11 [III 1]. Γλαυκίππη Χαρόπῃ. Οὐκέτʼ εἰμὶ ἐν ἐμαυτῇ, ὦ μῆτερ, οὐδὲ ἀνέχομαι γήμασθαι ᾧ με κατεγγυήσειν ἐπηγγείλατο ἔναγχος ὁ πατήρ, τῷ Μηθυμναίῳ μειρακίῳ τῷ παιδὶ τοῦ κυβερ- νητου, ἐξ ὅτου τὸν ἀστικὸν ἔφηβον ἐθεασάμην τὸν ὠσχοφόρον, ὅτε με ἄστυδε προὔτρεψας ἀφικέσθαι Ὠσχο- φορίων ὄντων. καλὸς γάρ ἐστι, καλός, ὦ μῆτερ, καὶ ἥδιστος, καὶ βοστρύχους ἔχει βρύων οὐλοτέρους, καὶ μειδιᾷ τῆς θαλάττης γαληνιώσης χαριέστερον, καὶ τὰς βολὰς τῶν ὀφθαλμῶν ἐστι κυαναυγής, οἷος τὸ πρῶτον ὑπὸ τῶν ἡλιακῶν ἀκτίνων ὁ πόντος καταλαμπόμενος φαίνεται. τὸ δὲ ὅλον πρόσωπον αὐτοῦ — ἐνορχεῖσθαι ταῖς παρειαῖς εἴποις ἂν τὰς Χάριτας τὸν Ὀρχομενὸν ἀπολιπούσας καὶ τῆς Ἀργαφίας κρήνης ἀπονιψαμένας· τὼ χείλη δὲ τὰ ῥόδα τῆς Ἀφροδίτης ἀποσυλήσας τῶν κόλπων διήνθισται ἐπὶ τῶν ἄκρων ἐπιθέμενος. ἢ τού- τῳ μιγήσομαι ἢ τὴν Λεσβίαν μιμησαμένη Σαπφὼ οὐκ x (Harl. Ven.) Neap.b N x1 (Γ Vat. 1) et [usque ad § 3 ἐνορ- χεῖσθαι] x² (Vat. 2 Flor. ΠΔ) 3 κατεγγυήσειν Π, κατεγγύησιν Flor. Vat. 2, κατεγγυώσειν Vat. 1, κατʼ ἐγγύησιν cet. | 6 ἐξ ὅτου] om. Ven. | 6 προὔτρεψας] προὔπεμψας Δ, προὔπεμψεν x | 7 καλὸς] καλὸς μὲν Bergl. (ed.) | καλός] om. x | 8 βρύων] βοτρύων x1 | 10 ὀφθαλμῶν] ὀμμάτων x2. Cf. III 31, 1 | πρῶτον] πρῷον Jacobs. | 11 ἡλιακῶν ἀκτίνων x1, ἀκτίνων τῶν ἡλιακῶν cet. Cf. I 15, 2 | 12 αὐτοῦ Neap.b αὐτὰς ΠΔ, αὐταῖς cet. | 13 ταῖς] τὰς x2 | τὰς] αὐτὰς Ν | χάριτας] om. Ν, αὐταῖς ἐνορχεῖσθαι ταῖς χάρισιν εἴποις ἂν τὸν Ὀρχομε- νὸν ἀπολιπούσαις Mein., φαίνεται δὲ ὅλος πρόσωπον. αὐτὰς ἐνορχεῖσθαι Nauck., τῷ δὲ ὅλῳ προσώπῳ Osann., καταλαμπό- μενος. φαίνεται δὲ τὸ ὅλον πρόσωπον. αὐτας ἐ. Meis. | 14 Ἀρ- γαφίας] Ἀναφίας x, Γαργαφίας Bergl. sed defend. Mein. (An. Alex. p. 282) | κρήνης⌋ κρήσσης Γ | 16 post ἐπιθέμενος add. ὡρῶν Γ, Cf. III 29, 3 | 17 μιγήσομαι] γαμήσομαι