15 [ΙΙΙ 51].
 Λαιμοκύκλωψ Κρεολώβῃ. Ἰδοὺ μετὰ τὸν Εὐρώταν καὶ τὸ Λερναῖον ὕδωρ
καὶ τὰ Πειρήνης νάματα ἔρωτι τῆς Καλλιρρόης ἐκ
Κορίνθου πάλιν Ἀθήναζε κατεπείγομαι. οὐ γάρ με
τῶν τρυφημάτων τῶν ἐν τούτοις οὐδὲν ἤρεσεν, ἀλλ᾿
 ἕτοιμος ἐντεῦθεν ἀποσοβεῖν καὶ σπεύδειν ὡς ὑμᾶς.
ἀχάριστοι γὰρ ὤφθησαν οὗτοι καὶ ἥκιστα συμποτικοί, 
καὶ πλείους παρ᾿ αὐτοῖς αἱ παροινίαι τῶν ἀπολαύσεων.
ὡς ἄμεινον ἐμοὶ ὀλύνθους ἢ παλάθας ἐπιμασᾶσθαι
τῶν Ἀττικῶν, ἢ τοῦ παρὰ τούτοις χρυσίου ἀποδρέπε-
 σθαι. οἷα γὰρ καινουργεῖν ἐπιχειροῦσιν ἀναγκάζοντες 
ἀσκωλιάζοντας πίνειν, διάπυρόν τε τὸν οἶνον καὶ θερ-
 x (Harl. Ven.) x1 (Γ Vat. 1) 
 1 ἔστι] ἔτι Ven., ἔστι—θελγόμενος ante ὁρῶ δὲ collocat
Pol. | 2 ἐπιεικὴς καὶ μέτριος] ord. inv. x | τὸν τρόπον] om. x
5 Κρεολώβῃ Mein. (ed., Κλεολώβῃ x1, Κλεολάβῃ x | 6 ἰδοὺ]
ἰδοῦ Ven. | 7 καὶ τὰ—νάματα] om. x | ἔρωτι τῆς] ἐρωτικῆς x1
Καλλιρρόης] καλιρρόης Vat. 1 | 8 κατεπείγομαι] κατεπείγομεν
Ven. | 8—9 οὐ— ἤρεσεν] οὐ γάρ μέ τι τῶν—τούτοις ἤρεσεν x,
idem sed οὔ με γὰρ τῶν τι Mein. | 10 ἐντεῦθεν] ἐνθένδε x1
σπεύδειν] φεύγειν x | ὑμᾶς] ἡμὰς x | ἀχάριστοι] ἀχάριτοι
Reisk. | 11 οὗτοι] οἵδε x1 | συμποτικοί] συμποτικόν Ven.
12 αὐτοῖς] ἑαυτοῖς x | 13 ὡς] ὥστ᾿ Cob. | παλάθας] λαπά-
θας x | ἐπιμασᾶσθαι] ἐπιμάσσασθαι x. del. ἐπι Cob., ἐκεῖ μα-
σᾶσθαι Pol. | 14 ἢ τοῦ—ἀποδρέπεσθαι] ἢ τὸ—χρυσίον ἀπο-
δρύπτεσθαι x1, unde ἢ 〈διὰ〉 τὸ—ἀποδρύπτεσθαι Bergl.
χρυσίου] χρυσοῦ Mein. | 15 καινουργεῖν] καὶ νεουργεῖν x1, οἷα
νεουργεῖν Herel. | ἀναγκάζοντες ἀσκωλιάζοντας] ord. inv. x
τὸν] om. x1 | 16 καὶ θερμὸν] del. Valck. 

 
μὸν ἄνευ τοῦ πρὸς ὕδωρ κράματος καταχέοντες, εἶτα
[ὀστέα] κῶλά τε καὶ ἀστραγάλους καθάπερ τοῖς κυσὶ
παραρριπτοῦντες καὶ νάρθηκας ἐπιρρηγνύντες, καὶ
σκύτεσι καὶ τοῖς ἄλλοις ἱμᾶσιν ἀντὶ παιδιᾶς πλήττοντες.
