30 [III 66]. Γυμνοχαίρων Φαγοδαίτῃ. Ἐθεάσω οἶά με εἰργάσατο ὁ κατάρατος οὗτος κου- ρεὺς ὁ πρὸς τῇ ὁδῷ; λέγω δὲ τὸν ἀδόλεσχον καὶ λάλον, x (Harl. Ven.) Γ 1 αὐτῷ] αὑτῷ Seil. | ποριζόμενα] ποριζόμεθα x | ψαλλόμε- νος] καταψαλλόμενος Hirsch., at cf. II 21, 2 | 4 αὐτοῦ Wyttenb., αὐτῷ Harl., αὐτὸ Ven., αὐτῷ Γ, τῷ προσώπῳ αὐτῷ Mein., idem sed αὑτῷ Seil., at cf. I 11,3 | Ὥρας Herch. (ed.), Ὥρας αὐ- τὰς Γ, ἄλλας x, Χάριτας Mein. | ἐνορχουμένας et ἐπικαθῆσθαι Wyttenb., ἐπικαθημένας et ὀρχεῖσθαι O, idem sed ἐνορχεῖσθαι Bergl. (ed.), ἐπικαθημένας et ἐπικαθῆσθαι, vel ἐνορχεῖσθαι [ἔχει] et ἐπικαθῆσθαι Mein., mox (cl. I 11, 3) delens καὶ τὸ πρόσωπον — εἴποις ἄν | τῷ στόματι] τοῖς ὄμμασιν x | 6 προσ- παῖσαι Bergl. (ed.), προσπεσεῖν O, προσπαίζειν Mein. (ed.) | 7 οὔνεκα— νέκταρ’] Theocr. VII 82 | 8 οὐ χεῖρον] οὐ 〈χρὴ〉 χεῖρον Machl., at cf. III 23,2 | 9 〈τὸν〉 add. Pol. | ὁρμώμενον] ὁρμώμενος x | 10 ἄγευστος Bergl. (ed.), ἄγεται O, 〈ἄπειρος ἐν τιμῇ〉 ἄγεται Mein. 11 Γυμνοχαίραν] Γαμοχαίρων Herel., Γυμνοχάρων vel Ἀμνο- χάρων Herch., sed cf. III 10 inscr. Vertit ‘qui nudis (tonsis) maxillis gandet’ Scil. | Φαγοδαίτῃ] Φαγοδάρτῳ Harl., Φαγοδαρ- δάρτῳ (sic) Ven., Φαγοδαρδάπτῳ Mein. (ed., Φαττοδαρδάπτῃ vel Φαγιλοδαρδάπτῃ vel etiam Φαγιλοδάπτη Herch. | 12 ἐθεάσω] ἤδη ἀκήκοας cl. I 14 init. Stang. | 13 ἀδqόλεσχον] ἀκόρεστον x τὸν 〈τὰ〉 ἐκ βρεντησίου προτιθέμενον ἔσοπτρα, τὸν τοὺς χειροήθεις κόρακας τιθασ[σ]εύοντα, τὸν ταῖς μα- χαιρίσι κυμβαλισμὸν εὔρυθμον ἀνακρούοντα. ὡς γὰρ ʼ ἀφικόμην ξυρ[ι]εῖσθαι τὴν γενειάδα βουλόμενος, ἀσμέ- νως τε ἐδέξατο καὶ ἐφʼ ὑψηλοῦ θρόνου καθίσας σιν- δόνα καινὴν περιθεὶς πράως εὖ μάλα κατέφερέ μοι τῶν γνάθων τὸν ξυρὸν ἀποψιλῶν τὸ πύκνωμα τῶν τριχῶν. ἀλλʼ ἐν αὐτῷ τούτῳ πανοῦργος ἦν καὶ σκαιός· ἔλαθε γὰρ τοῦτο παρὰ μέρος ποιῶν καὶ οὐ κατὰ πάσης τῆς γνάθου, ὥστε ὑπολειφθῆναί μοι ἀλλαχοῦ μὲν δα- κεῖαν ἀλλαχοῦ δὲ λείαν τὴν σιαγόνα. κἀγὼ μὲν οὐκ εἰδὼς τὴν πανουργίαν ὑχόμην κατὰ τὸ εἰωθὸς ἄκλητος εἰς ασίωνος. οἱ συμπόται δὲ ὡς εἶδον, ἐξέθανον τᾷ γέλωτι, ἕως ἀγνοοῦντά με ἐφʼ ὅτῳ γελῶεν εἶς τις εἰς μέσους παρελθὼν τῶν ὑπολειφθεισῶν τριχῶν μενος εἶλκυσεν. ἐκείνας