Nab. | Σαπφὼ] del. Nah. ἀπὸ τῆς Λευκάδος πέτρας, ἀλλʼ ἀπὸ τῶν Πειραϊκῶν προβόλων ἐμαυτὴν εἰς τὸ κλυδώνιον ὤσω. 12 [III 2]. Χαρόπη Γλαυκίππῃ. Μέμηνας, ὦ θυγάτριον, καὶ ἀληθῶς ἐξέστης. ἐλλε- βόρου δεῖ σοι, καὶ οὐ τοῦ κοινοῦ τοῦ δὲ ἀπὸ τῆς Φωκίδος Ἀντικύρας, ἥτις, δέον αἰσχύνεσθαι κορικῶς, ἀπέξυσαι τὴν αἰδῶ τοῦ προσώπου. ἔχε ἀτρέμα κατὰ σεαυτὴν καὶ ῥάπιζε τὸ κακὸν ἐξωθοῦσα τῆς διανοίας. εἰ γάρ τι τούτων ὁ σὸς πατὴρ πύθοιτο, οὐδὲν διασκε- ψάμενος οὐδὲ μελλήσας τοῖς ἐναλίοις βορὰν παραρρίψει σε θηρίοις. 13 [III 3]. Εὔαγρος Φιλοθήρῳ. Εὐοψία μὲν ἦν καὶ πλῆθος ἰχθύων· ἐγὼ δὲ τὴν σαγήνην ἁπλώσας . . . . ἠπόρουν ὅ τι πράξαιμι. ἔδοξεν οὖν Σισύφειόν τί μοι βουλευσαμένῳ βούλευμα ἐλθεῖν παρὰ τὸν δανειστὴν Χρέμητα, καὶ ὑποθήκην αὐτῷ x (Harl. Ven.) Neap.b (hic usque ad I 13) N x1 (Γ Vat. 1) 3 Γλαυκίππῃ] Γλαυκώπῃ Ν | 5 δεῖ] δὲ Vat. 1 | 6 δέον x1, δὲ cet. | κορικῶς x, κωρικῶς Ν, κωμικῶς cet. | 7 ἀπέξυσαι Bergl., ἀπέξεσας Ο. Cf II 38,3 | ἀτρέμα] ἀτρέματα Ven. | 7–8 κατὰ—ράπιζε Herm., καὶ κατὰ σεαυτὴν ῥάπιζε x, idem sed ῥίπιζε cet., καὶ 〈μὴ〉— ῥίπιζε vel καὶ κατὰ σεαυτὴν τρέπου Bergl., καὶ κατὰ σεαυτήν, 〈καὶ〉 ῥάϊζε Bast., καὶ κατὰ σεαυ- τήν. ῥάπιζε Reisk., καὶ κ. σ. 〈γενομένη〉 ῥάπιζε Mein., 〈τὸ〉 κατὰ σεαυτὴν καὶ ῥάπιζε Herch., κατά—ἀπορρίζου Meis. | 10 παραρρίψει σε] παραρρίψειε x Ν, παραρρίψειέ σε Γ, 〈ἂν〉 πραραρρίψειέ σε Seil., sed cf. v. c. II 21, 3, III 5, 3 13 εὐοψία] εὐδία Herm. | 14 ἁπλώσας] ἀπρώσας Ven, ἀποσχίσας Arnold., ἀπολέσας Dobraeus, at non amisit rete Euagr., cf. sqq. | lac. sign. posuit Mein. supplens 〈καὶ πολ- λαχοῦ διεσχισμένην ὁρῶν〉, suppl. 