 ἐμοὶ γένοιτο, πρόμαχε Ἀθηνᾶ καὶ πολιοῦχε τοῦ ἄστεος, 
Ἀθήνησι καὶ ζῆσαι καὶ τὸν βίον ἀπολιπεῖν. ἄμεινον
γὰρ πρὸ τῆς Διομηΐδος πύλης ἢ πρὸ τῶν Ἱππάδων
ἐκτάδην κεῖσθαι νεκρὸν τύμβου 〈οὐ〉 περιχυθέντος, ἢ
τῆς Πελοποννησίων εὐδαιμονίας ἀν〈τ〉έχεσθαι. 16 [III 52].
Ἀκρατολύμας Χωνοκράτει. Οὔ μοι μέλει· ποιούντων ὅσα καὶ βούλονται 〈οἱ〉
ῥιψοκίνδυνοι Γρόνθων καὶ Σαρδανάπαλλος· ἐμὲ γὰρ
κοινωνῆσαι τῆς ἀτόπου πράξεως ἀδύνατον, οὐδ᾿ εἰ
μάντευμά μοι ἐκ τῆς Δωδωναίας δρυὸς ἐπιτρέποι τὸ
 x (Harl. Ven.) Neap.ª (hic inde a III 16) x1 (Γ Vat. 1) 
 1. πρὸς] πυρὸς x | 2 [ὀστέα] del. Herch. (ed.) | 3 ἐπιρρη-
γνύντες] περιρρηγνύντες Herch. (ed.) | 4 σκύτεσι] σκύτει x |
καὶ τοῖς ἄλλοις] καὶ τοῖς πολλοῖς cl. III 16, 3 (ubi nunc corr.)
Mein., ἄλλοις τε καὶ τοῖς Metr., καὶ τοῖς τμητοῖς Pol., del.
τοῖς Herw. | παιδιᾶς] παῖδας Vat. 1 | 5 ἐμοὶ] ἐμοὶ δὲ Harl. |
πρόμαχε] om. Vat. 1 | τοῦ ἄστεος] del. Herch. (ed)., at cf. e. g.
II 10, 2 | 7 Διομηΐδος L. Dindorf., διάμιδος x, Διομήδους x1 |
πρὸ Βergl., παρὰ Ο | 8 κεῖσθαι] ὑεῖσθαι Ven.. πατεῖσθαι x1 |
〈οὐ〉 add. Mein. (qui etiam 〈οὐδὲ〉 τύμβου) | 9 Πελοποννη-
σίων] Πελοποννήσου x1 | εὐδαιμονίας] κηδεμονίας Metr. | 〈τ〉
add. Valck. 
 10. Inscr. ante me erat inscr. ep. sq., ubi vid. | Χωνοκράτει
Seil. (ed.), Χανοκράτῳ Ο | 11 μέλει] μέλλει Harl., μέλοι ει Ven.,
μέλον Vat. 1 | ποιούντων] τοιούτων Neap.ª | βούλονται] βούλων-
ται Ven. | 〈οἱ〉 add. Seil. | 12 ῥιψοκίνδυνοι] ῥιψοκίνδυνον.
Neap.ª | Γρόνθων Βergl. (ed.), Γρόνθον Neap.ª Γορθων x,
Τρίθων x1, Γρίφων Mein., Γενθίων Herch. (ed.) | 14 ἐπιτρέ-
ποι] ἐπιτρέπει x 

 
δρᾶμα. [ὥς ἐστιν ἐργάζεσθαι χρηστόν· φύεται γὰρ σπα-
νίως καὶ ἐν παισὶ τὸ χρηστὸν καὶ πιστὸν ἦθος καὶ
ὑγιές· πάντως οὖν ἀφεκτέον.] ὑποπειρῶσι γὰρ τὴν 
παλλακὴν τοῦ τῆς οἰκίας δεσπότου, καὶ ἤδη αὐτοῖς ἡ
 πρᾶξις εἰς τὴν ἀκμὴν προκεχώρηκε. καὶ οὐκ ἀρκοῦνται
τῆ τῶν ἀφροδισίων ἀθέσμῳ πλησμονῇ, ἀλλὰ γὰρ 〈καὶ〉
τὰ ἐκ τῆς οἰκίας σκεύη καθ᾿ ἓν ἐκλαμβάνουσι. καὶ 
ἴσως μὲν ἄχρι τινὸς λήσεται τοὖργον πραττόμενον,
πάντως δέ ποτε ἢ λάλος γείτων ἢ ψιθυρὸς οἰκέτης
 ἀγορεύσει τὸ πρᾶγμα εἰς τοὐμφανές, καὶ ἀνάγκη μετὰ
πῦρ καὶ σίδηρον καὶ τὰς ἄλλας βασάνους τέλος αὐτοῖς
γενέσθαι τῆς ἡδονῆς τὸ κώνειον ἢ τὸ βάραθρον. ἀφει-
δῶς γὰρ χρώμενοι τῷ τολμήματι ἰσόρροπον τῇ πράξει
τὴν τιμωρίαν ἐκτίσουσιν. 17 [III 53].
