ὀφθαλμῶν, ἠὼς δὲ παραυτίκα φαινόλις ἦλθε. τοῖα, φίλη, μοι ὄνειρα διὰ φρένας ἐπτοίησαν παννυχίῃ· τὰ δὲ πάντα πρὸς Εὐρυσθῆα τρέποιτο οἴκου ἄφ’ ἡμετέροιο, γένοιτο δὲ μάντις ἐκείνῳ θυμὸς ἐμός, μηδ’ ἄλλο παρὲκ τελέσειέ τι δαίμων.