᾐσθόμην οὐκ εἶναί μοι εἰς ταύτας εἰσιτητόν, δραμὼν ἐπὶ τὸ Θρασύλ〈λ〉ου βαλανεῖον [ἰδιωτικῆς οἰκίας], εὗρον τοῦτο κενόν, καὶ καταβαλὼν ὀβολοὺς δύο καὶ τὸν βα- λανέα τούτοις ἵλεων καταστήσας, ἐθερόμην ἄχρις οὗ τὸν νιφετὸν ἡ πηγυλὶς διεδέξατο, καὶ ὑπὸ τοῦ κρύους τοῦ μεταξὺ διεροῦ παγέντος πρὸς ἀλλήλους ἐδέδεντο οἱ λίθοι. μετὰ δὲ τὸ ἀποβράσαι τὸ δριμὺ προσηνὴν ὁ ἥλιος ἐλευθέραν μοι τὴν πρόοδον καὶ περιπάτονς 20 ἀνειμένους ἀπέφηνεν. x2 (Vat. 2 Flor. Π ∠) 41 [fragm. 2.] Παλλάχανος Μουογνάθῳ. Ἐξώλεις ἀπόλοιντο οἱ Κλεισθένεις καὶ οἱ Δράκον- 〈τες〉......... 42 [III 74]. Φρυγοκοίλης Βορβοροζώμῳ. Ὑβρίζεσθαι πρὸς τοῦ τρέφοντος, εἰ καὶ ἀνόσιον, φορητόν, ἅπαξ ἐκδόμενον τὸ σῶμα τοῖς προπηλακίζειν ἐθέλουσιν ἕνεκα τῆς ἀθεμίτου γαστρός· τὸ δὲ καὶ ὑπὸ τῶν συμπαρόντων, πολλῷ βαρύτερον· τὸ δὲ μὴ μόνον ὑπὸ τούτων ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν ἰταμωτέρων οἰκετῶν, ἔτι χαλεπώτερον. εἰ δὲ προσθείην καὶ τὰς θεραπαινίδας κιχλιζούσας καὶ μωκωμένας καὶ γέλωτα τὴν ἡμετέραν ἀτυχίαν ποιουμένας, τότε σχέτλια καθʼ Ὅμηρον ἀπο- δυσπετῶ. τοῦτο γὰρ Αὐτόχθονος ἤκουσα τοῦ γραμ- x (Harl. Ven) [inde a III 42] Γ (inde a III 42) et [usque ad III 42] x2 (Vat. 2 flor. Π Δ) 1 Παλλάχανος Δ, Πανλάχανος cet. | Μονογνάθῳ Δ, Μονο- γαθίῳ Π, Μονογναθείῳ cet. | 2 οἱ Κλεισθένεις] δ Κλεισθένεις (sic) Π, ὁ Κλεισθένης Δ | 3 〈τεσ〉 add. Wagn. (ed.), ὁ δρά- κον . . . Π Δ 4 haec ep. Seilero non videtur Alciphronea | Φρυγοκοίλης] Φριγοκείλης Γ, Φρικοκοίλης Bast., Σφριγοκοίλης Seil., Φρι- κοκοίτης vel Ῥιγοκοίτης Mein., Φυσίκιλλος Metr. | Βορβορο- ζώμῳ] Βολβοζώμῳ Metr. | 5 ἀνόσιον] ἀνύποιστον Groeneboom, ἀνάξιον Pol. | 6 ἐκδόμενον Γ, ἀποδόμενον x | 7 ἀθεμίτου] ἀθεμίστου Γ | καὶ] om. x | 8 συμπαρόντων] συμπινόντων Herch. (ed.) | 9 ἰταμωτέρων] ἰταμῶν ἑταιρῶν καὶ cl. III 12, 3 Stang. | 10 καὶ] om. x | 12 σχέτλια] σχετλιάζων Mein. (ed.). Possis etiam σχέτλια πάσχων, vel σχέτλια τλὰς ut Pol. | 13 Αὐτόχθο- νος Bast., αὐτόχθονος O ματικοῦ ποτε καὶ μνήμῃ συνέχω ‘Ζεῦ πάτερ· οὔτις σεῖο θεῶν ὀλοώτερος ἄλλος’. ὀλέθριοι γὰρ ἀληθῶς οἱ δαίμονες οἱ ταῦτα ἐφʼ ἡμῖν πρυτανεύοντες, ἵνʼ ἐγὼ μὲν ὑπομένω κινδύνους ἀλγεινούς, γέλωτος δὲ ὑπό- θεσις 〈ᾖ〉 τοῖς χειρίστοις τἀμά. x (Harl. Ven.) Γ 1 συνέχω] συνέχομαι x | ‘Ζεῦ—ἄλλος’] ΙΙ. ΙΙΙ 365 | 5 〈ᾖ〉 add. Cob. LIBER IV. 〈ΑΛΚΙΦΡΟΝΟΣ ΡΗΤΟΡΟΣ ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ ΕΤΑΙΡΙΚΑΙ.〉 1 [fragam. 3]. 〈Φρύνη Πραξιτέλει.〉 . . . μὴ δείσης· ἐξείργασαι γὰρ πάγκαλόν τι χρῆμα, οἷον ἤδη τίς σοι τῶν πώποτε . . . . . . . . . . οὐδεὶς τῶν κατὰ χειρῶν πονηθέντων, τὴν σεαυτοῦ ἑταίραν ἱδρύσας ἐν τεμένει. μέση γὰρ ἕστηκα[ἐπὶ] τῆς 〈σῆς〉 Ἀφροδίτης καὶ τοῦ Ἔρωτος ἅμα τοῦ σοῦ. μὴ φθονήσῃς δέ μοι τῆς τιμῆς· οἱ γὰρ ἡμᾶς θεασάμενοι ἐπαινοῦσι Πραξι- τέλη, καὶ ὅτι τῆς σῆς τέχνης γέγονα οὐκ ἀδοξοῦσί με θεσπιεῖς μέσην κεῖσθαι θεῶν. ἓν ἔτι τῇ δωρεῷ λείπει, ἐλθεῖν σε πρὸς ἡμᾶς, ἵνα ἐν τῷ τεμένει μετ᾿ ἀλλήλων κατακλινῶμεν. οὐ μιανοῦμεν γὰρ τούς θεοὺς οὓς αὐτοὶ πεποιήκαμεν. ἔρρωσο. x2 (Vat. 2 Flor. ΠΔ) 〈ΑΛΚΙΦΡΟΝΟΣ—ΕΤΑΙΡΙΚΑΙ〉 add. Ryck. | 1 inscr. add. Jacobs. | 3 ἤδη] ἴδη Π Δ | πώποτε. . . . .] πάνποτε . . . . . . Vat. 2, πάν . . . . Flor. | 4 κατὰ] διὰ Seil., rescribens οἷον δή τι οὐ- δεὶς εἶδε πώποτε πάντων τῶν διὰ | 5 [ἐπὶ] del. Cob., ἀπὸ Mein. | 〈σῆς〉 add. Herch. (ed.) | 6 ἅμα] del. Herch. | 11 οὓς—πεποιήκαμεν] corrupt. censet Mein. 2 [I 29]. Γλυκέρα Βακχίδι. Ὁ Μένανδρος ἡμῖν ἐπὶ τὴν τῶν Ἰσθμίων θέαν εἰς τὴν Κόρινθον ἐλθεῖν βεβούληται· ἐμοὶ μὲν οὐ κατὰ νοῦν· οἶδα[ς] γὰρ οἷόν ἐστιν ἐραστοῦ τοιούτου καὶ βραχὺν ἐστερῆσθαι χρόνον· ἀποτρέπειν δʼ οὐκ ἐνῆν μὴ πολλάκις ἀποδημεῖν εἰωθότα. οὐδʼ ὅπως αὐτὸν παρεγ- γυήσω μέλλοντα ἐπιδημεῖν ἔχω, οὐδʼ ὅπως μή. βού- λομαι μὲν αὐτὸν σπουδασθῆναι ὑυπὸ σοῦ, κἀμοί τινα φέρειν φιλοτιμίαν τοῦτο λογίζομαι· οἶδε γὰρ τὴν οὖσαν ἡμῖν ἑταιρίαν πρὸς ἀλλήλας· δέδοικα δέ, ὦ φιλτάτη, οὐ 〈σὲ〉 τοσοῦτον — χρηστοτέρῳ γὰρ ἤθει κέχρησαι τοῦ βίου — ὅσον αὐτὸν ἐκεῖνον. ἐρωτικὸς γάρ ἐστι δαιμονίως, καὶ Βακχίδος οὐδʼ ἂν τῶν σκυθρωποτάτων τις ἀπόσχοιτο. τὸ μὲν γὰρ δοκεῖν αὐτὸν οὐκ ἔλαττον τοῦ σοὶ ἐντυχεῖν ἢ τῶν Ἰσθμίων ἕνεκεν τὴν ἀποδή- μησιν πεποιῆσθαι, οὐ πάνυ πείθομαι. ἴσως αἰτιάσῃ με τῆς ὑποψίας. συγγίνωσκε δὲ ταῖς ἑταιρικαῖς, ὦ φιλτάτη, ζηλοτυπίαις. ἐγὼ δʼ οὐ παρὰ μικρὸν ἂν ἡγοίμην Μενάνδρου διαμαρτεῖν ἐραστοῦ. ἄλλως τε Φ x² (Vat. 2 Flor. Π Δ) 2 ἡμῖν Bergl., ἡμῶν O | 4 [ς] del. Cob. Secunda persona hic non placet | 5 ἐστερῆσθαι Mein., ὑστερῆσαι O | 6 εἰωθότα ΠΔ, εἰωθότας cet., εἰωθότος Mein. (ed.) | 7 παρεγγυήσω] 〈σοι〉 παρεγγυήσω Reisk. | ἐπιδημεῖν scripsi, ἐπιδημήσειν x2, sed ita nunquam Alc. | 8 μή. βούλομαι μὲν (sublata plena interp. post ἀλλήλας) Boissevain, μή, βουλόμενον O | ὑπὸ] ἐπὶ Flor. Vat. 2 | 9 οἶδε Cob., οἶδα O | 11 〈σὲ〉 add. Ald. | 14 sq. οὐκ] del. Mein., pro sq. οὐ scrib. καὶ Bergl., ἀπωθοῦμαι pro πείθομαι Pol. | 15 ἀποδήμησιν] ἀποδήμην Δ, ἀποδημίαν Ald. | 17 ὑπο- ψίας] ὑπεροψίας Vat. 2 Flor. | 18—19 ἂν ἡγοίμην Seil., ἡγού- μην O, ἡγοῦμαι Ald. | 19sqq. ἄλλως—λοιδορεῖσθαι] ante ἐγὼ (vrs. 18) collocat Pol. κἄν μοι κνισμός τις πρὸς αὐτὸν ἢ διαφορὰ γένηται, δεήσει με ἐπὶ τῆς σκηνῆς ὑπὸ Χρέμητός τινος ἢ Φ〈ε〉 ι- δύλου πικρῶς λοιδορεῖσθαι. ἐὰν δʼ ἐπανέλθῃ μοι οἷος ᾤχετο, πολλὴν εἴσομαί σοι χάριν. ἄρρωσο.