Ὥσπερ δὲ τῶν προσώπων, οὕτω καὶ τῶν πραγμιάτων
ἔστι διαφορά. καὶ ἰσχυροτάτην μὲν ἐξέτασιν ἐπιδέχεται
ταῦτα, ἐφʼ οἷς τις αὐτὸς ὡς ποιήσας κρίνεται, ὡς ὁ θάπτων
τὸ νεοσφαγὲς σῶμα ἐπʼ ἐρημίας καὶ φωραθεὶς καὶ 
φόνου φεύγων· δευτέραν δέ, ὅταν ἑτέρου πράξαντος
ἄντικρυς εἰς αὐτὸν ἀναφέρηται τὸ κρινόμενον, οἷον
τρισαριστέως εἰκόνα ἔστησαν οἱ πολέμιοι καὶ κρίνεται
 1 cf. 48, 18. Arist. Rhet. B 24 p. 1401 b 24 Soph. el. 5 p. 167 b
10 3 ἡ ῥήτωρ· ταῦτα Pb 6 στρατηγός Sop. 9 χρήσασθαι
Sop. | χρῆσθαι αὐτοῖς ὡς Py 11 ἀκολουθοῦντας Ph 12 ἐπι-
δέχονται Pc 13 cf. 32, 14 15 εἴπηι Pc; εἴποι Pa hy
ἔσται post τοῦτο Pc: post 16 ἑτέρου Py 17 ὥσπερ δὲ καὶ
Vc | οὕτως δὲ καὶ Ph, (οὕτω) Sop. V 51, 22 W.: οὑτωσὶ καὶ
Ba 18 πλείστη (pro ἔστι) Sop μὲν ἔχει δύναμιν ταῦτα Syr.
(ex p. 29, 14?) 19 cf. 36, 12 20 τὸ om Pc h |ἐπʼ ἐρημίας
post φωραθεὶς Ph 22 εἰς τοῦτον Ba | τὸν Ph: τὸ [l] Ac
23. 31, 1 προδοσίας κρίνεται V Ph : φεύγει προδοσίας Py, Syr. 2
p. 67, 26, v. l. P. cf. 44, 7 

 
προδοσίας· τρίτην, ἃ μεταξὺ τούτων ἐστίν, οἷον ἔγραψεν
ὁ Περικλῆς εἰς δέον ἀνηλωκέναι πεντήκοντα τάλαντα,
 135 καὶ Ἀρχίδαμος δώρων φεύγει· τὸ γὰρ τῶν πεντήκοντα
ταλάντων ἀναφέρεται μὲν ἄντικρυς εἰς αὐτὸν οὐδαμῶς,
 διὰ δὲ τὰ ἄλλα καὶ τοῦτο ἐνδέχεται ἐξετασθῆναι ὡς ἀναφερόμενον.
ἀπέοικε δὲ οὐδὲν τοῦ ζητήματος τούτου καὶ
ὁ ἄσωτος ὁ ἐπὶ τῷ πατρὶ ἀφανεῖ γενομένῳ φόνου φεύγων·
καὶ οὐκ ἀγνοῶ γε, ὡς ῷήθησαν τινὲς μὴ εἶναι τὸ
πρᾶγμα ἐνταῦθα κρινόμενον, θαυμάζω δέ, εἰ μὴ κρινομένου
 πράγματος αἰτίαν τις ἀποδώσει καὶ τὸ λεγόμενον 5 
χρῶμα, ἀπολογήσεται δὲ οἶμαι ὁ ἄσωτος καὶ ἐρεῖ τι. Πρᾶγμα δὲ οὐ κρίνεται κατά γε ἐμὲ τὸ ἐξισάζον μόνον,
οἷον πένης καὶ πλούσιος ἑκάτεροι ὡραίας ἔχοντες
γυναῖκας κατὰ ταὐτὸν ἄμφω πεφωράκασιν ἀλλήλους
 ἐξιόντας ἐκ τῶν ἀλλήλων οἰκιῶν καὶ μοιχείας ἀλλήλοις
ἀντεγκαλοῦσιν· ἐνταῦθα γὰρ αὖ πάλιν τὰ μὲν πρόσωπα
διαλλάττοντα ἐπιδέχεται ἐξέτασιν, τὰ πράγματα δὲ οὐ
διὰ τὸ ἰσάζειν. Μετὰ ταῦτα τοίνυν ἔστιν ἐξ αὐτῶν ἐπιγνῶναι τά τε
 1 ἃ PVPy; ἣ| Ι?] Ρh; Sοp V 53, 1 Marc. IV 129. 16 W. τρίτην
ἐξ ὑπονοίας (vel ὑποψίας) ἢ legerunt | Sop. V 55, 17 W.: πρὸς τὸν
Μινουκιανὸν (cf Christoph f. 25 r, Rhein. Museum 50, 243) φι-
