4 [I 25]
Εὐπέταλος Ἐλατίωνι. - Οὐδέν με τῆς γῆς ἀμειβομένης τῶν πόνων ἀντάξιον,
ἔγνων ἐμαυτὸν ἐπιδοῦναι θαλάττῃ καὶ κύμασι. ζῆν
 B x (HarI. Ven.) x1 (Γ Vat. 1) x² (Vat. 2 Flor. ΠΔ)
1 〈δ᾿〉 add. Cob. | ἀνεγρόμενος B Vat. 2, ἀνεγρ .. μενος
Flor., ἀνεγειρόμενος x, ἀναγρόμενος cet. | 2 ἐγώ] del. Cob. |
3 ἑστάναι] εἶναι B x² | εἶναι] ὄντα Cob. | ψευδὴ B x2, ψευ-
δέστατα cet. Vid. § 1 
 4 Φιλομόσχῳ] Βελομόσχῳ Γ | 5 χάλαζα] θάλασσα x | 6 δὲ]
om B x² | 7 ἐπακτοὺς] ἐπακτὰς Ven. | 8 πέρυσιν x, περίσυν
cet. | 9 ἔχοιμι] ἔχοιμεν Vat. 1, ἔχωμεν Mein. (ed.), ἔχω Herch. |
11 ἐκτίσομεν] ἐκτίσομαι Γ | αὐτῷ τῷ μέτρῳ Herel. (cl. Hes.
O. et D. 350), αὐτό τε τὸ μέτρον x1, αὐτὸ τὸ μέτρον cet. |
ἐάν — γένηται] addubitat Herw. | 13 καιροῦ] κλήρου Ber-
nard. Fort. τῶν καιρῶν 
 14 Εὐπέταλος x x1, Εὔταλος cet., Εὔθαλος Vind. | Ἐλατίωνι]
Ἀλατίωνι x1, Ἀλαχίωνι Harl., Ἀναχίωνι Ven. | 15 τῶν πόνων]
om. x | ἀντάξιον xx1, ἄξιον cet. 

 
μὲν γὰρ καὶ τεθνάναι μεμοίραται πᾶσιν ἡμῖν, καὶ οὐκ
ἔστι τὸ χρεὼν φυγεῖν, κἂν ἐν οἰκίσκῳ τις αὑτὸν
 καθείρξας τηρῇ. ἐνεργὸς γὰρ ἡ εἱμαρμένη καὶ τὸ
πεπρωμένον ἄφυκτον· ὥστε τὸ ζῆν οὐχ ὑπὸ τούτοις
ταλαντεύεται, ἀλλʼ ὑπὸ τῇ τύχῃ βραβεύεται. ἤδη γάρ 
τινες μὲν ἐπὶ γῆς ὠκύμοροι, ἐπὶ θαλάττης δὲ μακρό-
 βιοι κατεβίωσαν· ὥστε εἰδὼς ταῦθʼ οὕτως ἔχειν ἐπὶ
ναυτιλίαν βαδιοῦμαι, καὶ ἀνέμοις ὁμιλήσω καὶ κύμασι.
κρεῖττον γὰρ ἐπανήκειν ἐκ Βοσπόρου καὶ Προποντίδος
νεόπλουτον, ἢ καθήμενον ἐπὶ ταῖς τῆς Ἀττικῆς ἐσχα 
τιαῖς λιμῶδες καὶ αὐχμηρὸν ἐρυγγάνειν. 5 [I 26].