μὲν οὖν περιπαθῶς κοπίδα λαβὸιν ἀπερρίζωσα,?? ἕτοιμος δέ εἰμι ξύλον εὐμέγεθες ἀνελόμενος κατὰ τοῦ βρέγματος πατάξαι τὸν ἀλιτήριον· x (Harl. Ven) Γ 1 〈τὰ〉 add. C o b. | Βρεντησίου] Βροτησίου Γ (inter ο et τ una litt. eras.) | προτιθέμενον] προτεθειμένον x | 1—2 τὸν— κόρακας] τὸν ποιοῦντα χειροήθεις κόρακας καὶ Seil., τὸν τοὺς κόρακας χειροήθεις ποιοῦντα M a ehl., aut [χειροήθεις] aut τὸν τοὺς κόρακας χειροήθεις τιθασεύοντα M ein. | 2 [σ] del. M e i n. (ed.) | 3 εὔρυθμον] ἄρυθμον Ven. | ἀνακρούοντα] ἀνίοντα (sic) Harl., ἀκούοντα Ven. | γὰρ] om. x | 4 [ι] del. L. D i n d o rf | ἀσμένως] ἄσμενος Cob., at cf. III 7,2 | 5 θρό- νου] δίφρου x | 6 μοι] μου Herch. (ed.) | 8 καὶ σκαῖος] εἰ- καῖος Herm., οὐ σκαιός vel καὶ βάσκανος Pol., at cf. σκαιό- τητα II 19, 2 | 10 ἀλλαχοῦ—ἀλλαχοῦ N a u c k., πολλαχοῦ—πολ- λαχοῦ 0 | 13 εἰς Πασίωνος] ἐν συμποσίῳ Harl., ἐν συμκοσί (sic) Ven. | 14 ὅτῳ] ᾧ τε x | γελῷεν Harl., γελῶσιν cet. | 15 ὑπολειφθεισῶν Bergl., ἀπολειφθεισῶν 0 | 16 περιπαθῶς] κακοπαθῶς x | κοπίδα] κοπίδας x | 17 ἀπερρίζωσα] ἀπέθρισα Herw. ἃ γὰρ 〈οὐδʼ 〉 οἱ τρέφοντες παίζουσι, ταῦτα μὴ τρέ- φων ἐτόλμησεν. 31 [IIII 67]. Διψαυασπαυσίλὑσπος Πλακουντομύωνι. Νεβ 〈ρ〉ίδα ἰδὼν κανηφοροῦσαν,παρθένον καλλίπηχυν καὶ εὐδάκτυλον, ταῖς βολαῖς τῶν ὀφθαλμῶν ἀπαστρά- πτουσαν, εὐμήκη καὶ εὔχρουν, ἧς αἱ παρειαὶ μαρμαί- ρουσιν, οὕτως ἐξεκαύθην εἰς ἔρωτα ὥστε με ἐπιλαθό- μενον ὅς εἰμι προσδραμόντα ἐθέλειν κύσαι τὸ στόμα, ἔπειτα ἐπὶ συννοίας γενόμενον προσφύντα βούλεσθαι τὰ τοῖν ποδοῖν ἴχνη καταφιλεῖν. αἰαῖ τῆς γερωχίας, νῦν ἐμὲ μὴ ἐπιθυμεῖν θέρμων ἢ κυάμων ἢ ἀθάρας, ἀλλʼ οὕτως ὑπερμαζᾶν καὶ τῶν ἀνεφίκτων ἐρᾶν. κατα- λεύσατέ με πάντες εἰς ταὐτὸν συνελθόντες πρὶν ἢ 〈ἐ〉πρι〈νη〉θῆναι τοῖς πόθοις, καὶ γενέσθω μοι τύμβος ἐρωτικὸς ὁ τῶν λιθιδίων κολωνός. 32 [III 68]. Ἡδύδειπνος Ἀριστοκόρακι. Θεοὶ μάκαρες, ἱλήκοιτε καὶ εὐμενεῖς εἴητε, οἷον ἀπέφυγον κίνδυνον, τῶν τρισκαταράτων ἐρανιστῶν λέβητά μοι ζέοντος ὕδατος ἐπιχέαι βουληθέντων. ἰδλὼν x (Harl. Ven.) 1 〈οὐδ᾿ 〉 add. Mein. | μὴ] ὁ μὴ Herch. (ed.) | 4 〈ρ〉 add. Valck., Νευρίδα Γ | 7 ἐπιμαθόμενον] ἐπιλαθόντα x | 8 ὅς] οἵός | 9 προσφύντα] προφύντα x | 10 αἰαῖ Seil. (ed.), αἲ αῖ 0 (αἳ αἳ Ven) | 11 μὴ] fort. μη 〈κέτι〉 | ἀθάρας] ἀθάρης Cob. | 13 post συνελθόντες add. οἱ φίλοι x | 14 μη 〈ἐ〉 et 〈νη〉 add. Βoissοnad., βριθῆναι Ruhnk., ἐπιτριβῆναι Reisk., πρισθῆναι L. Dindorf., sed cf. ] II 31,1 | 15 ὁ] ἡ x 16 Ἀριστοκόρακι] Ἀριστοκόλακι Νauck.