λονικῶν τοῦτο ἐπινενόηκεν 2 περικλῆς ἐν τοῖς λογισμοῖς P βlLc,
cf. 55, 7 | ἀνηλωκέναι Ac Ba Phy, (αη) P: ἀναλωκέναι, η m. 2, Vc
3 γρ καὶ ἀρχίδαμος παρὰ λακεδαιμονίοις δώρων φεύγει P | φεύγει
δώρων Vc 5 καὶ τοῦτο post ἐνδέχεται Ac; om Py 7 cf. 54, 14
44, 2 | alt. ὁ om. Py 8 schol. P (W VII 135, 17, cf. 133 ann. 351
ann.): πρὸς Μδινουκιανὸν ἀποτείνεται; Sop. 55, 27 W. 8. 9 τὸ
πρᾶγμα ἐνταῦθα P ch Vc Ba, Syr. (cod. V); ἐνταῦθα τὸ πρᾶγμα
Pa Ac; πρᾶγμα ἐνταυθοῖ τὸ Py; τὸ πρᾶγμα ἐνταῦθα τὸ Pg, Syr.
(cod S) Sop ; τὸ πρᾶγμα τὸ κρινόμενον ἐνταῦθα 10 τοῦ πράγ-
ματος Py 11 δὲ om. m 1 Vc 12 ἐξισάζον μόνον Pa h Ac Ba; ἐξισα-
ζόμενον Pc Vc 12. 13 schol. P (W VII 135, 27): πρὸς Μινουκιανὸν
ἀντιλέγει 14 κατὰ ταυτὸν post 15 ἐξιόντας Ph: κατὰ ταὐτὸν ἄμφω
om. Py 15 ἀπὸ (pro ἐκ) Ba Py; cf. 32, 16 17 δὲ πράγματα Vc 

 
συνεστῶτα καὶ διαιρεῖσθαι δυνάμενα τῶν ζητημάτων
καὶ ὅσα μὴ συνέστηκε. τὰ μὲν γὰρ ἤτοι ἄμφω καὶ πρόσωπον
ἔχοντα καὶ πρᾶγμα κρινόμενον ἢ τὸ ἕτερόν γε
πάντως καὶ τοὺς ἐξ ἑκατέρου μέρους λόγους σὺν τῷ
πιθανῷ διαφόρους τε καὶ ταῖς πίστεσιν ἰσχυρούς, ἔτι 
τε — ὅπερ ἐστὶ παρὰ τοῖς δικασταῖς — τὸ τῆς κρίσεως
ἀφανὲς καὶ μὴ προειλημμένον δυνάμενόν τε πέρας λαβεῖν
συνέστηκε· τὰ δʼ οὑτινοσοῦν τούτων ἐνδεᾶ ταῦτα
ἀσύστατά ἐστιν. εἰρήσεται δὲ καὶ κατʼ εἶδος. 6 Καὶ πρῶτόν γε ἀσυστάτων εἶδος τὸ μονομερές, ᾧ τὰ 
τῶν λόγων μὴ ἑκατέρωθεν ἰσχυρά, οἷον πορνοβοσκὸς
δέκα νέους κωμάζοντας ἐπὶ τὴν οἰκίαν αὐτοῦ ὄρυγμα
ποιήσας ὑποδεξάμενος ἀπέκτεινε καὶ φεύγει φόνου. —
Δεύτερον τὸ ἰσάζον διόλου, οἷον δύο νέοι πλούσιοι
ὡραίας ἔχοντες γυναῖκας κατὰ ταὐτὸν ἄμφω πεφωράκασιν 
ἀλλήλους ἐξιόντας ἀπὸ τῶν ἀλλήλων οἰκιῶν καὶ 136 
μοιχείας ἀλλήλοις ἀντεγκαλοῦσι. — Τρίτον κατὰ τὸ
ἀντιστρέφον, οἷον ἀπῄτει τις δάνειον καὶ τόκους, ὃ δὲ
παρακαταθήκην φάσκων ἔχειν οὐκ ὀφείλειν ἔλεγε τόκους·
μεταξὺ πεποίηται χρεῶν ἀποκοπὰς ὁ δῆμος, καὶ 
ὃ μὲν ὡς παρακαταθήκην ἀπαιτεῖ, ὃ δὲ ὡς χρέος οὐκ
 4 Christophorus (Rhein. Μuseum 50, 243): ἀποτείνεται πρὸς
Μινουκιανὸν κτλ. 7 ἀλλὰ (pro καὶ) Sop. |μὴ προειλημμένον
P Vc, Sop., (προσ-) Ph; μὴ προειλημμένον τῆ κρίσει Ba Py, v.l.