Ἀγελαρχίδης Πυθολάῳ. Μέγα, ὦ γενναῖε, κακόν εἰσιν οἱ κατὰ τὴν πόλιν
τοκογλύφοι. ἐγὼ γὰρ οὐκ οἶδα τί παθών, δέον παρὰ
σὲ ἢ παρά τινα ἄλλον τῶν κατʼ ἀγρὸν γειτόνων 
ἐπεὶ κατέστην ἐν χρείᾳ χρημάτων, βουλόμενος ἐπὶ Κο-
 B (usque ad II 5) x (Harl. Ven.) x1 (Γ Vat. 1) x² (Vat. 2
Flor. ΠΔ) 
 1 μὲν] om. x | μεμοίραται] οι in ras. B, μεμείραται Ven. |
πᾶσιν] om. B x x2 | 2 χρεὼν Cob., χρέος O | αὑτὸν Flor., ἑαυ-
τὸν x x1, αὐτὸν cet. (καθείρξας αὐτὸν ΠΔ). Cf. Dem. de Cor. 97 |
3 ἐνεργὸς] ἐνεργὴς Vat. 2, ἐναργὴς Arnald. | εἱμαρμένη Da-
visius, ἡμέρα ἐκείνη O | 4 πεπρωμένον] πεπραγμένον Ven. |
οὐχ B (χ in ras.), οὐθʼ Vat. 1, οὔθʼ cet., οὐδʼ Dorvill. | ὑπὸ]
ὑπὲρ Vat. 2 | τούτοις] τούτων Ald. | 5 τῇ τύχη] τῆς τύχης x1 |
βραβεύεται] βραυεύεται Flor., βιάζεται Γ | 8 ὁμιλήσω] ὁμιλήσων
Nab. | 10 ἢ] om. Ven. | ἐπὶ] ἐν Cob. | ταῖς ἐσχατιαῖς] τὰς
ἐσχατιὰς xx1 | 11 λιμῶδες] λιμώδη Vind. 
 12 Πυθολάῳ] Πυθόλα Ven., Πιθολάῳ Harl. x1 Flor. |
13 γενναῖε x x1, γύναι cet. | εἰσιν] om. x² | 14 τοκογλύφοι] κοτο-
γλύφοι Δ | γὰρ] δὲ xx1 | τί ὅ τι Cob., sed cf. v. c. II 35, 3 |
15 ἀγρὸν] ἀγροὺς Γ | 16 Κολωνῷ x, Κολωνίῳ cet/ 

 
λωνῷ πρίασθαι χωρίον, ξεναγήσαντός μέ τινος τῶν
ἀστικῶν ἐπὶ τὰς Βυρτίου θύρας ἀφικόμην. εἶτα κατα- 
λαμβάνω πρεσβύτην ὀφθῆναι ῥικνόν, συνεσπακότα τὰς
ὀφρῦς, χαρτίδια ἀρχαῖά τινα σαπρὰ δὲ διὰ τὸν χρόνον,
 ὑπὸ κόρεων καὶ σητῶν ἡμίβρωτα, διὰ χειρὸς κατέχοντα.
εὐθὺς μὲν οὖν μόλις με προσεῖπε, ζημίαν ἡγούμενος
τὴν προσηγορίαν. εἶτα τοῦ προξένου φήσαντος ὡς
δεοίμην χρημάτων, πόσων ἤρετο ταλάντων. ἐμοῦ δὲ 
θαυμάσαντος τὴν ὑπερβολὴν διέπτυεν εὐθέως καὶ δῆ-
 λος ἦν δυσχεραίνων. ὅμως 〈δ᾿〉 ἐδίδου καὶ ἀπῄτει
γραμματεῖον καὶ πρὸς τῷ ἀρχαίῳ τόκον βαρύν καὶ
τὴν οἰκίαν ὑποτεθειμένος ἣ ἔστι μοι. μέγα τι κακόν
