5. E. M. 387, 44 ἐτώϲιον: ἐκ τοῦ ἔω τὸ ὑπάρχω ἐτόϲ ὁ ἀληθήϲ.
μετὰ τοῦ ϲτερητικοῦ α ἄετοϲ, τὸ πληθυντικὸν ἄετοι ἀετῶν ἀετώϲιοϲ
καὶ ἀφαιρέϲει ἐτώϲιοϲ. κανῶν γάρ ἐϲτιν ὁ λέγων, αἱ διὰ τοῦ ιοϲ γινόμεναι
παραγωγαὶ ἀπὸ γενικῆϲ τῶν πληθυντικῶν διχῶϲ ϲχηματίζονται
καὶ διὰ τοῦ ϲ καὶ διὰ τοῦ ν ἡ μὲν τῶν Ῥηγίνων διάλεκτοϲ διὰ τοῦ
 ϲ ὡϲ ἐτώϲιοϲ. ἡ δὲ τῶν Αἰολέων διὰ τοῦ ν ὡϲ Ἑλικώνιοϲ. Περὶ τῶν εἰϲ ν παρωνύμων. Arcad. 10, 24: τὰ ἀπὸ ϲυνθέτων εἰϲ οϲ παραχθέντα κατὰ τοῦ
αὐτοῦ ϲημαινομένου βαρύνεται ἄπειροϲ ἀπείρων, ἀγκύλοϲ ἀγκύλων. 1.7 ef. Steph. B. s. Καβειρία· ἔϲτι ἡ μὲν Καβειρίϲ παρὰ τὸ Κόβειροϲ, ἡ δὲ
Καβειριάϲ παρὰ τὸ Καβείριοϲ. l. 17 Apollonius patronymicum Ἀφαρητιάδαι et
Pindarus Ἀφαρητίδαι proferunt a nominativo Ἀφάρηϲ Ἀφάρήτοϲ. De eo patronymico
variae fuerunt senentiae: ap. Favorin. 130, 24 Ἀφαρητιάδαο: ἀπὸ τοῦ
Φέρηϲ Φέρητοϲ γίνεται Φερητιάδηϲ καὶ πλεοναϲμῷ τοῦ α καὶ τροπῇ τοῦ ε εἰϲ α
Ἀφαρητιάδηϲ, ap. Steph. Βyz. p. 658, 3 Φαραί, πόλιϲ Μεϲϲήνηϲ, ὅθεν ἦϲαν οἱ
Ἀφαρητιάδαι. De nominum ab Ἄρηϲ compositiuone haec Lobeck. in Proll. 270
not. 37 adnotat: quod de primo et secundo qui dici potuerit non intelligo neque
decernam utrum ille ἀπὸ τῆϲ ἀρῆϲ (γενικῆϲ) scripserit an τῆϲ Ἄρηϲ (εὐθείαϲ). l. 25 prior pars est Herodiani in Epim. Cr. 1 73, altera inde a κανὼν γάρ
ἐϲτιν exstat etiam in Anecd. Ox. IV p. 329.