Λοπαδίωυ Εὐκνίσσῳ Χθὲς Καρίωνος περὶ τὸ φρέαρ ἀσχολουμένου εἰσέ-
φρησα εἰς τοὐπτάνιον· ἔπειτα εὑρὼν λοπάδα εὖ μάλα
 x (Harl. Ven.) Neap.ª x1 (Γ Vat. 1) 
 1—3 [ὡς—ἀφεκτέον] expunxi, del. ὡς—ὑγιές Bergl., om.
τὸ χρηστὸν καὶ Neap.ª x (Harl. retinet τὸ), δρᾶμα, ὡς ἐργά-
ζεσθαι χρηστήν Reisk. | 4—5 καὶ ἤδη—προκεχώρηκε] om. x, τὴν
ἀκμὴν scripsi, τὴν ἀρχὴν Ο, ἀκμὴν Bergl., ἁρπαγὴν Lennep. |
6 〈καὶ〉 addidi cl. I 17, 3, ἀλλὰ καὶ Bergl., ἅμα γὰρ Mein. |
7 post ἓν add. ὡς ἐπέμφωρα (sic) x1, unde ὥσπερ φώρια Toup.,
ὡς ἐπ᾿ ἐκφορᾷ Bergl., ὥσπερ φῶρες Seil. | 8 τινὸς] τινὰ
Neap.ª | 11 σίδηρον] σιδήρου Neap.ª | ἄλλας Herch. (ed.), πολ-
λὰς Ο. Cf. III 15, 3 | βασάνους] δαπάνας Γ | αὐτοῖς] αὐτῷ Γ,
om. Neap.ª | 12 τῆς ἡδονῆς] om. x1 | ἢ] καὶ Neap.ª | 14 ἐκτί-
σουσιν] ἐκτίσαιντο Neap.ª 
 15 Inscr. (quam om. Neap.ª) ante me erat incr. ep. praep.;
transtuli imprimis cl. § 1 propter Λοπαδίων (ita pro Κοπαδίων
Schäfer., Κωπᾳδίων Herch. (ed.) | Εὐκνίσσῳ] Εύηνίσσῳ Ven.,
Εὐκνίσῳ Vat. 1 | 17 τοὐπτάνιον] τοὐπτανεῖον x Nesp.ª | ἔπειτα]
εἶτα x1 | εὑρὼν] εὗρον Γ | εὖ] οὐκ εὖ Ven. | μάλα] om. x Neap.ª
 

 
κεκαρυκευμένην καὶ ἀλεκτρυόνα ὀπτὸν καὶ χύτραν μεμ-
βράδος ἔχουσαν καὶ ἀφύας Μεγαρικὰς ἐξήρπασα, καὶ
ἀποπηδήσας, ποῖ καταχθείην ἐζήτουν καὶ εὐκαίρως ἐμ-
 φάγοιμι μόνος. ἀπορίᾳ δὲ τόπου δρομὼν ἐπὶ τὴν
Ποικίλην — καὶ γὰρ οὐκ ἠνώχλει ταύτην οὐδὲ εἷς 
τῶν ἀδολέσχων τουτωνὶ φιλοσόφων — κεῖθι τῶν πόνων
 ἀπέλαυον. ἀνανεύσας δὲ τῆς λοπάδος ὁρῶ προσιόντας
τῶν ἀπὸ τῆς τηλίας τινὰς νεανίσκων, καὶ δείσας τὰ
μὲν βρώματα ὄπισθεν ἀπεθέμην, αὐτὸς δὲ εἰς τοὔδαφος
ἐκείμην κρύπτων τὰ κλέμματα εὐχόμενός τε τοῖς Ἀπο- 
τροπαίοις τὸ νέφος παρελθεῖν, χόνδρους ὑποσχόμενος
