11 Θαυμασάντων δὲ πάντων ἐπὶ τοῖς γενομένοις σημείοις καὶ τοῦ Δομετιανοῦ τῷ φόβῳ συσχεθέντος καὶ ἀπερχομένου εἰς τὸ παλάτιον, ἔφη πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰωάννης· Ῥωμαίων βασιλεῦ Δομετιανέ, τοῦτο ἠβουλήθης ἵνα σοῦ παρόντος καὶ μαρτυροῦντος ἐγὼ σήμερον φονεὺς γένωμαι; περὶ τοῦ κειμένου νεκροῦ τί μέλλει γενέσθαι; Ὃ δὲ ἐκέλευσεν ἀρθέντα αὐτὸν ῥιφῆναι. Ἰωάννης δὲ προσελθὼν τῷ πτώματι εἶπεν· Ὁ θεὸς ὁ τῶν οὐρανῶν ποιητής, ὁ κύριος καὶ δεσπότης ἀγγέλων 271 T δοξῶν κυριοτύτων, ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χρι|στοῦ τοῦ παιδός σου τοῦ μονογενοῦς δὸς τούτῳ τῷ δἰ ἀφορμῆς τεθνηκότι ζωῆς παλιγγενεσίαν καὶ ἀπόδος αὐτῷ τὴν ψυχήν, ἵνα μάθῃ Δομετιανὸς ὅτι ὁ λόγος τοῦ θεοῦ καὶ φαρμάκου πολὺ δυνατώτερος καὶ ζωῆς δεσπόζει, Λαβόμενος δὲ τῆς χειρὸς αὐτοῦ ἀνέστησεν αὐτὸν ζῶντα. 12 Δοξαζόντων δὲ τὸν θεὸν πάντων καὶ θαυμαζόντων τὴν τοῦ Ἰωάννου πίστιν, ἔφη αὐτῷ ὁ Δομετιανός· Δόγμα τῆς συγκλήτου ἐξέθηκα πάντας τοὺς τοιούτους ἀναπολογήτους ἀπάγεσθαι· ἀλλʼ ἐπειδὴ διὰ σοῦ εὑρίσκω αὐτοὺς ἀθφῴους καὶ μᾶλλον ἐπωφελῆ εἶναι αὐτῶν τὴν θεοσέβειαν, ἐξορίζω σε εἰς νῆσον, ἵνα μὴ δόξω ἐγὼ αὐτὸς καταλύειν τὰ ἐμαυτοῦ δόγματα. Τὸν μὲν οὖν κατάκριτον ᾐτήσατο ἀπολυθῆναι, καὶ ἀπολυθέντος 2 τῷ φόβῳ om P: cf 153, 3 ‖ 3—4 δομ. ῥωμ. βασ. A ‖ 4 τοῦτο om A ‖ ἐβουλήθης A ‖ 6 γίνεσθαι A ‖ ἀχθέντα P ‖ 8 ἀγγ.] ἀρχῶν A fort uere : cf ep ad Col 1, 16 (sed etiam ep Pet 2, 2, 10; 11) ‖ 11 πάλιν γενησίαν P ‖ 12 θεοῦ καὶ om P: del καὶ? ?? ‖ δυν.] καὶ θανάτου add A fort uerum: cf 159, 8 ‖ 14 ζῶν (in ima pagina) P ‖ 15 π. τ. θ. A ‖ 16 τοῦ om A ‖ ὁ om A ‖ 17 ἐκέλευσα A: cf 163, 4 ‖ 20 α. ἐγὼ τὰ ἐμ. κατ. A ‖ V 24 scr τῷ ἀνθρώπῳ τούτῳ ?? ‖ 30 ⟨οὐχ⟩ εὑρίσκει? αὐτοῦ εἶπεν ὁ Ἰωάννης· Ὕπαγε, χάριο ἔχε τῷ θεῷ τῷ σύμερόν σε ἐκ φυλακῆς καὶ ἐκ θανάτου λυτρωσαμένῳ. 13 Ἑστώτων δὲ αὐτῶν θρεπτή τις Δομετιανοῦ τῶν πρὸς τῷ κοιτῶνι αἰφνιδίως ληφθεῖσα ὑπό του ἀκαθάρτου δαίμονος ἔκειτο νεκρά, καὶ ἀνηγγέλη τῷ βασιλεῖ. κινηθεὶς δὲ ὁ βασλεὺς ἐδέετο τοῦ Ἰωάννου βοηθῆσαι αὐτῇ. ὁ δὲ Ἰωάννης εἶπεν· Οὐκ ἔστιν ἀνθρώπου τοῦτο παρασχεῖν· ἐπεὶ δὲ σὺ βασιλεύειν μὲν σἶδας, ὑπὸ τίνος δὲ ἔλαβες ἀγνοεῖς, μάθε τίς καὶ σοῦ καὶ τῆς βασιλείας σου ἐξουσίαν ἔχει. Καὶ ηὔξατο οὕτως· Κύριε ὁ θεὸς πάσης βασιλείας καὶ δέσποτα πάσης κτίσεως, δὸς τῇ κόρῃ ταύτῃ πνοὴν ζωῆς. Καὶ εὐξάμενος ἀνέστησεν αὐτήν. ἐκπλαγεὶς δὲ ἐπὶ πᾶσι τοῖς θαυμασίοις ὁ Δομετιανὸς ἀπέλυσεν αὐτὸν εἰς νῆσον, ὁρίσας αὐτὸν τακτὸν χρόνον. 