εἰσιν οἱ περὶ τὰς ψήφους καὶ τῶν δακτύλων τὰς
κατακάμψεις ἀλινδούμενοι. μή μοι γένοιτο, ἀγροίκων
 ἔφοροι δαίμονες, μὴ λύκον ἔτι, μὴ δανειστὴν ἰδεῖν. x (Harl. Ven.) x1 (Γ Vat. 1) x² (Vat. 2 Flor. ΠΔ) 1 ξεναγήσαντος] ἐξηγήσαντος Δ | 2 Βυρτίου Seil. (ed.),
Βυρτίας x x1, Μυρτίου x² (Μαρτίου ΠΔ), Μαργίτου vel Μαρ-
γίου Reisk., Μαντίου Hemst., Μαρψίου Mein., Βλεψίου
Herch. | 4 χαρτίδια ἀρχαῖά τινα] χάρτην διὰ ἀρχαῖά τινα x2
(διαρχαῖά ΠΔ) | σαπρὰ δὲ] σαπρὰ Harl. x1, σαπρὼ Ven., σα-
πράδαι Vat. 2 Flor, σαπρώδη Vind. | διὰ τὸν χρόνον] τῷ
χρόνῳ x2 | 5 ἡμίβρωτα] ἡμίβρωτον Reisk. | κατέχοντα] ἔχοντα
x2 | 6 ζημίαν] ὥσπερ ζημίαν Nab. Malim ζημίαν 〈οἶμαι〉, vel
ζημίαν ἡγούμενος 〈οἶμαι〉 ut Pol. | 9 διέπτυεν] ἀπέπτυεν
Hirsch. | 10 〈δ᾿〉 add. Cob., καὶ δῆλος ἦν 〈καταφρονῶν τῆς
εὐτελείας τοῦ δανείσματος· τέλος δὲ καὶ〉 δυσχεραίνων ὅμως
ἐδίδου Herm. (postea tamen delens ὅμως ἐδίδου) | 11 πρὸς]
ἐν Vat. 2, lac. sign. Flor., ἐπὶ ΠΔ | τόκον] τόκῳ Δ, καὶ τόκον
x x1 | 12 οἰκίαν Herm., οὐσίαν Ο | ὑποτεθειμένος Pierson.,
ὑποθήσει μηνὸς x1, ὑποθέσιν (sic) μηνὸς Ven., ὑποθέσει μηνὸς
cet., ὑποθέμενος Bergl., ὑποθησόμενος Herm., βαρὺν μηνὸς
καὶ τὴν οὐσίαν ὐπόθεσιν Reisk. | 13 τὰς] om. x x1 | κατα-
κάμψεις] om. κατα x² | 15 δαίμονες] om. x x1 | μὴ—μὴ] μὴ—
μήτε Valck., μὴ—μηδὲ Jacobs. 6 [Ι 27].
Ἀνίκητος Φοιβιανῇ. Φεύγεις με, ὦ Φοιβιανή, φεύγεις, καὶ ταῦτα ἀρτίως
ὅλον τὸν ἀγρὸν ἀπενεγκαμένη. τί γὰρ οὐ τῶν ἐμῶν
λαβοῦσα ἔχεις; οὐ σῦκα; οὐ τυρὸν ἐκ ταλάρων; οὐκ
ἔριφον νεογιλόν; οὐκ ἀλεκτορίδων ζεῦγος; οὐ τὰ λοιπὰ 
 τρυφήματα πάντα ἔστι σοι ἐξ ἐμοῦ; οὕτως ὅλον με
αὐτῇ . . . κατὰ τὴν παροιμίαν ἀνατρέψασα δουλεύειν
κατηνάγκασας. σὺ δὲ οὐδεμίαν ὤραν ἔχεις ἐμοῦ δια-
καῶς φλεγομένου· ἀλλὰ χαῖρε καὶ ἄπιθι· ἐγὼ δὲ [οἴσω]
βαρέως μέν, οἴσω δὲ ὅμως τὴν ἀτιμίαν. 7 [Ι 28].
