Sufficienter ut arbitror et per libros antiquitatum, opulentissime 
 uirorum Epaphrodite, legentibus eos aperui de 
 nostro genere Iudaeorum, quia et uetustissimum est et 
 primam conscientiam propriam habuit nec non et quemadmodum 
 regionem, quam nunc habuimus, habitauit. quinque 
 milia enim annorum numerum historiam continentem ex 
 nostris sacris libris Graeco sermone conscripsi. quoniam uero 
 multos uideo respicientes blasphemiam quorundam insane 
 prolatam et ea, quae a me de antiquitate conscripta sunt, non

 LBR, CP(Pa), e. — A, ed. pr(inc. Graeca) 

 In L titulus deest, manus saeculi XVI uel XVII in marg. add.: De 
 uetustate Iudeorum libri duo Iosephi aduersus appionem grammaticum; 
 in B deest, spatium undecim uersuum librarius uacuum reliquit; in Cr 
 M deest; in R deest, manus recentissivia add.: Fl. Iosephi contra Appionem; 
 in C minio scripta sunt haec: Incipit liber uigesimus primus 
 flauii Iosephi contra manethonem et plures alios qui liber non distinguitur 
 per capitula sed totum simul legitur sub primo capitulo. Et hic 
 incipit capitulum primum -::- -::-. Proinde alteri eiusdem paginae columnae 
 inscribitur: Item capitulum primum contra manethonem et alios.- 
 P exhibet haec: Incipit liber primus flauii Iosephi dissertissimi hystoriography 
 contra manethonem egypticum et ceremonem stoycum et alios. 
 Co(rsinianus 839) fol. 23: Inuectiue Iosaphi contra Apionem et Molonem. 
 D(resdensis 118) habet haec ex Hieronymo de uir. ill. 13 sumpta: 
 Iosephi machaciae filii hebraei genere sacerdotis ex hierosolymis de 
 antiquitate Iudeorum contra Appionem grammaticum Alexandrinum 
 capitulum primum. Eadem e uerbis capitulum primum omissis repetit . 

 2 Pa per §§ 1-3 collatus est. et] om. CPPa 3 apperui CP 
 5 conscientiam] ύπόστασιν nec non-habitauit] om. L (qui seruauit antea 
 pro habuit uocem habitauit, L2 uit superscripto restituit: habuit) B (sed 
 . prima manus in imo margine suppl.) e 7 enim milia tr. CPPa milia] 
 niillis Pa 10 quae] quae dicta sunt B 

 1* 
 
 
 credentes, putantes indicium, quasi nouellum sit nostrum 
 genus, eo quod nulla memoria apud Graecorum nobiles 
 historiographos digni sunt habiti nostri maiores, pro omnibus 
 his arbitratus sum oportere me breuiter haec dicta conscribere 
 et derogantium quidem uesaniam spontaneumque increpare 
 mendacium, aliorum uero ignorantiam pariter emendare, uniuersosque 
 de nostra antiquitate, qui scilicet ueritatem amplectuntur, 
 edocere. utar autem in meis dictis testibus eis, qui 
 de omni antiquitate apud Graecos fide digni sunt iudicati; 
 eos autem, qui blaspheme de nobis atque fallaciter conscripserunt 
 aliqua, per semetipsos conuictos indubitanter ostendam. 
 
 conabor autem etiam causas exponere, propter quas non multi in 
 Graecis historiis gentis nostrae fecere memoriam, nec non et 
 eos, qui de nobis nequaquam scribere siluerunt, nescientibus 
 aut nescire simulantibus indicabo.