τὸ δὲ ἀόρατον καὶ νοητὸν φῶς ἐκεῖνο θείου λόγου γέγονεν εἰκὼν τοῦ διερμηνεύσαντος τὴν γένεσιν αὐτοῦ· καὶ ἔστιν
ὑπερουράνιος ἀστήρ, πηγὴ τῶν αἰσθητῶν ἀστέρων, ἣν οὐκ ἂν ἀπὸ σκοποῦ
καλέσειεν ἄν τις παναύγειαν, ἀφ’ ἧς ἥλιος καὶ σελήνη καὶ οἱ ἄλλοι
 1 δὲ D
 2 εἰ καὶ μὴ] εἰ μὴ ὄρα καὶ D ἀποτελέσμασι V τοι] γε MABP 
 3 οὕτως V: οὕτω ceteri ἔμελλεν Β
 4 post οὖν add. παρὰ τοῦ νοητοῦ κόσμου FGH ὁ om. M ἐποίησεν Eus cod. Β: ἐποίει ceteri
 5 εἰδέαν V τὸν μὲν ἐφήμισε FGH
 6 ὁ om. M τὴν V Eus: τὸ ceteri δ’ VM: δὲ ceteri γε corr. ex τε V, τε Eus, γε om. MABP ἔ καὶ ante ἐπὶ om. Μ:
 8 πάντα V Eus 
 9 ἄστρα post ἔμελλεν transp. B ἔμελλεν VB
 10 τε om. FGH ἠξιοῦτο VM Eus: ἠξίου ceteri τὸ ante μὲν om. M
 11 ὠνόμασεν V, ὀνομάσαι Μ διότι V 
 12 φησιν add. Wendl. ὑπερβάλλον V Eus τοσοῦτον VF, τοσοῦτο Μ, τοσοῦτο H Eus γὰρ om. V Eus
 14 καὶ post νυκτὸς] ἐκ F τὰ κριτήρια V Eus: τῶν κριτηρίων M, τῶν αἰσθητῶν κριτηρίων ABP, τῶν αἰσθητικῶν κριτηρίων FGH τὰ κριτήρια seclusi νοῦς V Eus: ὁ νοῦς ceteri
 15 ὀφθαλμῶν V Eus: καὶ ὀφθαλμοὶ ceteri τοῦ σώματος Eus τὸ δὲ ἀόρατον καὶ νοητὸν φῶς ἐκεῖνο V Eus DC: τὸν δὲ ἀόρατον καὶ νοητὸν θεῖον λόγον καὶ θεοῦ λόγον καὶ θεοῦ λόγον om. Β) εἰκόνα λέγει θεοῦ· καὶ ταύτης εἰκόνα ταύτης τῆς εἰκόνος ABP) τὸ νοητὸν φῶς ἐκεῖνο ceteri θείου] ὃ θείου VFGH, περὶ οὗ (sic) DC λόγου om. Β
 17 πηγὴ] πλὴν DC ἣν] ὃν DC ἂν add. V Eus: om. ceteri
 18 ἄν om. DC ὑφ’ G ἥλιος καὶ σελήνη V Eus DC: ὁ ἥλιος καὶ ἡ σελήνη ceteri οἱ ἄλλοι] ἄλλα DC 4—10,4 Euseb. Pr. Ev. XI
 24 . . . εἶθ’ ἑξῆς λέγει: Πρῶτον οὖν—ἐν 15—10,2 DC fol. 196v τοῦ αὐτοῦ (scil. Φίλωνος) ἐκ τῆς κατὰ Μωϋσέα κοσμοποιίας: ἀόρατον—καὶ καθαρᾶς αὐγῆς μεταλαμβάνει 

 
πλάνητές τε καὶ ἀπλανεῖς ἀρύτονται, καθ’ ὅσον ἑκάστῳ δύναμις, τὰ
πρέποντα φέγγη, τῆς ἀμιγοῦς καὶ καθαρᾶς αὐγῆς ἐκείνης ἀμαυρουμένης,
ὅταν ἄρξηται τρέπεσθαι κατὰ τὴν ἐκ νοητοῦ πρὸς αἰσθητὸν μεταβολήν·
 εἱλικρινὲς γὰρ οὐδὲν τῶν ἐν αἰσθήσει. εὖ μέντοι καὶ τὸ φάναι
ὅτι "σκότος ἦν ἐπάνω τῆς ἀβύσσου“ (Gen. 1,2). τρόπον γάρ τινα ὁ 
ἀὴρ ὑπὲρ τὸ κενόν ἐστιν, ἐπειδὴ πᾶσαν τὴν ἀχανῆ καὶ ἐρήμην καὶ
κενὴν χώραν ἐπιβὰς ἐκπεπλήρωκεν, ὅση πρὸς ἡμᾶς ἀπὸ τῶν κατὰ
 σελήνην καθήκει. μετὰ δὲ τὴν τοῦ νοητοῦ φωτὸς ἀνάλαμψιν, ὃ πρὸ
