Οὐ παιδιὰ δὲ ἄλλως ταῦτά ἐστιν οὐδὲ περιείργασται
ἐν αὐτοῖς ὁ Ἀετίων, ἀλλὰ δηλοῖ τοῦ
Ἀλεξάνδρου καὶ τὸν ἐς τὰ πολεμικὰ ἔρωτα, καὶ
ὅτι ἅμα καὶ Ῥωξάνης ἤρα καὶ τῶν ὅπλων οὐκ
ἐπελέληστο. πλὴν ἀλλ’ ἥ γε εἰκὼν αὐτὴ καὶ
ἄλλως γαμήλιόν τι ἐπὶ τῆς ἀληθείας διεφάνη
ἔχουσα, προμνησαμένη τῷ Ἀετίωνι τὴν τοῦ
Προξενίδου θυγατέρα. καὶ ἀπῆλθε γήμας καὶ
αὐτός, πάρεργον τῶν Ἀλεξάνδρου γάμων, ὑπὸ
νυμφαγωγῷ τῷ βασιλεῖ, μισθὸν εἰκασμένου γάμου
προσλαβὼν ἀληθῆ γάμον.
 Ἡρόδοτος μὲν οὖν (ἐπάνειμι γὰρ ἐπ' ἐκεῖνον)
ἱκανὴν τῶν Ὀλυμπίων τὴν πανήγυριν ἡγεῖτο καὶ
συγγραφέα θαυμαστὸν δεῖξαι τοῖς Ἕλλησι τὰς
Ἑλληνικὰς νίκας διεξιόντα,
 So Marcilius and Solanus: MSS. om. νίκας: δεῖξαι τοῖς Ελληνικὰς διεξιόντας Γ. 
 ὡς ἐκεῖνος διεξῆλθεν.
ἐγὼ δὲ—καὶ πρὸς Φιλίου μή με κορυβαντιᾶν
ὑπολάβητε μηδὲ τἀμὰ εἰκάζειν τοῖς ἐκείνου, ἵλεως
ὁ ἀνήρ—ἀλλὰ τοῦτό γε ὅμοιον παθεῖν φημι αὐτῷ.
ὅτε γὰρ τὸ πρῶτον ἐπεδήμησα τῇ Μακεδονίᾳ,
πρὸς ἐμαυτὸν ἐσκόπουν ὅ τι μοι χρηστέον τῷ
πράγματι. καὶ ὁ μὲν ἔρως οὗτος ἦν ἅπασιν ὑμῖν
γνωσθῆναι καὶ ὅτι πλείστοις Μακεδόνων δεῖξαι
τἀμά· τὸ δὲ αὐτὸν περιιόντα τηνικαῦτα τοῦ ἔτους
συγγίγνεσθαι τῇ πόλει ἑκάστῃ οὐκ εὐμαρὲς ἐφαίνετο,
εἰ δὲ τηρήσαιμι τήνδε ὑμῶν τὴν σύνοδον,
εἶτα παρελθὼν ἐς μέσον δείξαιμι τὸν λόγον, ἐς
δέον οὕτως ἀποβήσεσθαί μοι τὰ τῆς εὐχῆς.
 Αὐτοί τε οὖν ἤδη συνεληλύθατε, ὅ τι περ ὄφελος
ἐξ ἑκάστης πόλεως, αὐτὸ δὴ τὸ κεφάλαιον ἁπάντων
Μακεδόνων, καὶ ὑποδέχεται πόλις ἡ ἀρίστη οὖσα

 

οὐ κατὰ Πίσαν μὰ Δί' οὐδὲ τὴν κεῖθι στενοχωρίαν
καὶ σκηνὰς καὶ καλύβας καὶ πνῖγος· οἵ τε αὖ
πανηγυρισταὶ οὐ συρφετώδης ὄχλος, ἀθλητῶν
μᾶλλον φιλοθεάμονες, ἐν παρέργῳ οἱ πολλοὶ τὸν
Ἡρόδοτον τιθέμενοι, ἀλλὰ ῥητόρων τε καὶ συγγραφέων
καὶ σοφιστῶν οἱ δοκιμώτατοι—ὅσον οὐ
μικρὸν ἤδη, μὴ τοὐμὸν παρὰ πολὺ ἐνδεέστερον
φαίνηται τῶν Ὀλυμπίων. ἀλλ’ ἢν μὲν ὑμεῖς
Πολυδάμαντι ἢ Γλαύκῳ ἢ Μίλωνι παραθεωρῆτέ
με, κομιδῇ ὑμῖν δόξω θρασὺς ἄνθρωπος εἶναι. ἢν
δὲ πολὺ ἐκείνων ἀπαγαγόντες τὴν μνήμην ἐπ'
ἐμαυτοῦ μόνου ἀποδύσαντες ἴδητε, τάχ' ἂν οὐ
πάνυ μαστιγώσιμος ὑμῖν δόξαιμι. ὡς ἔν γε
τηλικούτῳ σταδίῳ ἱκανὸν ἐμοὶ γοῦν καὶ τοῦτο.