λιβανωτοῦ ἱκανούς, οὓς οἴκοι ἀναλεξάμενος τῶν ἱερῶν
 ἔχω εὖ μάλα εὐρωτιῶντας. καὶ οὐκ ἠστόχησα· οἱ θεοὶ
γὰρ αὐτοὺς ἄλλην ὁδὸν ἔτρεψαν. κἀγὼ σπουδῇ κατα-
βροχθίσας πάνθ᾿ ὅσα ἐνέκειτο τοῖς σκεύεσι, φίλῳ παν- 
δοκεῖ τὴν χύτραν καὶ τὸ λοπάδιον, τὰ λείψανα τῶν
κλεμμάτων, χάρισμα δοὺς ἔχειν ἀπεχώρησα, ἐπιεικής
τις καὶ δεξιὸς ἐκ τῶν δωρημάτων ἀναφανείς. x (Harl. Ven.) Neap.ª x1 (Γ Vat. 1) 1 κεκαρυκευμένην] κεκρασμένην Neap.ª | καὶ χύτραν x1, χύτραν
τε cet. | 2 Μεγαρικὰς Piersoo., μεγειρικὰς Neap.ª, μαγειρικὰς cet.,
Φαληρικὰς Bergl. | 3 ποῖ] πῆ x | καὶ] ἵν᾿ Pol. | εὐκαίρως] εὐκέρως
Ven., εὐχερῶς Mein. | ἐμφάγοιμι Reisk., ἂν φάγοιμι O (post μό-
νος hab. x1) | 4 τόπου] . . που Neap,ª | 5 ἠνώχλει] ἠνόχλει x1 |
6 ἀδολέσχων] ἀδολεσχῶν Cob. | 7 ἀπέλαυον] ἀπέλαβον Ven., ἀπή-
λαυον Vat. 1 | 8 τηλίας] τιλίας x1, Τηλίας Seil. (ed.) | τινὰς
Neap.ª, τινὰ cet. | 9 ὄπισθεν] ὄπιθεν x1 | 10 εὐχόμενός τε] om. τε x,
καὶ ηὐχόμην Bergl. (ed.) | post Ἀποτροπαίοις add. θεοῖς Cob.,
sed cf. II 33, 1 | 11 τὸ νέφος παρελθεῖν (ἀπελθεῖν sed a prima man.
corr. Hart.)] ord. inv. x1 | χόνδρους—λιβανωτοῦ] ὑποσχόμενος
λιβανωτοῦ χόνδρους x1 | 12 ἱκανούς] om. x Neap.ª | ἀναλεξάμενος
x1, ἀναδεξάμενος Harl., ἀναδεξαμένους cet. | 15 φίλῳ πανδοκεῖ]
φίλῳ πανδοχεῖ Hart., Φιλοπανδοχεῖ Ven. | 16 χύτραν καὶ τὸ λοπά-
διον] λοπάδα καὶ τὸ χυτρίδιον x1 | τὰ λείψανα] om. Neap.ª |
17 χάρισμα] χάριν x | ἔχειν] om. x1 | 18 δεξιὸς] μέτριος x1,
ἀστεῖος Pol. | δωρημάτων] φωραμάτων vel ἀδικηάτων Mein.
 18 [IIII 54].
Χυτρολείκτης Πατελλοχάρουτι. Τί δακρύω, ἴσως ἐρήσῃ με, ἢ πόθεν κατέαγα τὸ
κρανίον, ἢ πῶς τὸ ἀνθηρὸν τοῦτο εἰς μέρη κατερρωγὸς
μάτιον φορῶ; ἐνίκησα κυβεύων, ὡς μήποτ᾿ ὤφελον.
