προστάξαντος δέ ποτε αὐτῇ τοῦ; πατρὸς
δοῦναί τινι σῖτον εἰς μισθοῦ λόγον καὶ προστιθέντος,
 ἐδίδαξε γάρ με τὸν οἶνον χρηστὸν ποιεῖν, 
 
οὐκοῦν, ὦ πάτερ, ἔφη, ὃ τʼ οἶνος πλείων
 ἐκποθήσεται καὶ οἱ πίνοντες θρυπτικώτεροι καὶ χείρονες γενήσονται. ʼ ʼ