〈ἀπεσχισμένην〉 Meis. | ὅ τι] ὃ x, τί Wagn. (ed.) καθομολογήσαντα τὸ σκάφος λαβεῖν χρυσοῦς τέσσαρας, ἐξ ὧν αὖθις καινουργῆσαί μοι τὴν σαγήνην ὑπάρξειεν. καὶ δῆτα τοῦτο λόγου θᾶττον ἐγένετο. καὶ ὁ Χρέμης ὁ κατεσκληκώς, ὁ συνεσπακὼς τὰς ὀφρῦς, ὁ ταυρηδὸν πάντας ὑποβλέπων, ἴσως ἔρωτι τῆς ἀκάτου χαλάσας τὸ βαρὺ καὶ ἀμειδές, ἀνεὶς τὰς ὄψεις ὑπεμειδία πρός με καὶ οἷος εἶναι ὑπουργεῖν πάντα ἔφασκεν. εὐθύς μὲν οὖν ἔκδηλος ἦν, οὕτως ἀθρόως τὸ σκυθρωπὸν λύσας, οὐκ ἀγαθόν τι διανοούμενος, ἀλλʼ ὕπουλον ἔχων τὸ φιλάνθρωπον· ὡς δὲ ἐνστάντος τοῦ καιροῦ πρὸς τῷ ἀρχαίῳ καὶ τὸν τόκον ἀπῄτει οὐδὲ εἰς ὥραν ἐνδιδούς, ἐπέγνων τοῦτον ἐκεῖνον ὃν πιστάμην πρὸς τῇ Διο- μη[τ]ίδι πύλῃ καθήμενον, τὸν τὴν καμπύλην ἔχοντα, τὸν ἐχθρὰ πᾶσι φρονοῦντα Χρέμητα τὸν Φλυέα· καὶ γὰρ ἕτοιμος ἦν ἐπιλήψεσθαι τοῦ σκάφους. ἰδὼν οὖν εἰς ὅσον ἀμηχανίας ἐληλάκειν, οἵκαδε ἀποτρέχω καὶ τὸ χρυσοῦν ἁλύσιον, ὅπερ ποτὲ εὐπορῶν τῇ γαμετῇ κόσμον εἶναι περιαυχένιον ἐπεποιήκειν, ἀποσπάσας τοῦ τρα- χήλου, ὡς Πασίωνα τὸν τραπεζίτην ἐλθὸν ἀπημπόλησα, καὶ συναγαγὼν τὰ νομίσματα αὐτοῖς τόκοις φέρων x (Harl. Ven.) N x1 (Γ Vat. 1) et [inde a § 4 περιαυχένιον] x2 (Vat. 2 Flor. ΠΔ) 1 καθομολογήσαντα x1, καθομολογήσαντι cet. | χρυσοῦς Cob., χρυσίνους Ο | 3 καὶ—ἐγένετο] καὶ τοῦτο δή, τὸ τοῦ λό- γου, λόγου θᾶττον ἐγένετο Nab. | 4 συνεσπακὼς Pol., κατεσπα- κὼς Ο, ἀνεσπακὼς Herm., at cf. II 5 | 6 τὰς ὄψεις] τὴν ὄψιν Herch. (ed.) | 10 ἐνστάντος—οὐδὲ] om. Ven. | 11 post ὥραν add. ἡμέραν Ν, ἡμέρας Seil. (ed.) | 13 [τ] del. L. Dindorf. Vid. III 15,4 | 18 ἐπεποιήκειν] ἐπεπορίκειν Mein. (ed.), ἐπεποιήμην Po1. Cf. tamen v. c. IV 4, 4 | 19 ὡς] ὥσας (sic) Ν, ἐς Flor. Πασίωνα cl. II 36 inscr. et III 30, 4 Scil. (ed.), Πασάωνα x, Πα- σέωνα cet. | 20 νομίσματα] ν ν Ν, II Vat. 1, νομίσματα 〈τὸ δά- νεισμα〉 Mein. | αὐτοῖς Vat. 1, σὺν αὐτοῖς cet. ἀπέδωκα, καὶ ὤμοσα κατʼ ἐξωλείας ἐμαυτοῦ μήποτʼ U+003CἄνU+003E ὑπομεῖναι παρά τινα τῶν ἐν πόλει δανειστῶν ἐλθεῖν μηδʼ ἂν U+003CεἰU+003E φθάνοιμι λιμῷ κατασκλῆναι. ἄμεινον γὰρ εὐπρεπῶς ἀποθανεῖν ἢ ζῆν ὑποκείμενον δημοτικῷ καὶ φιλοκερδεῖ πρεσβύτῃ. 