 τί γὰρ ἔδει με ἀσθενέστερον ὄντα ῥωμαλέοις συνεξε-
τάζεσθαι νεανίαις; ἐπεὶ γὰρ εἰς ἐμαυτὸν ὅλας τὰς ἐκ- 
θέσεις συνελεξάμην, ἀπορία δὲ ἦν αὐτοῖς παντελὴς
ἀργυρίου, ἐπ᾿ ἐμὲ πάντες ὥρμησαν. καὶ οἱ μὲν πύξ
ἔπαιον, ἄλλοι δὲ λίθοις ἐχρῶντο, οἱ δὲ διέσχιζον τὸ
 ἱμάτιον. ἐγὼ δ᾿ ἀπρὶξ τῶν κερμάτων εἰχόμην, ἀπο- 
θανεῖν πρότερον ἢ προέσθαι τι ἐκείνοις τῶν μοι
πεπορισμένων αἱρούμενος· καὶ δὴ μέχρι γέ τινος ἀντ-
έστην γεννικῶς καὶ τὰς φορὰς τῶν πληγῶν ὑπομένων
καὶ τὰς ἐκστροφὰς τῶν δακτύλων ἀνεχόμενος, καὶ ἤμην
 οἷά τις Σπαρτιάτης ἀνὴρ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τῆς Ὀρθίας
τυπτόμενος. ἀλλ᾿ οὐκ ἦν Λακεδαίμων ἐν ᾗ ταῦτα 
ὑπέμενον, ἀλλ᾿ Ἀθῆναι καὶ τῶν Ἀθήνησι κυβευτῶν οἱ
 x (Harl. Ven.) Neap.ª x1 (Γ Vat. 1) 
 1 Πατελλοχάροντι] Πατελλοχάρωνι Herch., sed cf. III 10
inscr. | 2 δακρύω] δακρύεις x1 | κατέαγα] κατέαγε Γ | 3 ante
εἰς add. καὶ x | 7 συνελεξάμην] συνεζευξάμην x | παντελὴς] παν-
τελῶς Bergl. (ed.) | 9 λίθοις ἐχρῶντο] λὰξ ἐνήλλοντο Bergl. |
10 τῶν κερμάτων εἰχόμην] ord. inv. x1 | 11 ἐκείνοις τῶν Bergl.
(ed.), ord. inv. Ven. x1, τῶν ἐκείνων cet., del. ἐκείνοις Mein. |
μοι] ἐμοὶ Bergl. | 12 πεπορισμένων] πορισμένων Harl., περι-
σμένων Ven. | 13 γεννικῶς] γενναίως x1 | 14 ἤμην] ἦν Herch.
(ed.), ἥμην Metr. | 15 ἀνὴρ] ἄνηβος Metr. | Ὀρθίας Bergl.,
Πυθίας Ο, Πειθοῦς Metr. | 16 οὐκ—ᾗ Bergl., οὐκ ἐν
Λακεδαίμονι ἐμὴ Ο (οὔκαι [sic] Ven. τῇ ἐμῇ x1), del. ἐν ᾖ et
ὑπέμενον Boissevain | 17 ἀλλ᾿ — ἐξωλέστατοι] Ἀθήνησι (Ἀθή-
νης οι [sic] Ven.) δέ· Ἀθηνᾶ γὰρ καὶ τῶν ἐνταῦθα κυβευτῶν
(κυβευτὰρν [sic] Ven.) οἱ ἐξωλέστατοι x, om. haec omnia
Neap.ª 

 
ἐξωλέστατοι. τέλος δ᾿ οὖν λιποθυμήσας ἀφῆκα τοῖς
ἐναγέσι λαμβάνειν. οἱ δὲ καὶ τὸ προκόλπιον διηρεύ-
νησαν, καὶ τὰ ἐν τούτῳ ἐγκείμενα φέροντες ᾤχοντο,
τοῦτ᾿ ἐμοῦ λῶον ἡγησαμένου τὸ ζῆν δίχα χρημάτων ἢ
μετὰ χρημάτων τεθνάναι. 19 [III 55].