| 19 ὕδατος] P3D- X ALCIPHROM ed. Schepers. γὰρ πόρρωθεν εὐτρεπεῖς ἀπεπήδησα, οἱ δὲ ἀπροβου- λεύτως ἐξέχεαν, καὶ τὸ θερμὸν ἐπιρρυὲν Bαθύλ〈λ〉ῳ τῷ οἰνοχοοῦντι παιδὶ ψιλὸν εἰργάσατο. τῆς κεφαλῆς γὰρ ἀπέσυρε τὸ δέρμα καὶ φλυκταίνας ἐπινωτίους ἐξήνθησεν. τίς ἄρα μοι δαιμόνων ἐπίκουρος ἐγένετο; μή ποτε οἱ σωτῆρες Ἄνακ[τ]ες, ὡς Σιμωνίδην τὸν Δεωπρέπους τοῦ Κρανωνίου συμποσίου, κἀμὲ τῶν τοῦ πυρὸς κρουνῶν ἐξήρπασαν. 33 [III 69]. Τρικλινοσὰξ Κοσσοτραπέζῳ. Εξηγόρευσα Μνησιλόχῳ τῷ Παιανιεῖ τὴν τῆς γαμε- τῆς ἀσέλγειαν· καὶ ὅς, δέον βασανίσαι διʼ ἐρεύνης τὸ πρᾶγμα ποικίλης, ὅρκῳ τὸ πᾶν ὁ χρυσοῦς ἐπέτρεψεν. ἀγαγοῦσα οὖν αὐτὸν ἡ γυνὴ εἰς τὸ Καλλίχορον τὸ ἐν Ἐλευσῖνι φρέαρ ἀπωμόσατο καὶ ἀπελύσατο τὴν αἰτίαν. καὶ ὁ μὲν ἀμογητὶ πέπεισται καὶ τὴν ὑποψίαν ἀπέβαλεν. ἐγὼ δὲ τὴν φλυαρὸν γλῶτταν ἀποτέμνειν ὀστράκῳ Γενεδίῳ τοῖς βουλομένοις ἕτοιμός εἰμι παρέχειν. x (Harl. Ven.) 1 εὐτρεπεῖς] εὐπρεπεῖς x | 2 ἐξέχεαν Cob., ἐξέχεον o | τὸ] τὸν Ven. | 〈λ〉 add. L. Dindorf. | 3 παιδὶ] παῖδα x εἰργάσατο] εἰργάσαντο Γ| 4 ἀπέσυρε Seil. (ed.), ἀπεσύρει x (in Harl. εἰ in ras.), ἀπεσύρη Γ | 6 [τ] del. Herch. (ed.) | Σιμω- νίδην] del. Pol. | 7 Δεωπρέπους] Δεωπρεποῦς Γ 9 Τρικλινοσὰξ] Τρικλινοσάραξ Γ, de x vid. inscr. ep. sq., Τριχινοσάραξ Bergl. | 11 ὅς] ὡς Γ | διʼ ἐρεύνης τὸ] διερευνᾶτο τὸ Γ | 12 ποικίλης ποικίλως Γ | χρυσοῦς] χρυσὸς x | 13 Καλλί- χορον Wagn. (ed.), Καλλίχωρον 0. Cf. Hom. H. in Cer. 272 14 καὶ ἀπελύσατο W yttenb., καὶ ἀπεδύσατο o, καὶ ἀπελού- σατο Arnald., del. Cob. | 15 ἀμογητὶ] ἀμηγέπη Γ, ἀμέλει Herm. | 17 Τενεδίῳ] om. x | παρέχειν] om. x 34 [III 70]. Διρφιοσπύκτης Χαλσοκυδοίμῳ. Κορύδωνι τῷ γεωργῷ συνήθης ἐπιεικῶς ἦν, καὶ τὰ πολλὰ ἐξεχεῖτο ἐπʼ ἐμοὶ τῷ γέλωτι, ἀστικῆς στωμυλίας καὶ ξένης . . . . . ἢ κατὰ τοὺς χωρίτας ἐπαΐων. τοῦτʼ οὖν ἰδὼν ἕρμαιον ᾠήθην, εἰ τῶν