14 Εὐθέως δὲ ἀπέπλευσεν ὁ Ἰωάννης εἰς Πάτμον, ὅπλου καὶ ἠξιώθη τὴν τῆς συντελείας ἰδεῖν ἀποκάλυψιν. τελευτήσαντος δὲ τοῦ Δομετιανοῦ παρέλαβεν τὴν βασλείαν Νέρβας, ὃς πάντας τοὺς ἐξορισθέντας ἀνεκαλέσατο· ἐνιαυτὸν δὲ κατασχὼν τὴν βασιλείαν, διάδοχον τῆς βασιλείας Τφαίανὸν ἐποιήσατο. οὗ βασιλεύοντος Ῥωμαίων ἐπανελθὼν εἰς τὴν Ἔφεσον ὁ Ἰωάννης ἐκρά τυνεν πᾶν τὸ τῆς ἐκκλησίας διδασκαλεῖον, 272 T εἶπεν] αὐτῶ add A ‖ ὁ ἰω. post ᾐτήσατο (158, 21) A: del? ‖ 2 καὶ - λ.] ῥυσαμένω καὶ τοῦ θαν, A ‖ 4 ἀφνιδίως A ‖ του om A: τοῦ Tischendorf ‖ δαίμ. ἀκ. ἀν.] περὶ ταύτης add A ‖ αὐτήν P ‖ 7 ἐπεὶ] ἐπειδὴ A ‖ 8 δὲ] τοῦτο add A ‖ τίς] ἐστιν ὃς add A ‖ 9 βασ. σου] σῆς βασ. τὴν A ‖ καὶ] ταῦτα εἰπὼν add A ‖ 11 ζωῆς] εἰς δόξαν πλείονα τοῦ ἁγίου ὀνόματός σου add A ‖ εὐξ. εὐθέως τὴν παῖδα ἀνέστησεν A ‖ 12 ἀπέστειλεν A ‖ 13 εἰς] τινα add A ‖ α. τ. χρ.] καὶ χρ. τ. A ‖ αὐτῷ Tischendorf recte ut uid ‖ 14 Π.] τὴν εἰρημένην νῆσον A ‖ ἐν ἧπερ A ὅπου Tischendorf recte ‖ 15 προηξιώθη A ‖ σφαγέντος A ‖ 17 ἐξορ.] χριστιανοὺς add A ‖ δὲ] ἕνα add A ‖ 19—20 ἐπαν. -  Ἰ.] πάλιν εἰς τ. ἔφ. ἰω. ἐπαν. A ‖ 20 ἐκράτησε A V 2 post Πάτμῳ ad Prochorum (p 47, 15 Zahn) redit (𝔣 112 - 145) dein (𝔣 145) τοῦ δὲ βασ. et habet V ‖ 26 αὐτίκα] ante memorari debebat exulum reuocatio ‖ 28 φελοῦ V πολλά τε προσομιλῶν καὶ ἀπομνημονεύων ὅσα ὁ κύριος αὐτοῖς ἔλεγεν καὶ τίνα ἑκάστῳ διηγεῖτο. γενόμενος δὲ γηραλέος καὶ μεταλλάσσων ἐπισκοπεύειν τῇ ἐκκλησίᾳ τῷ Πολυκάρπῳ ἐνεκελεύσατο. 18 Ὁ δὲ Ἰωάννης ἠπείγετο εἰς τὴν Ἔφεσον ὑπὸ ὁράματος κεκινημένος· ὁ οὖν Δαιμόνικος καὶ ὁ συγγενὴς αὐτοῦ Ἀριστόθημος καί τις πάνυ πλούσιος Κλεόβιος καὶ ἡ γυνὴ τοῦ 1 τε om A ‖ ὁ κύρ] χριστὸς. A ‖ 2 τίνα] ὅσα A ‖ γηρ.] ὁ μακάριος οὗτος ἰωάννης add A ‖ 3 τῆς ἐκκλησίας A: recte? 5—203, 7 om Γ: cf praef, R 5 ὁ δὲ Ἰ.] antecedunt uerba Prochori p 128, 18 Zahn ed inde a p 127 ualde mutata R ‖ 6 δαιμονικὸς R(?): scr Δαμόνικος cf 165, 1 V 9 scr εὔσχημος? ‖ 26 ἀποστόλου| quae sequuntur (καὶ πᾶσιν ἐπευ- ξάμενος cel) cf 203, 8 Μαρκέλλου ἐπέσχον αὐτὸν μόλις μιᾶς ἡμέρας ἐν τῇ Μιλήτῳ συναναπαυόμενοι αὐτῷ. ὡς δὲ ὑπὸ βαθὺν ὄρθρον ἐξήεσαν καὶ ἤδη τῆς ὁδοῦ ἤνυστο ὡσεὶ μίλια τέσσαρα, φωνὴ ἠνέχθη ἀπὸ οὐρανοῦ πάντων ἡμῶν ἀκουόντων λέγουσα· Ἰωάννη, μέλλεις ἐν Ἐφέσῳ δόξαν τῷ κυρίῳ σου διδόναι ἣν εἴσῃ, σὺ καὶ πάντες οἱ σύν σοι ἀδελφοὶ καί τιενες τῶν ἐκεῖ μελλόντων διὰ σοῦ πιστεύειν. Ἐνενόει οὖν ὁ Ἰωάννης ἐν ἑαυτῷ ἀγαλλιώμενος τί ἄρα ἦν τὸ μέλλον ἐν Ἐφέσῳ ἀπαντᾶν, λέγων· Κύριε ἰδοὺ κατὰ τὸ θέλημά σου βαδίζω· γενέσθαι ὃ βούλει.