Αὐτόκλητος Ἑτοιμαρίστῳ. Ὀλίγα ἢ οὐδὲν διαφέρουσι ἰδιωτῶν οἱ σεμνοὶ
καὶ τὸ καλὸν καὶ τὴν ἀρετὴν ἐξυμνοῦντες· τούτους
λέγω τοὺς ἐργολαβοῦντας τὰ μειράκια. οἷον γὰρ οἷον
ἔλαθέ σε συμπόσιον Σκαμ〈β〉ωνίδου γενέσια τῆς θυγα- 
 τρὸς ἑορτάζοντος. καλέσας γὰρ ἔναγχος οὐκ ὀλίγους τῶν
προὔχειν δοκούντων Ἀθήνησι πλούτῳ καὶ γένει, ᾠήθη
δεῖν καὶ τοῖς φιλοσοφοῦσι κοσμῆσαι τὴν εὐωχίαν.
παρῆν οὖν ἐν πρώτοις Ἐτεοκλῆς ὁ στωικὸς οὗτος, ὁ
πρεσβύτης, ὁ κουρ[ε]ιῶν τὸ γένειον, ὁ ῥυπαρός, ὁ τὴν 
κεφαλὴν αὐχμηρός, ὁ ῥυσ[σ]ότερον τῶν βαλαντίων ἔχων
 τὸ πρόσωπον. παρῆν δὲ καὶ Θεμισταγόρας ὁ ἐκ τοῦ
 x (HarI. Ven.) Neap.ª x1 (Γ Vat. 1) 
 1 δ᾿ οὖν Seil. (ed.), οὖν x1, γοῦν cet. | λιποθυμήσας
Cob., λυποθυμήσας Neap.ª, λειποθυμήσας cet. | 2 ἐναγέσι]
ἐνακίσι Vat. 1 | προκόλπιον] in Γ inter ι et ον rasura | 4 τοῦτ
ἐμοῦ] τούτου ἐμοῦ Harl., τοῦ΄του (sic) Ven., τοῦτό μου Mein.,
σπουδῇ, ἐμοῦ Pol. | λῷον Seil., λώιον Ο (λόγον Ven.) | τὸ]
fort. delendum | δίχα] ἄνευ x1 
 6 In x errore est inscr. ep. sq. | 8 καὶ (ante τὸ)] om.
Neap.ª | 10 〈β〉 add. Bergl., Σκαμανίδου x Neap.ª | τῆς]
om. x1 | 13 φιλοσοφοῦσι] φιλοσόφοις Neap.ª | 14 πρώτοις] τού-
τοις x1 | Ἐτεοκλῆς] Εὐοκλῆς x1 | 15 ὁ—γένειον] om. x Neap.ª,
[ε] del. J. G. Schneid. | 16 post αὐχμηρός add. ὁ γεγηρα-
κὼς x1 | [σ] del. Mein. (ed.), ῥυσσώτερον Neap.ª | βαλαντίων]
βαντίων Neap.ª | 17 πρόσωπον Neap.ª, μέτωπον cet. | δὲ] om. x
Neap.ª | ὁ ἐκ τοῦ περιπάτου] om. Neap.ª 

 
περιπάτου, ἀνὴρ οὐκ ἄχαρις ὀφθῆναι, οὔλῃ τῇ γένυϊ
λαμπρυνόμενος. ἦν δὲ καὶ ὁ Ἐπικούρειος Ζηνοκράτης,
οὐκ ἀτημέλητος τούς κικίννους καὶ ἐπὶ βαθεῖ τῷ πώ-
γωνι σεμνυνόμενος, ὅ τε ἀοίδιμος — τοῦτο γὰρ πρὸς 
 ἁπάντων ἐκέκλητο — Ἀρχίβιος ὁ Πυθαγορικός, ὦχρον
ἐπὶ τοῦ προσώπου πολὺν ἐπιβεβλημένος, πλοκάμους
ἀπʼ ἄκρας τῆς κεφαλῆς ἄχρι στέρνων αὐτῶν ἀπαιωρῶν,
ὀξὺ καὶ ἐπίμηκες τὸ γένειον καθεικώς, τὴν ῥῖνα ἐπι-
παμπής, τὸ στόμα ἐπιχειλής, αὐτῷ τῷ πεπιέσθαι καὶ
 λίαν μεμυκέναι τὴν ἐχεμυθίαν ὑποσημαίνων. ἐξαίφνης 
δὲ καὶ Παγκράτης ὁ κύων ῥύμῃ τοὺς πολλοὺς παρω-
σάμενος εἰσήρρησε, στελέχῳ πρινίνῳ ἐπερειδόμενος, ἦν
γὰρ ἀντὶ τοῦ πυκνώματος τῶν ὄζων χαλκοῖς τισιν
ἥλοις ἐμπεπαρμένην ἔχων βακτηρίαν, καὶ τὴν πήραν
 διάκενον καὶ πρὸς τὰ λείψανα ἐντόνως ἠρτημένην.