14 [I 11]. Θυναῖος Σκοπέλῳ. Ἀκήκοας ἀκουσμάτων βαρύτατον, ὦ Σκόπελε; στόλον Ἀθηναῖοι διανοοῦνται πέμπειν εἰς τὴν ὑπερορίαν ναυ- μαχεῖν ἐθέλοντες. καὶ ἤδη μὲν ἡ Πάραλος καὶ ἡ | Σαλαμινία αἱ μάλιστα ταχυναυτοῦσαι πρόδρομοι λύουσι [τῶν ᾐόνων] τὰ πρυμνήσια, τοὺς μαστῆρας [οἳ μέλ- λουσιν ἀπαγγέλλειν παρʼ οὗ καὶ ὅτε δεῖ ἀπιέναι πολε- μήσοντας,] ἐνθέμεναι. χρεία 〈δέ〉 ταῖς λοιπαῖς ναυσὶ τὸ στρατιωτικὸν τάγμα δεχομέναις ἐρετῶν πλειόνων καὶ οὐχ ἥκιστα ἐμπείρων ἀνέμοις καὶ κύμασιν ἀπομοά- χεσθαι. τί οὖν, ὦ βέλτιστε, δρῶμεν; φεύγομεν ἢ μέ- x (Harl. Ven) [usque ad I 14] N x1 (Γ Vat. 1) x² (Vat. 2 Flor. Π Δ) 1 κατʼ ἐξωλείας Bast., κατʼ ἐξωλε . . . Π Δ, κατεξώνας Flor. Vat. 2, κατὰ τελώνας x, κατέξων N , κατʼ x1, καταρώμενος Reisk. | 〈ἂν〉 add. Herch. (ed.) | 3 〈εἰ〉 add. Mein. (ed.) Nunquam Alc. ἂν c. opt.; IV 10, 3 male ortum e praec. κἄν | κατασκλῆναι Bergl. (ed.), κατακλιθῆναι x, κατακληθῆναι Ν, κατασκληθῆναι cet., κατεσκληκέναι Mein. | 4 δημοτικῷ] λημῶντι Hirsch., δανειστικῷ Meis. An λημματικῷ? 7 βαρύτατον] βαρυτάτων Ald. | 8 ὑπερορίαν] ὑστεραίαν Nab. | 11 [τῶν ᾖόνων] del. Herch. (ed.) Cf. III 11,3 | [οἳ— πολεμήσοντας] del. Herm. Frustra πᾶσιν pro παρʼ Gloss. Eichst. | 13 〈δὲ〉 add. Mein.(ed.) | 14 δεχομέναις] δεξομένοις Nab. | 16 τί οὖν--μένομεν] post ἐργάτας collocat Mein. | φεύγομεν ἢ μένομεν] φεύγωμεν ἢ μένομεν Δ, φεύγωμεν ἢ μέ- νωμεν Jacobs., verum A. P. V 75 cfrt Bergl. νομεν; ἀνδρολογοῦσιν ἐκ Πειραιῶς καὶ Φαληρόθεν καὶ 〈ἐκ〉 Σουνίου καὶ μέχρι τῶν αὐτῶ 〈τῷ〉 Γεραιστῷ προσοίκων χωρίων τοὺς τῆς θαλάττης ἐργάτας. πῶς δὲ κἂν ἡμεῖς οἱ μηδὲ τὴν ἀγορὰν εἰδότες ὑπομείναιμεν παρατάττεσθαι καὶ ὁπλομάχοις ἀνδράσιν ὑπηρετεῖν; δυοῖν δὲ ὄντοιν χαλεποῖν, τοῦ τε φεύγειν ἐπὶ τέκνοις καὶ γυναιξὶ τοῦ τε μέλλειν ξίφεσιν ὁμοῦ καὶ θαλάττῃ παραδιδόναι τὸ σῶμα, τοῦ μένειν ὄντος ἀλυσιτελοῦς τὸ φεύγειν ἐφάνη λυσιτελέστερον. 