κατὰ ἄστυ πραγμάτων ἀπαλλαγεὶς εἰς ἀγρὸν βαδιοίμην καὶ συνεσοίμην ἀνδρὶ φίλῳ, γεωργῷ ἀπράγμονι καὶ ἐργάτῃ, οὐκ ἐκ δικαστη- ρίων οὐδὲ ἐκ τοῦ σείειν κατὰ ἀγορὰν ἀδίκους ἐπινο- οῦντι πόρους, ἀλλὰ γῆθεν ἀναμένοντι τὴν ἐπικαρπίαν ἔχειν. καὶ δῆτα διανοηθεὶς ταῦθʼ οὕτω δρᾶν, ᾠκειωσά- μην τὸν Κορύδωνα. καὶ στείλας ἐμαυτὸν ἀγροικικῶς, νάκος ἐναψάμενος καὶ σμινύην λαβών, αὐτοσκαπανεὺς ἐδόκουν. ἕως μὲν οὖν ἐν παιδιᾶς μέρει ἔπραττον ταῦτα, ἀνεκτὸν ἦν καὶ μέγα ἀποκερδαίνειν ᾠόμην, ὕβρεων καὶ ῥαπισμάτων καὶ τῆς περὶ τὰ ἐδώδιμα τῶν πλουσίων ἀνοσιότητος ἀπηλλαγμένος. ἐπεὶ δὲ ἐκ τῆς καθʼ ἡμέραν συνηθείας ἐξ ἐπιταγῆς ἐπράττετο τοὖργον, καὶ ἔδει πάντως ἢ ἀροῦν ἢ φελλέα ἐκκαθαίρειν ἢ γύ- ρους περισκάπτειν καὶ τοῖς βόθροις ἐμφυτεύειν, οὐκέτʼ x (Harl. Ven.) 1 Διμοπύκτης Mein. (ed.), Διμοπύστης Γ, ρικλινοσὰρξ x (cf. III 33 inscr.), Διμογεύστης Seil., Διμομύστης Metr. | Χαλ- σοκυδοίμῳ] fort. Κοσσοκυδοίμῳ vel Κονδυλοκυδοίμῳ. In x est Διμοπύστῃ (Διμοπύστης Ven.), vid. supra | 3 ἐπʼ Βergl., ἐν O | ἀστικῆς] ἀττικῆς Γ | 4 lac. sign. posui. Pro ἢ scripsit οὐ Reisk., quo recepto del. ξένης Pol. | τοῦτʼ οὖν scripsi, τοῦ- τον 0 | 6 ἀγρὸν] τὸν ἀγρὸν Γ | 8 σείειν] σοβεῖν Herch. (ed.) ἐπινοοῦντι] ἐπινοοῦντα τ | 11 ἀγροικικῶς] ἀγροικικοῖς x | 14 ἀνεκτὸν Hemst., ἀνεκτὸς Ο, ἀνεκτὰ Herch. (ed.) | μέγα] μεγάλα | ἀποκερδαίνειν] ὑποκερδαίνειν x | 15 καὶ (post ὕβρεων)] om. x | 16 πλουσίων Βergl., μουσείων o, περιουσίων Mein. | ἀνοσιότητος cl. III 42,1 Heys., ἀνισότητος ο ἀνασχετὸς ἡ διατριβή, ἀλλά μοι μετέμελε τῆς ἀλόγου πράξεως καὶ τὴν πόλιν ἐπόθουν. ἐλθὼν οὖν μετὰ μήκιστον χρόνον οὐκέθʼ ὁμοίως δεκτὸς οὐδὲ χαρίεις ἐδόκουν, ἀλλά τις ὄρειος καὶ τραχὺς καὶ ἀπηχής, ὥστε αἱ μὲν οἰκίαι τῶν πλουσίων πᾶσαί μοι λοιπὸν ἀπε- κέκλειντο, ὁ δὲ λιμὸς τὴν γαστέρα ἐθυροκόπει. ἐγὼ δὲ αὖος ὤν ὑπὸ τῆς τῶν ἀναγκαίων ἐνδείας λῃσταῖς τισι Μεγαρικοῖς, οἳ περὶ τὰς Σκειρωνίδας τοῖς ὁδοι- πόροις ἐνεδρεύουσιν, ἐκοινώνησα. ἔνθεν ὁ βίος μοι ἀργὸς ἐξ ἀδικίας πορίζεται. εἰ δὲ λήσω ταῦτα ποιῶν ἢ μή, ἄδηλον. δέδια δὲ τὴν μεταλλαγὴν τοῦ βίου. εἰώθασι γὰρ αἱ τοδαῦται μεταβολαὶ οὐκ εἰς τὸ ζῆν ἀλλʼ εἰς ἀπώλειαν καταστρέφειν.