οἱ μὲν οὖν ἄλλοι ἀπʼ ἀρχῆς εἰς τέλος παραπλησίαν 
τινὰ καὶ τὴν αὐτὴν εἶχον τῆς ἑστιάσεως ἀκολουθίαν,
 x (Harl. Ven.) Neap.a x1 (Γ Vat. 1) 
 2 ἦν] παρῆν Seil. | 3 οὐκ—καὶ] om. x Neap.a, κικίννους
Bergl., κίκωνας Γ, κίνωνας Vat. 1. Pro ἐπὶ (ita Hemst.) hab.
ὑπὸ x Neap.a, αὐτὸς ὑπὸ x1. Fort. igitur ἀνὴρ—ὀφθῆναι, οὐκ
ἀτημέλητος τοὺς κικίννους 〈καὶ〉 οὔλῃ—λαμπρυνόμενος. ἦν
δὲ—Ζηνοκράτης, καὶ αὐτὸς—σεμνυνόμενος | 4 ὅ τε] καὶ ὅ τε x
Neap.a | 5 ἐκέκλητο] ἐκαλεῖτο x1 | Πυθαγορικός] Πυθαγόρειος
cl. § 7 Cob. | 7 ἄκρας] om. x1 | ἄχρι] μέχρι x1 | ἀπαιωρῶν]
ἀπ om. x1 | 8 ἐπίμηκες] μακρὸν x Neap.a | τὸ γένειον post
καθεικὼς hab. x Neap.a | ῥῖνα x, ῥίνα cet. | 9 αὐτῷ τῷ eb ὑποση-
μαίναων x1, ὡς ἀπὸ τοῦ et ὑποσημαίνειν cet. | πεπιέσθαι Hemst.,
πεπεῖσθαι Ο, κεκλεῖσθαι Bergl., πεπρῖσθαι Mein. | 12 εἰσήρ-
ρησε] εἰσήρησε x1, εἰσέφρησε Herm. | στελέχῳ cl. Poli. X 166
Mein., στελεῷ Ο, στελέχει Bergl. Cfrt Luc. V. H. I 8 Pol. |
14 ἔχων Neap.a, φέρων cet., εἶχε γὰρ (pro ἦν γὰρ ἔχων) Cob. |
βακτηρίαν] βακτηρίαις Ven. | 16 ante διάκενον add. δὲ x
Neap.a | ἐντόνως x, εὐτόνως Neap.a, εὐζόνως Γ, εὐζώνως Vat. 1
εὐχώρως Machl., εὖ τόνοις Mein. | ἠρτημένην] ἠρτυμένην
Jacobs. 