15 [I 12]. Nαυσίβιος Πρυμναίῳ. Ηγνόουν ὅσον εἰσὶ τρυφερὰ καὶ ἁβρόβια τῶν Ἀθή- νησι πλουσίων τὰ μειράκια· ἔναγχος δὲ Παμφίλου μετὰ τῶν συνηλικιωτῶν μισθουμένου τὸ σκαφίδιον. ὡς ἂν ἔχοι γαληνιῶντος τοῦ πελάγους παραπλεῖν ἃμα καὶ συμμετέχειν ἡμῖν τῆς ἄγρας τῶν ἰχθύων, ἔγνων ἡλίκα αὐτοῖς ἐκ γῆς καὶ θαλάττης πορίζεται τρυφή- ματα. οὐ γὰρ ἀνεχόμενος τῶν ξύλων τῆς ἁλιάδος ἐπί τε ταπήτων τινῶν ξενικῶν καὶ ἐφεστρίδων κατακλιθείς x(Harl.Ven)[inde ab I 15]Nx1 (Γ Vat.1)x²(Vat.2Flor.ΠΔ) 1 ἀνδρολογοῦσιν Herch. (ed.), ἀνδρολογοῦσι δʼ 0 | 2 〈ἐκ〉 add. Herch. (ed.) | 〈τῷ〉 addidi, τῶν αὖ τῷ Herch. | 3 χωρίων Mein. (ed.), ὁρίων Ο, ῥίων Herch. (ed.) | 4 δὲ κἂν Mein. (ed.), δὲ καί Vat. 1 x2, δὲ Γ, σε N, σʼ ἂν Herch. (ed.) | 5 ὑπη- ρετεῖν Bergl., ὑπηρετεῖσθαι O | 6 δυοῖν] δυσὶ Ν Flor., δυσοῖν Δ | 7—8 τοῦ τε μέλλειν—παραδιδόναι] ἢ μένειν—παραδιδόναι Ν, τοῦ τε μένειν — παραδιδόναι Mein. (ed.), idem sed παραδι- δόντας Herch. (ed.) 10 Hab. inscr. ep. praec. x. | 11 εἰσὶ] ἐστὶ Herch. (ed.) | 13 τὸ] τι Ven. | 14 ὡς ἂν] ὡ . . . . . σἲν (sic) Π | παραπλεῖν Γ, περιπλεῖν cet. | 17 post ἁλιάδος in Π sex litt. lac. | ἐπί τε Bergl., ἐπί γε Vat. 2, ἔς τε Γ Π Δ, ἔς γε cet. | 18 ἐφεστρίδων] ἐφεστρί- δος x1 | κατακλνθείς] κατακλινής x2, κατακλινεές Ald. ALCIPHRON ed. Schepers. ― οὐ γὰρ οἷός 〈τε〉 ἔφασκεν εἶναι κεῖσθαι ὡς οἱ λοιποὶ ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων, τὴν σανίδα οἶμαι λίθου νομίζων τραχυτέραν — ᾔτει παρʼ ἡμῶν σκιὰν αὐτῷ μηχανήσασθαι τὴν τοῦ ἱστίου σινδόνα ὑπερπε- τάσαντας, ὡς οὐδαμῶς οἷός τε ὢν φέρειν τὰς ἡλιακὰς ἀκτίνας. ἡμῖν δὲ οὐ μόνον τοῖς ταύτην ποιουμένοις τὴν ἐργασίαν, ἀλλὰ καὶ πᾶσιν