1. ῷέντεϲ τὴν ἀρχὴν κατὰ μεϲοφρύου ὥϲτε ἀποκρέμαϲθαι ἄγομεν
〈τὴν〉 ἐπείληϲιν εὐθεῖαν κατὰ βρέγματοϲ ἄχρι ἰνίου, ἐγκύκλιον δὲ κατὰ
μετώπου. εἶτα διπλώϲαντεϲ ἐπὶ μεϲοφρύου εὐθεῖαν κατὰ βρέγματοϲ
 ἐπὶ ἰνίον προκαταλαμβάνομεν, ἱνα ἁρμόϲῃ ἐφ’ ὧν τὸ βρέγμα ἐπιδῆϲαι
θέλομεν. διάκριϲιϲ. (Tab. I 1) 2. θέντεϲ τὴν ἀρχὴν ἐπὶ ἰνίον ἄγομεν τὴν ἐπείληϲιν εὐθείαν
κατὰ βρέγματοϲ ἐπὶ μεϲόφρυον, 〈εἶτ’〉 ἀναδιπλώϲαντεϲ λοξὴν κατὰ
 βρέγματοϲ ἐπὶ ἰνίον ὑπάγομεν κατὰ τὴν ἀρχήν. πάλιν λοξὴν κατὰ 
βρέγματοϲ ἐπὶ μεϲόφρυον ὑπάγοντεϲ τῇ ἀναδιπλώϲει ἄγομεν κατὰ τὰϲ
πρώταϲ, ἄχρι οὺ ὅλον ϲκεπαϲθῇ τὸ κεφάλιον, εἴτ’ ἐγκύκλιον μετω-
πιαίαν, ἱνα ἁρμόϲῃ ἐφ’ ὧν ὅλην τὴν κεφαλὴν ἐπιδῆϲαι θέλομεν. πιλίον. (Tab l 2) 3, Θέτεϲ τὴν ἀρχὴν ἐπὶ ἰνίον ἄγομεν τὴν ἐπείληϲιν εὐθεῖαν
κατὰ βρέγματοϲ ἐπὶ μεϲόφρυον, εἶτα ἀναδιπλώϲαντεϲ παρ’ ἕν μέροϲ
τῆϲ πρώτηϲ ἐπὶ ἰνίον, εἶτα παρὰ τὸ ἕτερον ἐπὶ μέτωπον τοῦτο ποι-
οῦντεϲ, ἄχρι οὐ ϲκεπαϲθῇ ὅλον τὸ κεφάλιον, ἐγκύκλιόν τε κατὰ μετώ-
που καταλαμβανόμενοι τὰϲ ἀναδιπλώϲειϲ, ἵνα ἁρμόϲῃ ἐφ’ ὧν τὸ
 ϲκαφίον ϲκέπηϲ δεῖται. ϲκαφίον. (Tab.I 3) 4. Θέντεϲ τὴν ἀρχὴν ἐπὶ ἰνίον ἄγομεν τὴν ἐπείληϲιν ἐγκύκλιον
μὲν κατὰ τοῦ μετώπου, ἐπικάρϲιον δὲ κατὰ τοῦ βρέγματοϲ ἢ ὑπὸ
λοβοὺϲ ὠτὸϲ ἢ ἐπὶ τὸ οὑϲ καὶ παρὰ τὰϲ ἑτέραϲ λεγομέναϲ μετω-
 πιαίαϲ ἄνω νέμομεν καὶ 〈παρὰ〉 τὰϲ ἐπικαρϲίουϲ κάτω, ἄχρι οὐ ἐπι-
πληρωθῇ ὁ μέϲοϲ τόποϲ, ἱνα ὰρμόϲῃ ἐφ’ ὧν τὸ μέτωπον ἐπιδῆϲαι
θέλομεν. μίτρα. (Tab I 14) 2 § 1] cf. Galen De fase. 18, XVIII A 790; vidus vidius tab. 28 XI
Omont 15 § 3] cf. Galen. De fase. 15, XVIII A 788; vid . tab. 28 VIII 2 ἄγωμεν, ut solet 3 τὴν addidi ἐπίδηϲιν. correxi: ἐπίδεϲιν Ϲhar-
terius ἀχρη ἐνκυκλιον, ut solet 4 μετόπου, ut solet 6 θελωμεν, ut
solet 7 in mo. ϲξ΄ 8 επιδεϲιν: correxi 9 κἰτ’ addidi 10 ὑπάγοντεϲ:
correxi 12 ἄχρη μετοπιεαν, ut solet 14 in mg ϲξα′ 15 επιληϲιν,
ut solet 18 ἐγκύκλιον: fort. ἐγκυκλίῳ 21 in mg. ϲξβ’ 23sq. ὑπὸ τοοὐϲ:
corr. Charterius 24 καὶ scripsi: ἢ 25 παρὰ addidi ἄχρι του: ἄχριϲ οὺ
Ϲharterius 28 in mg. ᾶγ΄ 5. Θέντεϲ τὴν ἀρχὴν ἐπὶ μεϲόφρυον ἄγομεν τὴν ἐπείληϲιν εὐθεῖαν
μὲν κατὰ βρέγματοϲ ἐπὶ ἰνίον λοξήν τε ἐπὶ κρόταφον, εἶτα ἀναδιπλῶ.
ϲαντεϲ ἐπὶ ἰνίον τὸν αὐτὸν τρόπον ἐγκυκλίῳ μετωπιαίᾳ τὰϲ ἀγκύλαϲ
καταλαμβάνομεν, ἵνα ἁρμόϲῃ ἐφ’ ὧν εὐπρεπῶϲ ϲὺν βρέγματι καὶ τὴν
κεφαλὴν ἐπιδῆϲαι θέλομεν. θατc. (Tab. II 5)