 
οἱ φιλόσοφοι δέ, προϊόντος τοῦ συμποσίου καὶ τῆς
φιλοτησίας συνεχῶς περισοβουμένης, ἄλλος ἄλλην τε-
 ρατείαν ἐπεδείξαντο. Ἐτεοκλῆς μὲν γὰρ ὁ στωϊκὸς ὑπὸ
γήρως καὶ πλησμονῆς ἐκτάδην κείμενος ἔ〈ρ〉 ρεγχεν·
ὁ Πυθαγόρειος δὲ τὴν σιωπὴν λύσας τῶν χρυσῶν ἐπῶν 
τινα κατὰ μουσικὴν ἁρμονίαν ἐτερέτιζεν. ὁ βέλτιστος
δὲ Θεμισταγόρας, ἅτε τὴν εὐδαιμονίαν κατὰ τὸν τοῦ
περιπάτου λόγον οὐ ψυχῇ καὶ σώματι μόνον ἀλλά καὶ
τοῖς ἐκτὸς ὁριζόμενος, ἀπῄτει πλείονα πέμματα καὶ
 ποικιλίαν τῶν ὄψων δαψιλῆ. Ζηνοκράτης δὲ ὁ Ἐπι- 
κούρειος τὴν ψάλτριαν ὡς αὐτὸν ἐνηγκαλίζετο τακερὸν
καὶ ὑγρὸν προσβλέπων ὑπομεμυκόσι τοῖς ὄμμασι, λέγων
τοῦτο εἶναι τὸ τῆς σαρκὸς ἀόχλητον καὶ τὴν καταπύκ-
 νωσιν τοῦ ἡδομένου. ὁ κύων δὲ πρῶτα μὲν οὔρει
κατὰ τὴν κυνικὴν ἀδιαφορίαν εἰς σύρμα χαλάσας καὶ 
καθεὶς τὸ τριβώνιον, ἔπειτα καὶ Δωρίδα τὴν μουσουρ-
γὸν οἷος ἦν ἐν ὀφθαλμοῖς ἁπάντων [ὁρώντων] ἐνεργεῖν,
φάσκων ἀρχὴν γενέσεως εἶναι τὴν φύσιν· ὥστε ἡμῶν
 x (Hart. Ven.) Neap.a x1 (Γ Vat. 1) 
 2 περισοβουμένης] περισοβούσης Herch. (ed.), sed cf. III
39, 2 | τερατείαν] παραιτίαν Neap.a, τερθρείαν Bergl. | 3 Ἐτεο-
κλῆς] νεοκλῆς Neap.a, εὐοκλῆς x1 | μὲν] om. x1 | 4 〈ρ〉  add.
Seil. | 6 Πυθαγόρειος] Πυθαγορικὸς cl. § 4 Mein. | τῶν—
τινα κατὰ Machl., τῶν—κατά τινα Ο, τῶν—κατὰ τέττιγα
Fried., τῶν τι—κατά τινα Herch. (ed.) | 10 ποικιλίαν] ποι-
κίλων Neap.a | δαψιλῆ] δαψιλῶς Neap.a | 11 ὡς αὑτὸν Γ, ὡς
αὐτὸν cet., ἄσωτον vel ἀσώτως Arnald., ὡσαύτως Gloss.
Eichst., Ερώτοπμ Reisk., ὡς αὑτὸν 〈ἕλκων〉  Mein., νεα-
νίσκην Maehl., om. Herch. (ed.) | ἐνηγκαλίζετο] ἐγκεκαλίζετο
Neap.a | 13 τοῦτο] τοῦτι Ven., τουτὶ Mein. | 13 καὶ—ἡδο-
μένου] om. Neap.a | 14 μὲν] om. x1 | οὔρει] ἐούρει Lehmanm.,
sed cf. III 4,4 | 15 καὶ] δὲ καὶ Harl. | 17 [ὁρώντων] del.
Cob. | 18 ἀρχὴν] ἀρχὴν καὶ Ven. | ὥστε] ὡς Neap.a | 19 ἔτι
Reisk., ἐστι Ο, ἦν vel [ἐστι] Mein., ἔτι ἦν Cob. 
 
τῶν παρασίτων οὐδεὶς ἔτι λόγος· τὸ γὰρ θέαμα καὶ 
τὴν θυμηδίαν παρεῖχεν οὐδεὶς τῶν εἰς τοῦτο κεκλη-
[ρω]μένων, καίτοι γε καὶ Φοιβυάδης ὁ κιθαρῳδὸς καὶ
μῖμοι γελοίων οἱ περὶ Σαννυρίωνα καὶ Φιλιστί[α]δην
 οὐκ ἀπελείποντο. ἀλλά πάντα φροῦδα καὶ οὐκ ἀξιό-
χρεα, εὐδοκίμει δὲ μόνος ὁ τῶν σοφιστῶν λῆρος.