ἀπαξαπλῶς ὅσοις μὴ περιουσία [πλούτου] πρόσεστι, ἢ σπουδάζεται ἔστιν οὐ δυναμένοις τῇ εἴλῃ θέρεσθαι. ἐν ἴσῳ γὰρ κρυμὸς καὶ θάλαττα. φερομένων δὲ ἄμα — οὐ μόνος οὐδὲ μετὰ μόνων τῶν ἑταίρων ὁ Πάμφιλος, ἀλλὰ καὶ γυναίων αὐτῷ περιττῶν τὴν ὥραν πλῆθος συνείπετο, μουσουργοὶ πᾶσαι· ἡ μὲν γὰρ ἐκαλεῖτο Κρουμάτιον καὶ ἦν αὐλη- τρίς, ἡ δὲ Ερατὼ καὶ ψαλτήριον μετεχειρίζετο, ἄλλη δὲ Εύεπὶς καὶ αὕτη κύμβαλα ἐπεκρότει — ἐγένετο οὖν μοι μουσικῆς ἡ ἄκατος πλέα, καὶ ἦν ᾠδικον τὸ πέλα- γος καὶ πᾶν θυμηδίας ἀνάμεστον. πλὴν ἐμέ γε ταῦτα οὐκ ἔτερπεν. οὐδὲ γὰρ οὐκ ὀλίγοι τῶν ὁμοβίων καὶ x (Har. Ven.) Ν x1 (Γ Vat. 1) x2 (Vat. 2 Flor. Π Δ) 1 〈τε〉 add. Ald. | λοιποὶ ἐπὶ τῶν Ald., λοιποὶ κατὰ τῶν x1 Π, λοιποὶ τῶν cet., λοιποί, τῶν sublata virg. ante sq. τὴν Mein. | 3 λίθου νομίζων Flor., ord. inv. cet. | 7 ἀπαξαπλῶς] ἅπαξ ἀπλῶς Π Δ, om. ἅπαξ x1 | 8 [πλούτου] induxi | ἢ—οὐ] [ἢ] — οὗ Ald., καὶ— οὗ Jacobs., [ἢ]— ὅτε Herch., [ἢ]— οὗ ἐστι Herw., [ἢ] —〈οὗ〉 οὐ Pol., εἰ— οὐ Büch., [ ἢ σπουδάζεται] ἔστι βουλομένοις Meis. | 9 δυναμένοις] δυναμένων x² | 9-10 κρυμὸς —ἃμα Ald., idem sed κρυμοὺς καὶ θάλατταν x2, κρυμούς καὶ θάλασσαν φέρομεν ἃμα. φερομένων δὲ ἅμα cet. (θάλπος pro θάλασσαν x1, qui om. bis ἅμα) | 11 ἑταίρων] ἑτέρων Ven. x1 | 12 αὐτῷ] τῷ Ν | μουσουργοὶ πᾶσαι x Flor., ord. inv. cet. | 15 Εῦεπὶς Nauck., Εὐεπὴς 0, Eῦέπης Mein. (ed.), Εῦτέρπη Herch. | καὶ αὕτη x1, αὕτη δὲ cet. | 17 πᾶν θυμηδίας] πανθυ- μεστον μηδίας Vind., πάσης θυμηδίας Mein. | ἀνάμεστον] ἀναπλέων Δ | 18 οὐδὲ] εἶον Cob., ἐπετδον Herch., ἐφθόνρυr Meis. μάλιστα ὁ πικρὸς Γλαυκίας Τελχῖνος ἦν μοι βασκαίνων βαρύτερος. ἐπεὶ δὲ τὸν μισθὸν πολὺν κατέβαλε[το], τἀργύριόν με διέχει, καὶ νῦν ἐκείνου τοὺς ἐπιθαλατ- τίους ἀγαπῶ κώμους καὶ τοιοῦτον ἕτερον ἐὑτιστῆναί μοι ποθῶ δαπανηρὸν καὶ πολυτελῆ νεανίσκον.