P; βτ | ῆι] κρίσει μαὴ προειλημμένον Ac |δυνάμενά? (Syr. 2 p. 37,
13: ὥστε . . δύνασθαι τὸ ζητούμενον ἐπιδέξασθαι πέρας) |δὲ (pro
τε) Ph, Marc IV 146, 4 W. 8 δʼ οὖν τινὸς τούτων Ac Py, v. l.
Pa, Marc. IV 177, 25 W |ἐνδι P 9 καὶ om. Ba 10 γε om.
Sr, Syr ; μὲν Py |ὧι καὶ τὰ Py: ἐν ὧι τὰ schol. P (W VII149, 15)
13 φόνου φεύγει Py 14 cf. 30, 13 15 ἑκάτεροι ante ὡραίας
add. Ba Py, post γυναῖκας v. l. P, cf. 31, 13; γυναῖκας ἔχοντες
ὡραίας Ac | ἄμφω γυναίκας ἔχοντες ὡραίας κατὰ ταυτὸν Ph
ἄμφω om. Py 16 ἐξιόντας ἀλλήλους ἐκ P 17 κατὰ om. Ac,
Syr, Sop. 21 παραθήκην Ph | ἀπαιτεῖ Ph; ἀπήτει PV Py 

 
ὀφείλειν ἔτι φησίν. ἐνταῦθα γὰρ οὔτε διάφορα οὔτε
ἰσχυρὰ τὰ τῶν πίστεων αὐτοῖς· περιπετεῖς γὰρ τοῖς
ἑαυτῶν ἄμφω γίνονται λόγοις. — Τέταρτον κατὰ τὸ
ἄπορον, οὗ μὴ ἔστι λύσιν λαβεῖν μηδὲ πέρας, οἷον Ἀλέξανδρος
 ὄναρ εἶδεν ὀνείροις μὴ πιστεύειν καὶ βουλεύεται·
ὅ τι γὰρ ἂν συμβουλεύῃ τις ἐνταῦθα, τὸ ἐναντίον 7 
αὐτοῦ περανεῖ. — Πέμπτον κατὰ τὸ ἀπίθανον, οἷον
εἰ Σωκράτην τις πλάττει πορνοβοσκοῦντα ἢ Ἀριστείδην
ἀδικοῦντα. — Ἕκτον κατὰ τὸ ἀδύνατον, οἷον εἰ
 Σιφνίους ἢ Μαρωνείτας λέγει τις περὶ ἀρχῆς τῶν Ἑλλήνων
βουλεύεσθαι ἢ τὸν Πύθιον ψεύδεσθαι. — Ἕβδο.
