Θησεὺς δὲ παρέλαβε τὴν Ἀθηναίων
				δυναστείαν, καὶ 
 
 τοὺς μὲν Πάλλαντος παῖδας πεντήκοντα τὸν ἀριθμὸν ἀπέκτεινεν·
				ὁμοίως δὲ καὶ ὅσοι ἀντᾶραι ἤθελον παρʼ αὐτοῦ ἀπεκτάνθησαν, καὶ τὴν ἀρχὴν ἅπασαν ἔσχε
				μόνος. ὅτι Μίνως, αἰσθόμενος τοῦ φεύγειν τοὺς μετὰ
				Θησέως, Δαίδαλον αἴτιον ἐν τῷ λαβυρίνθῳ μετὰ τοῦ παιδὸς Ἰκάρου καθεῖρξεν, ὃς
				ἐγεγέννητο αὐτῷ ἐκ δούλης Μίνωος Ναυκράτης. ὁ δὲ πτερὰ κατασκευάσας ἑαυτῷ καὶ τῷ
				παιδὶ ἀναπτάντι ἐνετείλατο μήτε εἰς ὕψος πέτεσθαι, μὴ τακείσης τῆς κόλλης ὑπὸ τοῦ
				ἡλίου αἱ πτέρυγες λυθῶσι, μήτε ἐγγὺς θαλάσσης, ἵνα μὴ τὰ πτερὰ ὑπὸ τῆς νοτίδος λυθῇ.
					 Ἴκαρος δὲ ἀμελήσας τῶν τοῦ πατρὸς ἐντολῶν
				ψυχαγωγούμενος ἀεὶ μετέωρος ἐφέρετο· τακείσης δὲ τῆς κόλλης πεσὼν εἰς τὴν ἀπʼ
				ἐκείνου κληθεῖσαν Ἰκαρίαν θάλασσαν ἀπέθανε. Δαίδαλος δὲ διασώζεται εἰς Κάμικον τῆς
				Σικελίας 
 . Δαίδαλον δὲ ἐδίωκε Μίνως, καὶ καθʼ ἑκάστην χώραν ἐρευνῶν ἐκόμιζε κόχλον, καὶ πολὺν
				ἐπηγγέλλετο δώσειν μισθὸν τῷ διὰ τοῦ κοχλίου λίνον
				διείραντι, διὰ τούτου νομίζων εὑρήσειν Δαίδαλον.
				ἐλθὼν δὲ εἰς Κάμικον τῆς Σικελίας παρὰ Κώκαλον, παρʼ ᾧ Δαίδαλος ἐκρύπτετο, δείκνυσι
				τὸν κοχλίαν. ὁ δὲ λαβὼν ἐπηγγέλλετο διείρειν καὶ
				Δαιδάλῳ δίδωσιν· ὁ δὲ ἐξάψας μύρμηκος λίνον καὶ
				τρήσας τὸν κοχλίαν εἴασε διʼ αὐτοῦ διελθεῖν. λαβὼν δὲ Μίνως τὸ λίνον
				διειρμένον ᾔσθετο ὄντα παρʼ ἐκείνῳ Δαίδαλον, καὶ
				εὐθέως ἀπῄτει. Κώκαλος δὲ ὑποσχόμενος ἐκδώσειν ἐξένισεν αὐτόν· ὁ δὲ λουσάμενος ὑπὸ τῶν Κωκάλου θυγατέρων ἔκλυτος
				ἐγένετο· ὡς δὲ ἔνιοί φασι, ζεστῷ καταχυθεὶς
					 ὕδατι 
 μετήλλαξεν.