Φοιβιανὴ Ἀνικήτῳ. Ὠδίνουσά με ἀρτίως ἥκειν ὡς ἑαυτὴν ἡ τοῦ γεί-
τονος μετέπεμψε γυνή· καὶ δῆτα ᾔειν ἀραμένη τὰ πρὸς
τὴν τέχνην, σὺ δὲ ἐξαπίνης ἐπιστὰς ἐπειρῶ τὴν δέρην
ἀνακλάσας κύσαι. οὐ παύσῃ, τρικόρωνον καὶ ταλάν- 
 B x (Harl. Ven.) x1 (Γ Vat. 1) x² (Vat. 2 Flor. ΠΔ) 
 1 Φοιβιανῇ] Φοιβιαίνῃ B Π, Φοιβάνῃ x | 2 Φοιβιανή Β Π,
Φοιβιάνη cet. | 4 οὐκ ἔριφον νεογιλόν] om. B x² | 6 πάντα] om.
x x1 | 7 αὐτῇ . . . . κατὰ Mein. (ed.), αὐτῇ κατὰ B, αὐτὴ κατὰ
cet., ἄρδην κατὰ Jacobitz. Supplet 〈σκάφῃ〉 Mein., 〈δορᾷ〉
Meis. An 〈νηὶ〉? | 8 κατηνάγκασας B, ἐπηνάγκασας cet. |
ὤραν mrg. Π, ὥραν cet. | post ἔχεις trium litt. ras. Γ | 9 [οἴσω]
del. Cob. Cf. ΙΙ 35, 3, IV 14, 2 
 12 ὠδίνουσά] ὠδίνουσαί Γ, ὠδινουσάν Harl., ὠδύνουσάν
Ven. | ἥκειν] del. Cob. | 13 μετέπεμψε] μετεπέμψατο Vind. |
ᾔειν] ἤκειν (sic) Π, ειν (sic) Flor., ἥκειν Vat. 2 Δ | 14 ἐξαπίνης]
ἐξαπίνεος B, ἐξαπιναῖος x2 (ἐξαπιναίως Δ) | ἐπιστὰς x x1, ἀνα-
στὰς cet. | τὴν] om. | δέρην Ald., δέρρην Vat. 1, δέρριν x,
δέριν cet. | 15 τρικόρωνον x x1, τρίκορον cet. | ταλάντατον]
τάλαντα τὸν Flor., ταλάντα Ven., τάλαντον ΠΔ, τάλαν Vind.
 

 
τατον γερόντιον, πειρῶν τὰς ἐφʼ ἡλικίας ἀνθούσας ἡμᾶς
ὥς τις ἄρτι γενειάζειν ἀρχόμενος; οὐχὶ τῶν κατʼ ἀγρὸν 
πόνων ἀφεῖσαι ἀεργὸς τὴν ἀηδίαν πορισάμενος; οὐ
τοὐπτανίου καὶ τῆς ἐσχάρας ὡς ἀδύνατος ὢν ἐξέωσαι;
 πῶς οὖν τακερὸν βλέπεις [βλέμμα] καὶ ἀναστένεις;
πέπαυσο, Κέκροψ ἄθλιε, καὶ τρέπου κατὰ σεαυτόν, ὦ
πρέσβυ, μή σε λαβοῦσα κακόν τι ἐργάσωμαι. 8 [III 11].