μον κατὰ τὸ ἄδοξον, οἷον ἐκμισθώσας τις τὴν ἑαυτοῦ
γυναῖκα τὸν μισθὸν οὐκ ἀπολαμβάνων δικάζεται τῷ
μισθωσαμένῳ. — Ὄγδοον κατὰ τὸ ἀπερίστατον, οἷον
 ἀποκηρύσσει τις τὸν υἱὸν ἐπʼ οὐδεμιᾷ αἰτίᾳ. Τʹαῦτα
γὰρ οὐκ ἂν εἴη ζητήματα. Παρὰ δὲ ταῦτα εἴδη ἔστιν ἕτερα ἐγγὺς μὲν ἀσυστάτων,
μελετώμενα δὲ ὅμως. πρῶτον μὲν τὸ ἑτερορρεπές,
οἷον καταφυγόντος Κριτίου ἐπὶ τὰς Ἁρμοδίου καὶ
 Ἀριστογείτονος εἰκόνας βουλεύονται Ἀθηναῖοι, εἰ δεῖ
 1 ἔλεγεν (om. ἔτι) Py 2 3 ἄμφω τοῖς ἑαυτῶν Pc Ac 3 γεγόνασι
Pγ |λόγοις om. Ph |κατὰ om Syr., Sop 4 λαβεῖν P Vc
εὑρεῖν Ac Ba Phy, schol Ph f. 131v, Marc. IV 156, 12 W | ἀλέξ-
ανδρος ὁ βασιλεὺς Py 6 συμβουλεύσηι Ac, v. l. Pa 7 αὐτῶ
Phy; om Wc | κατὰ om Syr., Sop. 8 πλάττοι Ac Ph 9 κατὰ
om Syr.; δὲ Sop. 10 cf Demosth 13, 34; 17, 23 10. 11
Py | περὶ ἀρχῆς τῶν ἑλλήνων βουλεύεσθαί τις λέγοι Ac Ba
Ph, (λέγειοι, οι m 2) Vc 11 cf. Plat Apol 21 B 12 κατὰ om.
Syr., Sop. |ἐμισθώσατό Ph 13 ἀπολαμβάνων V Ph y, v. l.
ἀπολαβὼν P 14 κατὰ om. Syr., Sop. 15 ἀποκηρύττει τίς
τὸν ἑαυτοῦ υἱὸν Ac Py 17 εἴδη τῶν ἀσυστάτων ἐστιν ἕτερα·
Pb, (εἰσὶν) Py | ἕτερα om. Sop. 19 τοῦ κριτίου Ac Ph 20 οἱ
ἀθηναῖοι Ph |δεῖ PV: χρὴ Ph; χρὴ αὐτὸν Py 

 
ἀποσπᾶν· τουτὶ γὰρ μονομερὲς μὲν οὐκ ἔστιν, ἑτερορρεπὲς
 8 δὲ. — Εἶτα τὸ κακόπλαστον, οἷον μετὰ τὴν Νικίου
ἐπιστολὴν γράφει τις Κλέωνα στρατηγεῖν, ἢ πάλιν
πρόκειται Μαρδονίῳ ἀναχωρήσαντι μετὰ τὴν ἧτταν
ἀπολογία παρὰ βασιλεῖ· ἡ πλάσις γὰρ ἡμάρτηται παραπλησίως 
ἐπʼ ἀμφοῖν, ἐπεὶ τεθνᾶσί γε δήπου Κλέων
τε πρὸ τῶν Σκελικῶν καὶ Μαρδόνιος πρὶν ἢ ἐπανελθεῖν
τοὺς διαφυγόντας τῶν Περσῶν.— Ἔστιν ἐν τούτοις 137 
καὶ τὸ προειλημμένον τῇ κρίσει, οἷον μηδενὸς ἐπιγνῶναι
δυναμένου τὴν ἄνοδον τὴν ἐπὶ τὸν τύραννον ἔδειξε 
γυνή τις τῷ ἑαυτῆς ἀνδρί, ὃ δὲ ἀνελθὼν ἀπέκτεινεν
ἐκεῖνον καὶ μοιχείας αὐτῇ ἐγκαλεῖ· θαυμάζω γάρ, εἴ
τις αὐτῆς καταψηφιεῖται, κἂν ἐλεγχθῇ μεμοιχευμένη,
διʼ ἣν ὁ τύραννος ἀνῄρηται. — Τάχα δʼ ἂν καὶ παρὰ
ταῦτα εἴδη τινὰ εὑρεθείη ἄλλα τοιαῦτα.