ἡλίου γέγονεν, ὑπεχώρει τὸ ἀντίπαλον σκότος, διατειχίζοντος ἀπ’ ἀλλήλων
αὐτὰ καὶ διιστάντος θεοῦ τοῦ τὰς ἐναντιότητας εὖ εἰδότος καὶ τὴν 
ἐκ φύσεως αὐτῶν διαμάχην. ἵν’ οὖν μὴ αἰεὶ συμφερόμεναι στασιάζωσι
καὶ πόλεμος ἀντ’ εἰρήνης ἐπικρατῇ τὴν ἀκοσμίαν ἐν κόσμῳ τιθείς, οὐ
μόνον ἐχώρισε φῶς καὶ σκότος, ἀλλὰ καὶ ὅρους ἐν μέσοις ἔθετο διαστήμασιν,
οἷς ἀνεῖρξε τῶν ἄκρων ἑκάτερον· ἔμελλε γὰρ γειτνιῶντα σύγχυσιν
ἀπεργάζεσθαι τῷ περὶ δυναστείας ἀγῶνι κατὰ πολλὴν καὶ ἄπαυστον φιλονεικίαν 
ἐπαποδυόμενα, εἰ μὴ μέσοι παγέντες ὅροι διέζευξαν καὶ διέλυσαν
 τὴν ἀντεπίθεσιν. οὗτοι δ’ εἰσὶν ἑσπέρα τε καὶ πρωΐα, ὧν ἡ μὲν προευαγγελίζεται
μέλλοντα ἥλιον ἀνίσχειν ἠρέμα τὸ σκότος ἀνείργουσα, ἡ
δ’ ἑσπέρα καταδύντι ἐπιγίνεται ἡλίῳ τὴν ἀθρόαν τοῦ σκότους φορὰν
πρᾴως ἐκδεχομένη. καὶ ταῦτα μέντοι, πρωΐαν λέγω καὶ ἑσπέραν, ἐν τῇ 
τάξει τῶν ἀσωμάτων καὶ νοητῶν θετέον· ὅλως γὰρ οὐδὲν αἰσθητὸν ἐν
τούτοις, ἀλλὰ πάντα ἰδέαι καὶ μέτρα καὶ τύποι καὶ σφραγῖδες, εἰς γένεσιν
 ἄλλων ἀσώματα σωμάτων. ἐπεὶ δὲ φῶς μὲν ἐγένετο, σκότος δ’ ὑπεξέστη
 1 πλανῆτι Eus τε om. M Eus ἀρύτονται Ems cod. I, ἀρύττονται V: ἀρύονται ω ceteri, ἄρχονται DC καὶ καθόσον DC ἑκάστου M
 2 φέγγει M τῆς] καὶ DC αὐγὴς ἐκείνης VM Eus: ἐκείνης αὐγῆς ceteri αὐγῆς μεταλαμβάνει DC 
 3 ὅταν] οὗ ἄν Eus, οὗ ἀν’ V ἄρχηται M
 5 τὸ σκότος MAF, καὶ τὸ σκότος P ἁ 
 8 ἀνάλαμψιν Η: ἀνάληψιν ceteri
 9 διατιχείζοντος V
 10 διιστῶντος Μ θεοῦ] τοῦ θεοῦ Η τἀς om. G
 11 αἰεὶ V: ἀεὶ ceteri συμφερόμεναι V: συμφερόμενα ceteri
 12 ἀντὶ V ἐπικρατήσῃ FGH
 13 ἐχώρισεν V, ἐχώρησε G 13.
 14 διαστήμασι V
 14 ἄν εἶρξε V
 16 ἐπαποδυόμεναι V, ἐπαπολυόμενα GH, ἐπαπολλύμενα F διέζευξαν καὶ om. Η
 17 δ’ V: δὲ ceteri
 18 μέλλοντα om. M
 19 δὲ FGH τῷ ἡλίῳ M
 20 πραέως MABP λέγοι V 
 22 εἶδέ V
 23 ἀσώματα σωμάτων] ἀσωμάτων M ἐπεὶ V Eus: ἐπειδὴ ceteri δ’] δὲ FGH 23—11,12 Euseb. Pr. Eu. XI
 24 . . . καὶ μετὰ βραχέα ἐπιλέγει: 

 
καὶ ἀνεχώρησεν, ὅροι δ’ ἐν τοῖς μεταξὺ διαστήμασιν ἐπάγησαν
ἑσπέρα καὶ πρωΐα, κατὰ τἀναγκαῖον τοῦ χρόνου μέτρον ἀπετελεῖτο εὐθύς,
ὃ καὶ ἡμέραν ὁ ποιῶν ἐκάλεσε, καὶ ἡμέραν οὐχὶ πρώτην, ἀλλὰ μίαν,
ἣ λέλεκται διὰ τὴν τοῦ νοητοῦ κόσμου μόνωσιν μοναδικὴν ἔχοντος φύσιν.