Δρυαντίδας Χρονίῳ. Οὐκέτι σοι μέλει οὔτε τῆς εὐνῆς ἡμῶν οὔτε τῶν
 κοινῶν παιδίων οὔτε μὴν τῆς κατʼ ἀγρὸν διατριβῆς,
ὅλη δὲ εἶ τοῦ ἄστεος, Πανὶ μὲν καὶ Νύμφαις ἀπεχθο-
μένη, ἃς Ἐπιμηλίδας ἐκάλεις καὶ Δρυάδας καὶ Ναΐδας,
 B x (Harl. Ven) x1 (Γ Vat. 1) et [usque ad II 8,1 ἀπεχθο-
μένη] x² (Vat. 2 Flor. ΠΔ) 
 1 ἐφʼ ἡλικίας B Vat. 2, ἐφʼ ἡλικίᾳ x1, ἀφʼ ἡλικίας cet. |
ἀνθούσας] del. Herch. (ed.) | 2 γενειάζειν Νauck., νεάζειν O,
χνοάζειν Nab. | ἀγρὸν] ἀροτὸν Reisk. | 3 ἀφεῖσαι Ald., ἠφει-
σαι (sic) B Π Vat. 2, ηφει (sic) Flor. Δ, om. x x1 | ἀεργὸς]
ἀργὸς x1 | τὴν ἀηδίαν πορισάμενος x, τὴν ἀδικίαν πορισάμενος
B, τὴν ἀ . . δίαν πορισάμενος Flor., τὴν ἀϊδίων πορισάμενος
Vat. 2, idem sed τῶν ΠΔ, om. x1 (ubi post πόνων [e conj. ut
videtur] ἀργὸς εἶς), τῶν ἰδίων προϊστάμενος Vind., τοῖς ἀέρ-
γοις τῶν βοϊδίων παρισούμενος Reisk., τῶν ἰδίων πορισάμενος
Lennep., τῶν ᾁδοῦ πυλῶν παριστάμενος Gloss. Eichst., τοῖς
συνεργοῖς τινʼ ἀηδίαν πορισάμενος Pol. | 4 ἐξέωσαι] ἐξέω . . .
Vat. 2 | 5 [βλέμμα] del. Bergl. | ἀναστένεις Bergl., ἀναπνέεις
O, . . . . . . . ἀναπνέεις Mein. (ed.) deinde tamen haec delens,
βαρὺ ἀναπνεῖς Seil., πνεῦμα ἐρωτικὸν ἀναπνεῖς vel μύρου πνεῖς
Herm., ἔρωτα ἀναπνεῖς Herch. | 6 Κέκροψ] κέρκοψ Β x². Cf.
§ 1 et sq. ὦ πρέσβυ, quod del. Herch. (ed.) | 7 μή—ἐργάσω-
μαι] om. Β x² 
 8- Χρονίῳ] Κρονίῳ Reisk., Χιονίῳ Κayserus | 10 παι-
δίων] παίδων Vat. 1 Δ | μὴν] μὲν Vat. 1 | 11 ὅλη] ὅλος Ven. |
ἄστεος] ἄστεως Herch. (ed.) | ἀπεχθομένη Β x2, ἀπεχθανομένη
cet. | 12 Ναΐδας] om. Β 

 
καινοὺς δὲ ἡμῖν ἐπεισάγουσα θεοὺς πρὸς πολλοῖς τοῖς
 προϋπάρχουσι. ποῦ γὰρ ἐγὼ κατʼ ἀγρὸν ἱδρύσω Κω-
λιάδας ἢ Γενετυλλίδας; οἶδʼ ἀκούσας ἄλλα τινὰ δαι-
μόνων ὀνόματα, ὧν διὰ τὸ πλῆθος ἀπώλισθέ μου τῆς
 μνήμης τὰ πλείονα. οὐ σωφρονεῖς ὡς ἔοικεν, γύναι, 
οὐδὲ ὑγιές τι διανοῇ, ἀλλὰ ἁμιλλᾷ ἐν ταῖς ἀστικαῖς
ταυταισὶ ταῖς ὑπὸ τρυφῆς διαρρεούσαις, ὧν καὶ τὸ
πρόσωπον ἐπίπλαστον καὶ ὁ τρόπος μοχθηρίας ὑπερ-
γέμων· φύκει γὰρ καὶ ψιμυθίῳ καὶ παιδέρωτι δευσο-
ποιοῦσι τὰς παρειὰς ὑπὲρ τοὺς δεινοὺς τῶν ζωγράφων. 
σὺ δὲ ἢν ὑγιαίνῃς, ὁποίαν σε τὸ ὕδωρ ἢ τὸ ῥύμμα
τὸ πρὶν ἐκάθηρε, τοιαύτη διαμενεῖς.