[285] — 38, 21 H. τίς δὲ κα λώιη γενέσθαι μὴ φθονούμενος, φίλοι; 
 δῆλον ὡς ἀνὴρ παρ’ οὐδὲν ἐσθ’ ὁ μὴ φθονούμενος· 
 τυφλὸν ἠλέησ’ ίδών τις, ἐφθόνησε δ’ οὐδὲ εἴς. [286] — (IV) 23, 37 H. σώφρονος γυναικὸς ἀρετὰ τὸν συνόντα μὴ ἀδικεῖν [ἄνδρα]. [287] Xenoph. Mem. II 1; 20 μαρτυρεῖ δὲ καὶ Ἐ. ἐν τῶιδε· 
 τῶν πόνων πυλοῦσιν ἡμῖν πάντα τἀγάθ’ οἱ θεοί. 
 καὶ ἐν ἄλλωι δὲ τόπωι σησίν· [288] ὧ πονηρέ, μὴ τὰ μαλακὰ μῶσο, μὴ τὰ σκλήρ’ ἔχηις. [277] Stob. Ecl. II 15, 7 πρὸς τὸς 〈οὐ〉 πέλας πορεύου λαμπρὸν ἱμάτιον ἔχων, 
 καὶ φρονεῖν πολλοῖσι δόξεις, τυχὸν ἴσως 〈οὐδὲν φρογῶν〉.